ἀπὸ ἀρετῆς καὶ γνώσεως ἐπὶ κακίαν καὶ ἀνόσια μετάβασις. Τότε επλήσθη χαρᾶς τὸ στόμα ἡμῶν, καὶ ἡ γλῶσσα ἡμῶν ἀγαλλιάσεως," κ. τ. ε. Τὸ 3) μὲν στόμα ἐπλήσθη χαρᾶς, ἡ δὲ γλῶσσα ἀγαλλιάσεως· ἀφ ̓ ὧν ῥεῖ χαρὰ καὶ ἀγαλλίασις. Τούτων δὲ γενομένων, οἱ ἀπὸ τῶν ἐθνῶν διδασκόμενοι λέγουσιν· ἐμεγάλυνε 3 κύ ριος τοῦ ποιῆσαι μετὰ τούτων. Καὶ περὶ ἑαυτῶν δέ φασιν εὐχαριστοῦντες· ἐμεγάλυνε 4) κύριος ποιῆσαι μεθ ̓ ἡμῶν, ἐγενήθημεν εὐφραινόμενοι. Ἐπὶ μὲν τῶν ποταμῶν Βαβυλῶνος ἐκεῖ ἐκαθίσαμεν, καὶ ἐκλαύσαμεν, ἐν ) δὲ τῷ ἐπιστρέψαι κύριον τὴν αἰχμα λωσίαν Σιών, ἐπλήσθη χαρᾶς τὸ στόμα ἡμῶν. Ἐπαν ποιήσωμεν τό· „ἐθέμην") τῷ στόματί μου φυλακήν καὶ τό στόμα ) δικαίου μελετά σοφίαν καὶ τό ἄνοιγε ) σὸν στόμα λόγῳ Θεοῦ· καὶ ὅμοια τῷ Στὸ 10) στόμα ἡμῶν ἀνέφγε πρὸς ὑμᾶς, Κορίνθιοι τότε ἀληθεύοντες φήσομεν καὶ τό·,, ἐπλήσθη 11) χαρᾶς τὸ στόμα ἡμῶν. 66 »Τότε 12) ἐροῦσιν ἐν τοῖς ἔθνεσιν· ἐμεγάλυνε κύ ριος τοῦ ποιῆσαι μετ' αὐτῶν," κ. τ. ε. Μετά 13) ταῦτα γὰρ ἐπὶ τῆς γῆς ὤφθη, καὶ τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη. 1) Psalm. CXXVI, 2. (CXXV.) 10) II Cor. VI, 11. 13) Ruaeus: Schedae Grabii. Cfr. Baruch. III, 37. Επίστρεψον, *) κύριε, τὴν αἰχμαλωσίαν ἡμῶν ὡς χειμάρρους ἐν τῷ Νότῳ," κ. τ. ε. 'Ανωτέρω 2) μὲν ὡς ἤδη ἐπιστροφῆς ἀπὸ τῆς αἰχμαλωσίας γενομένης εἴρηνται οἱ δύο στίχοι· νῦν δὲ ὡσεὶ ἐν αἰχμαλωσία ὤν, ταῦτά φησιν ὁ προφήτης τὸ μὲν πρότερον προφητεύων, οἶμαι, περὶ τῶν ἀποστόλων· τὸ δὲ δεύτερον ἐκ προσώ που λέγων ἐθνῶν. Τῶν γὰρ ἐν τοῖς ἔθνεσίν ἐστι τὰ ἀπὸ τοῦ ἐμεγάλυνε ") κύριος τοῦ ποιῆσαι μετὰ τού των ἕως τοῦ· ὡς 4) χειμάρρους ἐν τῷ Νότῳ. σε „Οἱ5) σπείροντες ἐν δάκρυσιν, ἐν ἀγαλλιάσει θεριοῦσιν, κ. τ. ε. Οἱ6) μὲν τὴν πρακτικὴν μετὰ πόνου καὶ δακρύων κατεργαζόμενοι, ἐν δάκρυσι σπείρουσιν οἱ δὲ τῆς γνώσεως ἀπόνως μεταλαμβάνοντες, ἐν ἀγαλ λιάσει θεριοῦσι. Ψαλμὸς ἑκατοστὸς εἰκοστὸς ἕκτος. „Ἐὰνη) μὴ κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες· ἐὰν μὴ κύριος φυλάξῃ πόλιν, εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων,“ κ. τ. ε. Χρηστέον *) τῷ ῥητῷ πρὸς τοὺς τῆς ὑπερηφανίας 20γισμούς. Ἐὰν μὴ κύριος οικοδομήσῃ διὰ συνεργείας τῆς παρ' αὐτοῦ, εἰς μάτην εκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες. Τοῦ αὐτοῦ. Πρῶτον "),ᾠκοδόμησε 10) κύριος σε 1) Psalm. CXXVI, 4. (CXXV.) 9) Ruaeus: Catena Corderii. 