Non det in commotiónem pedem tuum; * neque dormítet qui custódit te. Ecce non dormitábit, neque dórmiet, * qui custódit Israël. Dóminus custódit te, Dóminus protéctio tua * super manum déxteram tuam. Per diem sol non uret te, neque luna per noctem. Dóminus custódit te ab omni malo: * custódiat ánimam tuam Dóminus. Dóminus custódiat introitum tuum et éxitum * tuum, ex hoc nunc, et usque in sæculum. Réquiem æternam. Antiphona. Dó-minus custódit te ab omni malo, custódiat H ánimam tuam Dóminus. Antiph. Si i- niquitá- tes. eu ouae. 4. t. D Psalmus 129. E profúndis clamávi ad te, Dómine:* Dómine, exaudi vocem meam. Fiant aures tuæ intendéntes * in vocem deprecatiónis meæ. Si iniquitátes observáveris, Dómine; * Dómine, quis sustinébit? * Quia apud te propitiátio est; et propter legem tuam sustinui te, Dómine. Sustínuit ánima mea in verbo ejus; * sperávit ánima mea in Dómino. A custódiâ matutinâ ad noctem usque Israël in Dómino. * speret Quia apud Dóminum misericórdia, * et copiósa apud eum redémptio; Et ipse rédimet Israël * ex ómnibus iniquitátibus ejus. Réquiem æternam. Antiphona. Si i-niquitá-tes observáveris, Dómine; Dómine, 主 quis sus-ti-nebit? Ant. O-pe-ra. eu ou a e. 2. t. Psalmus 137. CONFITEBOR tibi, Dómine, in toto corde meo, * quóniam audísti verba oris mei. In conspectu Angelórum psallam tibi: * adorábo ad templum sanctum tuum, et confitébor nómini tuo Super misericórdiâ tuâ, et veritáte tuâ; * quóniam magnificasti super omne, nomen sanctum tuum. In quacumque die invocávero te, exaudi me: * multiplicábis in ánimâ meâ virtútem. Confiteantur tibi, Dómine, omnes reges terræ, quia audiérunt ómnia verba oris tui. * Et cantent in viis Dómini, * quóniam magna est glória Dómini. Quóniam excelsus Dóminus, et humília réspicit, et alta à longè cognoscit. * * Si ambulávero in médio tribulatiónis, vivificábis me: et super iram inimicórum meórum extendisti manum tuam, et salvum me fecit déxtera tua. Dóminus retribuet pro me: Dómine misericórdia tua in sæculum: * ópera mánuum tuárum ne despicias. Réquiem æternam. Antiphona. O-pera mánuum tu-á-rum, Dómine, ne des pí- ci-as. Ant. Absolve, Dómi-ne. eu ou a e. 4. t. Canticum B. Mariæ Virginis. Luc. 1. MAGNIF * Et exultávit spíritus meus * in Deo salutári meo. Quia respexit humilitátem ancillæ suæ, ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes. Quia fecit mihi magna qui potens est; * et sanctum nomen ejus. Et misericórdia ejus à progénie in progénies * timéntibus eum. Fecit poténtiam in bráchio suo;* dispersit superbos mente cordis sui. Depósuit potentes de sede, * et exaltávit húmiles. Esurientes implévit bonis, et divites dimisit inánes. * Suscépit Israël púerum suum, * recordátus misericordiæ suæ, Sicut locútus est ad patres nostros, * Abraham et sémini ejus in sæcula. Réquiem æternam. Antiphona. Absolve Dómine á- nimas e- órum ab omni víncu |