dicere) faciamus mala, ut veniant | dem" Jesu Christi, in omnes et bona? quorum damnatio justa est. super omnes, qui credunt in eum; non enim est distinctio. 23. Omnes enim peccaverunt, et egent gloria Dei. 24. Justificati gratis per gratiam ipsius, per redemptionem, quae est in Christo Jesu, 25. quem proposuit Deus propitiationem per fidem in sanguine ipsius, ad ostensionem justitiae suae, propter" remissionem praecedentium delictorum, 26. in sustentatione Dei, ad ostensionem justitiae ejus in hoc tempore; ut sit ipse justus, et ju 13.,,Sepulchrum patens est ,,guttur eorum, linguis suis do,,lose agebant: Venenum aspi-stificans eum, qui est ex fide Jesu ,,dum sub labiis eorum; 14.,,quorum os maledictione ,,et amaritudine plenum est'. 15.,,Veloces pedes eorum ad ,,effundendum sanguinem"; 16.,,contritio, et infelicitas in ,,viis eorum; 17.,,et viam pacis non cogno,,verunt; 18.,,non est timor Dei ante ,,oculos eorum“ n. 19. Scimus autem, quoniam quaecumque lex loquitur, iis, qui in lege sunt, loquitur; ut omne os obstruatur, et subditus fiat omnis mundus Deo. 20. Quia ex operibus legis non justificabitur omnis caro coram illo. Per P legem enim cognitio peccati; 21. nunc autem sine lege justitia Dei manifestata est, testificata a lege et Prophetis. 22. Justitia autem Dei per fih Ps. 13, 3. i Ps. 5, 10. k Ps. 139, 4. Ps 9, 29. m Jes. 59, 7. " Ps. 35, 2. • infr. v. 28. P infr. c. 7, 7. 9 supr. c. 1, 2. Exod 34, 6. Ps. 31, 1. sq. Dan. 9, 18. Christi. Justificatio sensu christiano non fit ex operibus legis, sed ex fide in Deum, quae Abrahae imputata est in justitiam ante circumcisionem. infr. c. 4, 5. 10, 4. sq. Gal. 3, 11. sinfr. c. 10, 12. t Joh. 3, 14-16. infr. c. 5, 9. Ebr. 9, 15. supr. c. 2, 17. w infr. c. 10, 5. infr. c. 9, 32. Gal. 2, 16. Eph. 2, 8. 9. y infr. c. 6, 1. sqq Matth. 5, 17. Cap. III. 19. his qui. 21. justificata, a lege. 22. Desunt verba in omnes et. 23. egent gloriam (sic). 26. qui ex fide est Jesu (deest Christi). 30. unus deus qui justificavit (deest est). 1. Quid ergo dicemus invenis- | praeputium, ut reputetur et illis se Abraham patrem nostrum se- ad justitiam; cundum carnem? 2. Si enim Abraham ex operibus justificatus est, habet gloriam; sed non apud Deum. 3. Quid enim dicit Scriptura? ,,Credidit Abraham Deo: et re,,putatum est illi ad justitiam." a 4. Ei autem, qui operatur, merces non imputatur secundum gratiam, sed secundum debitum. 5. Ei vero, qui non operatur, credenti autem in eum, qui justificat impium, reputatur fides ejus ad justitiam secundum propositum gratiae Dei. 6. Sicut et David dicit beatitudinem hominis, cui Deus accepto fert justitiam sine operibus: 7.,,Beati, quorum remissae ,,sunt iniquitates, et quorum te,,cta sunt peccata. 8. ,Beatus vir, cui non impu,,tavit Dominus peccatum"c. 12. et sit pater circumcisionis, non iis tantum, qui sunt ex circumcisione, sed et iis, qui sectantur vestigia fidei, quae est in praeputio patris nostri Abrahae. 13. Non enim per legem promissio Abrahae aut semini ejus, ut haeres esset mundi; sed per justitiam fidei. 14. Si enim qui ex lege, haeredes sunt; exinanita est fides, abolita est promissio; 15. lex enim iram operatur. Ubi enim non est lex; nec praevaricatio. 16. Ideo ex fide, ut secundum gratiam firma sit promissio omni semini, non ei, qui ex lege est solum; sed et ei, qui ex fide est Abrahae, qui pater est omnium? nostrum, 17. (Sicut scriptum est:,, Quia ,,patrem multarum gentium po 9. Beatitudo ergo haec in cir-,,suit te") ante Deum, cui credi cumcisione tantum manet? an etiam in praeputio? Dicimus enim, quia reputata est Abrahae fides ad justitiam. 10. Quomodo ergo reputata est? in circumcisione? an in praeputio? Nond in circumcisione, sed in praeputio, 11. Et signum accepite circumcisionis, signaculum justitiae fidei, quae est in praeputio; ut sit pater omnium credentium per 3. Scriptura dicit. dit, qui vivificat mortuos, et vocat ea, quae non sunt, tamquam ea, quae sunt. 18. Qui contra spem in spem credidit, ut fieret pater multarum gentium, secundum quod dictum est ei:,,Sic erit semen tuum". 