VITA HORATII.

I. SUETONII.

HORATIUS FLACCUS, Venusinus, patre (ut ipse tradit) 1 bertino, et exactionum coactore; ut vero creditum salsamentario, quum illi quidam in altercatione probrasset, "Quotiens ego vidi patrem tuum cubito emungentem?" Bello Philippensi, excitus a Marco 2 uto imperatore, tribunus militum meruit; victisque rtibus, venia impetrata, scriptum quæstorium comravit: ac primo Mæcenati, deinde Augusto insinus, non mediocrem in amborum amicitia locum tenuit. ecenas quantopere eum dilexerit, satis monstratur 3 epigrammate, ubi inquit:

"Ni te visceribus meis, Horati,

Plus jam diligo, tu tuum sodalem
Hinnulo videas strigosiorem."

multo magis extremis, tali ad Augustum elogio: Horatii Flacci, ut mei, memor esto." Augustus ei 4 istolarum officium obtulit, ut hoc ad Mæcenatem ipto significat: "Ante ipse scribendis epistolis icorum sufficiebam: nunc occupatissimus, et infiras, Horatium nostrum a te cupio abducere. Veniet go ab ista parasitica mensa ad hanc regiam, et nos scribendis epistolis juvabit." Ac ne recusanti qui- 5 maut succensuit quicquam, aut amicitiam suam

Sat. i. 6. 6, 45, 46; Epist. i. 20. 20.

6 ingerere desiit. Exstant epistolæ, ex quibus, argu
menti gratia, pauca subjeci : Sume tibi aliquid juri
apud me, tanquam si convictor mihi fueris: rect
enim, et non temere feceris; quoniam id usus mih
tecum esse volui, si per valetudinem tuam fieri possit.
7 Et rursus: "Tui qualem habeam memoriam, poteri
ex Septimio quoque nostro audire: nam incidit, u
illo coram fieret a me tui mentio. Neque, si tu super
bus amicitiam nostram sprevisti, ideo nos quoque à
8 Oveρnpavoûμev." Præterea, sæpe, inter alios jocos "pu
rissimum penem," et "homuncionem lepidissimum,
appellat: unaque et altera liberalitate locupletavi
9 Scripta quidem ejus usque adeo probavit, mansuraqu
perpetuo opinatus est, ut non modo "Seculare Ca
men" componendum injunxerit, sed et Vindelican
victoriam Tiberii Drusique privignorum; eumqu
coëgerit, propter hoc, tribus Carminum libris ex long
intervallo quartum addere: post Sermones quoqu
lectos, nullam sui mentionem habitam ita sit questus
"Irasci me tibi scito, quod non in plerisque ejusmod
scriptis mecum potissimum loquaris. An vereris, n
apud posteros tibi infame sit, quod videaris familiar
10 nobis esse?" Expressitque eclogam, cujus initium est
"Cum tot sustineas et tanta negotia solus,
Res Italas armis tuteris, moribus ornes,

Legibus emendes; in publica commoda peccem,
Si longo sermone morer tua tempora, Cæsar b."

11 Horatius habitu corporis brevis fuit, atque obesus qualis a se ipso et in Satiris describitur, et ab Au gusto hac epistola: "Pertulit ad me Dionysius libe lum tuum, quem ego, ut accusem te, quantuluscunqu est, boni consulo. Vereri autem mihi videris, ne m jores libelli tui sint, quam ipse es. Sed, si tibi statu

b Epist. ii. 1.

• Sat. ii. 3. 309: cf. Epist. i. 20. 24.

deest, corpusculum non deest. Itaque licebit in sextariolo scribas: quum circuitus voluminis tui sit ỏykwSéσTaTos, sicut est ventriculi tui." Ad res Venereas in-12 temperantior traditur; [nam speculato cubiculo scorta dicitur habuisse disposita, ut, quocunque respexisset, ibi ei imago coitus referretur.] Vixit plurimum in 13 secessu ruris sui Sabini aut Tiburtini: domusque ejus ostenditur circa Tiburni luculum. Venerunt in manus 14 meas et Elegi sub ejus titulo, et Epistola prosa oratione quasi commendantis se Mæcenati: sed utraque falsa puto; nam Elegi vulgares, Epistola etiam obscura: quo vitio minime tenebatur. Natus est sexto Idus 15 Decembres, Lucio Cotta et Lucio Torquato consulibus d. Decessit quinto Kalendas Decembres, Caio 16 Marcio Censorino et Caio Asinio Gallo consulibus, post septimum et quinquagesimum annum, hærede Augusto palam nuncupato, quum, urgente vi valetudiis, non sufficeret ad obsignandas testamenti tabulas. Jumatus et conditus est extremis Esquiliis, juxta 17 Hæcenatis tumulum.

