PELLI Mea carne. ELLI meæ, consumptis cárnibus, adhæsit os meum; et derelicta sunt tantummodò lábia circa dentes meos. Miserémini meî, miserémini meî, saltem vos amici mei; 'quia manus Dómini tétigit me. Quare persequímini me sicut Deus, et cárnibus meis saturámini? Quis mihi tríbuat ut scribantur sermónes mei? Quis mihi det ut exarentur in libro stylo férreo et plumbi láminâ; vel celte sculpantur in silice? Scio enim quòd Redemptor meus vivit, et in novíssimo die de terrâ surrectúrus sum: et rursùm circúmdabor pelle meâ, et in carne mea vidébo Deum meum. Quem visúrus sum ego ipse, et óculi mei conspectúri sunt, et non álius. Repósita est hæc spes mea in sinu meo. R. Ro-gá- mus te, Dó-mine De- us nos-ter, ut suscipi biasa-nimas ho-rum Et secundùm multitúdinem miseratiónum tuárum * dele iniquitátem meam. Ampliùs lava me ab iniquitáte mea cáto meo munda me. * et à pec Quóniam iniquitátem meam ego cognosco, peccátum meum contra me est semper. et ut Tibi soli peccávi, et malum coram te feci; * justificéris in sermónibus tuis, et vincas cùm judicáris. Ecce enim in iniquitátibus conceptus sum, * et in peccátis concépit me mater mea. Ecce enim veritátem dilexisti: * incerta et occulta sapiéntiæ tuæ manifestasti mihi. Asperges me hyssopo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor. Auditui meo dabis gaudium et lætitiam; * et exultábunt ossa humiliáta. Averte fáciem tuam à peccátis meis, * iniquitátes meas dele. et omnes Ĉor mundum crea in me, Deus; * et spíritum rectum innova in viscéribus meis. Ne projícias me à fácie tua; * et spíritum sanctum tuum ne áuferas à me. Redde mihi lætitiam salutáris tui; * et spiritu principáli confirma me. Docébo iniquos vias tuas; * et impii ad te conver tentur. Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis mex; et exultábit lingua mea justítiam tuam. * Dómine, lábia mea apéries; * et os meum annuntiábit laudem tuam. Quóniam si voluisses sacrificium, dedissem úti* holocaustis non delectaberis. que; Sacrificium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum et humiliátum, Deus, non despícies. Benignè fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion, * ut ædificentur muri Jerúsalem. Tunc acceptábis sacrificium justitiæ, oblatiónes et holocausta; * tunc imponent super altáre tuum vítulos. Réquiem æternam. Antiphona. In 1 i- niquitá- tibus conceptus sum: peccá vi coram te, Dómine; miseré-re mei. Ant. Exaudi, De- us. eu ou a e. 8. t. Psalmus 64. TE decet hymnus, Deus, in Sion; * et tibi reddétur votum in Jerúsalem. Exaudi oratiónem meam : véniet. * ad te omnis caro Verba iniquórum prævaluérunt super nos; et impietatibus nostris tu propitiaberis. Beátus quem elegisti, et assumpsisti: * inhabitábit in átriis tuis. Replébimur in bonis domûs tuæ; templum tuum, mirábile in æquitáte. * * sanctum est Exaudi nos, Deus salutáris noster, spes ómnium finium terræ, et in mari longè. Præparans montes in virtúte tua, accinctus poténtiâ; * qui conturbas profundum maris, sonum flúctuum ejus. Turbabuntur gentes, et timébunt qui hábitant términos à signis tuis: * éxitus matutíni et vésperė delectabis. Visitasti terram, et inebriasti eam: * multiplicasti locupletáre eam. Flumen Dei replétum est aquis; * parasti cibum illórum, quóniam ita est præparátio ejus. Rivos ejus inébria, multiplica genimina ejus; * in stillicidiis ejus lætábitur gérminans. Benedíces corónæ anni benignitátis tuæ; * et campi tui replebuntur ubertáte. Pinguescent speciósa deserti, * et exultatióne colles accingentur. Indúti sunt arietes óvium, et valles abundábunt frumento: * clamábunt, étenim hymnum dicent. Réquiem æternam. Antiphona. Exáudi, Deus, o-ra-ti-ónem meam: ad te Ant. Me suscé- pit. eu ou a e. 7. t. I Psalmus 62. DEUS, Deus meus, * ad te de luce vígilo. caro mea In terra deserta, et invia, et inaquósa: * sic in sancto apparui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam. Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas, lábia mea laudábunt te. * Sic benedícam te in vita mea, * et in nómine tuo levábo manus meas. Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea, et lábiis exultatiónis laudábit os meum. * |