Clementissime Dó- mine, qui pro nostrâ mi se- rià ab impiórum mánibus mortis supplicium pertu- listi: líbera á- nimam e- jus de in-ferni vo-rá- gine, et de ministris tartá re-is mi-se-rá- tor absolve: et cuncta ejus pec-cá pec-cá- ta o- bli-vi-ó ne per pé-tu- â de-le: e-am- que ad lu- cem tu am An- ge-li tradant, para- di- si- que já nuam in-tro-dúcant: ut dum corpusculum púl- ve- ri trá- di-tur, ad æ-ter-ni-tá- tem per- dúcant. Dómine, mi-se-ré-re super pec ca- tó-re, vel pec-ca-trí-ce. Postremò Parochus benedicit corpus et tumulum cum Cruce, dicens: ✨. Adjutórium nostrum in nómine Dómini, R. Qui fecit cœlum et terram. *. Sit nomen Dómini benedictum; R. Ex hoc nunc, et usque in sæculum. Orémus. Orémus. BENEDICTIO Dei omnipotentis Patris, et Filii, et Spíritûs sancti descendat super hoc corpus, et super ómnia córpora hîc et ubique in Christo quiescéntia; animasque eórum perducant Angeli sancti ad regna cœléstia. In nómine ejusdem Dei omnipotentis Patris, et Filii, et Spiritûs sancti.. Amen. His omnibus peractis, Parochus, aliique omnes de Clero, Cruce præcedente, redeunt ad Ecclesiam eodem ordine quo venerant. Tum Parochus notat in Libris Ecclesiæ diem obitús ac sepulturæ ut habetur in Regulis. Nihil hic addimus de Exequiis Episcopi defuncti: pro quibus consulendum est Cæremoniale, seu Pontificale Episcoporum. OFFICIUM DEFUNCTORUM. DICITUR in Choro in die depositionis, et aliis diebus, pro temporis opportunitate, et Ecclesiarum consuetudine. Et in fine Psalmorum dicitur: Réquiem æternam dona eis, Dómine, et lux perpétua lúceat eis. Etiamsi pro uno tantùm fiat Officium. Vesperæ absolutè incipiuntur ab Antiphoná. Pla-cé-bo. eu ou a e. 3. t. Psalmus 114. DILEXI, * quóniam exáudiet Dóminus vocem ora tiónis meæ. V Quia inclinávit aurem suam mihi: * et in diébus meis invocábo. Circumdedérunt me dolores mortis, * et perícula inferni invenérunt me. Tribulationem et dolorem invéni: * et nomen Dómini invocávi. O Dómine, líbera ánimam meam: * miséricors Dóminus, et justus, et Deus noster miserétur. Custódiens párvulos Dóminus: * humiliátus sum, et liberávit me. Convértere, ánima mea, in réquiem tuam; * quia Dóminus benefécit tibi. Quia eripuit ánimam meam de morte, * óculos meos à lácrymis, pedes meos à lapsu. Placebo Dómino * in regióne vivórum. Réquiem æternam dona eis, Dómine; * et lux perpétua lúceat eis. Antiphona. Placebo Dómino in re gi-ó- ne vi-vó-rum. Dómine, líbera ánimam meam à lábiis iníquis, et à linguâ dolósâ. Quid detur tibi, aut quid apponatur tibi * ad linguam dolósam? Sagittæ potentis acútæ, * cum carbónibus desola tóriis. Heu mihi, quia incolátus meus prolongátus est! habitávi cum habitántibus Cedar: multùm incola fuit ánima mea. Cum his qui odérunt pacem, eram pacíficus: cùm loquébar illis, impugnábant me gratis. Réquiem æternam. Antiphona. He-i mi-hi, Dómine, quia incolá- tus meus prolon-gá-tus est. Ant. Dóminus. e uouae.8.t. Psalmus 120. * EVAVI óculos meos in montes, undè véniet auxilium mihi. Auxílium meum à Dómino, * qui fecit cœlum et terram. |