amarum in dulce, et dulce in amarum. Isa. 5. 20. Si separaveris pretiosum à vili, quasi os meum eris. Jerem. 15. 19. Eccè ego do coram vobis viam vitæ, et viam mortis. Ibid. 21. 8. Inter sanctum et profanum non habent distantiam: inter pollutum et mundum non intellexerunt. Ezech. 22. 26. Anno autem septimo dimittes eam (terram), et requiescere facies, ut comedant pauperes populi tui. Ibid. 23. 11. Neque in vineâ tuâ racemos, et grana decidentia congregabis; sed pauperibus, et peregrinis carpenda dimittes. Levit. 19. 10. Postquàm autem messueritis segetem terræ vestræ, non secabitis eam usquè ad solum : nec remanentes spicas colligetis; sed pauperibus et perevobis-grinis dimittetis eas. Ibid. 25. 22. Vide c. 19. 9. Quærite bonum, et non malum, ut vivatis : et erit Dominus Deus exercituum cum etc. Amos. 5. 14. Elegerunt bonos in vasa, malos autem foràs miserunt. Matth. 13. 48. Et hoc oro, ut caritas vestra magis ac magis abundet in scientiâ, et in omni sensu : ut probetis potiora, ut sitis sinceri, et sine offensâ in diem Christi; repleti fructu justitiæ per Jesum Christum. Philipp. Si unus de fratribus tuis, qui morantur intra portas civitatis tuæ, in terrâ quam Dominus Deus tuus daturus est tibi, ad paupertatem venerit : non obdurabis cor tuum, nec contrahes manum, sed aperies eam pauperi, et dabis mutuum, quo eum indigere perspexeris, etc. Deut. 15. 7. 8. Sed dabis ei nec ages quippiam callidè in ejus necessitatibus sublevandis: ut benedicat tibi Dominus Deus tuus in omni tempore, et in cunctis, ad quæ manum miseris. v. 10. Quandò messueris segetem in agro tuo, et oblitus, manipulum reliqueris, non reverteris, ut tollas illum; sed advenam, et pupillum, et viduam auferre patieris, ut benedicat tibi Dominus Deus tuus in omni opere manuum tuarum. Ibid. 24. 19. Ex substantiâ tuâ fac clee mosynam, et noli avertere faciem tuam ab ullo paupere: ità enim fiet, ut nec à te avertatur facies Domini. Quomodò potueris, ita esto misericors. Si multùm tibi fuerit, abundanter tribue; si exiguum tibi fuerit, etiam exiguum libenter impertiri stude. Tob. 4. 7. 8. 9. Eleemosyna ab omni peccato et à morte liberat, et non patietur animam ire in tenebras. Fiducia magna erit summo Deo eleemosyna, omnibus facientibus eam. v. 11. 12. Panem tuum cum esurientibus et egenis comede, et de vestimentis tuis nudos tege, etc. v. 17. coram Quoniam eleemosyna à morte liberat, et ipsa est quæ purgat peccata, et facit invenire misericordiam et vitam æternam. 1bid. 12. 9. Pauperibus munuscula largiebantur. Esther. 9. 22. Beatus vir, qui intelligit super egenum et pauperem : in die malâ liberabit eum Dominus. Psal. 40. 1. Eripite pauperem, et egenum de manu peccatoris liberate. Psal. 81. 4. Et dispereat de terrâ memoria eorum, pro eo quòd non est recordatus facere misericordiam. Psal. 108. 15. Vide Psal. 111. 5. Dispersit, dedit pauperibus, justitia ejus manet in sæculum sæculi: cornu ejus exaltabitur in gloriâ. Psal. 111. 9. Honora Dominum de tuâ substantiâ, et de primitiis omnium frugum tuarum da ei (dando pauperibus). Et implebuntur horrea tua saturitate, et vino torcularia tua redundabunt. Prov. 3.9. 10. Ne dicas amico tuo: Vade, et revertere : cras dabo tibi, cùm statim possis dare. v. 28. Alii dividunt propria, et ditiores fiunt; alii rapiunt non sua, et semper in egestate sunt: Ibid. 11. 