Obrazy na stronie
PDF
ePub

ginta fratres, ut ipse solus regnare posset, occidit. Judic. 9.5.

Sic Athalia omne regium interfecit semen. 4. Reg. 11. 1.

HONOR.

bus, ut videamini ab eis: alioquin mercedem non habebitis apud Patrem vestrum, qui in cœlis est. Matth. 6. 1.

Ait illi Jesus: Vide, nemini dixeris sed vade, ostende te sacerdoti, et offer munus quod

:

præcepit Moyses, in testimo

nium, illis. Ibid. 8. 4. Item Marc. 1. 44. Vide. Matth. 9. 30. et c. 17. 9.

Honor temporalis non magnifaciendus, Vide et Gloria. Quid vobis est melius (ait Abimelech filius Jerobaal), ut dominentur vestri septuaginta viri, omnes filii Jerobaal, an ut dominetur unus vir? si-jor fieri, sit vester minister. Et mulque considerate, quod os

vestrum et caro vestra sum.

Judic. 9. 2. Vide Num. 16. 1. Item. 2. Reg. 15. 1.

Non zeles gloriam et opes peccatoris non enim scis, : non enim scis, quæ futura sit illius subversio. Eccli. 9. 16. Vide Esther. 3. 1. et c. 6. 6.

Noli extollere te in faciendo opere tuo, et noli cunctari in tempore angustiæ. Melior est qui operatur, et abundat in omnibus, quàm qui gloriatur, et eget pane. Ibid. 10.29.30. Vide 3. Reg. 1. 5. Item. Prov. 12. 9.

Hæc dicit Dominus: Non glorietur sapiens in sapientiâ suâ, et non glorietur fortis in fortitudine suâ, et non glorietur dives in divitiis suis sed in hoc glorietur, qui gloriatur, scire et nosse me, quia ego sum Dominus, qui facio misericor. diam, et judicium, et justitiam in terrâ. Jerem. 9. 23. 24.

Attendite, ne justitiam vestram faciatis coram homini

Non ità erit inter vos, sed quicunque voluerit inter vos ma

qui voluerit inter vos primus esse, erit vester servus. Ibid. 20. 26. 27. Item Marc. 10. 45. Luc. 22. 27. Vide et v. 24.

Ego autem non quæro gloriam meam : est qui quærat, et judicet. Joan. 8. 50. V. c. 6.15.

Dilexerunt enim gloriam hominum magis, quàm gloriam Dei. Ibid. 12. 43.

Paulus et Barnabas dixerunt: Viri quid hæc facitis? et nos mortales sumus, similes vobis homines, annuntiantes vobis ab his vanis converti ad Deum vivum, qui fecit cœlum et terram, et omnia quæ in eis sunt, Actor. 14. 14. Vide

c. 10. 26.

Nihil per contentionem, neque per inanem gloriam : sed in humilitate, superiores sibi invicem arbitrantes. Philipp. 2.3.

Nec quærentes ab hominibus gloriam ( loquitur Paulus de se ipso), neque à vobis, neque ab aliis. 1. Thess. 2. 6. Vide 1. Petr. 5. 3.

Et cecidi antè pedes ejus, ut adorarem eum. Et dicit mihi: Vide, ne feceris: conservus tuus sum, et fratrum tuorum habentium testimonium Jesu. Deum adora. Apoc. 19. 10. Idem habetur c. 22. 9.

Honor debitè exhibendus. Gloriam sapientes possidebunt stultorum exaltatio ignominia. Prov. 3. 35.

Sicut qui mittit lapidem in acervum Mercurii, ità qui tri- | buit insipienti honorem. Ibid. 26.8.

Semen hominum honorabitur hoc, quòd timet Deum : semen autem hoc exhonorabitur, quod præterit mandata Domini. Eccli. 10. 23.

Sapientia humiliati exaltabit caput illius, et in medio magnatorum confidere illum faciet. Ibid.11. 1.

Sapiens in populo hæreditabit honorem, et nomen illius erit vivens in æternum. Ibid. 37. 29.

Honestè conservandus. Quicunque glorificaverit me, glorificabo eum ; qui autem contemnunt me, erunt ignobiles. 1. Reg. 2. 30.

Ne des alienis honorem tuum, et annos tuos crudeli. Prov.

5.9.

Gloria divitum, honoratorum, et pauperum, timor Dei est noli despicere hominem justum pauperem,et noli magni

ficare virum peccatorem divitem. Eccli. 10. 25. 26. Fili, in mansuetudine serva animam tuam, et da illi honorem secundùm meritum suum. Peccantem in animam suam quis justificabit? et quis honorificabit exhonorantem animam suam ? etc. v. 31. et 32.

