Obrazy na stronie
PDF
ePub

dum est pueris, si attigerint usum rationis, licèt nondùm communicaverint.

Infirmis autem, qui dum sanâ mente et integris sensibus essent, illud petierant, seu verisimiliter petiissent, seu dederint signa contritionis, etiamsi deinde loquelam amiserint, vel amentes effecti sint, vel delirent, aut non sentiant, nihilominùs præbeatur.

Sed si infirmus dum phrenesi aut amentiâ laborat, verisimiliter possit quidquam facere contra reverentiam Sacramenti, non inungatur, nisi periculum tollatur omninò.

Impœnitentibus verò, et qui in manifesto peccato mortali moriuntur, et excommunicatis, et nondum baptizatis penitùs denegetur.

Non ministretur etiam prælium inituris, aut navigationem, aut peregrinationem, aut alia pericula subituris, aut reis ultimo supplicio mox afficiendis, aut pueris usum rationis non habentibus,

Si quis autem laborat in extremis, et periculum immineat, ne decedat antequàm finiantur unctiones, citò ungatur, incipiendo ab eo loco; Per istam sanctam unctionem, etc. ut infrà. Deinde, si adhuc supervivat, dicantur Orationes prætermissæ suo loco positæ,

Si verò, dum inungitur Infirmus, decedat, Presbiter ultrà non procedat, et prædictas orationes omittat,

Quòd si dubitet an vivat adhuc, unctionem prosequatur, sub conditione pronunciando formam, dicens: Si vivis, per istam sanctam unctionem, etc. ut infrà,

Si autem acciderit infirmum post peccatorum suorum confessionem ad exitum vitæ properare, tunc cum sacro Viatico poterit et Oleum infirmorum ad eum deferri per eumdem Sacerdotem, à quo statim inungetur postquàm Viaticum sumpserit.

In eâdem infirmitate hoc Sacramentum iterari non debet, nisi cùm infirmus, postquàm convaluerit, iterùm in periculum mortis incidit.

Quinque verò corporis partes præcipuè ungi debent, quas veluti sensuum instrumenta homini natura tribuit; nempe oculi,

aures,

áures, nares, os et manus: attamen pedes etiam et pectus ungenda sunt. Sed caveat Sacerdos ne in unctione fœminarum tangat earum pectus, sed adhibeat unctionem circa collum.

Manus verò quæ reliquis infirmis interiùs ungi debent, Presbyteris exteriùs ungantur.

Dum oculos, aures, et alia corporis membra, quæ paria sunt, Sacerdos ungit, caveat ne altero ipsorum inungendo, Sacramenti formam priùs absolvat, quàm ambo hujusmodi paria membra perunxerit.

Si quis autem sit aliquo membro mutilatus, pars loco illi proxima inungatur, eâdem verborum formâ.

Hujus autem Sacramenti forma, quâ sancta Ecclesia utitur, solemnis illa precatio est, quam Sacerdos ad singulas unctiones adhibet, cùm ait: Per istam sanctam unctionem et suam piissimam misericordiam, indulgeat tibi Dominus quidquid peccásti per visum (vel auditum, etc.)

ORDO MINISTRANDI SACRAMENTUM

SACERD

EXTREMÆ-UNCTIONIS.

ACERDOS hoc Sacramentum ministraturus, quatenùs fieri poterit, parari curet apud infirmum mensam mappâ candidâ coopertam; itemque vas in quo sit stupa, seu quid simile in septem globulos distinctum, ad detergendas partes inunctas, et aquam ad abluendas Sacerdotis manus; ceream item candelam, quæ deinde accensa ipsi ungenti lumen præbeat. Denique operam dabit, ut quantâ poterit munditiâ ac nitore hoc Sacramentum ministretur.

Deinde convocatis Clericis seu Ministris, vel saltem uno Clerico, qui Crucem parvam, Aquam benedictam cum aspersorio, et Librum Ritualem deferat; ipse Parochus superpelliceo. et stolâ violacei, si fieri poterit, coloris indutus, decenter accipiat vas sacri Olei infirmorum, et illud cautè deferat, ne effundi

N

possit. Quod si longius iter peragendum, aut etiam equitandum sit, vel aliàs adsit periculum effusionis, vas Olei sacculo aut bursâ inclusum ad collum appendat, vel quo fieri poterit commodiori et securiori modo perferat. Procedat autem sine sonitu campanulæ, dicendo septem Psalmos Pœnitentiales pro ægroto, ut inveniuntur post ordinem ministrandi Sacramentum Extremæ-Unctionis.

