Quinquies excusavit se Moy- | autem cùm Samuel offerret hoses, antequàm vellet accipere locaustum, Philisthiim iniere ducatum populi, quem tamen prælium contra Israël. Intonuit ei imponebat Deus; nec acquie autem Dominus fragore magno vit, donec Dominum intelle-in die illâ super Philisthiim, xisset iratum. Exod. 3. 10. et exterruit eos, et cæsi sunt à Unde cap. 4. 14, extat : Ira-facie Israël. Ibid. 7. 9. 10. tus Dominus in Moysen, etc. Moyses utile consilium pagani hominis non despexit, sed ei humiliter acquievit. Ibid. 18. 24. Gedeon respondens ait ad Dominum: Obsecro, mi Domine, in quo liberabo Israël ? Eccè familia mea infima est in Manasse et ego minimus in domo patris mei. Dixitque ei Dominus: Ego ero tecum: et percuties Madian quasi unum virum, etc. Judic. 6. 15 16. Exultavit cor meum in Domino, et exaltatum est cornu meum in Deo meo: dilatatum est os meum super inimicos meos : quia lætata sum in salutari tuo. (Sic canebat Anna ad Dominum.) 1. Reg. 2. 1. Suscitat de pulvere egenum, et de stercore elevat pauperem : ut sedeat cum principibus, et solium gloriæ teneat. Domini enim sunt cardines terræ, et posuit super eos orbem. v. 8. Vide Ibid. c. 1. et 2. Reg. 6.16. Dixitque David ad Michol : Antè Dominum, qui elegit me potiùs quàm patrem tuum, et quàm omnem domum ejus, et præcepit mihi, ut essem dux super populum Domini in Israël, et ludam, et vilior fiam plus quàm factus sum : et ero humilis in oculis meis, et cum ancillis, de quibus locuta es, gloriosior apparebo. 2. Reg. 6.21.22. Dixitque ad eos (scilicet Roboam, et principes Juda Semeias Propheta): Hæc dicit Dominus: Vos reliquistis me, et ego reliqui vos in manus Sesac (regis Egypti, qui diripuit Jerusalem). Consternatique principes Israël et rex; dixerunt : Justus est Dominus. Cùmque vidisset Dominus, quòd humiliati essent, factus est sermo Domini ad Semeiam, dicens: Quia humiliati sunt, non disperdam eos, daboque eis pauxillum auxilii, et non stillabit furor meus super Jerusalem per manum Sesac. 2. Par. 12. 5. et seq. Humiliatusque est (Ezechias) Tulit autem Samuel agnum posteà, eò quòd exaltatum fuislactentem unum, et obtulit set cor ejus, tàm ipse quàm illum holocaustum integrum habitatores Jerusalem: et idDomino et clamavit Samuel circò non venit super eos ira ad Dominum pro Israël et exau-Domini in diebus Ezechia. Ibid. divit cum Dominus. Factum est 32. 26. Qui postquàm coangustatus est (scilicet Manasses), oravit Dominum Deum suum, et egit pœnitentiam valdè coram Deo patrum suorum. Deprecatusque est eum, et obsecravit intenté et exaudivit orationem ejus, reduxitque eum Jerusalem in regnum suum,et cognovit Manasses quòd Dominus ipse esset Deus. Ibid. 33. 12. 13. Ad regem autem Juda, qui misit vos pro Domino deprecando, sic loquimini : Hæc dicit Dominus Deus Israël Quoniàm audisti verba voluminis, atque emollitum est cor tuum,et humiliatus es in conspectu Dei, super his quæ dicta sunt contra locum hunc, et habitatores Jerusalem, reveritusque faciem meam, scidisti vestimenta tua, et flevisti coram me: ego quoque exaudivi te, dicit Dominus. ibid. 34. 26. 27. Et clamavit omnis populus ad Dominum instantiâ magnâ, et humiliaverunt animas suas in jejuniis, et orationibus, ipsi et mulieres eorum, etc. ( scilicet quia metuerunt Holofernem vehementer) Judith 4. 8. Tunc Eliachim sacerdos Domini magnus, circuivit omnem Israël, allocutusque est eos, dicens : Scitote, quoniàm exaudiet Dominus preces vestras, si manentes permanseritis in jejuniis, et orationibus in conspectu Domini. v. 11. et 12. Et ideò humiliemus illi (Deo) animas nostras, et in spiritu constituti humiliato servientes illi. Ibid. 8. 