vállibus; inter médium móntiú pertransíbunt aquæ: Potabunt

agri: expectábunt ónagri in fiti fua.

Super ea vólucres cœli habitábunt, de médio petrárum dabunt voces. Rigans montes de fuperióribus fuis; * de fructu óperum tuórum fatiábitur

terra.

Prodúcens fænum ju méntis,& herbam fervituti hóminum,

ra,

Ut educas panem de ter& vinum lætíficet

cor hóminis;

Ut exhilaret fáciem in óleo, & panis cor hóminis confirmet.

Saturabuntur ligna campi, & cedri Libani quas plantávit :

Illic páfferes nidificábunt; heródii dómus dux eft córum.

Montes excélfi cervis, petra refúgium herináciis. Fecit lunam in témpora: * fol cognovit occafum fuum. Pofuifti ténebras, & fa&ta eft nox; * in ipfa pertransíbunt omnes béftiæ fylvæ.

Cátuli leónum rugiéntes ut rápiant, & quærant à Deo efcam fibi.

Ortus eft fol, & congregáti funt, & in cubilibus fuis collocabuntur.

Exibit homo ad opus fuum, & ad operatiónem fuam ufque ad véfpe

rum.

Divifio Pfal. 103. Quam magnificata net ómnia in fapiéntia fecifti: * impléta eft terra poffeffione

tuâ.

Hoc mare magnum & fpatiófum mánibus: * illic reptilia quorum non eft númerus, animália pusilla cum magnis.

Illic naves pertransíbunt;* draco ifte quem formáfti ad illudéndum ei.

Omnia à te expéctant * ut des illis efcam in témpore. Dante te illis, cólligent; aperiente te manum * tuam, ómnia implebúntur bonitáte.

Averténte autem te fáciem, turbabuntur; ✶ aúferes fpiritum córum, & deficient, & in pulverem fuum reverténtur.

Emitres fpiritum tuum, & creabuntur; * & renovábis fáciem terræ. Altera divifio Pfal. 103. St glória Dómini in

It

* lætábitur séculum; Dóminus in opéribus fuis: Qui réfpicit terram, & facit eam trémere; * qui tangit montes, & fumigant.

Cantábo Dómino in vita mea, * pfallam Deo meo quándiu fum.

Jucundum fit ei elóquium meum; * ego verò delectabor in Domino.

Deficiant peccatóres à terra & iniqui, ità ut non fint: bénedic, ánima mca, Dómino.

Ant. Ex ipfo, & per ipfum, & in ipfo funt ómnia: ipfi glória in sécula. Rom. 11. 36.

V. Ipfe dixit, & facta funt: P. Ipfe mandávit, & creáta funt. Pl. 32. 9. Pater. fecretò. Et ne nos indúcas, &c. ut fuprà. Benedictiones ut ordinantur poft Pfalterium.

Lectiones cum P. ut

in Proprio de Tempore. Et

Non dicitur: 1e Deum.
A D LAUDES
MATUTINAS.

. Sacerdotalis. Quàm magnificáta funt ópera tua, Dómine! . Omnia in fapiéntia fecifti. P. 103. 24. y. Deus, in adjtórum. Ant. 7. c. Dómine.

PSALMUS 18.

Mundi & Ecclcfia, legis & Evangelii commen

datio.

nuum ejus annuntiat firmamértum.

Dics diéi eructat verbum,* & nox nocti indicat fciéntiam..

Non funt loquélæ, neque fermones, *

quorum non audiántur voces eórum.

In omnem terram exívit fonus córum, * & in fines orbis terræ verba córum.

In fole pófuit tabernáculum fuum, * & ipfe tanquam fporfus procédens de thálamo fuo.

Exultávit ut gigas ad cur

Toto cite I=

Ant. Dómine, tu es qui fecifti coelum & terram mare & omnia quæ in eis funt. Act. 4. 24.

Ant. 8. G. Tu, Dómine.
Divifio Pfaimi 18.
Ex Domini immaculata,

:

convértens ánimas teftimónium Dómini fidéle, fapiéntiam præftans párvulis.

Juftitiæ Dómini recte, lætificántcs corda: * præcéptum Dómini lúcidum, illuminans óculos.

Timor Dómini fanctus, pérmanens in séculum séculi: judicia Dómini vera, juftificáta in femetipfa.

Defiderabilia fuper aurum & lapidem pretiófum per quel & favunu multum ; * & dulcióra fu-"

Etenim fervus tuus cuftódit ea in cuftodiendis illis retributio multa.

:

Ant. Tu, Dómine, fecifti coelum & terram, & quidquid cæli ámbitu continétur: Dóminus ómnium es. Efth. 13. 10. 11. Ant. 1. a. Tecum. PSALMUS 135.

Mifericordia Creatoris & Redemptoris, ob multa in populum fuum beneficia, celebratur.

Onfitémini Dómino, quóniam bonus, * quóniam in ætérnum mifericórdia ejus.

