ture, et ait marito suo: Da mihi liberos, alioquin moriar. Ibid. 50. 1. Vide Exod. 1. 9. et seq. Fratres Joseph invidebant ei animo pessimo et crudeli, videntes quòd à patre plus cunctis fratribus amaretur, et audientes somnia quæ narrabat. Et nota in sequentibus, ad quantum facinus ex illâ invidia devenerint. Ibid. c. 37. 11. Et eccè quomodò invidia ne propinquis quidem parcit. Vide et c. 49. 25.

Non oderis fratrem tuum in corde tuo; sed publicè argue eum, ne habeas super illo peccatum. Levit. 19. 17.

Cùm duo viri prophetarent in castris, Josue quasi invidens dixit Domine mi Moyses, prohibe eos. Atille: Quid, inquit, æmularis pro me? Num. 11. 27. et seq.

Si per odium quis hominem impulerit, vel jecerit quippiam in eum per insidias aut cùm esset inimicus, manu percusserit, et ille mortuus fuerit: percussor, homicidii reus erit cognatus occisi, statim ut invenerit eum, jugulabit. Ibid. 35. 20.

Si quis autem odio habens proximum suum, insidiatus fucrit vitæ ejus, surgensque percusserit illum, et mortuus fuerit, etc. tradent illum seniores civitatis illius in manu proximi, cujus sanguis effusus est, et morietur. Deut. 19. 11. 12.

Homo delicatus in te, et luxu

riosus valdè, invidebit fratri suo, et uxori, quæ cubat in sinu suo. Ibid. 28. 54. Tenera mulier et delicata invidebit viro suo, etc. v. 56.

Percusso à David Philisthav; cantabant mulieres: Percussit Saül mille, et David decem millia. Invidens Saul iratus est autêm — nimis, et displicuit in oculis ejus sermo iste. 1. Reg. 18. 7. 8.

Verè stultum interficit iracundia, et parvulum occidit invidia. Job 5. 2.

Odium suscitat rixas et universa delicta operit caritas. Prov. 10.12. Abscondunt odium labia mendacia: qui profert contumeliam, insipiens est. v. 18.

Vita carnium, sanitas cordis : putredo ossium, invidia. Ibid. 14. 30.

Ne comedas cum homine invido, et ne desideres cibos ejus. Ibid. 23. 6.

Vir, qui festinat ditari, et aliis invidet, ignorat, quòd egestas superveniet ei. Ibid. 28. 22.

introivit in orbem terrarum. Sap. 2. 24.

Neque cum invidiâ tabescente iter habebo: quoniàm talis homo non erit particeps sapientiæ. Ibid. 6. 25.

Noli fieri pro amico inimicus proximo: improperium enim et contumeliam malus hæreditabit, et omnis peccator invidus et bilinguis. Eccli. 6. 1.

Qui sibi invidet, nihil est illo nequius; et hæc redditio est malitiæ illius. Ibid. 14. 6.

Ne fueris mediocris in contentione ex fœnore, et non est tibi nihil in sacculo: eris enim invidus vitæ tuæ. Ibid. 18.33.

Ne extendas manum tuam prior, et invidiâ contaminatus erubescas. Ibid. 31. 16.

Daniel superabat omnes principes, et satrapas. Undè illi omnes quærebant occasionem, ut eriperent Danielem ex latere regis. 6. 3. 4.

Videntes autem principes sacerdotum et Scriba mirabilia quæ (Dominus) faciebat, et pueros clamantes: Hosanna filio David! indignati sunt. Mat. 21. 15. Vide et Actor.5.17.18.

Sciebat enim ( Pilatus,) quòd per invidiam tradidissent eum (Christum sacerdotes). Ibid. 27. 18.

Indignatus est autem (filii prodigi frater), et nolebat introire. Pater ergò illius egressus, cœpit rogare illum. Luc. 15.28. Dixit ergò unus ex discipulis ejus, Judas Iscariotes, qui erat

eum traditurus, etc. Joan, 12. 4.

Audientes verba Stephani Judæi, dissecabantur cordibus suis, et stridebant dentibus in eum, dolentes, quòd non possent resistere sapientiæ, et spiritui ejus. Actor. 7. 54. Vide et c. 1. 3. 45. et c. 17. per totum.

Sicut in die honestè ambulemus; non in comessationibus et impudicitiis, non in contentione et æmulatione. Rom. 13. 13.

Quòd si invicem mordetis et comeditis: videte ne ab invicem consumamini, etc. Gal. 5. 15, Manifesta sunt autem opera carnis-inimicitiæ, contentiones, iræ, rixæ, dissensiones, sectæ, invidiæ, etc. v. 19. et seq. Non efficiamur inanis gloriæ cupidi, invicem provocantes, invicem invidentes. v. 26.

