Dei majestáti astáre, qui non modo exterióres córporis gestus videt, sed scrutátur córdium íntima atque secréta.

FERIA QUINTA.

Ex Concílio Basileensi.

(An. 1435. Sess. 21, Can. 5. accept. in conc. Senon, an. 1460.) QUOSCUMQUE Beneficiátos,

sive in sacris constitútos, cùm ad Horas Canónicas teneantur, ádmonet hæc sancta Synodus, si oratiónes suas Deo acceptas fore cúpiunt, ut non in gútture vel inter dentes, seu deglutiendo aut syncopando dictiónes, nec collóquia, vel risus intermiscendo; sed sive soli, sive associati, diurnum nocturnumque Officium reverenter verbisque distinctis péragant, ac tali loco, unde à devotióne non retrahantur, ad quam se dispónere et præparare debent, juxta id quod scriptum est: Ante oratiónem præpara ánimam tuam, ne sis quasi qui tentat Deum.

gravi se peccáto obstrictos, sed omnes étiam beneficiórum suórum fructus qui in singulos dies eis obtigerint, si quotídie in síngulas horas dividerentur amíttere, neque à Confessário ullà ratione absolvi posse, étiam jubilæi cujuscumque grátiâ suffragante, nisi fructuum, quos indébité perceperint, factà priùs restitutióne.

SABBATO.

Ex Concílio Aquensi.

(Tit. de Choro.) EPISCOPUS post Missam conventuálem, et post solemnem benedictiónem pópulo datam ne recédat à Choro, úsquequò absolúta fúerit Sexta, nisi ex gravi causa: ne privétur chorus et Ecclésia débitis obséquiis per Canónicos præstandis,qui cùm Epíscopum ad ædes episcopáles comitári débeant, chorum destítuant, et illíus horæ offício non satisfáciunt.

DOMINICA XIII

POST PENTECOSTEN. Ex mandáto Antónii Benedicti de Clermont-Tonnere Forojuliensis Epíscopi, ad Clerum suæ Diœcesis.

(Ann. 1678.) Cum inter præcipua Clericális militiæ débita illud semper cénsitum sit divinæ

psalmódiæ eà sedulitáte et sapiéntià incúmbere, quà regem omnis terræ dóminum coli decet : censúímus vos præmonendos ut unâ mente, concentu unánimi, eodemque ritu psallentes Deo nostro, psallámus sapienter, dumque sanctórum memóriam fácitis, et laudes celebrátis, horum intuentes éxitum conversatiónis, imitámini fidem. Tu autem.

FERIA SECUNDA.

Ex Synodo Trecensi.

(Ann. 1459.)

FERIA TERTIA. Ex Concilio Aquisgranensi. (Ann. 816. L. 1, C. 132.) Cum Ecclésiam, vel ad divína laudis débita solvenda, vel ad Missárum solémnia, intrámus, cum timóre et veneratióne competenti cœleste compleámus Offícium.

FERIA QUARTA. Ex Concílio Aquisgranensi.

(Lib. 1. c. 132.) NOBIS observandum est ne quid in Ecclésia Dei inep

tum, ne quid perversum, ne quid indecens, aut cogitatióne, aut verbis, aut áctibus perpetrémus; quátenùs Dóminus ad nos véniens, non quod condemnet in nobis, sed potiùs quod remúneret, invéniat.

FERIA QUINTA.

Ex Concílio Aquisgranensi (L. 1, c. 133.)

TALES ad legendum, cantandum et psallendum in Ecclésia constituantur, qui non superbè, sed humiliter débitas Dómino laudes persolvant, plusque velint in lcctióne, vel cantu, pópuli ædificatiónem, quàm populárem vaníssimam adulatiónem.

Tu autem.

FERIA SEXTA. Ex Concílio Aquisgranensi.

(Lib. 1, Cap. 137.) · STUDENDUM summopere Cantóribus, ne donum sibi divínitus collátum vítiis fœdent; sed pótiùs illud humilitáte, castitáte et sobrietáte, et céteris sanctárum virtútum ornamentis exornent: quorum melódia animos pópuli circumstantis ad memóriam amoremque cœléstium, non solùm sublimitáte verbórum, sed étiam suavitáte tonórum, quæ dicuntur, érigat.

Tu autem.

SABBATO.

Ex Concílio Aquisgranensi.

(Lib. 1, cap. 137.) PSALMI in Ecclésia, non excelsis atque inordinátis seu intemperátis vócibus, sed planè ac dilúcidè et cum compunctióne cordis recitentur; ut et recitántium mens illórum dulcédine pascátur, et audiéntium aures illórum pronuntiatióne demulceantur.

DOMINICA XIV

POST PENTECOSTEN.

Ex Concílio Coloniensi
primo.

(Ann. 1536. Part. 3, c. 13.) UTINAM optando à Deo óptimo máximo cónsequi possímus, ne quisquam lucri causâ divínis interesset, alióqui non accessúrus sacra, véluti quem nummi magis quàm Dei amor in templum trahit, quæstum pietátem esse putantem! qui non dúbio ex eórum número est de quibus Isaías ait: Diligunt múnera, sequuntur retributiónes. Sed interim debet Cléricus habére semper menti recónditum Christi verbum Primùm quærite regnum Dei et justítiam ejus, et hæc ómnia adjicientur vobis.

Tu autem, Dómine, mi

serére nostrî.

B. Deo grátias.

FERIA SECUNDA.

Ex Concílio Remensi.

(Ann. 1583. Tit. 3. De cultu divino.)