Confitemini

Confitémini Deo deórum; *confitémini Dómino dominórum ; Qui facit mirabilia magna folus; * qui fecit cælos in intelle&tu;

Qui firmávit terram fuper aquas; qui fecit luminária magna;

Solem in poteftatem diéi,* lunam & ftellas in poteftátem noctis divisio Quipercuffie Ægyptum * cum primogénitis córum ;

Qui eduxit Ifraël de mé

*

dio eórum, in manu poténti, & brachio excélfo; Qui divifit mare rubrum in divifiones, * & eduxit Ifraël per médium ejus;

Et excuflit Pharaónem, & virtutem ejus, * in mari rubro;

*

Qui traduxit pópulum fuum per desértum ; qui percuffit reges magnos;

tem Ifraël fervo fuo : Quia in humilitáte noftra memor fuit noftrî, * & redemit nos ab inimicis noitris ;

Qui dat efcam omni carni, confitemini Deo cœli. Confitemini Dómino dominórum, quóniam in ætérnum mifericordia ejus.

Ant.Tecum fapiéntia tua, que novit ópera tua, quæ & affuit tunc, cum orbem terrárum fáceres. Sap. 9. 9.

Ant. 2. D. Tu fecifti. Canticum fequens dicitur tantùm in Feriis poft Prafentationem, vel poft Septuagefimam, quando venerit menfe Januario. Aliis autem temporibus, & in Feftis Sanctorum, habentur Cantica propria.

CANTICUM ANNA. I. Reg. c. 2. v. 1. ad 10. Supremam Dei poteftatem lauaans, de Ecclefia & Chrifto prophetat. EXuliávit cor meum in

Dómino, * & exaltátum eft cornu meum in Deo meo.

Dilatátum eft os meum fuper inimicos meos ; * quia lætáta fum in falutári

tuo.

Non eft fanctus, ut eft Dóminus ; neque enim eft álius extra te; * & non eft fortis ficut Deus nofter.

*

&

Repléti priùs, pro pánibus fe locavérunt; * & famélici faturáti funt.

Donec ftérilis pépetit plurimos; & quæ multos habébat filios, infirmáta eft.

Dóminus mortificat & vivificat, dedúcit ad ínferos & redúcit. Dóminus pauperem facit & ditat, humiliat & sublevat.

Súfcitat de púlvere egénum ; * & de ftércore élevat pauperem,

Ut sédeat cum princípibus, & sólium glóriæ

téneat.

Dómini enim funt cárdines terræ, & pófuit fuper eos orbem.

Pedes fan&tórum fuórum fervábit, & impii in ténebris conticéfcent; * quia non in fortitúdine fua roborábitur vir.

Dóminum formidábunt adversárii ejus, * & fuper ipfos in cœlis tonábit.

Dóminus judicabit fines terræ, & dabit impérium Regi fuo, & fublimábit cornu Chrifti fui.

Ant. Tu fecifti Adam de limo terræ; dediftique ei adjutórium Hevam. Tob.

8. 8.

Ant. 8. c. Sapientiâ.

tatio.

Audáte Dóminum de

cœlis; in excélfis:

* laudáte eum

Laudáte eum omnes Angeli ejus; *laudáte eum, omnes virtutes ejus : Laudáte eum, fol & lu* laudáte eum, omnes ftellæ & lumen :

na;

Laudáte eum, cœli cœlórum; * & aquæ omnes que fuper cœlos funt, laudent nomen Dómini.

Quia ipfe dixit, & fa&ta funt: ipfe mandávit, & creáta funt.

Státuit ea in ætérnum & in séculum séculi: * præcéptum pófuit, & non præteribit.

Laudáte Dóminum de terra, * dracónes & omnes abýfli;

Ignis, grando, nix, glácies, fpiritus procellárum, * quæ fáciunt verbum ejus.

Montes & omnes colles, * ligna fructifera, & omnes cedri.

ONUMEN! ô mundi

Pater!

Voléndo quid non éfficis ? Tux, Deus, poréntiæ Mundum creare ludus eft. OR BEM poténter qui

creas,

Tibi, Pater, cum Fílio,
Almo fimul cum Spíritu,
Sit fumma laus in sécula.
Amen.

. Tuus eft dies, & tua eft nox: R. Tu fabricátus es auróram & folem. PS. 73. 16,

Ad Benedictus, Ant. 6. F. Tu, Dómine, creáfti ómnia, & propter voluntátem tuam erant, & creáta funt. Apoc. 4. 11.

Suffragia habenter infrà, poft Completorium Sabbati. AD PRIMA M.. Pater. Ave.

Y. Deus, in adjutórium. Hymnus. Jam lucis orto sídere. Infrà poft Completorium Sabbati. Et fic aliis diebus.

Ant. 7. d. Spécies cœli. PSALMUS 81. Diis terra excelfior Deus, omnium Creator & Judex. Eus ftetit in fynagó

Dega deorum; * in médio autem deos dijudicat. Ufquequo judicátis iniquitátem; & fácies peccatórum sumitis?

Judicáte egéno & pupillo; humilem & pauperem juftificáte.

Erípite pauperem, * & egénum de manu peccatóris liberáte.