2. ANONYMI.

Quintus Horatius Flaccus, libertino patre natus in 1 Apulia, cum parente in Sabinos commigravit. Quem 2 um pater puerum Romam misisset in ludum litterafum, parcissimis eruditus impensis, angustias patris cit ingenio, coluitque adolescens Brutum, sub quo trianus militum civili bello militavit: captusque a Cæsare ost multum tempus, beneficio Mæcenatis non solum ervatus, sed etiam in amicitiam receptus est; quapropter Mæcenati et Augusto in omnibus scriptis suis veneabiliter assurgit. Scripsit autem Carminum lib. iv., 3

A. U. C. 689; A. C. 65; cf. Hor. Carm. iii. 21. 1; Epod. 13. 6; Epist. i. 20. 27.

A. U. C. 746; A. C. 8.

Epodon i., Carmen Seculare, Sermonum lib. ii., Ep 4 tolarum ii., De Arte Poëtica i. Commentati sunt in illu Porphyrion, Modestus, Helenius Acron: omnium aute optime Acron.

3. ANONYMI.

1 Quintus Horatius Flaccus poëta fuit lyricus et satir cus patria Venusinus, dicente Juvenale Satira prima:

"Hæc ego non credam Venusina digna lucerna ?"

2 Fuitque natus patre libertino, cujus rei testimoniu hoc in Epistolis eximium esse videmus:

"Me libertino natum patre, et in tenui re
Majores pennas nido extendisse loqueris;

Ut quantum generi demas, virtutibus addas.”

3 Statura fuit brevi, obeso corpore et oculis lippis: hir

ipse:

"Corporis exigui, præcanum, solibus aptum,
Irasci celerem, tamen ut placabilis essem

et ipse:

h"

"Nam vigilare malum crudis et ludere lippisi." 4 Hunc pater in tenera ætate Romam misit in ludum li 5 terarum. Deinde, cum jam litteris liberalibus eruditu esset, Athenas philosophiæ causa se contulit; et cur doctissimus evasisset, familiaritatem M. Bruti occisori Cæsaris adeptus est, factusque ab illo tribunus mil 6 tum contra Marcum Antonium et Augustum. Sed vict Bruto ex bello aufugit, ipso dicente in Odis :

"Tecum Philippos et celerem fugam
Sensi, relicta non bene parmula!”

et ibidem:

"Sed me per hostem (sic) Mercurius celer
Denso paventem sustulit aëre."

7, 8 Cui deinde Augustus Mæcenatis gratia indulsit. Ide Horatius in omnibus operibus Mæcenati venerabilite assurgit in Carminibus:

h Epist. i. 20. 24.

ii. 7. 9, 13.

"Mæcenas, atavis edite regibus,

O et præsidium et dulce decus meum."

in Epodo:

"Ibis Liburnis inter alta navium,

Amice, propugnacula '."

in Sermonibus:

"Qui fit Mæcenas, ut nemo, quam sibi sortem
Seu ratio dederit," &c.

m Epistolis:

"Prima dicte mihi, summa dicende Camæna"." Tantus enim fuit apud Mæcenatem, ut simul cum eo in lec-9 tica portaretur. Habuit Virgilium inter carissimos amicos: 10 nam illi poëtæ simul eosdem amicos et inimicos habebant. Fuit etiam amicissimus Ovidius, quem ad poëticam con- 11 vertit artem, cum pater eum ad defendendas causas et rhetoricam disciplinam lucri gratia adhortaretur amplectendam. Et cum divitias optimis suis studiis cumulasset, 12 tandem Romæ moriens anno ætatis suæ 57, cum Mæcenate, qui ante eum moriebatur, sepultus est omni maxima pompa juxta tumulum ejusdem. Et Augustum Cæsarem 13 erum omnium suarum heredem instituit. Carminum 14 uorum elimator fuit Tharsus (tersus ?) ille poëta et Tiallus. Scripsit Carminum libros quatuor; Epodon insu- 15 er [unum et Carmen Seculare; De Arte Poëtica librum um; Satirarum duos, Epistolarum totidem. Et illos 16 bros Epistolarum in matura ejus ætate et consummata ani sententiarum peritia edidit. Ob id hoc opus osten- 17 lit, elimatius quo nihil inter opera sua legi potest, quid eram voluptatem et utilitatem afferat. Ex media enim 18 hilosophia et sectis omnium philosophorum Athenienum copiose elegantissimas sententias morales in medium communem utilitatem affert. In jocis enim lepidis- 19 mus est, in arte vero perfecte eruditus; in reprehenne gravis; in quotidiano vero sermone tam urbanus aptus in omnibus partibus, ut nihil addi possit, vel prehensione dignum inveniri.

ki. 1. 1.

1 1. 1.

mi. 1. 1.

n i. 1. 1.