Et exclamavit (Jonas), et dixit in Ninive ex ore regis et principum ejus, dicens: Homines et jumenta et boves et pecora non gustent quidquam : nec pascantur, et aquam non bibant, etc. Jona 3. 7. Quis scit, si convertatur et ignoscat Deus et revertatur à furore iræ suæ, et non peribimus ? Et vidit Deus opera eorum, quia conversi sunt de via suâ malâ et misertus est Deus super malitiam, quam locutus fuerat, ut faceret eis, et non fecit. v. 9. et 10. Tu autem cum jejunas, unge caput tuum, et faciem tuam lava, etc. Matth. 6. 17. Hoc autem genus (damoniorum) non ejicitur, nisi per orationem et jejunium. Ib. 17. 20. Vide Luc. 2. 37. Jejunatur pro mortuis. Saül cum filiis suis in pugnâ casi corpus, truncato capite, in muro Bethsan suspenditur, armaque ejus in templo Astaroth. Viri autem Jabes, ablatis Saül et filiorum ejus corporibus, sepelierunt in nemore Jabes, et jejunaverunt septem diebus. 1. Reg.c. 31. 13. Vide 2. Reg.1.12.Item.1.Paral. 10.12. Jejunii exempla. Ingressusque Moyses medium nebula, ascendit in montem et fuit ibi quadraginta diebus, et quadraginta noctibus. Exod. 24. 18. ibi cùm Domino quadraginta dies, et quadraginta noctes : panem non comedit, et aquam non bibit, et scripsit in tabulis verba fœderis decem. 16.34.28. Quandò ascendi in montem (ait Moyses) ut acciperem tabulas lapideas, tabulas pacti, quod pepigit vobiscum Deus : et perseveravi in monte quadraginta diebus ac noctibus, panem non comedens, et aquam non bibens, etc. Deuteron. 9. 9. Et procidi antè Dominum sicut priùs, quadraginta diebus et noctibus panem non comedens, et aquam non bibens, propter omnia peccata vestra, quæ gessistis contra Dominum, et eum ad iracundiam provocâstis, etc. v. 18. Quamobrem omnes filii Israël venerunt in domum Dei, et sedentes flebant coram Domino jejunaveruntque die illo usque ad vesperam, et obtuleficas victimas, et super statu runt ei holocausta atque pacisuo interrogaverunt. Judic. 20. 26. 27. Et convenerunt (Israelita) in Masphath hauseruntque aquam, et effuderunt in conspectu Domini, et jejunaverunt in die illâ, atque dixerunt ibi Peccavimus Domino. 1.Reg. 7. 6. Juravit David, dicens: Hæc faciat mihi Deus, et hæc addat, si antè occasum solis gustavero panem vel aliud quidquam. 2. Dicitur de Moyse, quòd fuit | Reg. 5. 35. corde vestro, in jejunio, et in fletu, et in planctu. Joel. 2. 12. Cùm autem jejunatis, nolite fieri sicut hypocritæ tristes exterminant enim facies suas, ut appareant hominibus jejunantes. Amen dico vobis, quia receperunt mercedem suam. Matth. 6. 16. Venient autem dies cùm auferetur ab eis sponsus: et tunc jejunabunt in illis diebus. Marc. 2.20. Item Luc. 5. 55. Quæ non discedebat de templo (loquitur de Annâ prophetissa), jejuniis, et obsecrationibus serviens nocte ac die. Luc. 2.37. Ministrantibus autem illis Domino, et jejunantibus, dixit illis Spiritus Sanctus: Segregate mihi Saulum et Barnabam, in opus ad quod assumpsi eos. Tunc jejunantes et orantes, imponentesque eis manus, dimiserunt illos. Actor. 13. 2. 3. Et cùm constituissent illis per singulas Ecclesias Presbyteros, et orâssent cum jejunationibus, commendaverunt eos Domino, in quem crediderunt.. Ibid. 14. 22. Visum est enim Spiritui Sancto et nobis, nihil ultrà imponere vobis oneris, quàm hæc necessaria ut abstineatis vos ab immolatis simulachrorum, et sanguine, et suffocato. Ib. 15. 28. 29. Custodite præcepta Apostolorum et seniorum.v.41. Sed in omnibus exhibeamus nosmelipsos sicut Dei ministros, In labore (fuit Paulus) et ærummâ, in vigiliis multis, in fame et siti, in jejuniis multis, in frigore, et nuditate, etc. | Ibid. 11. 