ἐπιβάντας τοῖς ἀφιερωθεῖσι θεῷ χωρίοις ἀμείβεσθαί φησι τοῦτο, ὅτι ὁ λόγος ὁ πονηρὸς ἐχθρὸς ἐν τοῖς ἁγίοις ἐστί. Καὶ νῦν πονηρεύεται ὁ ἐχθρὸς ἐν τῷ ἁγίῳ, τουτέστιν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ. Καὶ ἐὰν ἐκπέσῃ τις τῶν ἑορτῶν τοῦ θεοῦ, ἐγκαυχῶνται οἱ μισοῦντες τὸν Χριστὸν, καὶ ἀναιροῦντες αὐτὸν, εἴτε ὁ λαὸς, εἴτε αἱ ἀντικείμεναι δυνάμεις. Ὡς 1) ἐν δρυμῷ ξύλων ἀξίναις ἐξέκοψαν τὰς θύρας αὐτῆς," κ. τ. ε. Ταῦτα πάντα πεπλήρωται ἐν τῇ τῶν Ἱεροσολύμων ἁλώσει, ὥσπερ Ιώσηπος ἱστωρεῖ καθένα διηγούμενος τῶν πεπραγμένων. Ἐνεπύρισαν 3) ἐν πυρὶ τὸ ἁγιαστήριόν σου εἰς τὴν γῆν, ἐβεβήλωσαν τὸ σκήνωμα τοῦ ὀνόματός σου," κ. τ. ε. Σκήνωμα 4) τοῦ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ ἐστιν ὁ νοῦς, ὅστις βεβηλοῦται, γήϊνος ἀντὶ ἐπουρανίου γενόμενος. Ἵνα 5) τί ἀποστρέφεις τὴν χεῖρά σου, καὶ τὴν δεξιάν σου ἐκ μέσου τοῦ κόλπου σου εἰς τέλος;“ κ. τ. ε. Εἰ) διαφέρει ἡ χεὶρ καὶ ἡ δεξιὰ τοῦ θεοῦ, ἐφίστημι, μήποτε ἡ μὲν χεὶρ τὰ κατὰ τῶν ἐχθρῶν τοῦ λαοῦ ποιεῖ, ἡ δεξιὰ δὲ τὰ ὑπὲρ τοῦ λαοῦ ἀγαθά· οἷον ἡ χεὶρ, ὅτε θυμὸν καὶ ὀργὴν καὶ θλίψιν, ἀποστολὴν δὲ ἀγγέλων πονηρῶν Αἰγυπτίοις ὑπὲρ Εβραίων ἀπέστειλεν ὁ θεὸς ἐκ μέσου τοῦ κόλπου· ὡς πάλαι μὲν δεδομένων ἐκ μέ σου τοῦ κόλπου ἀγαθῶν, ἀπὸ τῆς χειρὸς τοῦ Θεοῦ· ὕστερον δὲ ἀποστραφείσης τῆς θείας χειρὸς ἀπὸ τοῦ λαμβάνειν ἐκ μέσου του κόλπου ἀγαθὰ, καὶ διδόναι τῷ λαῷ. Αμα δὲ ζητήσεις, εἰ δύο εἰσὶν ἡ χεὶρ καὶ ἡ δεξιὰ τοῦ Θεοῦ. ') Psalm. LXXIV, 5. 6. (LXXIII.) 2) Ruaeus: E Cod. Coislin. primo, et schedis Grabii. 3) Psalm. LXXIV, 7. (LXXIII.) 4) Ruaeus: Ε Cod. Coislin. primo, et schedis Grabii. 5) Psalm. LXXIV, 11. (LXXIII.) „0') δὲ θεὸς βασιλεὺς ἡμῶν πρὸ αἰῶνος, εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς," κ. τ. ε. Ὅτε 2) ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐποίησεν ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς γῆς τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας. Τάχα δὲ τὸ μέσον τῆς γῆς, τὸ κέντρον αὐτῆς λέγει σφαιροειδοῦς οὔσης. σε ,,Σὺ 3) ἐκραταίωσας ἐν τῇ δυνάμει σου τὴν θάλασ σαν, σὺ συνέτριψας τὰς κεφαλὰς τῶν δρακόντων ἐπὶ τοῦ ὕδατος, κ. τ. ε. Ἵνα 4) μηκέτι ἐναντίος ᾖ ὁ ἄνεμος τοῖς πλέουσι μαθηταῖς, καὶ γενομένης αὐτοῖς γαλήνης γένωνται εἰς τὴν γῆν, εἰς ἣν ὑπῆγον. „Θέρος 5) καὶ ἔαρ σὺ ἐποίησας," κ. τ. ε. Διά ) τί παρῆκε