LUCRETII editionis Dedicatio
defignata.

Sereniffimo Principi

GEORGIO LUDOVICO,
Brunf. & Lun. Duci, &c.

Princeps Sereniffime,

SCRIP

CRIPTOREM perlectu non indignum, fummâ ut par eft, obfervantiâ tuos ob oculos pono. Erudiatne utilius, an delectet elegantiùs, jure dubitemus. Quamplurimi forfan putent, Dignitates tuæ me parum rationem habere, quæ, quicquid forte deliraverim, augufto tuo nomini confecrare voluerim : fed & clementiam tuam & tenuitatem meam juxta novi. Eâ es humanitate ut dum Heroem te probas maximum, Patronum te præbes optimum. Incertum fi in oppugnantem fis vehementior, an fupplicanti facilior. Si Lucretius his temporibus vixiffet, & de rebus quas fortiter fufceperis & feliciter perfeceris, certior factus effet, Providentiam divinam geftis tuis annuentem, ipfe ultrò agnofceret, & gerendis non defuturam facile prædicaret. Neque adverfus mortis timorem validius quicquam ftatueret, quam Animi tui Magnitudinem; neque dulcius folatium, quam vitæ integritatem. Si magna, quæ molitus fuifti admodum adhuc Adolefcens, & ad ardua quæque fubeunda natus, enumeranda forent; expugnatam Treverim, Viennam liberatam tranfire nefas effet; quorum altera coronam obfidionalem tibi donavit, muralem altera. Neque te

in Hungaria præliantem tacerem, ubi in id Bellum incidifti, cujus altera pars fudoris nimiùm habuit, altera felicitatis parum. Atque res Imperatorias tu, Romani Imperii vindex, privato commodo habuifti potiores. De rebus in Holfatiâ geftis & compluribus aliis non filerem; neque quæ in Flandriâ, nupero exardente bello, funt notiora, prætermitterem. Nunquis etiam ignorat, quanta ad Rhenum, Legionibus belli inexpertis, recens gefferis? Famâ propriâ Europæ faluti posthabita, victoris perfonam pofuifti, ut patriæ Confervatoris indueres; & pulchrè ftatuifti te, cedendo gloriæ bellorum, aucturum tuam. Exercitum instructiffimum dimififti aliò ducendum, & tumultuario, per fingulas Provincias cenfu confcripto præesse instituisti; eo certe confilio, ut nihil velles quod poffes; eo exitu, ut ubique potueris quantum volueris & prudenter confulta tibi tam feliciter ceffare, ut de Gallis tandem triumphâris. Sed vereor ne celfitudine tuæ fim moleftior, quæ magna moliri, quam maxima de te refenferi malis; in appetenda Gloria ardentior; in ferenda moderatior; & licet Victorias novas prioribus cumules, verecundia tua ufque adhuc reftat invicta.

Non tibi, fed tuis te natum arbitraris, & otium, quod aliis paras, tibi foli denegas. Non de imperio proferendo certas, fed de Libertate vindicanda. Quis in hoftem gravior? Quis in civem benignior? in Caftris Disciplinam inftituis; in tribunali juftitiam ; & jus cuique fuum Dux & Princeps reddis, quod Miles & Civis exoptares.

Voluntas Principum eft aliquando pro Legibus. Tu illis folutum te nolles; fed falubriter latæ five utiliter emendatæ tibi præcipue arrident; & tales conftituis, quibus tui pareant, & quas ipfe etiam ferves; fi quid imperant, imperas ; fi quid vetant, vetas; inde tibi cautum eft, hoc ne agas; illud ut exequaris.

Te genus avitum, & jus â majoribis acceptum, tot feculorum infuper confuetudine approbatum, fuper cæteros extulerunt;

H 4

extulerunt; fed ea eft moderatio tua, vix quicquam ut tibi, qui omnia potes, nifi quod jure fiat, permiffum velis. Non jus vi obrui finis potentiores ne humiliores opprimant, prohibes. Si ftudia leniora minus valeant, afperioribus invitus coerces, & feveritatem clementiâ ufque eò temperas ut metus frequentior, & pœna rarior eveniat.

