facientes, non peccabitis aliquandó. a. Petr. 1. 10. Carissimi, nolite omai spiritui credere; sed probate spiritus, si ex Deo sint. Joan. 4. 1. Gratia coram hominibus, qua quis et hominibus gratus est, etiam à Deo est. Daboque gratiam populo huic coram Ægyptiis: et cum egrediemini, non exibitis vacui. Exod. 3. 21. Item c. 11. 3. c. 12. 36. Vide 2. Esdr. 2. 5. Et quoniam memor fuit Domini in toto corde suo, dedit illi Deus gratiam in conspectu Salmanasar regis, Tob. 1. 13. Et dedit eos in misericordias in conspectu omnium, qui ceperant eos. Psal. 105. 46. Vide Jer. 40. 2. 3. 4. Dedit autem Deus Danieli gratiam et misericordiam in conspectu principis Eunuchorum. Dan. 1. . 9. Est datum, quod non est utile: et est datum, cujus retributio duplex. Ibid. 20. 10. Haurietis aquas in gaudio de fontibus Salvatoris. Isa. 12. 3. Omnes sitientes, venite ad aquas: et qui non habetis argentum, properate, emite et comedite. Venite, emite abscommutatione vinum et lac. que argento et absque ullà Ibid. 55. 1. De plenitudine ejus nos omnes accepimus, et gratiam pro gratia: quia-gratia et veritas Joan. 1. 16. 17. per Jesum Christum facta est. Non potest homo accipere quidquam, nisi fuerit ei datum de cœlo. Ibid. 3. 27. Omnes enim peccaverunt, et egent gloriâ Dei. Rom. 3. 23. Ubi autem abundavit delicUt sicut regnavit peccatum in tum, superabundavit gratia. Sequenti autem die deveni-mortem; ità et gratia regnet mus Sidonem. Humanè autem tractans Julius Paulum, permisit ad amicos ire, et curam sut agere. Actor. 27.3. Vide c. 24. 23. etc. c. 28. 16. Gratia à solo Deo datur. Gratiam et gloriam dabit Dominus. Psal. 83. 12. Oculi tui vias Domini custodiant, ut addatur gratia capiti tuo. Prov. 1. 9. Qui bonus est, hauriet gratiam à Domino. Ibid. 12. 2. Gratia dati in conspectu omnis viventis. Eccli. 7. 37. per justitiam in vitam æternam, Igitur non volentis, neque currentis, sed miserentis est Dei. Ibid. 9. 16. Bibebant autem de spiritali, consequente eos petrâ; petra au tem erat Christus. 1. Cor. 10. 4, Sufficit tibi gratia mea. 2.. Cor. 12. 9. Unicuique autem nostrum data est gratia secundûm mensuram donationis Christi. Eph. 4.7. Ádeamus ergò cum fiduciâ ad thronum gratiæ : ut misericordiam consequamur, et gratiam inveniamus in auxilio opportuno. Hebr. 4. 16. Deus superbis resistit, humilibus autem dat gratiam, 1. Petr. 5. 5. Ego sitienti dabo de fonte aquæ vitæ, gratis. Apoc. 21. 6. Et qui sitit, veniat : et qui yult, accipiat aquam vitæ, gratis. Ibid. 22, 17. Bonum operatur. benedictionibus, et misericordia in sæculum permanet. Eccli. 40, 17: In novissimo autem die magno festivitatis stabat Jesus, et clamabat, dicens : Si quis sitit, veniat ad me, et bibat. Qui credit in me, sicut dicit Scriptura, flumina de ventre ejus fluent aquæ vivæ. Hoc autem dixit de Spiritu, quem accepturi erant credentes in eum : nondùm enim erat Spiritus datus, etc. Joan, 7. 37. et seq. Infelix ego homo! quis me liberabit de corpore mortis hujus? Gratia Dei per Jesum Christum Dominum nostrum. Rom. 7, 24. Gratia autem Dei sum id quod sum, et gratia ejus in me vacua non fuit; sed abundantiùs illis omnibus laboravi: non ego autem, sed gratia Dei mecum. 1. Cor. 15. 10. Gratiâ enim estis salvati per fidem, et hoc non ex vobis, Dei enim donum est; non ex operibus: ut ne quis glorietur, Ephes, 2. 8. Bonitate conservatur. Non permanebit spiritus meus in homine in æternum, quia caro est eruntque dies illius centum viginti annorum. Gen. 6. 3. Tollite itaque ab eo talentum, et date ei, qui habet decem talenta. Omnienim habenti dabitur, et abundabit. Matth. 