16. Exspectemus humiles consolationem ejus. v. 20. Non enim in multitudine est virtus tua, Domine, neque in equorum viribus voluntas tua est, nec superbi ab initio placuerunt tibi; sed humilium, et mansuetorum semper tibi placuit deprecatio. Ibid. 9. 16. Esther regina confugit ad Dominum, et corpus suum humiliavit jejuniis, oransque inter cætera dixit: Tu scis necessitatem meam : quòd abominer signum 'superbiæ, et gloriæ meæ, etc. Esther. 14. 16. Vide Isa. 37. 1. Qui enim humiliatus fuerit, erit in gloriâ : et qui inclinaverit oculos, ipse salvabitur. Job ut humilieris coram principe. Ibid. 25. 6. 7. Superbum sequitur humilitas et humilem spiritu suscipiet gloria. Ibid. 29. 23. Humilia valdè spiritum tuum: quoniàm vindicta carnis impii, ignis et vermis. Eccli. 7. 19. Hæc dicit Excelsus, et sublimis habitans æternitatem : et sanctum nomen ejus in excelso, et in sancto habitans, et cum contrito et humili spiritu: ut vivificet spiritum humilium, et vivicet cor contritorum. Isa. 57. 15. Ad quem autem respiciam, nisi ad pauperculum, et contritum spiritu, et trementem sermones meos? Ibid. 66. 2. Jonas clamavit et dixit: Adhuc quadraginta dies, et Ninive subvertetur. Et crediderunt viri Ninivitæ in Deum, et prædicaverunt jejunium, et vestiti sunt saccis à majore usquè ad minorem, etc. Jona 3. 4. 5. Ego quidem baptizo vos in aquâ in pœnitentiam; qui autem post me venturus est, fortior me est, cujus non sum dignus calceamenta portare : ipse vos baptizabit in Spiritu Sancto et igni. Matth. 3. 11. Beati pauperes spiritu: quoniàm ipsorum est regnum cœlorum. Ibid. 5. 3. Et respondens Centurio, ait: Domine, non sum dignus, ut intres sub tectum meum; sed tantùm dic verbo, et sanabitur puer meus. Ib. 8.8.V. c. 15.27. Tollite jugum meum super vos, et discite à me, quia mitis sum, et humilis corde; et invenietis requiem animabus vestris. Ibid. 11. 29. Quicunque ergó humiliaverit se sicut parvulus iste, hic est major in regno cœlorum, Ibid. 18. 4. Non ità erit inter vos; sed quicunque voluerit inter vos major fieri, sit vester minister. Et qui voluerit inter vos primus esse, erit vester servus. Ibid. 20. 26. 27. Vide c. 18. 1. Item Marc. 10. 43. et c. 9. 33. Luc. 9. 48. et c. 22. 26. Philipp. 2. 7. et 8. Dicite filia Sion: Eccè rex tuus venit tibi mansuetus, sedens super asinam, et pullum filium subjugalis. Ibid. 21. 5. Vos autem nolite vocari Rab bi unus est enim Magister vester. Ibid. 25. 8. Qui major est vestrum, erit minister vester. v. 11. In viâ inter se disputaverant (Apostoli), quis eorum major esset. Et residens vocavit duodecim, et ait illis : Si quis vult primus esse, erit omnium novissimus, et omnium minister. Marc. 9. 33. Vide Luc. 9. 46. Quia respexit humilitatem ancillæ suæ: eccè enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes. Luc. 1. 48. Cùm invitatus fueris ad nuptias, non discumbas in primo loco, ne fortè honoratior te sit invitatus ab illo : et veniens is, qui te et illum vocavit, dicat tibi: Da huic locum: et tunc incipias cum rubore novissimum locum tenere, etc. Ibid. 14. 8. Quia omnis qui se exaltat, humiliabitur: et qui se humiliat, exaltabitur. v. 11. Pater, peccavi in cœlum, et coram te jàm non sum dignus vocari filius tuus: fac me sicut unum de mercenariis tuis. Ibid. 15. 18. 19. Et Publicanus à longè stans, nolebat nec oculos ad cœlum levare; sed percutiebat pectus suum, dicens: Deus, propitius esto mihi peccatori. Ibid. 18. 15. Benè propter incredulitatem fracti sunt. Tu autem fide stas noli altum sapere, sed time. Rom. 11. 20. Videc. 12. 16. Item 1. Cor. 4. 6. : Ego enim sum minimus Apostolorum, qui non sum dignus vocari Apostolus, quoniàm persecutus sum Ecclesiam Dei. 1. Cor. 15. 9. Nihil per contentionem, neque per inanem gloriam; sed in humilitate, superiores sibi invicem arbitrantes. Philipp. 2. 5. Vide Hebr. 11. 