Mandatum novum do vobis: ut diligatis invicem, sicut dilexi vos, ut et vos diligatis invicem. Ibid. 13. 34. Vide et c. 13. 17.

Nemini quidquam debeatis, nisi ut invicem diligatis; qui enim diligit proximum, legem implevit. Rom. 13. 8. Vide et Gal. 5. 14, 1. Tim. 1. 5. Jac. Ambulate in dilectione. Eph. 5. 2. Vide 1. Joan. 3. 11. et 14. c. 4.7.

Non quæ sua sunt singuli sunt singuli considerantes, sed ea quæ aliorum. Philipp. 2. 4.

Facti sumus parvuli in medio vestrûm, tanquàm si nutrix foveat filios suos. 1. Thess.

convertet ad pacem. Prov. 16. 7.

Qui vindicari vult, à Domino inveniet vindictam, et peccata illius servans servabit. Eccli. 28. 1. Relinque proximo tuo nocenti te : et tunc deprecanti tibi peccata solventur. V. 2. Homo homini reservat iram, et à Deo quærit medelam ? v. 3. In hominem similem sibi non habet misericordiam, et de peccatis suis deprecatur? v. 4. Ipse cùm caro sit, reservat iram, et propitiationem petit à Deo? Quis exorabit delictis illius? v. 5. pro Memento novissimorum, et desine inimicari. v. 6.

Si enim dimiseritis hominibus peccata sua : dimittet et vobis Pater vester cœlestis dedelicta vestra. Si autem non dimiseritis hominibus: nec Pater vester dimittet vobis peccata vestra. Matth. 6. 14. 15.

Sic et Pater meus cœlestis faciet vobis, si non remiseritis unusquisque fratri suo de cordibus vestris. Ibid. 18. 35.

Ad regni cœlorum
adeptionem.

Ego autem dico vobis: Diligite inimicos vestros - ut sitis filii Patris vestri, qui in cœlis est; qui solem suum oriri facit super bonos et malos; et pluit super justos et injustos. Si enim diligitis eos qui vos diligunt, quam mercedem habebitis? Nonne et publicani

hoc faciunt? etc. Matth. 5. 44. 45. 46.

Et si diligitis eos, qui vos diligunt, quæ vobis est gratia? nam et peccatores diligentes se diligunt. Luc. 6. 32. Verumtamen diligite inimicos vestroset eritis filii Altissimi. v. 35.

Perficitur corde. Si gavisus sum ad ruinam ejus qui me oderat, et exultavi, quòd invenisset eum malum. Non enim dedi ad peccandum guttur meum, ut ex

peterem maledicens animam ejus. Job 31. 29. 30.

Qui ruinâ lætatur alterius, non erit immunitus. Prov. 17. 5.

Cùm ceciderit inimicus tuus,

ne gaudeas, et in ruinâ ejus ne exultet cor tuum: ne fortè videat Dominus, et displiceat ei, et auferat ab eo iram suam. Ibid. 24. 17. 18.

Noli de mortuo inimico tuo gaudere sciens quoniàm omnes morimur, et in gaudium nolumus venire. Eccli. 8. 8. Omnis injuriæ proximi ne memineris, et nihil agas in operibus injuriæ. Ibid. 10. 6.

Et ore.

Et pro transgressoribus rogavit. Isa. 53. 12. Vide Luc. 23. 34.

Jesus autem dicebat: Pater, dimitte illis non enim sciunt quid faciunt. Luc. 23. 35.

Orate pro persequentibus et calumniantibus vos. Matth. 5.44.

Benedicite persequentibus vos. Rom. 12 14.

Positis autem genibus, clamavit voce magnâ (Stephanus), dicens: Domine; ne statuas illis hoc peccatum. Act. 7. 59. Et opere.

Si esurierit inimicus tuus ciba illum: si sitierit, da ei aquam bibere: prunas enim congregabis super caput ejus, et Dominus reddet tibi. Prov. 25. 21. Vide et Rom. 12. 20.

Et si benefeceritis his, qui vobis benefaciunt, quæ vobis est gratia? siquidem et peccatores hoc faciunt, etc. Luc. 6. 33.

Necessitatibus sanctorum communicantes. Rom. 12. 13.

Dilectio proximi est necessaria.

Omnis animal diligit simile sibi sic et omnis homo proximum sibi. Eccli. 13. 19. Omnis caro ad similem sibi conjungetur, et omnis homo simili sui sociabitur. v. 20.

Et mandavit illis unicuique de proximo suo. Ibid. 17. 12.

De caritate autem fraternitatis non necesse habemus scribere vobis. Ipsi enim vos à Deo didicistis, ut diligatis invicem. 1. Thess. 4. 9.

Nos scimus, quoniàm translati sumus de morte ad vitam, quoniam diligimus fratres. Qui non diligit, manet in morte. . Joan. 3. 14.

Carissimi; diligamus nos in-.

vicem. - Qui non diligit, non novit Deum. Ibid.4. 7.8. Carissimi, si sic Deus dilexit nos: et nos debemus alterutrum diligere. v. 11. Si quis dixerit, quoniam diligo Deum, et fratrem suum oderit, mendax est. Qui enim non diligit fratrem suum, quem videt, Deum quem non videt, quomodò potest diligere? Et hoc mandatum habemus à Deo, ut qui diligit Deum, diligat et fratrem suum.v. 20.21.Vide pertotum caput.

Est fructuosa.

In tribus placitum est spiritui meo, quæ sunt probata coràm Deo et hominibus: Con

Qui amat patrem aut matrem plus quàm me, non est me dignus et qui amat filium aut filiam super me, non est me dignus. Matth. 10. 37. Vide Luc. 14. 26.

