cápite plexa est.Mórtuis autem piis paréntibus, Bibiána cum soróre sua Demétria bonis ómnibus expoliátur, Aproniánus urbis Prætor, pe cuniis inhians, sorores perséquitur; quas humána pror sus ope destitutas, Deo mi rabiliter, qui dat escam esu riéntibus, enutriénte, cum vivacióres vegetiorésque con spexisset, vehementer est admirátus. B. Propter veritátem, et mansuetudinem, et justitiam, Et deducet te mirabiliter déxtera tua. * . Spécie tua, et pulchri túdine tua inténde, prospere procéde, et regna. Et deducet. LECTIO V. SUADET nihilominus Apr niánus, ut venerentur des géntium, amissas ideo opes, In primo Nocturno Lec-Imperatoris grátiam, præce tiones de Scriptura occur rente. IN SECUNDO NOCTURNO. LECTIO IV. rissimas nuptias consecuturz Si secus fécerint, minatur cárceres, virgas, secures At illæ neque blanditiis, BIBIANA, virgo Romána, que minis a recta fide dec nóbili génere nata, Christiá-nántes, parátæ potius mor na fide nobilior fuit. Ejus quam fœdári moribus Eth enim pater Flaviánus sub Ju- córum, Prætóris impietaten liáno impiissimo tyranno ex-constantissime detestantur præféctus, servilibusque no- | Quare Demétria ob ocuies tis compunctus, ad aquas Bibiánæ repente córruess. Taurinas deportátus, martyr óbiit in Dómino. Bibiana Re occubuit. Mater Dafrósa, et finæ mulieri vaférrima sedr filiæ primum conclusæ domi, ut inédia conficerentur; mox cénda tráditur; quæ ab it cunabulis edócta Christianas relegáta mater extra Urbem leges, et illibátum servare HA virginitátis florem, se ipsa fórtior, fœminæ superávit insidias, et Prætóris astus delusit. . Dilexísti justitiam, et odisti iniquitátem: * Proptérea unxit te Deus, Deus tuus óleo lætitiæ. . Propter veritátem, et mansuetudinem, et justitiam. Proptérea. LECTIO VI. NIHIL autem proficiénte Rufina, quæ, præter dolósa verba, illam quotidie verbéribus affligébat, ut de sancto propósito dimovéret; spe sua frustrátus Prætor, accénsus ira, quod in Bibiána perdidisset óperam, a lictóribus eam denudári, vinctisque mánibus columnæ alligári, eámque plumbátis cædijubet, donec effláret ánimam. Cujus sacrum corpus objectum cánibus bíduo jácuit in foro Tauri, illæsum tamen, et divinitus servátum : quod deinde Joánnes Présbyter se pelívit noctu juxta sepulcrum soróris et matris ad palátium Liciniánum, ubi usque in præsens extat Ecclésia Deo, sanctæ Bibiánæ nómine dicáta, quam Urbánus octávus instaurávit, sanctárum Bibiánæ, Demétriæ, et Dafrósæ corpóribus in ea repértis, et sub ara máxima collocátis. . Afferéntur regi virgines Afferéntur tibi in lætitia et post eam, próximæ ejus exultatióne. túdine tua inténde, próspere . Spécie tua, et pulchriprocéde, et regna. Afferéntur tibi. Glória Patri. Afferéntur tibi. In tertio Nocturno Homi lia sancti Gregorii Papa in Evangelium Simile est regnum cœlórum thesauro abscóndito, de Communi non Virginum, cxviij. Responsoria vero de Communi Virgi num CV. LECTIO I. omne mandátum de sola dilectióne est, et ómnia unum præcéptum sunt? quia quidquid præcipitur in sola charitáte solidátur. Ut enim multi árboris rami ex una radice pródeunt, sic multæ virtutes ex una charitáte generántur. Nec habet áliquid viriditátis ramus boni óperis si non manet in radíce charitátis. Responsoria de Feria pro tempore. LECTIO II. et multa sunt multa et unum: In illo témpore, Dixit Jesus discipulis suis: Hoc est præinvicem, sicut diléxi vos. Et tiónis. Quáliter autem ista ut diligátis céptum meum, réliqua. per diversitátem óperis, unum in radice dilec Homilía sancti Gregórii sínuat, qui in plerisque Scrip diléctio tenénda sit ipse in Papæ. [Homilia 27 in Evangelia.] túræ suæ sententiis, et amícos jubet diligi in se et ini Cum cuncta sacra elóquia micos propter se. Ille enim Dominicis plena sint præ- veráciter charitátem habet céptis, quid est quod de di- qui et amicum diligit in Deo, lectióne, quasi de singulári et inimicum diligit propter mandáto, Dóminus dicit : Deum. Nam sunt nonnulli Hoc est præceptum meum, qui diligunt próximos, sed ut diligátis invicem, nisi quia per afféctum cognatiónis et Autum. a carnis; quibus tamen in hac dilectióne sacra elóquia non contradicunt: sed aliud est quod sponte impénditur naturæ, aliud quod præceptis Dominicis ex charitáte debétur obediéntiæ. LECTIO III. CAPITULUM. [Ephes., c. 1.] FRATRES, jam non estis hóspites et ádvenæ; sed estis cives sanctórum et domés tici Dei, superædificáti super fundaméntum Apostolórum et Prophetarum, ipso summo Hr nimirum et próximum angulari lápide Christo Jesu diligunt, et tamen illa subli- assequuntur, quia amórem suum non spiritáliter, sed carnáliter impéndunt. Proinde, cum Dóminus diceret : Hoc est præceptum meum, ut di ligátis invicem : prótinus áddidit: Sicut dilexi vos; ac si apérte dicat : Ad hoc amáte, ad quod amávi vos. Qua in re, fratres charíssimi, solérter intuéndum est quod antiquus hostis, dum mentem nostram ad rerum temporálium dilectiónem trahit, infirmiórem contra nos próximum éxcitat, qui ea ipsa quæ diligimus auférre moliátur. ww wwwww COMMUNE ET EVANGELISTARUM. Ad Vesperas, Antiphona Hoc est præcéptum meum, cum reliquis de Laudibus, xiij. Psalmus Dixit Dóminus, cum reliquis de Dominica, R. Deo grátias. HYMNUS. EXULTET orbis gaudis, Qui templa cœli clauditis, Nos a reátu nóxios Præcepta quorum protinus Ut, cum redibit Arbiter Amen. . In omnem terram exivit sonus eorum. R. Et in fines orbis terræ 131, et loco ultimi, Psalmus verba eórum. Laudáte Dóminum, omnes Ad Magnificat, Antiphona. gentes, 135. Tradent enim vos in con |