Dzieje literatury w Polsce od pierwiastkowych czasów do XVII wieku, Tom 1

Przednia okładka
Nakładem Gebethnera i Wolffa, 1875
 

Spis treści

Inne wydania - Wyświetl wszystko

Kluczowe wyrazy i wyrażenia

Popularne fragmenty

Strona 326 - Zwyerzyniec, w którym rozmaitych stanów Ludzi, zwierząt i ptaków kształty, przypadki i obyczaje są właśnie wypisane.
Strona 322 - Sieniawski, wojewoda bełski, potym ruski; rad by też był widział, 10 co ludzie zacni czynią, ale mu się tego nigdy pozdarzyć nie mogło. Bo był tak fortunny, albo też niefortunny, że powiadał, iż nigdy za żywota jego taka nań potrzeba nie przyszła, aby był powinien korda swego dobyć, chyba w rozwadzaniu.
Strona 303 - ... niegdyś polscy królowie Jeździli w pruską ziemię od Gniezna — I tam mój ojciec, mieszkaniec wioski, Orał poczciwie grunt — pradziadowski — Tam gdy mu dziatwa morem pomarła, Co nasze strony wyniszczał srodze, Łza się z ojcowskich źrenic otarła — Gdy na świat Boży k'niemu przychodzę.
Strona 333 - Pomorty a puzany, co wszytki zagłuszą, Albo skakać od kąta do kąta z Maruszą. Już który kąt zastąpisz, już siedź jako drewno, Bo jako się podniesiesz, odepchną cię pewno. Już jako głuch na drugie musisz palcem kiwać, Bo już tam trudno słusznej rozmowy używać.
Strona 304 - O! pomnę, pomnę, z jakim mozołem I dni, i noce dałem na prace! Za nic mi praca! cóż ona znaczy Przed młodocianym moim zapałem? Pomnę, gdy pierwszy trud mój czytałem W sali popisów, w gronie słuchaczy. W cześć Lubrańskiego złożyłem...
Strona 323 - Także potćm od arcybiskupa Gamrata dzierżał Kurzelów i Biskupice, a urzędem żadnym ziemskim nigdy się niechciał parać, powiadał, iż w zatrudnionym żywocie dwa co najszlachetniejsze klejnoty ociążone być muszą: wolność a sumienie, które powiadał, iż w zabawionym żywocie nigdy bezpiecznie być nie może.
Strona 329 - NA NIEPEWNE JEDNANIE Powiedali na kura, iż wleciał na gruszkę, Widząc w polu biegając liszkę, panią duszkę. Przyszedł lis: „— Panie kurze, nie wiesz, co się stało? Wszytko się pojednało, co się siebie bało." 5 Kur się wspina ku górze, mówiąc, iż: „— Chart bieży!" A lis skoczy do lasa, sierść się na nim jeży. Kur zawołał: „— Poczekaj, wszak mamy jednanie!
Strona 323 - ... ociążone być muszą: wolność a sumnienie, które, powiadał, iż w zabawionym żywocie nigdy bezpieczne być nie może. A wszakoż, kiedy rozumiał, iż tego była potrzeba, bywał posłem i barzo rad służył Rzeczypospolitej, bo już ze zwyczaju rozumiał i sprawy koronne, i prawo pospolite. Ale się nie chciał żadną rzeczą bawić, tylko wolny a spokojny żywot sobie 5 obierał.
Strona 339 - Był tu Pożar?" — Owo lezie, (A Szach już wisi na brzezie), Barzoć mu sie więc chce łowić, A on już trzy dni nie jadł nic. I myśliwiec słabo trąbi: Zać go jedna nędza gnąbi?
Strona 304 - Żem dla nich cześci oddawał boskie. Iłem tam pracy ze łzami spolił! Iłem wzniósł modłów do Apollina, Aby mię przyjął za swego syna I w swoim chórze śpiewać pozwolił! Skinął - przyzwolił, i lirę wziąłem; On sam mą ręką w struny kolace; O, pomnę, pomnę, z jakim mozołem I dni, i noce dałem za prace!

Informacje bibliograficzne