Quidam quidem et propter invidiam et contentionem, quidam autem et propter bonam voluntatem Christum prædicant. Philipp. 1. 15. Vide 1. Tim. 6. 4.

Quòd si zelum amarum habetis, et contentiones sint in cordibus vestris: nolite gloriari, et mendaces esse adversùs veritatem. Jacob. 3. 14.

Concupiscitis, et non habetis: occiditis, et zelatis : et non potestis adipisci : litigatis et belligeratis, et non habetis, propter quod non postulatis. Ibid. 4. 2. Ad invidiam concupiscit

spiritus, qui habitat in vobis.

v. 5.

Deponentes igitur omnem malitiam, et omnem dolum, et simulationes, et invidias, et omnes detractiones. Sicut modò geniti infantes, etc. 1. Petr.

2. 1. 2.

Qui autem odit fratrem suum, in tenebris est. 1. Joan. 2. 11. Nolite mirari, fratres, si odit vos mundus. Ibid.3.13.Omnis, qui odit fratrem suum, homicida est. v. 15.

Si quis dixerit: quoniam diligo Deum; et fratrem suum oderit, mendax est. Ibid.4.20.

Invidia Deum provocat. Qui ruinâ lætatur alterius, non erit impunitus. Prov. 17.5. Cùm ceciderit inimicus tuus, ne gaudeas, et in ruinâ ejus ne exultet cor tuum: ne fortè videat Dominus, et displiceat ei, et auferat ab eo iram suam. Ib. 24. 17. 18.

Vir, qui festinat ditari, et aliis invidet, ignorat quòd egestas superveniet ei. Ibid. 28. 22.

Neque cum invidia tabescente iter habebo: quoniàm talis homo non erit particeps sapientiæ. Sap. 6. 25.

Non efficiamur inanis gloriæ cupidi, invicem provocantes, invicem invidentes. Galat. 5. 26.

Ubi enim zelus et contentio: ibi inconstantia, et omne opus pravum. Jacob. 3. 16.

Deponentes igitur omnem

-

malitiam et invidias, et omnes detractiones. Sicut modò geniti infantes, rationabile, sine dolo, lac concupiscite, ut in eo crescatis in salutem. 1. Petr. 2. 1.

Proximum supplantat.

Rursum contemplatus sum omnes labores hominum, et industrias animadverti patere invidiæ proximi: et in hoc ergò vanitas, et cura superflua est. Eccles. 4. 4.

Invidiâ autem diaboli, mors introivit in orbem terrarum ; imitantur autem illum, qui sunt ex parte illius. Sap. 2. 24. 25. Se ipsam cruciat. Parvulum occidit invidia. Job 5. 2.

Vita carnium, sanitas cordis : putredo ossium, invidia. Prov. 14. 30.

Qui sibi invidet, nihil est illo nequius, et hæc redditio est malitiæ illius. Eccli. 14. 6. Invocatio Sanctorum. Vide Sancti, et Cultus Sanctorum.

IRACUNDIA ET IRA.

Ira Dei.

Ira Dei devoravit cos (Ægyptios) sicut stipulum. Exod. 15. 7.

Flagravit populus desiderio carnium: et ideò iratus est Deus valdè. Num. 11. 1. 4.

Num uno peccante, contra omnes ira tua desæviet (Deus)?

Ibid. 16. 22. Egressa est ira à Domino, et plaga desævit. v. 46,

Nec miranda indignatio (Dei) in populum (in deserto); cùm mihi quoque (inquit Moyses) iratus Dominus propter vos, dixerit: Nec tu ingredieris illùc. Deut. 1. 37.

Cavele, ne fortè decipiatur cor vestrum, et recedatis à Domino iratusque Dominus claudat cœlum, et pluviæ non descendant, nec terra det germen suum, pereatisque, etc. Ibid. 11. 16. 17.

Reserventur quidem ut vivant, ne contra nos ira Domini concitetur, si pejeraverimus. Josue 9. 20.

Igitur iratus est Dominus Salomoni, quòd aversa esset mens ejus à Domino. 3. Reg.

11.9.

Impio præbes auxilium, et his qui oderunt Dominum amicitia jungeris, et idcircò iram quidem Domini merebaris; sed bona opera inventa sunt in te. 2. Paral. 19. 2. 3.