Iniquè non ambiendus. Inscius non honorabitur. Eccli. 10. 28. Et est homo, qui honorificabitur propter substantiam suam. v. 33.

Attendite à Scribis, qui volunt ambulare in stolis, et amant salutationes in foro, et primas cathedras in synagogis, et primos discubitus in conviviis: qui devorant domos viduarum, simulantes longam orationem. Luc. 20. 46. 47. Vide c. 11. 45. Item. Matth. 23. 6.

Honor Dei. Vide Gloria.
Honorandi parentes.
Vide Parentes.
Honor Templorum.
Vide Templum.

HOSPITALITAS.

Hospitalitas commendatur. Dominus Deus vester-amat peregrinum, et dat ei victum atque vestitum. Et vos ergò amate peregrinos, quia et ipsi fuistis advenæ, etc. Deut. io. 17. 18. 19.

Frange esurienti panem tuum, et egenos vagosque induc in domum tuam; cùm vi

deris nudum, operi eum, et carnem tuam ne despexeris. Isa. 58. 7.

Esurivi enim, et dedistis mihi manducare: sitivi, et dedistis mihi bibere: hospes eram, et collègistis me. Matth.25.35. Cùm facis convivium, voca pauperes, debiles, claudos, et cæcos : et beatus eris, quia non habent retribuere tibi: retribuetur enim tibi in resurrectione justorum. Luc. 14. 13.

Necessitatibus sanctorum communicantes: hospitalitatem sectantes. Rom. 12. 13.

mittunt, quæ ob id ridens; corripitur, etc. Gen. c. 18. Dixit Abraham Angelis tribus ei apparentibus: Domine, si inveni gratiam in oculis tuis, ne transeas servum tuum; sed afferam pauxillum aquæ, et lavate pedes vestros, et requiescite sub arbore. Ponamque buccellam panis, et confortate cor vestrum: posteà transibitis. v. 3. et seq.

Et dixit (Loth duo bus Angelis Sodomam advenientibus): Obsecro, Domini, declinate in domum pueri vestri, et manete ibi: lavate pedes vestros, et manè proficiscemini in viam vestram. Qui dixerunt: Minimè,

pulit illos oppido, ut diverterent ad eum : ingressisque domum illius fecit convivium, et coxit azyma, et comederunt. Ibid. 19. 2. 3.

Oportet ergò Episcopum irreprehensibilem esse, unius uxoris virum, sobrium, prudentem, ornatum, pudicum, hos-sed in plateâ manebimus. Compitalem, doctorem, non vinolentum, non percussorem, sed modestum; non litigiosum, non cupidum, sed suæ domui benè præpositum, filios habentem subditos cum omni castitate. 1. Tim. 3. 2. 3. 4. Item Tit. 1. 7. Et hospitalitatem nolite oblivisci; per hanc enim latuerunt quidam, Angelis hospitio receptis. Hebr. 13. 2. Vide Jacob. 1. 27.

Estote hospitales invicem sine murmuratione. 1. Petr. 4. 9.

Carissime, fideliter facis, quidquid operaris in fratres, et hoc in peregrinos. 3. Joan.

v. 5.

Hospitalitatis exempla. Angeli ab Abraham hospitio recepti, filium ei ex Sarà pro

Dixitque (Laban) ad eum (servum Abraha): Ingredere, benedicte Domini; cur foris stas? præparavi domum et locum camelis tuis. Et introduxit eum in hospitium, etc. Ibid.

24. 31. 32.

Jethro recepit peregrinum Moysen hospitio, etc. Exod.

[blocks in formation]

ciamus tibi hodum de capris. Judic. 13. 15.

Occurrit ei (Levita) lætus (socer ejus), et amplexatus est hominem. Mansitque gener in domo soceri tribus diebus, Comedens cum eo, et bibens familiariter. Ibid. 19. 3. Cuirursum locutus est socer: Considera, quòd dies ad occasum declivior sit, et propinquat ad vesperum: mane apud me etiam hodiè, et duc lætum diem, et cras proficisceris, ut vadas in domum tuam. v. 9.

Cùmque venisset (Elias) ad portam civitatis (Sarephtæ), apparuit ei mulier vidua colligens ligna, et vocavit cam dixitque ei : Da mihi paululum aquæ in vase, ut bibam. Cùmque illa pergeret, ut afferret, clamavit (Elias) post tergum ejus, dicens Affer mihi, obsecro, et buccellam panis in manu tuâ, etc. 3. Reg. 17. 10.

