Q. HORATII FLACCI

CARMINUM

LIBER PRIMUS.

ODE I.

AD MECENATEM.

MECENAS, atavis edite regibus,

O et præsidium, et dulce decus meum, Sunt quos curriculo pulverem Olympicum Collegisse juvat: metaque fervidis Evitata rotis, palmaque nobilis Terrarum dominos evehit ad deos;; Hunc, si mobiliưng turba Quiritiunt Certat tergeminis tollere honoribus: Illum, si proprio condidit horreo,; Quidquid de Libycis verritar areis. Gaudentem patrios findere sareulo Agros, Attalicis conditionibus

B

Audiet cives acuisse ferrum,
Quo graves Persæ melius perirent =
Audiet pugnas, vitio parentum
Rara juventus.

Quem vocet divûm populus ruentis
Imperî rebus? prece qua fatigent
Virgines sanctæ minus audientem
Carmina Vestam?

Cui dabit partes scelus expiandi Juppiter? tandem venias, precamur, Nube candentes humeros amictus, Augur Apollo.

Sive tu mavis, Erycina ridens,
Quam Jocus circumvolat, et Cupido:

Sive neglectum genus et nepotes
Respicis, autor,

Heu nimis longo satiate ludo:
Quem juvat clamor, galeæque leves,
Acer et Mauri peditis.cruentum
Vultus in hostem.

Sive mutatą juvenem figura, Ales, in terris imitaris, almæ Filius Maiæ, patiens vocari Cæsaris ultor:

Serus in cœlum redeas, diuque
Lætus intersis populo Quirini :
Neve te nostris vitiis iniquum
Ocior aura

Tollat: Hic magnos potius triumphos,
Hic ames dici Pater atque Princeps :

Neu sinas Medos equitare inultos,
Te duce, Cæsar.

ODE III.

AD NAVEM QUA VEHEBATUR VIRGILIUS ATHENAS

PROFICISCENS.

Sic te diva potens Cypri,

Sic fratres Helenæ, lucida sidera,

Ventorumque regat pater,

Obstrictis aliis, præter Iapyga:

Navis, quæ tibi creditum

Debes Virgilium, finibus Atticis

Reddas incolumem, precor,

Et serves animæ dimidium meæ.

Illi robur et æs triplex

Circa pectus erat, qui fragilem truci

Commisit pelago ratem

Primus, nec timuit præcipitem Africum