Obrazy na stronie
PDF
ePub
[blocks in formation]

Deinde Kyrie, eléison. Christe, eléison. Kyrie, eléison. Pater noster, etc. ut suprà pag. 142.

. Et ne nos indúcas in tentatiónem;

R. Sed libera nos à malo.

. Réquiem æternam dona ei, Dómine; R. Et lux perpétua lúceat ei.

✨. Anima ejus in bonis demorétur ;
R. Et semen ejus hæréditet terram.
*. A porta inferi

R. Erue, Dómine, ánimam ejus.
*. Requiescat in pace. Ñ. Amen.
. Dómine, exaudi oratiónem meam
R. Et clamor meus ad te véniat.
. Dóminus vobiscum,

R. Et cum spíritu tuo.

DEUS,

Orémus.

EUS, qui justis supplicatiónibus semper præsto es, qui pia vota dignáris intuéri : da fámulo tuo N. (vel fámulæ tuæ N.) cujus depositióni hódiè officia humanitátis exhibémus, cum Sanctis et electis tuis beáti múneris portiónem. Per Christum Dóminum nostrum. R. Amen.

(Si defunctus fuerit Sacerdos, eadem híc observanda sunt quæ notavimus suprà pag. 143, et in Oratione dicendum, da fámulo tuo N. Sacerdóti, etc.)

Dictá præcedenti Oratione, corpus aspergatur aqua benedictá, et deferatur ad sepulcrum. Dum autem defertur, duobus Cantoribus incipientibus, et Choro respondente, cantetur alternatim, graviter et devotè Psalmus quinquagesimus, ut sequitur:

Miserére meî, Deus,* Secundùm

magnam mise

ricórdiam tuam. Et secundùm, etc. fol. 114.

Circa finem hujus Psalmi Parochus aspergit tumulum aquá benedicta, statimque corpus in eum demittitur à portitoribus. Finito autem Psalmo, et corpore in tumulum demisso, Parochus dicit:

Orémus.

TEMERITATIS quidem est, Dómine, ut homo hómı

nem, mortális mortálem, cinis cínerem, tibi Dómino Deo vivo et vero áudeat commendáre. Sed quia terra súscipit terram, et pulvis convértitur in púlverem, donec omnis caro in suam redigátur originem: (Hic terram cum palá injiciat in corpus per modum Crucis, illudque aspergat aqua benedictá) Inde tuam, piissime Pater, lacrymabiliter quæsumus pietátem, ut hujus fámuli tui (vel fámulæ tuæ) ánimam, quam de hujus mundi voragine cœnulentâ ducis ad pátriam, Abrahæ amici tui sinu recípias, et refrigérii rore perfundas; sit ab æstuantis gehennæ truci incendio segregáta; et beátæ requiéi, te donante, conjuncta. Et

[ocr errors]

quæ illi sunt, Dómine, dignæ cruciátibus culpæ, tu eas grátiâ mitíssimæ lenitátis indúlge, ne peccáti recípiat vicem, sed indulgéntiæ tuæ piam séntiat bonitátem. Cùmque, finíto mundi término, supernum cunctis illúxerit regnum, nova creatúra Sanctórum ómnium cœtibus aggregáta, cum electis resurgat in

déxterâ parte coronanda. Per Christum Dóminum nostrum. R. Amen.

Post hæc, portitores humum egestam in fossam regerunt, et tumulum Christiano more componunt. Intereà verò Cantores cum Choro alternatim canunt graviter et devotè Psalmum De profundis, in hunc modum:

De profundis clamávi ad te, Dómine:* etc. fol. 118.

Et in fine,

Réquiem æternam dona ei, Dómine; * Et lux perpétua lúceat ei.

[blocks in formation]

Mox Parochus, monitis astantibus ut orent pro defuncto, 'dicit alta voce, Pater noster, quod secretè complens, aspergit tumulum; deinde subjungit:

*. Et ne nos indúcas in tentatiónem ; R. Sed libera nos à malo.

v. A portâ ínferi

R. Erue, Dómine, ánimam ejus. *. Requiescat in pace. R. Amen.

. Dómine, exaudi oratiónem meam; R. Et clamor meus ad te véniat.

. Dóminus vobiscum, R. Et cum spíritu tuo.

ABSOLVE,

Orémus.

BSOLVE, quæsumus, Dómine, ánimam fámuli tui N. (vel fámulæ tuæ N.) ab omni vínculo delictórum: ut in resurrectiónis glóriâ inter Sanctos et electos tuos resuscitátus (vel resuscitáta ) respiret.

DEUS, in cujus miseratióne ánimæ fidélium requies

cunt, fámulis et famulábus tuis ómnibus, hîc et ubíque in Christo quiescéntibus, da propitius véniam peccatórum: ut à cunctis reátibus absolúti, tecum sine fine lætentur.

FIDELIUM Deus ómnium Cónditor et Redemptor, animábus famulórum, famularumque tuárum remissiónem cunctórum tribue peccatórum: ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, piis supplicatiónibus consequantur. Qui vivis et regnas in sæcula sæculórum. R. Amen.

. Requiescant in pace. . Amen. His additur sequens Antiphona.

« PoprzedniaDalej »