*. Et ne nos indúcas in tentatiónem;

R. Sed libera nos à malo.

. Salvum fac servum tuum (vel Salvam fac ancillam tuam,)

R. Deus meus, sperantem in te.

. Nihil proficiat inimicus in eo ( vel eâ;)
B. Et filius iniquitátis non appónat nocére ei.
✯. Esto ei, Dómine, turris fortitúdinis,
R. A fácie inimíci.

*. Dómine, exaudi oratiónem meam;
R. Et clamor meus ad te véniat.
. Dóminus vobiscum,
. Et cum spíritu tuo.

Orémus.

DEUS cui proprium est miseréri semper, et párcere, súscipe deprecatiónem nostram, ut hunc fámulum tuum, quem (vel hanc fámulam tuam, quam) excommunicatiónis sententia constringit, miserátio tuæ pietátis clementer absolvat. Per Christum Dóminum nostrum. R. Amen.

Mox sedebit Sacerdos, et cooperto capite dicet:

Dóminus noster Jesus Christus te absolvat: Et tego auctoritáte ipsius, et Sanctíssimi Dómini nostri Papæ, (vel Illustríssimi Dom. Dóm. Epíscopi, vel talis Superióris) mihi commissâ, absolvo te à vínculo excommunicatiónis quam incurristi (sive incurrisse declarátus es, vel declaráta es) propter tale factum, vel

talem causam, ( Híc exprimatur factum seu causa) et restítuo te communióni et unitáti fidélium, et sanctis Sacramentis Ecclésiæ, in nómine Patris, et Fílii X, et Spíritus sancti. Amen.

Quòd si Sacerdoti nulla sit à Superiore præscripta forma, nec sibi mandatum sit, ut in formá Ecclesiæ communi vel consuetá absolvat, tunc nihilominùs pro rei gravitate prædictam cæremoniam et preces adhibeat: at verò si res non fuerit adeò gravis, omissis precibus absolvere poterit, dicens duntaxat: Dóminus noster Jesus Christus, etc., ut suprà.

In foro autem interiori Confessarius habens facultatem absolvendi excommunicatum, absolvat juxta formam communem suprà præscriptam in Absolutione Sacramentali.

RITUS ABSOLVENDI EXCOMMUNICATUM JAM MORTUUM.

Si quis excommunicatus ex hac vitâ decedens dederit signum

I

contritionis, ne Ecclesiasticâ careat sepulturâ, sed Ecclesiæ suffragiis, quatenùs fieri potest, adjuvetur, absolvi poterit hoc

modo.

Si

corpus nondùm sepultum fuerit, absolvatur ut infrà: deinde in loco sacro sepeliatur.

Si verò fuerit sepultum in loco profano, si commodè fieri poterit, exhumabitur; et post absolutionem in loco sacro sepelietur: sed si commodè exhumari non potest, absolvatur.

Quod si in loco sacro sit sepultum, non exhumabitur.

Super sepulturam autem ejus Sacerdos dicet Antiphonam Exultábunt: Deinde Psalm. Miserére meî, Deus, etc. Et posteà: Exultábunt Dómino ossa humiliáta. Quo dicto, absolvatur, dicendo:

Auctoritate mihi concessâ, ego te absolvo à vínculo excommunicatiónis, quam incurristi, ( sive incurrisse declarátus es, vel declaráta es ) propter tale factum, vel talem causam, etc., et restituo te communióni fidélium, in nómine Patris, et Filii X, et Spiritûs sancti. Amen.

Deinde dicatur Psalmus De profundis, Et in fine:

*. Réquiem æternam dona ei, Dómine; R. Et lux perpétua lúceat ei. Kyrie, eléison. Christe, eléison. Kyrie, eléison. Pater noster, etc.

. Et ne nos indúcas in tentatiónem;

R. Sed libera nos à malo.

*. A portâ inferi,

R. Erue, Dómine, ánimam ejus. *. Requiescat in pace.

R. Amen.

*. Dómine, exaudi oratiónem meam;

R. Et clamor meus ad te véniat.

*. Dóminus vobiscum,

R. Et cum spíritu tuo.

DA,

Orémus.

A, quæsumus Dómine, ánimæ fámuli tui, quem (vel fámulæ tuæ, quam) excommunicatiónis senténtia constrínxerat, refrigérii sedem, quiétis beatitúdinem, et superni lúminis claritátem. Per Christum Dóminum nostrum. R. Amen.

DE Absolutione à Suspensione, vel ab Interdicto.

ST

SI Sacerdoti commissa sit facultas absolvendi aliquem à Suspensione vel Interdicto in foro exteriori, quamvis nulla verba sint præcipuè determinata, uti poterit hac formulâ.

Pœnitens dicat Confiteor. Sacerdos Misereátur. Indulgéntiam. Deinde subjungat: Auctoritáte mihi à N. tráditâ, ego te absolvo à vínculo Suspensiónis, quam ( vel Interdicti, quod) incurristi, ( seu incurrisse declarátus es, vel declaráta es) propter tale factum, vel talem causam, etc. In nómine Patris, et Fílii et Spíritûs sancti. Amen.

In foro autem interiori, Confessarius habens facultatem absolvendi suspensum vel interdictum, absolvat juxta formam communem suprà præscriptam in Absolutione Sacramentali.

De modo dispensandi super Irregularitate extra vel intra Sacramentalem Confessionem.

I Confessario, sive in foro conscientiæ, sive extrà, data est potestas dispensandi aliquem super irregularitate, tunc postquàm eum absolverit à peccatis, addat consequenter.

Et eâdem auctoritáte dispenso tecum super Irregularitáte, in quam (vel Irregularitátibus, in quas) ob talem causam, vel tales causas, etc. incurristi: et hábilem reddo et restituo te executioni Ordinum et Officiorum tuórum. In nómine Patris, et Filii X, et Spíritus sancti. Amen.

Si nullum habet Ordinem, dicatur: Hábilem reddo te ad omnes Ordines suscipiendos, vel étiam ad ália juxtà tenórem mandáti.

Quòd si necesse sit titulum Beneficii restituere, et fructus malè perceptos condonare, subjungat: Et restítuo tibi títulum Beneficii, (vel títulos Beneficiórum;) et condóno tibi fructus malè perceptos. In nómine Patris, et Filii, et Spíritûs sancti. Amen.

Advertat autem Sacerdos in iis omnibus, ne concessæ sibi facultatis terminos excedat,

DE ABSOLUTIONE AB HÆRESI.

Cyм aliquis Hæreticus ad Ecclesiæ Romanæ unionem re

dire se velle significaverit, primùm exploretur num volens et lubens hæresim abjurare, ac fidem Catholicam profiteri velit; deinde domi, seu in Ecclesia de omnibus ad eamdem Fidem pertinentibus ritè instruatur: post hæc die et hord condictis publicè absolvendus ad Ecclesiam se conferat, et ibi coram Sacerdote specialem potestatem ab Illustrissimo D. D. Episcopo habente procumbat in genua, Fideique professionem à Sacrosanctá Tridentina Synodo præscriptam emittat in hunc modum ;

JE N. crois et confesse par une ferme foi tous et un

chacun les Articles contenus au Symbole de la Foi, duquel use la sainte Eglise Romaine, savoir:

Je crois en un seul Dieu, le Père tout-puissant, Créateur du Ciel et de la Terre, et de toutes choses visibles et invisibles: Et en un souverain Seigneur Jésus-Christ, Fils unique de Dieu, né du Père avant