non venit: quæsivimus bo- ! na, et ecce turbátio : cognó vimus, Dómine, peccáta nostra: Non in perpétuum obliviscaris nos. . Beáta gens, cujus est Dóminus Deus, pópulus eléctus in hæreditátem. Quem Dóminus. .Peccávimus, impie gés-Er simus, iniquitátem fecimus, Dómine, in omnem justítiam tuam. Non in. Glória Patri. Non in. SABBATO. LECTIO II. oculi vestri vidébunt : et vos dicétis: Magnificétur Dóminus super términum Israel: filius honórat patrem, et servus dóminum suum: si ergo Pater ego sum, ubi est honor meus? et si Dóminus ego sum, ubi est timor meus, dicit Dóminus exercí Incipit Malachias Prophéta. | tuum? ad vos, o sacerdótes, LECTIO I. Oxus verbi Dómini ad Israel in manu Malachiæ. Dilexi vos, dicit Dóminus, et dixistis: In quo dilexísti nos? Nónne frater erat Esau Jacob, dicit Dóminus, et diléxi Jacob, Esau autem ódio hábui? et pósui montes ejus in solitúdinem, et hæreditátem ejus in dracónes desérti. Quod si díxerit Idumæa : destructi sumus, sed rever qui despicitis nomen meum: et dixistis: In quo despéximus nomen tuum? Offértis super altáre meum panem pollutum, et dicitis: In quo polluimus te? In eo quod dicitis: Mensa Dómini despécta est. R. Angústiæ mihi sunt undique, et quid éligam ignoro. * Mélius est mihi incidere in manus hóminum, quam derelínquere legem Dei mei. *. Si enim hoc égero, mors mihi est : si autem non égero, téntes ædificábimus quæ des- non effúgiam manus vestras. trúcta sunt: hæc dicit Dó minus exercituum: Isti ædi Mélius est. LECTIO III. ficábunt, et ego déstruam: SI offerátis cæcum ad immo. et vocabuntur términi im-lándum, nonne malum est? pietátis, et pópulus, cui et si offerátis claudum et lánirátus est Dóminus usque in guidum, nonne malum est ? ætérnum. Laudabilis pópulus, * offer illud duci tuo, si plaQuem Dóminus exercituum fáciem tuam, dicit Dóminus cuerit ei, aut si susceperit benedixit, dicens: Opus má- exercituum. Et nunc deprenuum meárum tu es, hæré- cámini vultum Dei ut misereátur vestri ( de manu enim ditas mea Israel. vestra factum est hoc) si quo modo suscipiat fácies vestras, dicit Dóminus exercituum. Quis est in vobis, qui claudat óstia, et incéndat altáre meum gratuito? non est mihi volúntas in vobis, dicit Dóminus exercituum: et munus non suscípiam de manu vestra. Ab ortu enim solis usque ad occásum, magnum est. nomen meum in géntibus, et in omni loco sacrificátur et offértur nómini meo oblátio munda: quia magnum est nomen meum in géntibus, dieit Dóminus exercituum. B. Misit Dóminus Angelum et conclusit ora leó suum, num: * Et non contaminavérunt: quia coram eo injustitia invénta non est in me. . Misit Deus misericór diam suam, et veritátem suam: ánimam meam eripuit de médio catulórum leónum. Et non. Glória Patri. Et non. Ad Vesperas, Antiphona cum Psalmis de Psalterio, Capitulum, Hymnus, Ver siculus, Antiphona ad Magnificat et Oratio, ut in Sab bato ante Dominicam pri mam Adventus, in parte Hiemali. IN DOMINICIS, PER ORDINEM DISPOSITE, AB UNDECIMA POST PENTECOSTEN PARS AUTUMNALIS. DOMINICA XI POST PENTECOSTEN. ORATIO. OMNIPOTENS sempitérue Deus, qui abundantia pietátis tuæ et mérita supplicum excédis et vota, effunde super nos misericórdiam tuam, ut dimíttas quæ conscientia métait; et adjícias quod orátio non præsumit. Per Dómi num. Lectio sancti Evangélii cundum Marcum. LECTIO VII. [Cap. 7.] se nium Deus, cum surdum et mutum sanáre voluisset, in aures illius suos dígitos mi sit, et expuens linguam ejus tétigit? Quid per digitos Redemptoris, nisi dona Sancti Spíritus designántur? Unde cum in álio loco ejecisset dæmónium, dixit : Si in digito Dei ejício dæmónia, profécto pervenit in vos regnum