Płoniły się Tyryjskim jabłonie szkarłatem, Błądzące po dąbrowach, przy ciekącym zdroju, Trzody na głos znajomy biegły do wydoju, Igrały po pagórkach przypłodki dorodne. Były i serca prawe, i wioski swobodne. Pod skromną strzechą sczęsnej... Ziemiaństwo polskie: poema w cztérech pieśniach - Strona 2 autor: Kajetan Koźmian - 1839 - Liczba stron: 228 Pełny widok -
|