24. Qui despicit proximum suum, peccat; qui autem miseretur pauperis, beatus erit, Ibid. 14. 21 Honorat autem eum (Creatorem) qui miseretur pauperis. v. 31. Feneratur Domino, qui miseretur pauperis ; et vicissitudinem suam reddet ei. Ibid. 19. 17. Facere misericordiam et judicium magis placet Domino, quàm victime. Ibid. 21. 3. Qui obturat aures suas ad clamorem pauperis, et ipse clamabit, et non exaudietur. v. 13. Qui sequitur justitiam et misericordiam, inveniet vitam, justitiam et gloriam. v. 21. Qui pronus est ad misericordiam, benedicitur: de panibus enim suis dedit pauperi. Ibid. 22. 9. Qui dat pauperi non indigebit: qui despicit deprecantem, sustinebit penuriam. Ibid. 28. 27. Manum suam aperuit inopi, et palmas suas extendit ad pauperem. Ibid. 31. 20. Mitte panem tuum super transeuntes aquas: quia post tempora multa invenies illum. Eccles. 11. 1. Ignem ardentem extinguit aqua, et eleemosyna resistit peccatis. Eccli. 5. 53. Fili, eleemosynam pauperis ne defraudes, et oculos tuos ne transvertas à paupere. Animam esurientem ne despexeris, et non exasperes pauperem in inopiâ suâ. Cor inopis ne afflixeris, et non proirahas datum angustianti. Ib. 4. 1. 2. 3. Facere eleemosynam ne despicias. Ibid. 7. 10. Pauperi porrige manum tuam, ut perfi-sacrificium. Osea 6. 6. Item ciatur propitiatio, et benedic- Matth. 9. 13. tio tua. v. 36. Non est enim ei benè, qui assiduus est in malis, et eleemosynas non danti: quoniàm et Altissimus odio habet peccatores, et miscrtus est pœnitentibus. Ibid. 12. 3. Propter mandatum assume pauperem et propter inopiam ejus ne dimittas eum vacuum. Perdepecuniam propterfratrem et amicum tuum: et non abscondas illam sub lapide in perditionem. Ibid. 29. 12. 13. Conclude eleemosynam in corde pauperis, et hæc pro te exorabit ab omni malo, etc. v. 15. Retribuet gratiam, qui of fert similaginem: et qui facit misericordiam, offert sacrificium. Ibid. 35. 4. Te autem faciente eleemosynam, nesciat sinistra tua quid faciat dextera tua. Matth. 6. 3. Et quicunque potum dederit uni ex minimis istis calicem aquæ frigidæ tantùm in nomine discipuli, amen dico vobis, non perdet mercedem suam. Ibid. 10. 42. Si vis perfectus esse, vade, vende quæ habes, et da pauperibus, et habebis thesaurum (magnum) in cœlo: et veni, sequere me. Ibid. 19. 21. Esurivi enim, et dedistis mihi manducare: sitivi, et dedistis mihi bibere, etc. Ibid. 25. 35. et v. 42. contrà dicitur. Jesus dicebat illis: Qui habet duas tunicas, det (unam) non habenti et qui habet escas, similiter faciat. Luc. 5. 11. Videc. 6. 53. Item Jacob. 2.13. Date eleemosynam : et ecce omnia munda sunt vobis. Ibid. 11. 41. Vendite quæ possidetis, et date eleemosynam. Ibid. 12. 33. Cùm facis convivium, voca pauperes, debiles, claudos, et cæcos et beatus eris, quia non habent retribuere tibi : retribuetur enim tibi in resurrectione justorum. Ibid. 14. 13. 14. Hortatur ad faciendas eleemosynas, dicens, quid mereatur fidelis aut infidelis mammonæ dispensator; quòdque nemo potest Deo servire et mammonæ. Ibid. 16. 9. Stans autem Zachæus, dixit ad Dominum: Eccè dimidium bonorum meorum, Domine, do pauperibus et si quid aliquem defraudavi, reddo quadruplum. Ibid. 19. 8. Vide Actor. g. 39. c. 11. 29. Vir autem quidam erat in Cæsareâ nomine Cornelius, centurio cohortis quæ dicitur Italica, religiosus, ac timens Deum cum omni domo suâ, faciens eleemosynas multas plebi. Ac tor. 10. 