Ψαλμὸς ἑκατοστός. Ἔλεον ') καὶ κρίσιν ᾄσομαί σοι, κύριε," κ. τ. ε. Τὸν περὶ προνοίας καὶ κρίσεως ᾄσαι θέλει λόγον. Τὸν) καταλαλοῦντα λάθρα τοῦ πλησίον αὐτοῦ, τοῦτον ἐξεδίωκον," κ. τ. ε. Χρήσιμον τὸ ῥητὸν πρὸς τοὺς καταλαλοῦντας. Πορευόμενος 3) ἐν ὁδῷ ἀμώμῳ, οὗτός μοι ἔλει τούργει," κ. τ. ε. Χρηστέον τὸ ῥητὸν πρὸς τοὺς ἱερα τικοὺς ὑπηρετουμένους ὑπὸ δούλων πονηροτάτων. „Τοῦ 4) ἐξολοθρεῦσαι ἐκ πόλεως," κ. τ. ε. Νύν πόλιν κυρίου λέγει τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν, ἐν ᾗ πάντας ἀπέκτεινε λογισμοὺς παρανόμους. Ψαλμὸς ἑκατοστός πρῶτος. Αγρύπνησα, 5) καὶ ἐγενόμην ὡς στρουθίον μονάζον ἐπὶ δώματι," κ. τ. ε. Οὐδὲν ἄλλο τὸν νοῦν οὕτως ἀπεργάζεται κοῦφον ὡς ἀγρυπνία. Ότι “) σποδὸν ὡσεὶ ἄρτον ἔφαγον, καὶ τὸ πόμ μου μετὰ κλαυθμοῦ ἐκίρνων," κ. τ. ε. Χρήσιμον τὸ ῥητὸν πρὸς τοὺς παρὰ τὸν καιρὸν τοῦ πότου αὐλοῖς καὶ ᾠδαῖς τερπομένους. „Κἀγὼ 7) ὡσεὶ χόρτος ἐξηράνθην· σὺ δὲ, κύριε, εἰς τὸν αἰῶνα μένεις," κ. τ. ε. Ἐγὼ μὲν πρόσκαιρος καὶ θνητὸς, σὺ δὲ ἀΐδιος καὶ ἀθάνατος. „Μὴ) ἀναγάγης με ἐν ἡμίσει ἡμερῶν μου, 2. T. E. Τῶν γινομένων ἡμερῶν ὑπὸ τοῦ ἡλίου τῆς δικαιοσύνης. 2) Psalm. CI, 5. (C.) 1) Psalm. CI, 1. (G.) Αὐτοὶ ') ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεις," κ. τ. ε. Απολοῦνται οἱ οὐρανοὶ οὐ κατ ̓ οὐσίαν, ἀλλὰ κατὰ τὸ σχῆμα παράγει 2) γὰρ, φησὶν ὁ ἀπόστολος, τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου, Ψαλμὸς ἑκατοστὸς δεύτερος. Εὐλόγει 3) ἡ ψυχή μου τὸν κύριον, καὶ πάντα τὰ ἐντός μου τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ," κ. τ. ε. Tà ἐντὸς τοῦ ἔσω ἀνθρώπου ἐστὶν ἡ νοητικὴ δύναμις, καὶ διανοητικὴ, καὶ ἐπιβλεπτικὴ, καὶ ἑρμηνευτικὴ, καὶ ἡ φανταστικὴ, καὶ ἡ μνημονευτική. Ανακαινισθήσεται 4) ὡς ἀετοῦ ἡ νεότης σου, 2. T. ε. Τὸ γῆρας ἀποδύεται ὁ ἀετὸς, ὡς καὶ ὁ ἄν θρωπος τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον ἀποδύεται τὸν φθειρό μενον κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης. Ὅτι 5) κατὰ τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τῆς γῆς, ἐκραταίωσε κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν," κ. τ. ε. Ὥσπερ ὕψωσε τοὺς ἐν οὐρανοῖς, οὕτως ἐλέησε τοὺς ἐπὶ γῆς φοβουμένους αὐτόν. Ανθρωπος, 6) ώσει χόρτος αἱ ἡμέραι αὐτοῦ, ὡσεὶ ἄνθος τοῦ ἀγροῦ οὕτως ἐξανθήσει," κ. τ. ε. Ενταῦθα ὁ ἄνθρωπος τὴν καθόλου φύσιν δηλοῖ· πᾶς γὰρ ἄν θρωπος πρόσκαιρος καὶ θνητὸς, εὐμάραντος καὶ πρόςκαιρος. Ότι ") πνεῦμα διῆλθεν ἐν αὐτῷ, καὶ οὐχ ὑπάρξει, κ. τ. ε. Μετά θάνατον ἡ ψυχὴ οὐχ ὑπάρχει ἐν τῷ βίῳ τούτῳ. 