LENOX LIBRARA

NEW YORK

Q. HORATII FLACCI

CARMINUM

LIBER PRIMUS.

ODE 1.

AD MÆCENATEM.

MÆCENAS, atavis edite regibus,
O et præsidium, et dulce decus meum,
Sunt quos curriculo pulverem Olympicum
Collegisse juvat: metaque fervidis
Evitata rotis, palmaque nobilis
Terrarum dominos erehit ad deos;
Hunc, si mobiļiuini turha Quířitiuni
Certat tergeminis tollere honorihus :
Illum, si proprio condidit horreo,
Quidquid de Libycis verritar areis.
Gaudentem patrios findere sareulo*
Agros, Attalicis conditionibus

B

Audiet cives acuisse ferrum,
Quo graves Persæ melius perirent:
Audiet pugnas, vitio parentum

Rara juventus.

Quem vocet divām populus ruentis
Imperî rebus ? prece qua fatigent
Virgines sanctæ minus audientem

Carmina Vestam ?

Cui dabit partes scelus expiandi Juppiter ? tandem venias, precamur, Nube candentes humeros amictus,

Augur Apollo.

Sive tu mavis, Erycina ridens,
Quam Jocus circumvolat, et Cupido :
Sive neglectum genus et nepotes

Respicis, autor,

Heu nimis longo satiate ludo : Quem juvat clamor, galeæque leves, *Acer et Mouri peditis.cruentum

Vultus in hostem.

Sivemutatą juvenem figura,
• Aļes; in terris imitaris, almæ
Filius Maiæ, patiens vocari

Cæsaris ultor :

Serus in cælum redeas, diuque
Lætus intersis populo Quirini:
Neve te nostris vitiis iniquum

Ocior aura

Tollat: Hic magnos potius triumphos,
Hic ames dici Pater atque Princeps :
Neu sinas Medos equitare inultos,

Te duce, Cæsar.

ODE III.

AD NAVEM QUA VEHEBATUR VIRGILIUS ATHENAS

PROFICISCENS.

Sic te diva potens Cypri,

Sic fratres Helenæ, lucida sidera, Ventorumque regat pater,

Obstrictis aliis, præter lapyga : Navis, quæ tibi creditum

Debes Virgilium, finibus Atticis Reddas incolumem, precor,

Et serves animæ dimidium meæ. Illi robur et æs triplex

Circa pectus erat, qui fragilem truci Commisit pelago ratem

Primus, nec timuit præcipitem Africum