Amasias rex Juda, divino fretus auxilio, Idumæos superavit in bello, et attulit Deos eorum, et adoravit eos quamobrem iratus Dominus est contra cum. Ibid. 25. 14. Magnus enim furor Domini stillavit super nos, eò quòd non custodierint patres nostri verba Domini, dixit Josias, auditis verbis, quæ scripta erant in libro legis. Ibid. 54, 21,

Omne quod ad ritum Dei cœli pertinet, tribuatur diligenter in domo Dei cœli: ne fortè irascatur (Deus) contra regnum regis et filiorum ejus. Ità præcepit Artaxerxes Gentilis. 1. Esdr. 7. 23.

Comederunt, et saturati sunt, et impinguati sunt, et abundaverunt deliciis in bonitate tuâ magnâ. Provocaverunt autem te ad iracundiam, etc. 2. Esdr. 9. 25. 26.

Deus, cujus iræ nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem. Job Job 9. 13.

Dixit Dominus ad Eliphaz Themanitem: Iratus est furor meus in te, et in duos amicos tuos quoniàm non estis locuti coram me rectum. Ibid. 42. 7.

Apprehendite disciplinam, ne quandò irascatur Dominus, et pereatis de viâ justâ. Psal. 2. 12. Vide et v. 5.

Domine, ne in furore tuo arguas me: neque in irâ tuâ corripias me. Psal. 6. 2.

Quis novit (Deus) potestatem iræ tuæ ? et præ timore tuo iram tuam dinumerare? Psal. 89. 11.

De Babylone dicitur: Eccè novissima erit in Gentibus, deserta, invia, et arens. Ab irâ Domini non habitabitur, sed redigetur tota in solitudinem. Jerem. 50. 12. 13.

In parabola de servo nequam, qui noluit misereri conservo suo, dicitur: Iratus

dominus ejus, tradidit eum tortoribus. Matth. 18. 34.

Similiter in parabolá de iis, qui noluerunt venire ad cœnam, dicitur: Tunc iratus paterfamilias, etc. Luc. 14. 21.

Qui credit in Filium Dei, habet vitam æternam; qui autem incredulus est Filio, non videbit vitam, sed ira Dei manet super eum. Joan. 3. 36.

Secundùm autem duritiam tuam, et impœnitens cor, thesaurizas tibi iram in die iræ, et revelationis justi judicii Dei, qui reddet unicuique secundùm opera ejus. Rom.2.5.6.

Multùm timenda est ira, qua ostendetur in die judicii. Apoc. c. 6. Nam tunc et reges terræ, et principes, et tribuni, et divites, et fortes, et omnis servus et liber, imò omnes impii abscondent se in speluncis, et in petris montium, et dicent montibus et petris: Cadite super nos, et abscondite nos à facie sedentis super thronum, et ab irâ Agni: quoniàm venit dies magnus iræ ipsorum: et quis poterit stare? v. 15. usq.

ad fin.

Ira hominis mala, et iracundia,

quantùm mali pariant. Iratusque est Caïn vehementer, et concidit vultus ejus, etc. Gen. 4. 5.

Audiens Saul post victoriam commendari David, iratus est -nimis, et displicuit in oculis ejus sermo, etc. 1. Reg. 18. 8.

Venit ergò Achab in domum suam indignans, et frendens super verbo, quod locutus fuerat ad eum Naboth. 3. Reg. 21. 4,

Post facile et salubre consilium Elisei, iratus Naaman recedebat, dicens: Putabam, quod egrederetur ad me, et stans invocaret nomen Domini Dei sui, etc. 4. Reg. 5. 11.

Hanani Propheta venit ad Asa, et increpavit eum, quia confisus erat in Benadad rege Syriæ: iratusque Asa adversùs Videntem, jussit eum mitti in nervum. 2. Paral. 16. 10.

Sacerdotes arguebant Oziam, volentem adolere insensum: iratusque Ozias, tenens in manu thuribulum - minabatur illis. Ibid. 26. 19.

| Cùm audisset Sanaballat, quòd ædificaremus murum (Jerusalem), iratus est valdè, et motus nimis subsannavit Judæos. 2. Esdr. 4. 1.

Cùm reversus esset rex Sennacherib, fugiens à Judæâ plagam, quam circà cum fecerat Deus propter blasphemiam suam, et iratus multos occideret ex filiis Israël, etc. Tob. 1. 21.

Tobia dicente de hædo balante: Videte, ne furtivus sit, etc. uxor ejus irata, respondit Manifestè vana facta est spes tua, etc. Ibid. 2. 21. 22.

:

Nuntiatum est Holopherni, quòd filii Israël præpararent se ad resistendum ei, et furore nimio exarsit in iracundia ma