τὸ μετόπωρον καὶ τὸν χειμῶνα; Φασὶ τοίνυν ἀντικεῖσθαι τὸ μὲν θέρος τῷ μετοπώρῳ, τὸν δὲ χειμῶνα τῷ ἔαρι. Καὶ τὸ μὲν ἔαρ ἐστὶ καιρὸς γενέσεως· τὸ δὲ θέρος καιρὸς τελειώσεως. Μνήσθητι ") ταύτης," κ. τ. ε. Μνήσθητι ) ταύ τῆς, τῆς κτίσεως δηλονότι. Εἰ διὰ τοὺς ἀνθρώπους, φησὶ, τὴν κτίσιν πεποίηκας, παράσχου τὴν ἐπικουρίαν αὐτοῖς, δι' οὓς ἡ κτίσις γεγένηται. Ἢ καὶ οὕτως· ταύτης τῆς συναγωγῆς, ἧς ἐκτήσω ἀπ' ἀρχῆς. Καὶ πρὸς ἐκεῖνο γὰρ ἀποδίδοται. „Μὴ ) παραδῷς τοῖς θηρίοις ψυχὴν ἐξομολογου μένην σοι, κ. τ. ε. Εἰ1) θηρία λέγεται τὰ δαιμόνια, ἐν δὲ τοῖς θηρίοις ἐπικρατεῖ ὁ θυμὸς, ἐν τοῖς δαίμοσιν 1) Psalm. LXXIV, 12. (LXXIII.) ἄρα ἐπικρατεῖ ὁ θυμός. Καὶ ἐν τῷ Ἰὼβ λέγει· „θῆρες 1) ἄγριοι εἰρηνεύσουσί σοι. Επίβλεψον 2) εἰς τὴν διαθήκην σου," κ. τ. ε. Μνήσθητι 3) τῶν ἐπαγγελιῶν σου, ὧν ἐπηγγείλω τῷ Αβραάμ, δοῦναι τῷ σπέρματι αὐτοῦ γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι. Ότι 4) επληρώθησαν οἱ ἐσκοτισμένοι τῆς γῆς οἴκων ἀνομιῶν," κ. τ. ε. Ἐσκοτισμένος 5) νοῦς πληροῦται ἀνομιῶν· σκότος γὰρ περὶ γνῶσιν, καὶ ἀνομία περὶ πρᾶξιν νοεῖται. „τὴν) Ανάστα®) ὁ θεὸς, δίκασον τὴν δίκην σου, μνήσθητι τῶν ὀνειδισμῶν σου τῶν ὑπὸ ἄφρονος ὅλην τὴν ἡμέραν," κ. τ. ε. Ανάστα") ὁ θεός· ἕως ὅλην τὴν ἡμέραν. Οὐκ εἶπε· τὴν δίκην μου αλλά Στὴν δίκην σου. Ἐγὼ μὲν γὰρ, φησὶ, ἐνδίκως ὑπομείνω ταῦτα· ἐκεῖνοι δὲ πολλὰς ἐτόλμησαν κατὰ σοῦ βλασφημίας. Εἰς τὴν τῶν ἀπατησάντων τὸν λαὸν τι μωρίαν διανίστησι τὸν θεόν. Ἢ καὶ οὕτως· μνήσθητι τῆς συνθήκης σου αὐτοῖς διὰ τοῦ Χριστοῦ δεδωρημένης. Εἰ γὰρ καὶ τὰ μάλιστα γεγόνασι τινες ἐσκοτισμένοι τὴν διάνοιαν, καὶ οἴκων ἀνομιῶν πεπληρωμένοι οἱ μὴ κατα δεξάμενοι τὸν Χριστόν σου, ἀλλὰ σύ γε ὡς θεὸς τῶν σῶν πτωχῶν μὴ ἀποστραφῆς τὰς ἱκεσίας. Ἐπειδὴ οὐχ ἡμεῖς ἠδικήμεθα, ἀλλὰ σύ· σὲ γὰρ ὠνείδισεν ὁ ἐχθρὸς, καὶ λαὸς ἄφρων παρώξυνε· — τούτου χάριν ἀνάστηθι, ) καὶ δίκασον τὴν δίκην σου. 1) Job. V, 23. 2) Psalm. LXXIV, 20. (LXXIII.) Ψαλμὸς ἑβδομηκοστὸς τέταρτος. Εἰς τὸ τέλος, μὴ διαφθείρης, ψαλμὸς ᾠδῆς τῷ Ασάφ," κ. τ. ε. Γέγραπται 3) ἐν τῇ πρώτῃ τῶν Βασιλειῶν· καὶ 4) εἶπε Δαυίδ πρὸς ̓Αβεσαΐ· μὴ διαφθείρης αὐτόν δηλονότι τὸν Σαούλ. "Απερ ὅρα εἰ χρήσιμά ἐστι πρὸς τὴν ἐπιγραφήν. 