1) Psalm. CII, 26. (CI.) 2) I Cor. VII, 31. Τὸ ') δὲ ἔλεος τοῦ κυρίου ἀπὸ τοῦ αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος εἰς τοὺς φοβουμένους αὐτόν," κ. τ. ε. Ἡ μὲν αἰσθητὴ ζωὴ οὐκ ἀἴδιος, τὸ δὲ ἔλεος τοῦ κυρίου ἀΐδιον. »Καὶ 3) ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ ἐπὶ υἱοῖς υἱῶν," κ. τ. ε. Υἱοὶ υἱῶν εἰσιν οἱ τοῦ αὐτοῦ πνεύματος τῆς υἱοθεσίας ἠξιωμένοι. »Καὶ 3) μεμνημένοις τῶν ἐντολῶν αὐτοῦ," κ. τ. ε. Οὗτος μέμνηται τῶν ἐντολῶν, ὁ ζῶν κατ' αὐτάς. »Καὶ 4) ἡ βασιλεία αὐτοῦ πάντων δεσπόζει," κ. τ. ε. Ἡ μὲν δημιουργικὴ αὐτοῦ βασιλεία πάντων δεσπόζει· ἡ δὲ κατὰ γνῶσιν βασιλεία οὐ πάντων τῶν ἐπὶ γῆς, πάντων δὲ τῶν ἐν οὐρανοῖς δεσπόζει. Ψαλμὸς ἑκατοστός τρίτος. Αναβαλλόμενος 5) φῶς ὡς ἱμάτιον," κ. τ. ε. Ιμά πιον κυρίου γνῶσις ἀληθῆς, ὁ δὲ ἐνδυόμενος αὐτὸ, φωτισθήσεται ὑπ' αὐτοῦ. دو Ἐκτείνων 6) τὸν οὐρανὸν ὡσεὶ δέῤῥιν," κ. τ. ε. Διὰ τί οὐκ εἶπεν· ἐκτείνας· “ . ἀλλ ̓· ἐκτείνων;“ Ἢ ἅπαξ μὲν αὐτὸν κατ ̓ οὐσίαν ἐξέτεινεν, ἀεὶ δὲ αὐτὸν ἐκτείνει κατὰ τὴν πρόνοιαν; Τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ Ἰὼβ εἰρημένον·,, ὁ 7) ποιῶν Πλειάδα, καὶ Ἕσπερον, καὶ Αρκτοῦρον, καὶ ταμεῖα Νότου.“ Ὁ *) ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καὶ 1) Psalm. CIII, 17. (CII.) 2) Cfr. Psalm. CIII, 17. (CII.) 3) Psalm. CIII, 18. (CII.) 4) Psalm. CIII, 19. (CII.) 5) Psalm. CIV, 2. (CIII.) 7) Job. ΙΧ, 9. τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα," κ. τ. ε. Τῷ μὲν Αβραὰμ οἱ ἄγγελοι ὡς πνεύματα ἐφάνησαν· τοῖς δὲ Σοδομίταις ὥσπερ πῦρ φλέγον. 66 „Ο ') θεμελιῶν τὴν γῆν ἐπὶ τὴν ἀσφάλειαν αὐτῆς• οὐ κλιθήσεται εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος," κ. τ. ε. Ὁ μὲν Ἰὼβ εἶπε· κρεμάσας 2) τὴν γῆν ἐπὶ μηδενός· δὲ Δαυίδ· ἐπὶ 3) τὴν ἀσφάλειαν αὐτῆς. Εκάτεροι δὲ ἀναιροῦσε τὸ εἶναι σώματι ἕτερον βαστάζον αὐτὴν ὑποκάτω· ἡ γὰρ ἀσφάλεια οὐκ ἔστιν οὐσία, ἀλλὰ τέχνη θεοῦ, ἀκίνητον τὴν γῆν ἐν τῇ σφαίρα διαφυλάττουσα. Άβυσσος 4) ὡς ἱμάτιον τὸ περιβόλαιον αὐτοῦ, κ. τ. ε. Τὸ ἀκατάληπτον τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ διὰ τῆς ἀβύσσου παρίστησι. Αναβαίνουσιν 5) ὄρη, καὶ καταβαίνουσι πεδία εἰς τὸν τόπον, ὃν ἐθεμελίωσας αὐτοῖς," κ. τ. ε. Λογικάς τινας διὰ τῶν λόγων τούτων αινίττεται φύσεις. رو Ὅριον ^) ἔθου, ὃ οὐ παρελεύσονται," κ. τ. ε. Περὶ τῶν καταχθονίων δαιμόνων ταῦτα λέγεσθαί φασι. Ποτίζων 7) ὄρη ἐκ τῶν ὑπερῴων αὐτοῦ," κ. τ. ε. Ὑπερῷα θεοῦ φύσεις καθαραὶ ποτίζουσαι τοὺς ὑψηλοτέρους τῇ καρδίᾳ. دو Χορτασθήσεται 5) τὰ ξύλα τοῦ πεδίου," κ. τ. ε. Ὁ δὲ Ἑβραῖος καὶ οἱ λοιποί·„τοῦ κυρίου τεθείκασιν. Διεξελθὼν τὰ κάρπιμα, ἀναγκαίως μνημονεύει καὶ τῶν ἀκάρπων, ὡς ἀναγκαῖον τοῖς ἀνθρώποις καὶ αὐτὰ παρε χόντων χρείαν. Διὰ τοῦτο καὶ κυρίου αὐτὰ προσηγόρευσεν, ὡς αὐτοφυή) καὶ οὐ χειρόκμητα, ἀλλὰ τῷ 1) Psalm. CIV, 5. (CIII.) 2) Cfr. Job. XXVI, 7. θείῳ λόγῳ βλαστήσαντα. Διὸ καὶ ἐπήγαγεν· καἱ') κέδροι τοῦ Λιβάνου, ἃς ἐφύτευσας. “ε Τοῦ αὐτοῦ. Ὥσπερ ἐστί τινα ξύλα τοῦ παρα δείσου, οὕτω καὶ ξύλα πεδίου. » Πέτρα 2) καταφυγὴ τοῖς χοιρογρυλλίοις," κ. τ. ε. Ὁ χοιρογρυλλίου ἔχων κατάστασιν, προσφυγέτω τῇ πνευματικῇ πέτρα τῇ ἀκολουθούσῃ ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ ποτι ζούσῃ τὸν Ἰσραήλ. O (3) ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ," κ. τ. ε. Ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης ἔγνω νῦν τοὺς ἐν οἷς ἔδυ ποτέ. Ανέτειλεν *) ὁ ἥλιος καὶ συνήχθησαν," κ. τ. ε. Ἐν οἷς ἀνατέλλει ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, ἐν τούτοις καὶ αἱ κακίαι κατὰ δύναμιν ὑπάρχουσιν. Ἐξελεύσεται 5) ἄνθρωπος ἐπὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ τὴν ἐργασίαν αὐτοῦ ἕως ἑσπέρας," κ. τ. ε. Εργον νῦν λέγει αὐτὴν τὴν ὕλην, περὶ ἣν ἡ ἐργασία· ἐργασίαν δὲ αὐτὴν τὴν τέχνην τὴν περὶ τὴν ὕλην γινομένην. Ἐκεῖ6) ἑρπετὰ, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός," κ. τ. ε. Τῶν ἑρπετῶν ἀνθρώπων διὰ τὴν κακίαν οὐκ ἔστιν ἀριθμός „,ὁ ') γὰρ ἀριθμῶν, φησὶ, πλήθη ἄστρων, καὶ πᾶσιν αὐτοῖς ὀνόματα καλῶν. σε Ἀντανελεῖς *) τὸ πνεῦμα αὐτῶν, καὶ ἐκλείψουσι, καὶ εἰς τὸν χοῦν αὐτῶν ἐπιστρέψουσιν," κ. τ. ε. Οἱ ἐκπίπτοντες τοῦ παρὰ τοῦ θεοῦ δοθέντος αὐτοῖς πνεύματος, γίνονται χοϊκοί. Εξαποστελεῖς 3) τὸ πνεῦμά σου, καὶ κτισθήσον 1) Psalm. CIV, 16. (CIII.) 2) Psalm. CIV, 18. (CIII.) 3) Psalm. CIV, 19. (CIII.) |