LIBER PRIMUS. SATYRA I. AD MÆCENATEM. Qui fit, Mæcenas, ut nemo quam sibi sortem Contentus vivat, laudet diversa sequentes ? «O fortunati mercatores!» gravis annis Miles ait, multo jam fractus membra labore. 5 Contrà mercator, navim jactantibus austris, a Militia est potior : quid enim? concurritur: horæ Momento cita mors venit , aut victoria læta.) Agricolam landat juris legumque peritus, Sub galli cantum consultor ubi ostia pulsat. 10 Ille , datis vadibus , qui rure extractus in urbem est, Solos felices viventes clamat in urbe. Cætera de genere hoc (adeò sunt multa) loquacem Delassare valent Fabium. Ne te morer , audi LIBRO PRIMERO. SATIRAT, A MECENAS. I ¿De qué nace , Mecenas Quo rem deducam. Si quis Deus, «en ego , dicat, 15 Jam faciam quod vultis ; eris tu, qui modo miles, Mercator; tu, consultus modo , rusticus : hinc vos, Vos hinc, mutatis discedite partibus : eia, Quid statis ?o Nolint; atqui licet esse beatis. Quid causæ est , meritò quin illis Jupiter ambas 20 Iratus buccas inflet ; neque se fore posthac Tam facilem dicat, votis ut præbeat aurem ? Præterea, ne sic, ut qui jocularia, ridens Percurram ; quamquam ridentem dicere verum Quid vetat ? Ut pueris olim dant crustula blandi 25 Hay mas, y no se entienda Non usquam prorepit, et illis utitur ante 40 Quid juvat immensum te argenti pondus et auri Furtim defossa timidum deponere terra ? C's fir Quod si comminuas, vilem redigatur ad assem. b At, ni id fit , quid habet pulchri constructus acervus? Millia frumenti tua triverit area centum ; 45 Non tuus hoc capiet venter plus quàm meus; ut si Reticulum panis venales inter onusto Fortè vehas humero, nibilo plus accipias, quàm Qui nil portarit. Vel dic, quid referat intrå jugera centum, an 50 Mille aret?--At suave est ex magno tollere acervo. -Dum ex parvo nobis tantumdem haurire relinquas, Cur tua plus laudes cumeris granaria nostris ? Ut tibi si sit opus liquidi non ampliùs urna, Vel cyatho , et dicas, «magno de flumine mallem, 55 Quàm ex hoc fonticulo tantumdem sumere.» Eo fit Plenior ut si quos delectet copia justo, Cum ripa simul avulsos ferat Aufidus acer. 14.11 L! At qui tantulo eget quanto est opus, is neque limo Turbatam haurit aquam, nec vitam amittit in undis. 60 At bona pars hominum, decepta cupidine "falso, Nil satis est , inquit , quia tanti quantum habeas, sis. Naturæ fines vivene |