Cùm perventum fuerit ad locum ubi jacet infirmus, Sacerdos intrans cubiculum dicat: ✨. Pax huic dómui; R. Et ómnibus habitántibus in eâ.

Deindè deposito Oleo super mensam, ægroto Crucem piè deosculandam porriget, dicendo: Voilà l'Image de Jésus crucifié, adorez-le du plus profond de votre cœur et mettez toute votre confiance en sa bonté et en sa miséricorde infinie. Mox infirmum et circumstantes aquá benedicta in modum Crucis aspergat, dicens Antiphonam: Asperges me, Dómine, hyssópo, et mundábor: lavábis me, et super nivem dealbábor.

Posteà Sacerdos ad ægrotum accedens illum audiat, si velit confiteri. Deindè piis verbis illum consoletur, et de hujus Sacramenti usu atque efficació, si tempus ferat, breviter admoneat, utendo sequenti aut aliá simili Hortatiunculá:

JE

LE Sacrement de l'Extrême-Onction que vous allez recevoir, M..., a été institué par N. S. J. C. pour le soulagement spirituel et corporel des malades. Il a la vertu non-seulement de vous sanctifier, d'achever de vous purifier des restes de vos péchés inconnus et oubliés, mais encore de vous soulager, de vous consoler dans vos douleurs, de vous fortifier contre la crainte de la mort et les tentations de l'esprit malin,

et même de vous rendre la santé, si Dieu le juge à propos pour sa gloire et pour votre salut.

Pour recevoir dignement ce Sacrement, il faut abandonner votre cœur à la douleur la plus amère d'avoir offensé un Dieu dont la bonté va vous munir d'un Sacrement qui peut vous procurer de de si grands avantages dans l'état où la maladie vous a réduit (ou réduite). Unissez-vous à N. S. J. C. dans son état d'agonie au Jardin des Olives, et souffrant sur la Croix. Demandez-lui la grâce d'entrer dans les mêmes dispositions dans lesquelles il entra lui-même en se soumettant entièrement à la volonté de Dieu son Père. Soumettez-vous de même à tout ce qu'il lui plaira d'ordonner de vous, et dites-lui dans la simplicité de votre cœur: Seigneur, soit que je vive, soit que je meure, je suis à vous.

Ayez bon courage, M..., ranimez votre foi; que rien ne soit capable de l'ébranler; confiez-vous dans la bonté de Dieu par les mérites de N. S. J. C.; et en même temps que nous ferons les onctions sur quelqu'une des parties de votre corps, demandez pardon à Dieu dans le fond de votre cœur de tous les péchés de votre vie passée, et principalement de ceux que vous avez commis par la partie sur laquelle on fera l'onction: par exemple, quand nous la ferons sur vos yeux, dites dans un grand sentiment de pénitence: Mon Dieu, je vous demande très-humblement pardon de tous les mauvais regards que j'ai faits, et de tous les péchés que j'ai commis par la vue; enfin,

unissez-vous intérieurement à toutes les prières que l'Eglise va faire pour vous.

Tunc Sacerdos ad circumstantes versus, illos moneat his verbis:

Et vous, mes Frères, qui vous trouvez ici présens, je vous conjure de faire en sorte que votre présence soit utile à notre malade; priez pour lui avec l'Eglise, faites en sa faveur ce que vous serez bien aises qu'on fasse pour vous lorsque vous vous trouverez dans la même situation; surtout vivez comme vous voudriez alors avoir vécu.

Posteà flexis genibus ad mensum ubi depositum est vas sanctissimi Olei, Sacerdos alternatim cum Ministris et astantibus dicat sequentes Litanias, in quibus suo loco nominandus est Patronus Ecclesiæ.

Litaniæ breves sicut et Orationes sequentes in toto vel ex parte omitti possunt, si tempus urgeat, aut periculum sit ne prolixitas Orationum ægroto molestiam afferat.

KYRIE, eléison. Christe, eléison. Kyrie, eléison.

Christe, audi nos. Christe, exaudi nos.

Pater de cœlis, Deus,

Miserére ei.

[blocks in formation]

Omnes Sancti Angeli et Archángeli,
Sancte Joannes Baptista,

Omnes Sancti Patriarchæ et Prophétæ,
Sancte Petre,

ora. oráte.

ora. oráte.

ora.

« PoprzedniaDalej »