19. Et non infirmatus est fide, nec consideravit corpus suum emortuum, cum jam fere centum m esset annorum; et emortuam vulvam Sarae; 20. in repromissione etiam f Gen. 17, 8. Gal. 3, 18. 13. 7, 7. sqq. i cf. v. 11. 12. k Gen. 17, 5. Gen. 15, 5. m Gen. 17, 17. infr. Cap. IV. 5. ei autem; ibid. desunt verba secundum propositum gratiae Dei. 8. imputabit. 9. beatitudo haec (deest ergo); ibid. desunt verba tantum manet. 10. an etiam in praeputio. 12. non his tantum sed et his; ibid. in praeputio fidei patris (desunt nostri Abrahae). 16. ut firma sit sed ut ei; ibid. qui est pater. 17. vocat quae non sunt. 18. dictum est (deest ei). 19. infirmatus (deest est); ibid. consideravit (deest nec); ibid. cum fere centum annorum esset; ibid. Sarrae. Dei non haesitavit diffidentia, sed confortatus est fide, dans gloriam Deo; 21. plenissime sciens, quia quaecumque promisit, potens est et facere. 22. Ideo et reputatum est illi ad justitiam. 23. Non est autem scriptum tantum propter ipsum, quia reputatum est illi ad justitiam ; 24. sed et propter nos, quibus reputabitur credentibus in eum, qui suscitavit Jesum Christum Dominum nostrum a mortuis, 25. qui traditus est propter delicta nostra, etresurrexit propter justificationem nostram. CAP. V. Fide justificati spe gloriamur rebus adversis. Christi obedientia justificamur. De Adamo antitypo. 1. Justificati ergo ex fide, pacem habeamus ad Deum per Dominum nostrum Jesum Christum, 2. per quem et habemus accessum per fidem in gratiam istam, in qua stamus, et gloriamur in spe gloriae filiorum Dei. 3. Non solum autem; sed et gloriamur in tribulationibus, scientes, quod tribulatio patientiam operatur; 4. patientia autem probationem, probatio vero spem, 5. spes autem non confundit; quia charitas Dei diffusa est in cordibus nostris per Spiritum sanctum", qui datus est nobis. 6. Ut quid enim Christus, cum n infr. c. 8, 15. adhuc infirmi essemus, secundum tempus pro impiis mortuus est? 7. Vix enim pro justo quis moritur; nam pro bono forsitan quis audeat mori. 8. Commendat° autem charitatem suam Deus in nobis ; quoniam cum adhuc peccatores essemus, secundum tempus, 9. Christus pro nobis mortuus est; multo igitur magis nunc, justificati in sanguine ipsius, salvi erimus ab ira per ipsum. 10. Si enim cum inimici essemus, reconciliati sumus Deo per mortem Filii ejus; multo magis reconciliati, salvi erimus in vita ipsius. 11. Non solum autem; sed et gloriamur P in Deo per Dominum nostrum Jesum Christum, per quem nunc reconciliationem accepimus. 12. Propterea sicut 9 per unum hominem peccatum in hunc mundum intravit, et per peccatum mors"; et ita in omnes homines mors pertransiit, in quo omnes peccaverunt. 13. Usque ad legem enim peccatum erat in mundo; peccatums autem non imputabatur, cum lex non esset. 14. Sed regnavit mors ah Adam usque ad Moysen etiam in eos, qui non peccaverunt in similitudinem praevaricationis Adae, qui est format futuri. 15. Sed non sicut delictum, ita et donum. Si enim unius delicto multi mortui sunt; multo Joh. 3, 16. 10, 17. P Ps. 5, 12. sq. 9 infr. v. 18. 1 Cor. 15, 21. sq. Gen. 3, 19. supr. c. 4, 15. t v. 19. 1 Cor. 15, 45. 47. Cap. IV. 23. Desunt verba ad justitiam. V. 1. Justificati igitur. 2. accessum habemus fide. 8. suam caritatem; ibid. Deus in nos; ibid. deest secundum tempus. 9. multo magis igitur justificati nunc. 12. in hunc mundum peccatum intravit. 13. non imputatur cum lex non est. magis gratia Dei et donum in gratia unius hominis Jesu Christi in plures abundavit. 16. Et non sicut per unum peccatum, ita et donum. Nam judicium quidem ex uno in condemnationem; gratia autem ex multis delictis in justificationem. 17. Si enim unius delicto mors regnavit per unum; multo magis abundantiam gratiae, et donationis, et justitiae accipientes, in vita regnabunt per unum Jesum Christum. 