25. 29. Vide c. 13. 12. Adjuvantes autem exhortamur, ne in vacuum gratiam Dei recipiatis. 2. Cor. 6. 1. Noli negligere gratiam quæ data est tibi per prophetiam, cum impositione manuum presbyterii. i. Tim. 4. 14. GRATIÆ AGENDE ANTÈ ET POST CIBUM. Ut cùm comederis, et satiatus fueris, benedicas Domino Deo tuo pro terrâ optimâ quam dedit tibi. Deut. 8. 10. Neque enim comesurus est populus, donec ille veniat : quia ipse benedicit hostiæ, et deinceps comedunt qui vocati sunt. 1. Reg. 9. 13. Quia qui congregant illud, comedent, et laudabunt Dominum: et qui comportant illud, bibent in atriis sanctis meis. Isa. 62. 9. Et cùm jussisset (Jesus) turbam discumbere super fonum, acceptis quinque panibus, et duobus piscibus, aspiciens in cœlum benedixit, et fregit, et dedit discipulis panes, discipuli autem turbis. Matth. 14. 19. Item c. 15. 36. Item Marc. 6. 41. et c. 8. 6. Luc. 9. 16. Joan. 6.11. 23. Conantibus autem eis, accepit Jesus panem, et benedixit, ac fregit, deditque discipulis suis, etc. Ibid. 26. 26. Vide Marc. 14. 22. Et cùm hæc dixisset, sumens panem (Paulus), gratias egit Deo in conspectu omnium et cùm fregisset, cœpit manducare. Actor. 27. 35. Qui sapit diem, Domino sapit. Et qui manducat, Domino manducat gratias enim agit Deo. Et qui non manducat, Domino non manducat et gratias agit Deo. Rom. 14. 6. Domino: et tollens de cunctis pecoribus et volucribus mundis, obtulit holocausta super altare. Ibid. 8. 20. Dixit autem rex Sodomorum ad Abraham : Da mihi animas, cætera tolle tibi. Ibid. 14. 21. Sara mortua plangitur : atque in spelunca duplici, quam Abraham ab Ephron cum agro præsenti emit pecuniâ, sepelitur. Ibid. v. 23. Pronusque adoravi Dominum, benedicens Domino Dec domini mei Abraham, qui perduxit me recto itinere, ut sumerem filiam fratris domini mei filio ejus. Ibid. 24. 48. Vide versus sequentes. Itaque ædificavit (Isaac) ibi altare : et invocato nomine Domini, extendit tabernaculum: præcepitque servis suis, ut foderent puteum. Ib. 26. 25. Sollicitè gratias agebat Deo Jacob, dicens: Domine, minor sum cunctis miserationibus tuis. Ibid. 32. 10. Si ego cum gratiâ participo, quid blasphemor pro eo quòd gratias ago? sive ergò mandu- Pincerna et Pharao multùm catis, sive bibitis, sive aliud quid fuerunt grati Josepho pro exfacitis omnia in gloriam Dei | positione somniorum; ille comfacite. 1. Cor. 10. 30. 31. Videmendavit eum Pharaoni, et Tim. 4. 3. hic eum magnificè sublimavit. Ibid. 41. 9. et 40. GRATITUDO, SIVE GRATUS ANIMUS ERGA DEUM ET HOMINES COMMENDATUR. Jethro sacerdos in terrâ Madian gratus fuit, pro eo, quòd Moyses filias ejus defenderat, quandò ad gregem adaquandum iverant. Undè fecit eum vocari, ut comederet, et dedit ei filiam suam in uxorem. Factum est autem post multos dies, ut offerret Caïn de fructibus terræ muneraDomino. Gen. 4. 3. Edificavit autem Noë altare Exod. 2. 16. Voluit Dominus, ut liberatio filiorum Israël de Egypto nunquàm excideret ab eorum memoriâ: Mementote diei hujus, in quâ egressi estis de Ægypto. Et erit quasi signum in manu tuâ, et quasi monumentum antè oculos tuos, etc. Ibid. 13. v. 3. et 9. Vide et Num. 15. 17. Tunc cecinit Moyses et filii Israël carmen hoc Domino, et dixerunt: Cantemus Domino : gloriosè enim magnificatus est, equum et ascensorem dejecit in mare, etc. Ibid. 15. 1. Obtenta de inimicis mirabilivictoria, venerunt ad Moysen principes exercitûs Israël, dicentes quòd nulius fuerit de filiis Israël in bello occisus, et tamen magnam auri et aliarum rerum prædam fecerint : et ob hanc causam dona magna obtulerunt. Num. 31. 