66 Εξομολογησόμεθά 5) σοι ὁ θεὸς, εξομολογησό μεθα, καὶ ἐπικαλεσόμεθα τὸ ὄνομά σου," κ. τ. ε. 7) ἐν Χριστῷ ἐκκλησία τοὺς δύο στίχους λέγει. Διηγήσομαι") πάντα τὰ θαυμάσιά σου. Ὅταν λάβω καιρόν," κ. τ. ε. Ὁ *) Σύμμαχος, ὅταν λάβω τὴν συναγωγήν. «Ὅταν, φησὶν, ἐπανέλθωμεν, καὶ εἰς τὸν ἱερόν σου συναθροισθῶμεν ναὸν, τότε σε ἐννόμως ὑμνήσομεν, καὶ τὰς σὰς εὐεργεσίας τοὺς ἀγνοοῦντας διδάξομεν· ἐκεῖνος γὰρ ἡμῖν ὁ καιρὸς τοῦτο ποιεῖν ἐπιτρέψει. Οὕτως ἃ ἐχρῆν τοὺς ἐν Βαβυλῶνι δορυαλώτους) διδάξας, ὑποδείκνυσι τὸν θεὸν πρὸς τὰς γεγενημένας ἐπαγγελίας ἀποκρουόμενον καὶ λέγοντα· ,, ἐγὼ 10) εὐθύτητας κρινῶ. Ὅρα τοίνυν, εἰ μὴ διὰ τούτων ὁ σωτὴρ τὰς οἰκείας ἐνεργείας διδάσκει, τὴν 1) Ruaeus: Cod. Coislinianus primus. 3) Ruaeus: E Cod. Coisliniano secundo. 4) I Sam. XXVI, 9. (I Regg.) 4) Psalm. LXXV, 1. (LXXIV.) *) Ruaeus: Cod. Coislinianus secundus. τοῦ πατρὸς διεξιων θεολογίαν. Φησὶ γοῦν· „ διηγήσομαι) τὰ θαυμάσιά σου, ὁ θεὸς, ὅταν λάβω τὴν συναγωγήν ἐπαγγέλλεται γὰρ καιροῦ ἐπιτηδείου λαβύ μενος, πάντα τὰ θαύματα τοῦ πατρὸς διηγήσασθαι. Δικαιοσύνης δὲ καὶ εὐθύτητος ἔργον τὸ μὴ μόνους Ἰουδαίους προσίεσθαι, ἀλλ ̓ ἐξ ἁπάντων ἐθνῶν τὴν ἐκλογὴν ποιεῖσθαι τῶν σωζομένων. Ἐτάκη 3) ἡ γῆ, καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες αὐτήν, κ.τ. ε. Γῆν) λέγει τὴν φύσιν τὴν λογικὴν, ἥτις ἐτάκη ἀπὸ πυρὸς τοῦ πνευματικοῦ, ὃ ἦλθε βαλεῖν ὁ σωτὴρ ἐπὶ τῆς γῆς. Τῆξις δέ ἐστι χωρισμὸς ψυχῆς ἀπὸ κα κίας· πῦρ δέ ἐστι νοητὸν, διδασκαλία πνευματικὴ τοῦ σωτῆρος, φθαρτικὴ κακίας, καὶ ἀγνωσίας. Εγώ *) ἐστερέωσα τοὺς στύλους αὐτῆς," κ. τ. ε. Καὶ 5) γνόντες τὴν χάριν, φησὶν ὁ ἀπόστολος, τὴν δου θεῖσάν μοι, Ἰάκωβος καὶ Κηφᾶς καὶ Ἰωάννης, οἱ δου κοῦντες στύλοι εἶναι. Ὅτι *) ποτήριον ἐν χειρὶ κυρίου, οἴνου ἀκράτου πλήρες κεράσματος· καὶ ἔκλινεν ἐκ τούτου εἰς τοῦτο, πλὴν ὁ τρυγίας αὐτοῦ οὐκ ἐξεκενώθη· πίονται πάντες οἱ ἁμαρτωλοὶ τῆς γῆς," κ. τ. ε. Νῦνη) μὲν αἱ κολάσεις κεκερασμέναι προσάγονται τοῖς ἁμαρτάνουσιν· ἐν δὲ τῷ μέλλοντι ἄκρατοι καὶ ὡσανεὶ τρυγώδεις προσενεχθήσονται. Ἢ καὶ οὕτως· τὸ ποτήριον, φησὶν, ἐστὶν ἐν τῇ τοῦ κυρίου χειρὶ, εἰς ὃ ἑκάστου ἀνθρώπου τοὺς καρ ποὺς καὶ τοὺς ἀγαθοὺς καὶ τοὺς πονηροὺς οἱονεὶ ἐκ 1) Cfr. Psalm. LXXV, 1. 2. (LXXIV.) 2) Psalm. LXXV, 3. (LXXIV.) 3) Ruaeus: E Cod. Coisliniano secundo, et schedis Grabii. 4) Psalm. LXXV, 3. (LXXIV.) 5) R. in notis: E Cod. Coisliniano primo, et schedis Grabii. Gal. II, 9. 7) Ruaeus: E Cod. Coisliniano primo, et schedis Grabii. |