27. Jejunii meritum. Et clamavit omnis populus ad Dominum instantiâ magnâ, et humiliaverunt animas suas in jejuniis, et orationibus, ipsi et mulieres eorum. Judith.4.8. Describitur pænitentia Judith, quæ in superioribus domûs suæ fecit sibi secretum cubiculum, in quo cum puellis suis clausa morabatur, et habens super lumbos suos cilicium, jejunabat omnibus diebus vitæ suæ, præter Sabbata, et Neomenias, et festa domûs Israël. Ibid. 8. 5: 6. Prævaluerunt sermones Jonadab filii Rechab, quos præcepit filiis suis, ut non biberent vinum et non biberunt usquè ad diem hanc, quia obedierunt præcepto patris sui. Jerem. 55. 14. Proptereà hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Non deficiet vir de stirpe Jonadab filii Rechab, stans in conspectu meo cunctis diebus. v. 19. Et exclamavit (Jonas), et dixit in Ninive ex ore regis et principum ejus, dicens: Homines et jumenta et boves et pecora non gustent quidquam nec pascantur, et aquam non bibant, etc. Jona 3. 7. Quis scit, si convertatur et ignoscat Deus et revertatur à furore iræ suæ, et non peribimus? Et vidit Deus opera eorum quia conversi sunt de vià sua malâ et misertus est Deus super malitiam, quam locutus fuerat, ut faceret eis, et non fecit. v. 9. et 10. : Tu autem cum jejunas, unge caput tuum, et faciem tuam lava, etc. Matth. 6. 17. Hoc autem genus (damoniorum) non ejicitur, nisi per orationem et jejunium. Ib. 17. 20. Vide Luc. 2. 37. Jejunatur pro mortuis. Saül cum filiis suis in pugnâ casi corpus, truncato capite, in muro Bethsan suspenditur, armaque ejus in templo Astaroth. Viri autem Jabes, ablatis Saül et filiorum ejus corporibus, sepelierunt in nemore Jabes, et jejunaverunt septem diebus. 1. Reg.c. 31. 13. Vide 2. Reg. 1.12.Item.1.Paral. 10.12. Jejunii exempla. Ingressusque Moyses medium nebula, ascendit in montem et fuit ibi quadraginta diebus, et quadraginta noctibus. Exod. 24. 18. : ibi cùm Domino quadraginta dies, et quadraginta noctes : panem non comedit, et aquam non bibit, et scripsit in tabulis verba fœderis decem. 16.34.28. Quandò ascendi in montem (ait Moyses) ut acciperem tabulas lapideas, tabulas pacti, quod pepigit vobiscum Deus : et perseveravi in monte quadraginta diebus ac noctibus, panem non comedens, et aquam non bibens, etc. Deuteron. 9. 9. Et procidi antè Dominum sicut priùs, quadraginta diebus et noctibus panem non comedens, et aquam non bibens, propter omnia peccata vestra, quæ gessistis contra Dominum, et eum ad iracundiam provocâstis, etc. v. 18. Quamobrem omnes filii Israël venerunt in domum Dei, et sedentes flebant coram Domino jejunaveruntque die illo usque ad vesperam, et obtulerunt ei holocausta atque pacificas victimas, et super statu suo interrogaverunt. Judic. 20. 26. 27. Et convenerunt (Israelitæ) in Masphath hauseruntque aquam, et effuderunt in conspectu Domini, et jejunaverunt in die illâ, atque dixerunt ibi Peccavimus Domino. 1. Reg. 7. 6. Juravit David, dicens: Hæc faciat mihi Deus, et hæc addat, si antè occasum solis gustavero panem vel aliud quidquam. 2. Dicitur de Moyse, quòd fuit | Reg. 5. 35. Jerusalem, quæ ædificatur ut civitas, cujus participatio ejus in idipsum. Psal. 121. 3. Respice Sion civitatem solemnitatis nostræ oculi tui videbunt Jerusalem habitationem opulentam, tabernaculum quod nequaquàm transferri poterit: nec auferentur clavi ejus in sempiternum, et omnes funiculi ejus non rumpentur: quia solummodò ibi magnificus est Dominus noster, etc. Isa. 33. 20. usq. ad. fin. Paupercula, tempestate convulsa, absque ullâ consolatione. Eccè ego sternam per ordinem lapides tuos, et fundabo te in sapphiris, et ponam jaspidem propugnacula tua, et portas tuas in lapides scupltos, et omnes terminos tuos in lapides desiderabiles, etc. Ibid. 54. 