gulariter pœnitentiam agat: pro Psalmista carinam unam, nempè quadraginta dies in pane et aqua; pro Ostiario itidem; pro Lectore itidem; pro Exorcista similiter; pro Acolutho similiter; pro Subdiacono similiter; pro Diacono similiter. Quapropter omnis, qui interfecerit voluntariè Presbyterum, ita pœnitere debet ut octo homicidia commissa, et nunquàm debet esse sine pœnitentia.

Si quis Patrem, aut Matrem, Fratrem, aut Sororem occiderit, toto vitæ suæ tempore non suscipiat Corpus Domini, nisi in obitu: abstineat à carne et vino, dum vixerit: jejunet secundâ, et quartâ, et sextâ feriâ.

Si quæ mulier post partum, Filium Filiamve spontè interfecerit, pœnitentiam aget annos duodecim : et nunquàm erit sine pœnitentia.

Paupercula, si ob difficultatem nutriendi id commiserit, annos septem.

Si qua mulier spontè abortum fecerit, poenitentiam aget tres annos si nolens, Quadragesimas tres: item,

Mulier partum suum perdens voluntariè ante quadraginta dies, pœnitens erit annum: si verò post quadraginta dies, annos tres: si verò postquàm editus est in lucem, tanquam homicida.

Quæ sceleris occultandi causâ, Filium necârit, pœnitentiam aget annos decem.

Cujus parvulus sine Baptismo per negligentiam moritur, tres annos pœniteat: unum in pane et aqua. Infans infirmus et paganus si commendetur Presbytero, si moritur absque Baptismo, deponatur : et si per negligentiam parentum fuit, annum unum pœniteat.

Cujus Filius sine Confirmationis Sacramento moritur, parentes, quorum negligentiâ id factum est, pœnitentiam agent

annos tres.

Si quis explendæ causâ libidinis, vel odii meditatione, ut non ex eo soboles nascatur, homini, aut mulieri aliquid fece- . rit, vel ad potandum dederit, ut non posset generare aut concipere, homicida teneatur.

Si mulier maritum suum causâ fornicationis veneno interfecerit, aut quacumque arte perimere fecerit; quia dominum, et seniorem suum occidit, seculum relinquat, et in monasterio pœniteat.

Si quis spontè hominem occiderit, ad januam Ecclesiæ semper erit: et in obitu communionem recipiat. Si casu necârit, pœnitentiam aget annos septem; ex alterius Canonis præscripto, annos quinque.

Si quis per iram subitam, aut per rixam hominem necârit, pœnitentiam aget annos tres.

Qui liber, jubente majore suo, innocentem occiderit; pœnitentiam aget annum unum, et sequentes duos tres quadragesimas et legitimas ferias.

Qui homicidii auctor fuit, ob consilium quod dedit, erit in pœnitentia quadraginta dies in pane et aqua, cum septem sequentibus annis.

Qui insidiatus est alicui, ut ab aliis occidatur, licèt ipse non occiderit, pœnitentiam aget quadraginta dies in pane et aqua, et septem sequentes annos observabit.

Qui accusârit aliquem ob eamque accusationem occisus est, quadraginta dies in pane et aqua cum septem sequentibus annis in pœnitentia versari debet. Sin autem ob accusationem debilitatus est; tres quadragesimas pœnitebit per legitimas ferias.

Qui furem aut latronem interfecerit, quadraginta dies ab ingressu Ecclesiæ abstinebit: et prætereà in tertia feria, et in sexta, et Sabbato jejunabit.

Si quis casu homicidium fecerit; pœnitens erit quadraginta dies in pane et aqua: his peractis, biennio ab oratione fidelium segregatus non communicabit neque offeret. Post biennium, in communionem orationis suscipietur: offeret autem, non tamen communicabit; post quinquennium ad plenam communionem recipietur : à cibis abstinebit arbitratu Sacerdotis.

Qui hominem tanquam feram aliquam latentem inopinatò occiderit, quadraginta dies pœnitentiam aget in pane et aqua: et quinque sequentes annos arbitratu Sacerdotis.

Si plures homines unum per rixam adorti occiderint; quicumque eorum plagam ei inflixerit, tanquam homicida pœnitentiam aget.

Si quis aliquem vulneraverit, vel ei aliquod membrum præciderit, pœnitentiam aget uno anno per legitimas ferias: sique cicatrix gravis est, ut vulneratum deformem reddat, quadraginta etiam dies pœnitebit in pane et aqua.

Si quis ictum proximo dederit, nec nocuerit, tridui pœnitentiam aget in pane et aqua; Clericus, unius anni et mensium sex.

Si quis fratri suo quem oderit, reconciliari non vult; tamdiù in pane et aqua pœnitentiam aget, quoad reconcilietur. PRAECEPTUM VI. Non Furaberis.

Qui furatus est aliquid de Ecclesiæ supellectili, vel thesauro; quod sustulit reddet, et tres carinas cum septem sequentibus annis pœnitebit.