NE

E cui precum multitúdo aut prolixitas tædium géneret, nemoque earum partem áliquam tácitus prætéreat, aut volubilitáte linguæ illas omnes ita percurrat, ut plerumquè mentem lingua prævéniat; póterunt Epíscopi, adhibito Canonicórum et aliórum grávium virórum judício, preces ad eum modum redúcere, ut et Ecclésiæ dignitáti respóndeant, et fácilè ab ómnibus exolvi, pièque decantári possint.

FERIA TERTIA.
Ex Concílio Remensi.

(Ann. 1564. Congr. 5.)

QUONIAM

à primæva Breviárii institutióne, id antíqui Patres voluisse videntur, ut síngulis hebdómadis totum Psaltérium recitarétur; in Breviário Davídici Psalmi ita per dies síngulos disponantur, ut totus Psalmórum liber in unaquáque hebdómada recitétur.

FERIA QUARTA.
Ex Concílio Narbonensi.

(Ann. 589. Can. 2.) PER quemque Psalmum Gloria dicátur omnipotenti Deo per majóres verò Psal

mos, prout prolíxiùs fúerint, pausatiónes fiant; et per quamcumque pausatiónem glória Trinitátis Dómino decantétur.

FERIA QUINTA.

Ex Concílio Coloniensi
primo.

(Ann. 1536. Part. 2, Can. 6 et 11.)

Cum olim à sanctíssimis Pátribus institútum sit, ut solæ Scriptúræ sacræ in Ecclésia recitarentur, nescímus quâ incúriâ accíderit ut in cárum locum succésserint ália cum his neutiquam comparanda, atque ínterim história Sanctórum tam incultè, ac tam negligenti judício conscriptæ, ut nec auctoritátem habére videantur, nec gravitátem. Ergo amputátis supérfluis, et quæ superstitiósiùs invecta vidéri possint, ea tantùm quæ dignitáti Ecclésiæ et priscis institútis consentánea fúerint, relinquantur.

FERIA SEXTA.

Ex Concílio Milevitáno secundo.

(Ann. 416. Can. 12.) PRECES vel Oratiónes, seu

Missæ quæ probátæ fúerint, sive Præfatiónes, sive Commendatiónes, sive mánuum impositiónes, ab ómnibus celebrentur, nec aliæ dicantur in Ecclésia; ne fortè áliquid contra fidem, vel per ignorantiam, vel per minus stúdium, sit compósitum. Tu autem.

SABBATO.

Ex Concílio Coloniensi
primo.

(Ann. 1536. Part. 2, c. 7.) SUNT in Clero zelum quidem Dei habentes, sed non secundùm sciéntiam ; qui privátis afféctibus ducti, efficiunt ut nova Festa et Offícia præter Ecclésiæ auctoritátem solémniter celebrentur. Quo ínterim fit ut preces horáriæ, ac réliqua públicè recepta, pro affectu cujuslibet fácilè noventur ; id quod nobis non satis probátur. Neque enim errârunt Patres, à quorum institútis in dicendis precibus útinam tam longe discessum non fuisset! Quòd si his afféctibus singulórum indulgébitur, tandem antíquus ritus pénitùs evanescet.

Tu autem, Dómine, miserére nostrî. H. Deo grátias

DOMINICA XV

POST PENTECOSTEN.
Ex Concílio Emeritensi.

(Ann. 666. Can. 19.) PRO Ecclésiis in quibus Présbyter jussus fúerit per sui Epíscopi ordinatiónem præesse, síngulis diébus Domínicis sacrificium Deo procúret offerre; et eórum nómina à quibus eas Ecclésias constat esse constructas, vel qui áliquid his Ecclésiis videntur aut visi sunt contulisse, témpore Missæ, si ab hac decessérunt luce, cum defunctis fidélibus recitentur.

FERIA SECUNDA. Ex Concílio Tolosáno. (Ann. 1590. Part. 2, cap. 10.) SANCTA et salúbris est cogitátio pro defunctis exoráre, ut à peccátis solvantur. Id Párochi sédulò præstábunt. Nullus, ínscio vel non aptuum in funere hábità oraprobante Epíscopo, mór tióne laudábit. Cóncio tamen áliqua habéri póterit, quâ humánæ tantùm misériæ status, mortis judiciique necéssitas qualitasque descri

bétur.

Tu autem, Dómine, miserére nostrî. R. Deo grátias.

FERIA TERTIA.

Ex Concílio Tridentíno.

(Ann. 1563. Sess. 25. Decret. de Purgatorio.) CURENTEpíscopi ut fidélium vivórum suffragia, Missárum scilicet sacrifícia, oratiónes, eleemósynæ, aliaque pietátis ópera quæ à fidélibns pro áliis fidélibus defunctis fíeri consuevérunt, secundùm Ecclésiæ institúta piè et devótè fiant; et quæ pro illis ex testatórum fundatiónibus vel aliâ ratióne debentur, non perfunctóriè, sed à Sacerdótibus et Ecclésiæ ministris, et áliis qui hoc præstare tenentur, diligenter et accuratè persolvantur.

Tu autem.

FERIA QUARTA.

Ex tractátu Jonæ Aurelianensis Epíscopi, de Institutióne Laicáli.

NULLATENUS audiendi sunt (Ann. 830. Lib. 3, cap. 15.) illi qui dicunt quòd nullæ áliæ eleemósynæ opitulári possint defunctis, nisi solúmmodò quæ Sacerdótibus dantur, et sacrifícia quæ per eos Deo offeruntur. Hoc qui credunt et dicunt, aut ignorántiâ aut certè aliórum persuasióne falluntur. Sancta