Non defunt Principes qui vix quicquam, fi domina, tioni conducat, turpe exiftimant; quicquid æquum eft averfantur, quicquid iniquum, gratum habent; & probant improbantque, non prout ratio poftulat, fed quemadmodum hortatur ambitio. Ipfe id ante omnia confulis, rectumne fit an pravum, & ne vectigalibus tuos, ne armis vicinos opprimas, caves.

Plerique inani Dignitatis Imagine adducti, memores fe effe Principes, fe effe Homines funt obliti. Tu, cum ab aulices curis yaces, non alio, quoquo te vertis, fatellitio, nifi piis intuentium votis ftipatus incedis; & ea aliis es major, quo aliis te reddis magis parem. Nonnulli in confiliis capiendis mobiles, non nifi blanditiis infidiantibus aurem admovent, & aliorum merita, non proprio judicio, fed adulatorem arbitrio metiuntur. Tu in fententia conftans, & adulationem procul amovens, ad aliorum nutum te minimè convertis. Infontes te habent propugnatorem; abfentes vindicem facinorum præclarè geftorum ii te prædicatorem inveniunt, quibus antea fueras exemplo ; & quicquid fieri, ut dux jufferis facto, ut commilito, gratularis. Te maximè laudat que veriffima refert, five Virtutes tuas, five Majoram recordetur. Erat tibi Pater Haroum genere natus, bellicorum pariter Munerum atque civilium fummè peritus., Supereft Mater longo Regum ordine genus deducens, & animi magnitudine fupra foeminam confpicua, nihil muliebre præ fe ferens, præter hilaritatem prifcam & gratam oris venuftatem.

Juvat denique Filium memorare, Europæ fpem al

teram,

teram, optimâ indole Principem, artibus omnigenis instructiffimum, & ob mores amabiles æque infimis atque fummis charum. Qui Gloriam, Virtutis tuæ æmulus, more tuo adipifcitur; adeptam more tuo parvi ducit. Nefcio an Fame curfum impleveris jam ipfe magis fortiter, an inchoaverit ille feliciter, pro mortalitate à Parente acceptâ immortalitatem redditurus. Quantus in armis fit, certò feimus; quantus evafurus, auguramur; proinde quo optimè laudemus Patrem, Filium oportet nominemus. Quid Votorum fupereft, nifi ut bene meritus eft ab omnibus, fummo in honore habeatur ab omnibus? Quæ de te vulgavit Fama, læti accipimus, grati recognofcimus. In moribus inest Humanitas, in officiis Probitas, in verbis Fides; & qualis haberi velis, talem te effe lætaris. Cum regina proinde optima (quam Dii immortales diutiffimè fervent) extremum reddiderit fpiritum, te tuofque Senatus Populufque Britannus certatim ad fe accerfent, genti univerfæ quam eliciffimé imperaturos.

Epitaphium GEORGII Comitis de Huntingdon.

Hic fitus eft

Georgius Comes de Huntingdon,
Præclara Haftingorum Profapiâ
Natus;

Et Nepte ex Plantagenettorum ftemmate
Oriundus;

Literarum humaniorum Cultor indefeffus;

In Aulâ ornatiffimus;

In Acie imperterritus :

Ubique probus.

Tanta

Tanta fuit ei morum fuavitas.
Cum Gravitate Comitas,
Cum Fide Urbanitas ;

Haud quicquam cæteris commune habuit,
Nifi quod mori potuerit.
Tantus Animi Candor ingenitus
Ut tot numeraverit Amicos,
Quot Familiares.

Procul habuit Mollitiem atque Inertiam
Turpè exiftimans,

Queis Dignitate præftitit,
Ab His Virtute fuperari.
Flagrante per Europam Bello,
Salutis publicæ quam fuæ ftudiofior,
Ad Rem militarem exercendam
Se contulit.
Obfeffis

Venloâ, Ruremondâ, Kaifervertâ,
Quæ fortiter, fab Duce Marlburgenfi, tentavit.
Feliciter perfecit ;

Quorum tamen oblivionem maluit

Quam Gloriam.

Obiit Kal. Mart. viii. Eræ

Chriftianæ CIƆDCCVI.

Ætat. xxvi.

W

To Mr GAY on his Poems.

HEN Fame did o'er the spacious plain

The lays the once had learn'd repeat;

All liftn'd to the tuneful ftrains,

And wonder'd who could fing fo fweet.

'Twas