1. (CXXVI.) Cfr. Psalm. CXXVII, δεῦτε, ε) οἰκοδομήσωμεν τὴν πλευρὰν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ Ἀδὰμ εἰς γυναῖκα ὃς ἐπεὶ μὴ ᾠκοδόμησε μετὰ τοῦ Κάϊν οἰκοδομοῦντος ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἐνὼχ πόλιν, εἰς μάτην ἐκοπίασεν ὁ οἰκοδομῶν Κάϊν. ̓Αλλὰ καὶ οἱ κινήσαντες ἀπ' ἀνατολῶν, καὶ εἰπόντες· ἑαυτοῖς πόλιν καὶ πύργον·“ μάτην ἐκοπίασαν οἰκοδομοῦντες, ἐπεὶ μὴ συνῳκοδόμει αὐτοῖς κύριος. Ἐστέναξαν δ', οἶμαι, Ἑβραῖοι ἐν Αἰγύπτῳ, ὡς μάτην ἐν τῷ οἰκοδομεῖν κοπιῶντες, ἐπεὶ μὴ κύριος ᾠκοδόμει σὺν αὐτοῖς. Τοῦ αὐτοῦ. Τὸν ἐν Ἱερουσαλὴμ οἶκον οικοδομοῦντες μάτην εκοπίασαν, διὸ καθηρέθη· οὐκ ἂν καθηρέθη, εἰ κύριος αὐτὸν ᾠκοδομήκει. Τὸν δὲ οἶκον τοῦ θεοῦ, ὄντα ἐκκλησίαν αὐτοῦ, οἱ οἰκοδομοῦντες ἀπό στολοι Χριστοῦ, καὶ οἱ τεταγμένοι ὑπ' αὐτοῦ διδάσκαλοι, οὐ μάτην εκοπίασαν· κύριος γὰρ αὐτὸν ᾠκοδόμησε. Καὶ ἄλλως δὲ οἶκον οἰκοδομοῦσιν οὐ μετὰ κυρίου οἱ ἑτερόδοξοι, τὴν ἐκκλησίαν πονηρευομένων· διὸ εἰς μά την εκοπίασαν. Ομοίως καὶ Ἰουδαῖοι. Τοῦ αὐτοῦ. Ἐφ' 3) ὅσον οἶκός ἐστιν ἡ ψυχὴ, ὡς οἰκοδεσπότην ἔχει ἐν ἑαυτῇ τὸν θεόν· ἐὰν δὲ γένηται ναὸς, ὡς θεὸν ὑπάρχοντα ἔχει ἐν αὐτῇ τὸν Χριστόν. Καὶ διὰ μὲν πρακτικῆς κτᾶται ὡς οἰκοδεσπότην αὐτὸν, διὰ δὲ φυσικῆς θεωρίας ὡς βασιλέα· καὶ πάλιν διὰ θεολογίας ὡς θεόν. Καὶ τῷ μὲν τρίτῳ ἕπεται ἐξ ἀνάγκης τὰ δύο, ὥσπερ καὶ τῷ δευτέρῳ τὸ πρῶτον· τῷ δὲ πρώτῳ νῦν οὐκ ἐξ ἀνάγκης τὸ δεύτερον καὶ τὸ τρίτον. Εἰς 4) μάτην ὑμῖν ἐστι τὸ ὀρθρίζειν· ἐγείρεσθε μετὰ τὸ καθῆσθαι οἱ ἐσθίοντες ἄρτον ἐδύνης, ὅταν δῷ τοῖς ἀγαπητοῖς αὐτοῦ ὕπνον," κ. τ. ε. Ὥσπερ) ὁ ὕπνος ἀφίστησιν ἡμᾶς τῶν αἰσθητῶν, οὕτω καὶ ἡ τοῦ θεοῦ θεωρία τῶν αὐτῶν ἀφίστησι. Τοῦ αὐτοῦ. Ὥσπερ 3) ὑπνοῦντες οὐδ ̓ αὐτὸ τοῦτο γινώσκομεν, ὅτι ὑπνοῦμεν, οὕτω καὶ θεωροῦντες μηδ' αὐτὸ τοῦτο γινώσκομεν, ὅτι ἐν θεωρία γεγόναμεν. »Τοῦ αὐτοῦ. Εἰ3) ἡ πρακτικὴ ἄρτου λόγον ἐπέχει, ὁ δὲ ὕπνος τῆς γνώσεως, καλῶς μετὰ τὴν βρῶσιν τοῦ ἄρτου τῆς ὀδύνης δίδοται ἡμῖν ὁ ὕπνος· μόνη γὰρ ἡ γνῶσις τοῦ θεοῦ πέφυκε λύειν τὸν κάματον τῆς πρακτικῆς. Τοῦ αὐτοῦ. Εἰ4) ὁ ὕπνος εἴωθε σῶμα θερμαί