48. et seq. Custodi igitur temetipsum et animam tuam sollicitè: ne obliviscaris verborum, quæ viderunt oculi tui. Deut. 4. 9. Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex totâ animâ tuâ, et ex totâ fortitudine tuâ, etc. Ibid. 6. 5. Valde sollicitus fuit Josue, ne Rahab meretrix, quæ nuntios ab eo missos absconderat, civitate Jerichoruente, periret. Josue 6. 22. Posteà victoriam de Sisarâ habitam, Domino cecinerunt Debbora, et Barac. Judic. 5. 1. Cùm liberâsset Gedeon ab inimicis filios Israël, dixerunt omnes ad eum : Dominare nostri tu, et filius tuus, et filius filii tui: quia liberâsti nos de manu Madian. Ibid. 8. 22. Benedictus sit à Domino (Booz): quoniàm eamdem gratiam, quam præbuerat vivis, servavit et mortuis. Ruth. 2.20. Oravit Anna, et laudavit Dominum pro filio sibi dato. 1. Reg. 2. 1. Dixit David ad Abiathar, cujus pater dilexerat ipsum David: Mane mecum, ne timeas: si quis quæsierit animam meam, quæret et animam tuam, etc. Ibid. 22. 23. Misit David ad viros Jabes Galaad, qui sepelierunt corpora Saül, et filiorum ejus, et gratias egit eis. 2. Reg. 2. 5. Vide et 1. Reg. 31. 11. Faciam (dixit David) misericordiam cum Hanon filio Naas sicut fecit pater ejus mecum misericordiam. Ibid. 10. 2. : Dixit itaque rex ad Berzellai: Veni mecum, ut requiescas securus mecum in Jerusalem. Ibid. 19. 33. Sed et filiis Berzellai Galaaditis reddes gratiam, eruntque comedentes in mensâ tuâ. 3. Reg. 2. 7. Elias piè compassus est viduæ, apud quam sustentabatur, et efficaciter oravit proejus filia defuncto, ità ut ipsum à mortuis suscitaverit. Ibid. c. 17. rium dantem animam suam, Eccli. 7. 22. Qui credit Deo, attendit mandatis : et qui confidit in illo, non minorabitur. Ibid.32. 28. Quoniàm Dominus retribuens est, et septiès tantum reddet tibi. Ibid. 35. 13, Et benedixit Domino (David) coram universâ multitudine,et ait: Benedictus es, Domine Deus Israël patris nostri,ab æterno in æternum. 1. Paral. 29. 10. Præcepit autem David universæ ecclesiæ: Benedicite Domino Deo nostro. Et benedixit omnis ecclesia Domino Deo patrum suorum: et inclinave-Nabuchodonosor regis Babyrunt se, et adoraverunt Deum, et deindè regem. v. 20. Vide 2. Paral. 15. 11. Tunc vocavit ad se Tobias filium suum, dixitque ei : Quid possumus dare viro isti sancto, qui venit tecum? Ibid. 12. 1. Etenim Sacramentum regis abscondere bonum est : opera autem Dei revelare et confiteri, honorificum est. v. 7. Vide etiam v. 2. 3. et 4. quantâ gratitudine Tobias junior retulerit patri suo beneficia à Raphaele percepta. Vide et c. 9. 1. Omnis populus, post victoriam (de exercitu Holofernis habitam) venit in Jerusalem adorare Dominum. Judith. 16. 22. Non lædas servum in veritate operantem, neque mercena Revelata Danieli visione lonis, benedixit Deo cæli, et ait: Sit nomen Domini benedictum à sæculo et usquè in sæculum : quia sapientia etfortitudo ejus sunt. Dan. 2. 19. Nabuchodonosor expositione somnii sui, Danielem in sublime extulit, et magna munera illi dedit: similiter et Balthassar honoravit eum propter expositionem scriptu ræ, quam in pariete viderat. Ibid. c. 4. et 5. Et conversi, hymnum canebant, et benedicebant Deum in cœlum, quoniàm bonus est, quoniam in sæculum misericordia ejus. 1. Mach. 4. 24. Et ascenderunt in montem Sion cum lætitiâ et gaudio, et obtulerunt holocausta, quod nemo ex eis cecidisset, donec reverterentur in pace. Ibid. 5. 54. Judas Machabæus, et poptlus scripserunt Aristobulo, dicentes: De magnis periculis à Deo liberati, magnificè gratias agimus ipsi. 2. Mach. 1. 11. Vide etiam. c. 10. 38. Det misericordiam Dominus Onesiphori domui: quia sæpè |