18. Igitur sicut per unius delictum in omnes homines in condemnationem; sic et per unius justitiam in omnes homines in justificationem vitae. 19. Sicut enim per inobedientiam unius hominis peccatores constituti sunt multi; ita et per unius obeditionem justi constituentur multi. 6. hoc scientes, quia vetus homonoster simul crucifixus est, ut destruatur corpus peccatid, et ultra non serviamus peccato. 7. Qui enim mortuus est, justificatus est a peccato. 8. Si autem mortui sumus cum Christo; credimus, quia simul etiam vivemus cum Christo; 9. scientes, quod Christus re 20. Lex autem subintravit, ut abundaret delictum". Ubi autem abundavit delictum, superabun-surgens ex mortuis jam non modavit gratia. Cap. V. 15. in gratiam unius. nam judicium ex uno. 17. in vitam. in morte. ritur, mors illi ultrae non dominabitur. 10. Quod enim mortuus est peccato, mortuus est semelЛ; quod autem vivit, vivit Deo. 11. Ita et vos existimate, vos mortuos quidem esse peccato; viventes autem Deo in Christo Jesu Domino nostro. 12. Non ergo regnet peccatum in vestro mortali corpore, ut obediatis concupiscentiis ejus. 13. Sed neque exhibeatis membra vestra arma iniquitatis pec y infr. v. 6. 12. 12. a 2 Cor. 5, 15. 5, 24. d infr. 7, 18. f Ebr. 9, 25-28. z infr. v. 6. Col. 2, ¿ Eph. 4, 22. Gal. 23. Apoc. 1, 18. 16. per unum peccantem (sic); ibid. 19. oboeditionem. 21. peccatum VI. 4. surrexit Christus. 9. surgens; ibid. et mors illi. 11. Deest Domino nostro. cato; sed exhibete vos Deo, tamquam ex mortuis viventes; et membra vestra arma justitiae Deo. 14. Peccatum enim vobis non dominabitur; non enim sub lege estis, sed sub gratias. 15. Quid ergo? peccabimus, quoniam non sumus sub lege, sed sub gratia? Absit. 16. Nescitis, quoniam, cui exhibetis vos servos ad obediendum, servi estis ejus, cui obeditis, sive peccati ad mortem, sive obeditionis ad justitiam? 17. Gratias autem Deo, quod fuistis servi peccati, obedistis autem ex corde in eam formam doctrinae, in quam traditi estis. 18. Liberati autem a peccato, servi facti estis justitiae. 19. Humanum dico, propter infirmitatem carnis vestrae; sicut enim exhibuistis membra vestra servire immunditiae et iniquitati ad iniquitatem, ita nunc exhibete membra vestra servire justitiae in sanctificationem. 20. Cum enim servi essetis peccati, liberi fuistis justitiae. 21. Quem ergo fructum habuistis tunc in illis, in quibus nunc erubescitis? Nam finis illorum Cap. VI. 15. peccavimus. in qua. CAP. VII. Christo serviendum est novo spiritu. Per praesentiam legis, quamvis sanctae, crebrius peccatum se exseruit. 1. An ignoratis, fratres!(scientibus enim legem loquor) quia lex in homine dominatur, quanto tempore vivit? 2. Nam quae sub viro est mulier, vivente viro alligata est legi; si autem mortuus fuerit vir ejus, soluta est a lege viri. 3. Igitur, vivente viro, vocabitur adultera, si fuerit cum alio viro; si autem mortuus fuerit vir ejus, liberata est a lege viri; ut non sit adultera, si fuerit cum alio viro. 4. Itaque, fratres mei, et vos mortificati estis legi per corpus Christi, ut sitis alterius, qui ex mortuis resurrexit, ut fructificemus Deo. 5. Cum enim essemus in carne, passiones peccatorum, quae per legem erant, operabantur in membris nostris, ut fructificarent morti. 6. Nunc autem soluti sumus a lege mortis, in qua detinebamur; ita ut serviamus in novitate spiritus, et non in vetustate lit terae. 7. Quid ergo dicemus? lex peccatum est? Absit. Sed peccatum non cognovi, nisi per legem; nam concupiscentiam nesciebam, nisi lex diceret:,,Non ,,concupisces". 8. Occasione autem accepta, peccatum per mandatum operah infr. c. 8, 1-12. i cf. v. 5. k c. 3, 20. Exod. 20, 17. 16. oboedistis. 17. oboedistis; ibid. 19. inmunditiae. 21. tunc in quibus. VII. 3. soluta est a. 4. fructificaremus. 6. morientes (at obeliscis haec notata sunt et sic in voc. mortis mutata). 7. dicimus. |