1. 2. Beatius est magis dare, quàm accipere. Ibid. 25. 55. Vide Rom. 12. 8. c. 15. 26. eleemosynam promptè et abundanter faciendam, etc. 2. Cor. 9. Vide Ephes. 4. 28. Beneficentiæ autem et communionis nolite oblivisci: talibus enim hostiis promeretur Deus. Hebr. 13. 16. Qui habuerit substantiam hujus mundi, et viderit fratrem suum necessitatem habere, et clauserit viscera sua ab eo quomodò caritas Dei manet in eo? 1. Joan. 3. 17. eo? 1. Joan. 3. 17. Vide Jacob. 2. 15. Eleemosyna merces. Abrahamo facienti eleemosynam filius promittitur. Gen. 18. 5. etc. Abigail ob panes aliquot Davidis militibus prudenter distributos, ad statum regium promovetur. 1. Reg. 25. 27. etc. Vidua pauper, in Eliam liberalis, magnos indè fructus percipit. 3. Reg. c. 17. Mulier Sunamitis, erga Eli seum benefica, impetrat filium qui etiam mortuus ad vitam ab Eliseo revocatur. 4. Reg. 4. 8. etc. Ex subtantiâ tuâ fac eleemosynam et noli avertere faciem ab ullo paupere: ità enim fiet, ut nec à te avertatur facies Domini. Tob. 4.7. Simultùm tibi fuerit, abundanter tribue si exiguum tibi fuerit, etiam exiguum libenter impertiri stude. Præmium enim bonum tibi thesaurizas De collectis autem, quæ fiunt in sanctos, sicut ordinavi Ecclesiis Galatiæ, ità et vos facite. 1. Cor. 16. 1. Prosequitur hortando ad in die necessitatis. Quoniàm eleemosyna ab omni peccato, et à morte liberat, etc. v. 9. 10. 11. Vide Luc. 14. 13. Bona est oratio cum jejunio et eleemosynâ, magis quàm thesauros auri recondere : quoniàm eleemosyna, à morte liberat, et ipsa est, quæ purgat peccata et facit invenire misericordiam; et vitam æternam. Tob, 12. 8. 9. Si dabis eleemosynam, implebuntur horrea tua saturitate, etc. Prov. 3. 9. Ignem ardentem extinguit aqua, et eleemosyna resistit peccatis. Eccli. 3. 33. Vide Dan. 4. 24. Conclude eleemosynam in corde pauperis, et hæc pro te exorabit ab omni malo. Ibid. 29. 15. Vide Psal. 111. 5. Quicumque potum dederit uni ex minimis etc. amen dico vobis, non perdet mercedem suam. Matth. 10. 42. Vide c. 25. 35. Item Marc. 9. 40. Si vis perfectus esse, vade, vende quæ habes, habes, et da et da pauperibus, et habebis thesaurum in cœlo. Ibid. 19. 21. Quod super est, date eleemosynam : et eccè omnia munda sunt vobis. Luc. 11. 41. Vide c. 14. 13. Cornelius Centurio propter eleemosynas suas, quæ ascenderunt in memoriam in conspectu Dei, recepit in præmium veram fidem et salutem. Actor. Nolite facere iniquum aliquid in judicio, in regulâ, in pondere, in mensurâ. Statera justa, et æqua sint pondera, justus modius, æquusque sextarius. Levit. 19. 35. 36. Quandò vendes quippiam civi tuo, vel emes ab eo, ne contristes fratrem tuum, sed juxtà numerum annorum jubilæiemes ab eo, et juxtà supputationem frugum vendet tibi. Ibid. 25. 14. 15. Vide Gen. 25. 9.. Non habebis in sacculo diversa pondera, majus et minus: nec erit in domo tuâ modius major et minor. Pondus habebis justum et verum, et modius æqualis et verus erit tibi. Deut. 25; 13. 14. 15. Statera dolosa, abominatio est apud Dominum: et pondus æquum, voluntas ejus. Prov. 11. 1. Qui abscondit frumenta, maledicitur in populis: benedictio autem super caput vendentium. v. 26. Pondus et statera judicia Domini sunt : et opera ejus omnes lapides sacculi. Ibid. 16. 11. Pondus et pondus, mensura et mensura: utrumque abominabile est apud Deum. Ibid. 20. 10. Vide et v. 23. |