[ocr errors]

Facta est autem quædam dies, et transibat Eliseus per Sunam (eivitatem): erat autem ibi mulier magna, quæ tenuit eum, ut comederet panem : cùmque frequenter indè transiret, divertebat ad eam, ut comederet panem. 4. Reg. 4. 8. Vide Job 1. 4.

Tobias dixit filio suo: Vade et adduc aliquos de tribu nostrâ, timentes Deum ut epulentur nobiscum. Tob. 2. 2.

Si comedi buccellam meam solus, et non comedit pupillus

ex ea, etc. Job 31. 17. Humerus meus à juncturâ suâ cadat, et brachium meum cum_suis ossibus confringatur.v 22. Foris non mansit peregrinus, ostium meum viatori patuit. v. 32.

Factum est autem dùm irent, et ipse (Jesus) intravit in quoddam castellum; et mulier quædam, Martha nomine, excepit illum in domum suam, etc. Luc.

10. 38.

Et dixit ad eum (Jesus): Zachae, festinans descende : quia hodiè in domo tuâ oportet me manere. Et festinans descendit, et excepit illum gaudens. Ibid. 19. 5. 6.

Cùm autem baptizata esset (Lydia purpuraria), et domus ejus, deprecata est, dicens : Si judicâstis me fidelem Domino esse, introite (Paule et Timothee ) in domum meam et manete et coegit nos. Actor: 16. 15.

In locis autem illis erant prædia principis insula, nomine Publii, qui nos suscipiens, triduo benignè exhibuit, etc. Ib. 28. 7.

Inhospitalitas.

Præ lassitudine ( Gedeon cùm trecentis viris) fugientes persequi non poterant. Dixitque ad viros Soccoth: Date, obsecro panes populo qui mecum est, quia valdè defecerunt: ut possimus persequi Zebee, et Salmana reges Madian. Responderunt principes Soccoth: For

sitan palmæ manuum Zebee et Salmana in manu tuâ sunt, et idcircò postulas, ut demus exercitui tuo panes. Quibus ille ait (Gedeon): Cùm ergò tradiderit Dominus Zebee et Salmana in manus meas, conteram carnes vestras cum spinis tribulisque deserti. Et indè conscendens (Gedeon) venit in Phanuel : locutusque est ad viros loci illius similia. Cui et illi responderunt, sicut responderant viri Soccoth. Dixit itaque et eis (Gedeon) Cùm reversus fuero victor in pace, destruam turrim hanc, etc. Comprehensis autem Zebee et Salmana, dixit Gedeon: En Zebee, et Salmana, super quibus exprobrâstis mihi dicentes: Forsitan manus Zebee et Salmana in manibus tuis sunt, et idcircò postulas ut demus viris, qui lassi sunt et defecerunt, panes. Tulit ergò (Gedeon) seniores civitatis, et spinas deserti ac tribulos, contrivit cum eis, atque comminuit viros Soccoth. Turrim quoque Phanuel subvertit, occisis habitatoribus civitatis. Judic. 8. a. v. 4. usq. ad. 17.

et

[merged small][ocr errors]

in

cum nostrum, qui est in latere montis Ephraïm, undè ieramus Bethlehem: et nunc vadimus ad domum Dei, nullusque sub tectum suum nos vult recipere. Cui respondit senex: Pax tecum sit, ego præbebo omnia, quæ necessaria sunt: tantùm, quæso, ne in plateâ maneas. Ibid. 19. à v. 15. usq. ad 20. Vide 1. Reg. 25.9. et 14.

Etenim detestabiliorem inhospitalitatem instituerunt: alii quidem ignotos non recipiebant advenas, alii autem bonos hospites in servitutem redigebant. (Loquitur de Egyptiis persequentibus Hebræos). Sap. 19. 13.

HUMILITAS.

Humilitas Deo grata est.

Dixit Angelus ad Agar: Revertere ad dominam tuam, et humiliare sub manu illius. Gen. 16. 9.

Respondensque Abraham ait ( ad Dominum): Quia semel cœpi, loquar ad Dominum meum cùm sim pulvis et cinis. Ib. 18. 27.

Vidit Dominus humilitatem meam. Ibid. 29. 32. Vide et versus sequentes.

Multùm humiliavit se Jacob coram Esau, et sic compescuit iram ejus. Ibid. c. 33.

Tu eris super domum meam, et ad tui oris imperium cunctus populus obediet: uno tantùm regni solio te præcedam. Ibid. 41. 40.

« PoprzedniaDalej »