24. Induite vos ergò sicut electi Dei, sancti, et dilecti, viscera misericordia, benignitatem, humilitatem, modestiam, patientiam: supportantes invicem, et donantes vobismetipsis, si quis adversùs aliquem habet querelam sicut et Dominus donabit vobis, ità et vos. Co loss. 3. 12. 13. Glorietur autem frater humilis in exaltatione sua. Dives autem in humilitate suâ, quoniàm sicut flos fœni transibit. Jacob. 1. 9. Humiliaminiin conspectu Domini, et exaltabit vos.1b.4. 10. Omnes autem invicem humilitatem insinuate, quia Deus superbis resistit, humilibus autem dat gratiam. 1. Petr. 5. 5. Vide Actor. 10. 26. Et cecidi antè pedes ejus (ait Joannes de Angelo ei ap parente), ut adorarem eum. Ét dicit mihi: Vide, ne feceris: conservus tuus sum, et fratrum tuorum habentium testimonium Jesu. Deum adora, etc. Apoc: 19. 10. Vide c. 4. 10: HYPOCRISIS ET SIMULATIO, Factum est autem verbum Domini ad Samiiel, dicens: Pœnitet me, quòd constituerim Saül regem quia dereliquit me, et verba mea opere non implevit. Contristatusque est Samüel, et clamavit ad Dominum totâ nocte. 1. R. 15. 10.11. Amnon filius David, simulavit languorem, ut posset decipere Thamar, quam libidi nose amabat. 2. Reg. 13. 5. Sic viæ omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit. Job 8. 13. Et ipse (Deus) erit salvator meus: non enim veniet in conspectu ejus omnis hypocrita. Ibid. 13. 16. cet insaturabiles sunt). Prov, 30. 12. 13. Ne accesseris ad illum (Dominum) duplici corde. Ne fueris hypocrita in conspectu hominum, et non scandalizeris in labiis tuis. Eccli. 1. 36. 37. Congregatio enim hypocrita sterilis, et ignis devorabit tabernacula eorum, qui munera libenter accipiunt. Ibid. 15.34. Hoc scio à principio, ex quo positus est homo super terram, quòd laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritæ ad instar Est qui nequiter humiliat se, puncti. Si ascenderit usquè ad et interiora ejus plena sunt docœlum superbia ejus, et caput | lo, Ibid. 19. 23. ejus nubes tetigerit: quasi sterquilinium in fine perdetur: et qui eum viderant dicent: Ubi est? etc. Ibid. 20. 4. et seq. Omnes tenebræ absconditæ sunt in occultis ejus devorabit eum ignis, qui non succenditur, affligetur relictus in tabernaculo suo. Revelabunt cœli iniquitatem ejus, et terra consurget adversùs cum. v. 26. et 27. Et dixit Dominus: Eò quòd appropinquat populus iste ore suo, et labiis suis glorificat me, cor autem ejus longè est à me, et timuerunt me mandato hominum et doctrinis, etc. Isa. 29. 13. Væ qui profundi estis corde, ut à Domino abscondatis consilium : quorum sunt in tenebris opera, et dicunt : Quis videt nos, et quis novit nos? v. 15. Reprehendit Isaias Judæorum hypocrisim, ostendens eo Quæ est enim spes hypocritæ si avarè rapiat, et non liberet Deus animam ejus? Nun-rum jejunium non esse Deo acquid Deus audiet clamorem ejus, cùm venerit super eum angustia? etc. Ibid. 27, 8. et 9. Tollet eum ventus urens et auferet, et velut turbo rapiet eum de loco suo, etc. v. 21, ceptabile, et quæ debeant illud comitari, quibus adhibitis, multa præstantur à Deo beneficia. Ibid. c. 58. Me etenim de die in diem quærunt, et scire vias meas volunt: quasi gens, quæ justitiam fecerit, et judicium Dei sui non dereliquerit: rogant me judicia justitiæ : appropinquare Deo volunt, etc. v, 2. Vide Ezech. 13. 3. Simulatores, et callidi provocant iram Dei, neque clamabunt cùm vincti fuerint. Morietur in tempestate anima eorum, et vita corum inter effoeminatos. Ibid. 36. 13. 14. Sagitta vulnerans lingua eoGeneratio, quæ sibi munda sibi munda rum, dolum locuta est in ore videtur, et tamen non est lota suo pacem cum amico suo loà sordibus suis. Generatio, cu- quitur, et occultè ponit ei injus excelsi sunt oculi, et palpe-sidias. Jerem. 9. 8. Vide Psal, bræ ejus in alta surrectæ (scili-27. 3. : |