Dei. Qua de re per Evangelistam álium dixísse describitur: Si ego in Spíritu Dei ejício dæmones, igitur pervenit in vos regnum Dei. Ex quo utróque loco colligitur, quia dígitus Ix illo témpore, Exiens Je- Spíritus vocátur. Dígitos ersus de finibus Tyri, venit per go in aurículas mittere, est inter médios fines Decapó- tem surdi ad obediéndum per dona Spíritus sancti men Sidónem ad mare Galilææ, leos. Et réliqua. aperire. Homilia sancti Gregórii Papæ. QUID est [Homilia 10, lib. 1, in Ezechielem.] QUID LECTIO VIII. est vero, quod éxpuens linguam ejus tétigit? Salíva est quod creátor óm- nobis est ex ore Redemptó dire, et mutos loqui. Bene ómnia fecit, * et surdos fecit audire, et mutos loqui. DOMINICA XII POST PENTECOSTEN. ris, accépta sapiéntia in eló- | fines Tyri, surdos fecit auquio divíno. Saliva quippe ex cápite défluit in ore. Ea ergo sapiéntia, quæ ipse est, dum lingua nostra tángitur, mox ad prædicatiónis verba formátur. Qui suspiciens in cœlum, ingémuit : non quod ipse necessárium gémitum habéret, qui dabat quod postulábat: sed ad nos eum gémere, qui cœlo præsidet, dócuit ut et aures nostræ per donum Spíritus sancti aperiri, et lingua per salivam oris, id est, per sciéntiam divinæ locutiónis, solvi débeat ad verba prædicatiónis. LECTIO IX. Cui mox, éphiphetha, id est, adaperire dicitur : et statim apértæ sunt aures ejus, et solútum est vínculum linguæ ORATIO. OMNIPOTENS et miséricors Deus, de cujus munere venit, ut tibi a fidélibus tuis digne et laudabiliter serviátur : tribue, quæsumus, nobis, ut ad promissiónes tuas sine offensióne currámus. Per Dóminum. Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam. LECTIO VII. [Cap. 10. ] Ix illo témpore, Dixit Jesus ejus. Qua in re notándum discípulis suis: Beáti óculi est, quia propter clausas au- qui vident quæ vos vidétis. Dico enim vobis, quod multi Sed cui aures cordis ad obe-Prophétæ et reges voluérunt res dictum est, adaperire. diéndum apértæ fúerint, ex vidére quæ vos vidétis, et Homilía venerabilis Bedæ, Presbyteri. subsequénti procul dubio non vidérunt. Et réliqua. étiam linguæ ejus vínculum sólvitur ut bona quæ ipse fécerit, étiam faciénda áliis loquátur. Ubi bene ádditur : [Lib. 3, cap. 43, in Luc. c. 16.] NON óculi Scribárum et Pha Et loquebátur recte. Ille risæórum, qui corpus tanenim recte loquitur, qui prius obediéndo fécerit, quæ tum Dómini vidére, sed illi beáti óculi, qui ejus possunt loquéndo ádmonet esse fa- cognoscere sacraménta, ciénda. Te Deum laudámus, 16. de quibus dicitur: Et revelásti ea párvulis. Beáti óculi par Ad Benedictus, Antiphona. trem Filius reveláre dignátur. vulórum, quibus et se et PaCum transísset* Dominus Abraham exultávit ut vidéret diem Christi et vidit, et gavisus est. Isaías quoque, et Michæas, et multi álii Prophétæ vidérunt glóriam Dómini: qui et proptérea Vidéntes sunt appelláti: sed hi omnes a longe aspiciéntes et salutántes, per spéculum et in ænigmate vidérunt. reges magni: quia tentatiónum suárum. mótibus non consentiéndo succúmbere, sed regéndo præésse novérunt. Er LECTIO IX. ecce quidam Legisperitus surréxit, tentans eum, et dicens: Magister, quid faciéndo vitam ætérnam possidébo? Legisperítus, qui de vita ætérna Dóminum tentans intérrogat, occasiónem, ut reor, tentándi de ipsis Dómini sermónibus sumpsit, ubi ait: Gaudéte autem quod nómina vestra scripta sunt in coelis. Sed ipsa sua tentatióne declarat, quam vera sit illa Dómini conféssio, qua Patri loquitur: Quod abscondísti OMNIPOTENS sempitérne Deus, da nobis fidei, spei, et charitátis augméntum: et ut mereámur ássequi quod promittis, fac nos amáre quod præcipis. Per Dóminum nos trum. |