Mandatum novum do vobis:

ut diligatis invicem, sicut dilexi vos, ut et vos diligatis invicem. In hoc cognoscent omnes, quia discipuli mei estis, si dilectionem habueritis ad invicem. Joan. 13. 34. 35.

Hæc mando vobis, ut diligatis invicem. Ibid. 15. 17.

Unusquisque vestrum pro

ædificationem. Rom. 13. 2.

Iterùm dico vobis, quia si

duo ex vobis consenserint super terram, de omni re, quamcumque petierint, fiet illis à Patre meo. Matth. 18. 19.

In his duobus mandatis universa lex pendet, et Prophetæ. Ibid. 22. 40.

Nemini quidquam debeatis, nisi ut invicem diligatis: qui enim diligit proximum, legem implevit. Rom. 13. 8. Plenitudo ergò legis est dilectio. v. 10. Vide et Joan. 4. 16. per totum caput..

Omnis enim lex in uno sermone impletur: Diliges proxi

Et consideremus invicem in

provocationem caritatis, et operum. Hebr. 10.

bonorum

24.

Animas vestras castificantes in obedientiâ caritatis, in fraternitatis amore, simplici ex corde invicem diligite attentiùs.

1. Petr. 1. 22.

Cum affectu dulci
supportando.

Quod ab alio oderis fieri tibi, vide ne tu aliquandò alteri facias. Tob. 4. 16. Vide Matth. 7. 12. Luc. 6. 31.

Nunquid non pater unus omnium nostrûm? nunquid

non Deus unus creavit nos? Quarè ergò despicit unusquisque nostrûm fratrem suum, violans pactum patrum nostrorum? Malach. 2. 10.

Dilectio proximi malum non operatur. Rom. 13. 10. Debemus autem nos firmiores, imbecillitates infirmiorum sustinere, et non nobis placere. Ibid. 15. 1.

Alter alterius onera portate, et sic adimplebitis legem Christi. Galat. 6. 2.

Obsecro itaque vos, ego vinctus in Domino, ut dignè ambuletis vocatione, quâ vocati estis, cum omni humilitate et mansuetudine, cum patientiâ, supportantes invicem in caritate. Ephes. 4. 1. 2.

Nihil per contentionem, neque per inanem gloriam; sed in humilitate superiores sibi invicem arbitrantes, non quæ sua sunt singuli conside

Philipp. 2. 3. et 4.

Utiliter subveniendo. Non te pigeat visitare infirfirmaberis. Eccli. 7. 39. Vide mum, ex his enim in dilectione

et v. 38.

Et quis est meus proximus? Luc. 10. 29. Quis horum trium videtur tibi proximus fuisse illi. qui incidit in latrones ? v. 36. At ille dixit: Qui fecit misericordiam in illum. Et ait Jesus Vade, et tu fac similiter. v. 57.

Sed caritatem spiritûs per servite invicem. Galat. 5. 13. Unusquisque, sicut accepit gratiam, in alterutrum illam administrantes, sicuti boni disDei. 1. Petr. 4. 10. pensatores multiformis gratiæ

In hoc cognovimus caritatem Dei, quoniàm ille animam suam pro nobis posuit et nos debemus pro fratribus animas. ponere. 1. Joan. 3. 16.

DISCIPLINA.

Disciplina ferenda humiliter. Si justus in terrâ recipit,

quantò magis impius, et peccator? Prov. 11. 31.

Egestas et ignominia ei, qui deserit disciplinam : qui autem acquiescit arguenti, glorificabitur. Ibid. 13. 18. Vide et v. 8.

Cùm enim tentati sunt, et quidem cum misericordiâ disciplinam accipientes, scierunt quemadmodùm cum irâ judicati impii tormenta paterentur. Hos quidem tanquàm pater monens probâsti: illos autem tanquàm durus rex interrogans, etc. Sap. 11. 10. 11.

Frustrà percussi filios vestros, disciplinam non receperunt. Jerem. 2. 30.

Percussisti eos, et non doluerunt attrivisti eos, et renuerunt accipere disciplinam.

Ibid. 5. 3.

Hæc est gens, quæ non audivit vocem Domini Dei sui, nec recepit disciplinam. Ibid. 7. 28.

Sapientiam enim et disciplinam qui abjicit, infelix est: et vacua spes illorum, et labores sine fructu, et inutilia opera eorum. Sap. 3. 11.

Congregate vos in domum disciplinæ. Eccli. 51. 31.

Fili mi, noli negligere disciplinam Domini: neque fatigeris dùm ab eo argueris. Quem enim diligit Dominus, castigat flagellat autem omnem filium, quem recipit. In disciplinâ perseverate. Tanquàm filius vobis offert se Deus: quis enim filius, quem non corripit pater? Quòd si extrà disciplinam estis, cujus participes facti sunt omnes: ergò adulteri, et non filii estis. Hebr. 12. 5. et seq.

Disciplina malitiam ræfrænat

Et disciplina tua correxit me in finem. Psal. 17. 37.

3. 2.

Perseveranter.

et non

Et nunc, Domine omnipotens Deus Israël, anima in angustiis, et spiritus anxius clamat ad te. Baruch 3. 1.

Etenim multo tempore non sinere peccatoribus ex sententiâ agere, adhibere, magni beneficii est sed statim ultiones indicium. 2. Mach. 6. 13.

Culpam purgat.

Via vitæ, custodienti disciplinam, etc. Prov. 10. 17.