11. et seq. Ecclesiam ad exultationem hortatur, quòd in eâ Domini gloria reluceat, ad quam accessura sint plurima nationes, et quæ et populum ejus gaudium. Et exultabo in Jerusalem, et gau debo in populo meo et non audietur in eo ultrà vox fletûs, et vox clamoris. Ibid. 65. 18. usq. ad fin. Exue te, Jerusalem, stolá luctus et vexationis tuæ : et indue te decore et honore ejus, quæ à Deo tibi est, sempiternæ gloriæ. Baruch. 5. 1. Vide et v. 5. Illa autem, quæ sursùm est, Jerusalem, libera est: quæ est mater nostra. Gal. 4. 26. Vide Hebr. 11. 10. Sed accessistis ad Sion montem, et civitatem Dei viventis, Jerusalem cælestem, et multorum millium Angelorum frequentiam, et Ecclesiam primitivorum, qui conscripti sunt in cœlis, et judicem omnium Deum, et spiritus justorum perfectorum. Hebr. 12. 22. 23. Qui vicerit, faciam illum columnam in templo Dei mei, et foràs non egredietur ampliùs : et scribam super eum nomen Dei mei, et nomen civitatis Dei mei novæ Jerusalem, quæ ad eam non venerint, peribunt: in quâ pax, justitia, et laus Dei invenientur, ablata iniquitate; eritque Do-descendit de cœlo à Deo meo, minus in lucem sempiternam, et gloriam. Ibid. c. 60. Super muros tuos, Jerusalem, constitui custodes, totâ die et totâ nocte in perpetuum non tacebunt. Ibid. 62. 6. Sed gaudebitis, et exultabitis usquè in sempiternum in his, quæ ego creo: quia eccè ego creo Jerusalem exultationem et nomen meum novum. Apoc, 3. 12. Et ego Joannes vidi sanctam civitatem Jerusalem novam, descendentem de cœlo à Deo, paratam sicut sponsam ornatam viro suo, etc. Ibid. 21. 2. Et sustulit me spiritu in montem magnum et altum, et ostendit mihi civitatem sanctam Jeru Matth. 4. 2. Vide Marc. 1. 12. universæque substantia nostra. 1. Esdr. 8. 21. Luc. 4. 1. 2. Tunc accesserunt ad eum discipuli Joannis, dicentes: Quarè nos, et Pharisæi jejunamus frequenter discipuli autem tui non jejunant? Et ait illis Jesus: Nunquid possunt filii sponsi lugere quandiù cum illis est sponsus ? Venient autem dies, cùm auferetur ab eis sponsus: et tunc jejunabunt. Ibid. 9. 14. Item Marc. 2. 18. Luc. 5. 55. Et hæc vidua (scil. Anna) us- | què ad annos octoginta quatuor, quæ non discedebat de templo, jejuniis et obsecrationibus serviens nocte ac die. Luc. 2. 37. Tunc jejunantes, et orantes, imponentesque eis manus, dimiserunt illos. Actor. 13. 3. Vide c. 14. 22. Jejunium indictum. Et viri Israël sociati sunt sibi in die illâ adjuravit autem Saül populum, dicens: Maledictus vir qui comederit panem usquè ad vesperam, donec ulciscar de inimicis meis. 1. Reg. 14. 24. Josaphat autem timore perterritus, totum se contulit ad Vade, et congrega omnes Judæos, quos in Susan repereris, et orate pro me (ait Esther). Non comedatis, et non bibatis tribus diebus et tribus noctibus: et ego cum ancillis meis similiter jejunabo, et tunc ingrediar ad regem, contra legem faciens, non vocata, tradensque me morti et periculo. Esther. 4.16. rogandum Dominum, et prædi Et crediderunt viri Ninivitæ in Deum et prædicaverunt jejunium, et vestiti sunt saccis à majore usquè ad minorem, et pervenit verbum ad regem Ninive et surrexit de solio suo, et abjecit vestimentum suum à se, et indutus est sacco, et sedit in cinere. Et exclamavit et dixit in Ninive ex ore regis, et principum ejus, dicens : Homines et jumenta et boves, et pecora non gustent quidquam, nec pascantur, et aquam non bibant. Et operiantur saccis homines, et jumenta, et clament ad Dominum in fortitudine, et convertatur vir à viâ suâ malâ, et ab iniquitate, quæ est in manibus eorum, etc. Jona. 3. 5. et seq. JERUSALEM. cavit jejunium universo Juda. Jerusalem spiritualis, Ecclesia 2. Paral. 20. 3. Et prædicavi ibi jejunium juxta fluvium Ahava, ut aflligeremur coram Domino Deo nostro, et peteremus ab eo viam rectam nobis et filiis nostris, TOMUS I. sancta. |