Si quis malo studio, vel odio, vel ulciscendæ injuriæ causâ, incendium commiserit, committive jusserit, curaverit, aut incendiario auxilium vel consilium scienter dederit, excommunicatur: si mortuus erit, Christianâ sepulturâ carebit. Nec verò absolvetur, nisi damnum pro facultatibus resarciverit; juretque se in posterum tale facinus nunquàm admissurum. Pœnitentia prætereà hæc ei constituetur, ut Hierosolymis, aut in Hispania, in servitio Dei totum annum per

maneat.

Qui hospitalis domûs administrator aliquid de administratione subtraxerit, restituet quod abstulit, pœnitensque erit

annos tres.

Qui pauperem oppresserit ejusque bona abstulerit, reddet ei suum, et pœnitens erit dies triginta in pane et aqua.

Clericus furtum capitale faciens, septennii poenitentiam explebit, laicus quinquennii: et quod furatus est reddat.

Si quis per necessitatem, cibum vel vestem furatus sit, in pœnitentia erit hebdomadas tres: si reddiderit, jejunare non cogitur.

Qui fregerit noctu alicujus domum, aut aliquid auferet, pretium reddet, et pœnitentiam aget annum in pane et aqua: si non reddit, annos duos.

Si quis furtum de re minori semel, aut bis fecerit, restitutâ re, pœnitentiam aget annum unum.

Qui rem inventam non reddit, furtum committit: idcircò tanquam de furto pœnitentiam aget.

Si quis usuras accipit, rapinam facit: ideòque quicumque illam exegerit, pœnitentiam aget annis tribus, uno in pane et aqua.

PRAECEPTUM VII.

Non Machaberis.

Si laicus solutus cum fœmina soluta concubuerit, pœnitens erit annos tres; et quantò sæpiùs, tanto majori pœnitentiâ afficietur.

Itidem qui cum ancillâ coïerit.

Uxor, conscio viro mochata, ne in obitu quidem communicabitur: si dignam pœnitentiam egerit, post decem annos sacrain communionem sumet.

Si quis conjugem fornicari consenserit, diebus omnibus vitæ in pœnitentia erit arbitrio periti Sacerdotis.

Vir solutus, si cum alterius uxore adulterium commiserit, pœnitentiam aget annos septem, mulier quinque.

Mulier soluta, cum alterius marito adulterium patrans, pœnitentiâ afficietur decennali: ille quinquennali.

Si quis maritus, semel lapsus est, pœnitentiam aget annos quinque.

Si sæpiùs mochatus est, in fine mortis est conveniendus; sique promiserit se cessaturum, dabitur ei communio.

Qui sæpè fornicatur, laicus cum laica, pœnitentiam aget

tres annos.

Si quis uxorem simul, et concubinam habuerit, in pœnitentia erit annos septem, et ampliùs pro ratione culpæ.

Qui cum uxore sua turpiter concubuerit, pœnitens erit quadraginta dies.

Si quis adolescens cum virgine peccaverit, pœnitentiam aget annum unum.

Cum duabus sororibus fornicatus, pœnitentiam aget toto suæ vitæ tempore.

Qui incestum fecerit, ei, alii annorum duodecim, alii quindecim, alii decem, alii septem, pœnitentiam cons

tituunt.

Quicumque Sacerdos spiritualem filiam violaverit, dignitatis honorem amittet, et perpetuam pœnitentiam aget.

Presbyter si fornicationem admiserit, spontè confessus pœnitentiam aget annos decem, hoc modo. Tribus mensibus à cæteris remotus pane et aquâ jejunabit: diebus autem Festis modico vino, pisciculis, et legumine utetur: sacco indutus humi cubabit, diu noctuque misericordiam Dei implorans. Deindè unum annum et sex menses in pœnitentia jejunioque panis et aquæ explebit, præter Festos dies, in quibus vino, et sagimine, caseo ovisque canonicè uti poterit. Finito primo anno et dimidio sacræ communionis particeps fiet, psalmos in choro ultimus canet, officia minora geret. Posteà verò quàm septimum pœnitentiæ annum expleverit, omni quidem tempore præter Paschales dies singulis hebdomadis per legitimas ferias in pane et aqua jejunabit. Expleto septennio, usque ad finem decimi anni, sextam feriam in pane et aqua jejunabit. Qui cum brutis coïerit, pœnitentiâ afficietur annorum decem, et diuturniori etiam pro personæ conditione.

:

Qui contra naturam coïerit, si servus est, scopis castigabitur, et pœnitebit annos duos; si liber est matrimonio junctus, annos decem: si solutus, annos septem: pueri dies centum laicus matrimonio conjunctus, si in consuetudine habet, annos quindecim : si Clericus, de gradu amotus, ut laicus pœnitentiam aget: qui cum fratre tale scelus admiserit, ab omni carne abstinebit, pœnitensque erit annos quindecim: si Clericus, diuturniori et graviori pœnitentiâ afficietur.

Mulier in se, aut cum altera fornicans, pœnitentiâ afficietur duorum annorum. Vir se inquinans primò, dies decem;