νειν, καλῶς ἡ γνῶσις λέγεται ὕπνος· πάντας γὰρ τοὺς κεκτημένους αὐτὴν ποιεῖ τῷ πνεύματι ζέοντας. Τοῦ αὐτοῦ. Ὥσπερ ) ὁ ὕπνος πέπτων τὰς τροφὰς, διὰ τῶν χυμῶν τρέφει τὸ σῶμα, οὕτω καὶ ἡ γνῶσις τρέφει τὴν ψυχὴν, τοὺς τῆς πρακτικῆς αὐτὴν λόγους διδάσκουσα. Ιδού, 6) ἡ κληρονομία κυρίου, υἱοὶ, ὁ μισθὸς τοῦ καρποῦ τῆς γαστρός," κ. τ. ε. 71) κληρονομία κυρίου οὐ θυγατέρες, ἀλλ ̓ υἱοὶ, οἵτινές εἰσι μισθὸς τοῦ καρποῦ τῆς γαστρός. Τοιοῦτοι δὲ οἱ δίκαιοι υἱοί. Διὸ τρὶς ὀφθήσονται τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐνώπιον κυρίου τοῦ θεοῦ. Οὐδεὶς δὲ ἄδικος υἱὸς μισθός ἐστιν ἢ κληρονομία κυρίου. 3) Ruaeus: Schedae Grabii. Cfr. Psalm. CXXVII, 2. (CXXVI.) 6) Psalm. CXXVII, 3. (CXXVI.) Ψαλμὸς ἑκατοστὸς εἰκοστὸς ἕβδομος. Μακάριοι ') πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον, οἱ πορευόμενοι ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ," κ. τ. ε. Πολλαὶ 2) ὁδοὶ κυρίου ἐν αἷς οἱ πορευόμενοι μακάριοι, ἀφ ̓ ὧν ἐστιν ὁδεῦσαι ἐπὶ τὸν εἰπόντα· ἐγώ εἰμι ἡ ὁδός σε ὡς ἀπὸ τῶν πολλῶν μαργαριτῶν ἐπὶ τὸν πολύτιμον ἕνα. Εἰ μακάριοι πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον, οἱ μὴ φοβούμενοι τὸν κύριον οὐ μακάριοι· ἐπεὶ μὴ οὕτως μακάριοι οἱ ἔξω βαλόντες τὸν φόβον. Οἱ δὲ φοβούμενοι τὸν κύριον, πορεύονται ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτ τοῦ. Εἰ δέ τις μὴ πορεύεται, οὐ φοβεῖται. Τοῦ αὐτοῦ. Εἰ “) φόβος κυρίου προστίθησιν ἡμέρας, μακάριοι πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον. Τοῦ αὐτοῦ. Εἰ5) ὁ πορευόμενος ὀρθῶς φοβεῖται τὸν κύριον, μακάριοι πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον. Τοὺς 6) πόνους τῶν καρπῶν σου φάγεσαι," κ. τ. ε. Οσῳ”) πλείους οἱ πόνοι τῶν καρπῶν, τοσούτῳ πλείους αἱ ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι τροφαί. Πόνους δὲ λέγει τῶν ἐν ταῖς χερσὶ μελῶν, ἃ καρποὶ ὀνομάζονται. ̓Αγαθοὶ οὖν οἱ πόνοι τῶν καρπῶν καὶ τρόφιμοι, ἀφ ̓ ὧν ἀναβαίνομεν ἐπὶ τὸν ζῶντα ἄρτον. Η γυνή σου ὡς ἄμπελος εὐθηνοῦσα ἐν ταῖς κλίτεσι τῆς οἰκίας σου· οἱ υἱοί σου ὡς νεόφυτα ἐλαιῶν 6) Psalm. CXXVIII, 2. (CXXVII.) 7) Ruaeus: Catena Corderii, quae et alia plura subjicit tanquam Origenis, licet Theodoreti sint. |