De Glorificatione luchoata; ubi de Certitudine Salutis, et Per 271 279 282 severantia Sanctorum 285 CAP. XXVI. De Manifestatione Foederis Gratiae; ubi et de lege Dei .... 296 De Glorificatione Perfecta, ubi de secundo Christi Adventu, et Resurrectione mortuorum, hujusque mundi Conflagratione 376 De Tempore Cultus divini; ubi de Sabbatho, Die Dominica, et Festis CAP. VIII. De Officiis erga Homines praestandis, et quae huc pertinent De Secunda Specie Virtutum ad officia Hominis erga se per tinentium CAP. XI. De Officiis Hominis erga Proximum, et quae Virtutes eo per tinent CAP. XII. 450 459 466 479 481 JOANNES MILTONUS ANGLUS UNIVERSIS CHRISTI ECCLESIIS, NEC NON OMNIBUS FIDEM CHRISTIANAM UBICUNQUE GENTIUM PROFITENTIBUS, PACEM ET VERITATIS AGNITIONEM, SALUTEMQUE IN DEO PATRE, AC DOMINO NOSTRO 'JESU CHRISTO SEMPITERNAM. CUM ab ineunte superiore saeculo, ex quo Religio contaminata perpetuis plus mille tercentum annorum corruptelis, ad puritatem suae originis aliqua ex parte revocari coepta est, tot institutiones prodierint purioris theologiae, quibus Doctrinae Christianae capita fere singula nunc breviter nunc satis copiose satisque distincto ordine contineri videantur, cur ego, si quid in hoc genere, quantum fieri potest, elaboratum jam exiit, in eo opere non acquieverim, aut si id omnes parum feliciter aggressi sunt, ipse ab eodem incoepto non sim deterritus, aequum est ut in primis exponam. Equidem si dicerem propterea quod nihil aeque ac religio Christiana duas teterrimas pestes, servitutem ac metum, ex vita ac mente hominum ejiciat atque expellat, me idcirco studiosum hujus potissimúm doctrinae esse factum, non religione sed maximis vitae commoditatibus adductus fuisse arguerer. Verum cum aeternae salutis viam non nisi propriae cujusque fidei Deus aperuerit, postuletque hoc a nobis, ut qui salvus esse vult, pro se quisque credat, statui divinis in rebus, non aliorum niti vel fide vel judicio, vel quid credendum in religione est, id fide non aliunde quam divinitus accepta, et quod mearum erat partium non omisso, ex ipsa Dei scriptura quam diligentissime perlecta atque perpensa, unumquodque habere mihimet ipsi, meaque ipsius opera exploratum atque cognitum. Coepi igitur adolescens (dicam enim quibus rebus profecerim, si quem forte posthac proficiendi spes eadem ad eandem viam ingrediendam invitaverit) cum ad libros utriusque Testamenti lingua sua perlegendos assiduus incumbere, tum Theologorum systemata aliquot breviora sedulo percurrere: ad eorum deinde exemplum locos communes digerere, ad quos omnia quae ex scripturis haurienda occurrissent, expromenda cum opus esset, referrem. Ad uberiora deinde Theologorum volumina et disputatas in utramque partem de capitibus quibusdam fidei quaestiones, fidentius demum me contuli: liceat candide non minus quam libere dicam, multa ibi adversariorum argumenta misere elusa, aut elenchorum ostentatis putide formulis aut interjectis ubique Grammaticorum inanibus vocabulis, in speciem potius quam solide refutata, sane dolens, reperi: quam autem ipsi partem pro vera mordicus tenerent, vel scripturae locis male intellectis, vel consequentiis inde fallacibus arreptis, conteLsiosius esse saepe quam validius defensam; hinc veritatem pro errore atque haeresi nonnunquam acerrime oppugnatam: errorem atque haeresin |