DZIEJÓW LITERATURY POLSKIEJ podług notat ALEKSANDRA ZDANOWICZA oraz innych źródeł opracował i do ostatnich czasów Leonard Sowiński. Tom V. WILNO. Nakładem i drukiem Józefa Zawadzkiego. 1878. Slav 6743.15 (5) Дозволено Цензурою. — Варшава 4-го Августа 1877 года. HARVARD LIBRARY DEC 3 1965 * ВИЛЬНА. Въ Типографій п. Ф. Осипа ЗАВАДЗКАГО. (Замковый переулокъ, N. 149). Sprostowania omyłek drukarskich i ważniejsze dopełnienia do I, II, III, IV i V-go Tomu „Rysu Dziejów Literatury Polskiej". Tom I. Str. 58 wiersz 2 od góry, dodać: O «Pamiętnikach Janczara» nowsi badacze a mianowicie Zeissberg, znany autor «Dziejopisarstwa polskiego wieków śre'dnich», utrzymują, że to dzieło było pierwotnie napisane po polsku. 59 wiersz 11 od dołu zamiast Adama Mickiewicza czytaj Feliksa Wrotnowskiego (Lekcya Ad. Mickiewicza). 60 wiersz 13 po słowach «Około r. 1505» dodać: «a podług Józefa Przyborowskiego w połowie XVI wieku.» Tamże w. 19 zamiast anad Dnieprem» czytaj w Kaliskiém.» 64 po wierszu 27 od góry dodać: «Kronikę Marcina Galla przełożył na język polski i objaśnił w ostatnich czasach Z. Komarnicki (Warszawa 1873). 75 w wierszach 22 i 23 słowa «który pod nieobecność Warneńczyka królestwem rządził» wykreślić. 98 wiersz 24 od góry zamiast 1316 czytaj 1416. -- 132 6-8 dołu słowa «i liczba dzieł po polsku wydanych ani już nawet równać się nie może z liczbą dzieł łacińskich» wykreślić. 168 wiersz 4 od góry dodać: Najnowsze wydanie Marchołta, staraniem Dra Z. Celichowskiego bibliotekarza Kórnickiej biblioteki, wyszło w Poznaniu r. 1876 pod tytułem: «Marcholt przedruk homeograficzny» (oryginału znajdującego się w posiadaniu p. Józefa Przyborowskiego w Warszawie), to jest dwóch urywków najdawniejszej całkowitej książki polskiéj, któréj resztki doszły do naszych czasów, «Rozmów Salomona z Marchoftem», wydanych w Krakowie u Vietora 1521 r. Pierwszy urywek jest powtórzeniem początku tego dziełka ogłoszonego przez Polińskiego w Wizerunkach i Roztrząsaniach naukowych» (Wilno 1840) według zatraconego dziś oryginału; drugi zaś jest wierną podobizną czterech kartek gockiego druku, wraz z 4 należącemi do dziełka a najpierwszemi w Polsce drzeworytami. Polskie wydanie Marchołta było tłómaczone z łaciny, jak o tém mówi sam Vietor w przedmowie dedykacyjnej do Anny z Jarosławia. Przekładu dokonał Jan bakalarz z Koszyczek językiem dziwnie pięknym i jędrnym. 324 wiersz 15 dodać: «W r. 1589 wezwany został na superintendenta Akademji Zamojskiėj zaraz przy jej założeniu.» 327 wiersz 13 od góry dodać: Według umieszczonego w «Gazecie Lubelskiėj» 2 listopada r. 1877, przekładu wiarogodnego dokumentu łacińskiego (Pokwitowanie od sławetnego Pawła Brukmana kupca Gdańskiego sukcessorów niegdy Sebastyana Klonowicza pod datą 1 Marca r. 1603) znalezionego w księgach wójtowsko-ławniczych przez p. Józefa Detmerskiego, archiwistę akt dawnych w Lublinie, Klonowicz miał umrzeć jeszcze przed rokiem 1603, a nie w r. 1608, jak chcą mieć dotąd wszyscy historycy lite |