Tibi, Deus, fit glória.

Amen.

Ant. 1. f. Dignus es.

PSALMUS 117. Gratiarum actio ob Salva

*

toris manifeftationem. 'Onfitémini Dómino Confrémní bonus quóniam bonus, quóniam in séculum mifericórdia ejus.

Dicat nunc Ifraël, quóniam bonus, * quóniam in séculum mifericórdia ejus. Dicat nunc domus Aaron, quoniam in séculum mifericórdia ejus.

Dicant nunc qui timent Dóminum, quóniam in séculum mifericórdia ejus. De tribulatióne invocávi Dóminum, & exaudivit me in latitudine Dóminus. Dóminus mihi adjutor; * non timébo quid fáciat mihi homo.

Impulfus evérfus fum ut cáderem; * & Dóminus fufcépit me.

Forritúdo mea & laus mea Dóminus, * & factus eft mihi in falutem.

Vox exultatiónis & falútis, in tabernáculis justó

rum.

Déxtera Dómini fecit virtutem, déxtera Dómini exaltávit me; * déxtera `Dómini fecit virtútem.

Non móriar, fed vivam;* & narrábo ópera Dómini.

Caftigans caftigávit me Dóminus, * & morti non trádidit me.

eas

Aperíte mihi portas juftitiæ, ingreffus in confitébor Dómino: * hæc porta Dómini, justi intrábunt in eam.

Confitebor tibi, quó

meos.

Bonum est confidere in Dómino,quàm confidere in hómine. Bonum eft fperare in Dómino, quàm fperáre in princípibus. Omnes gentes circuiérunt me; * & in nómine Dómini, quia ultus fum in eos.

Circumdántes circumdedérunt me; * & in nómine Dómini, quia ultus fum in

COS.

Circumdedérunt me ficut apes, & exarsérunt ficut ignis in fpinis; * & in nó

factus es mihi in falutem.

Lápidem quem reprobavérunt ædificántes, * hic factus eft in caput ánguli.

A Dómino factum eft iftud, * & eft mirábile in óculis noftris.

Hæc eft dies quam fecit Dóminus; * exultémus & lætémur in ea.

O Dómine, falvum me fac; ô Dómine, benè profperáre: beredictus qui venit in nómine Dómini.

Benediximus vobis de domo Dómini: * Deus Dóminus, & illúxit nobis, Conftituite diem folém

Beáti qui ferutántur teftimónia ejus, in toto corde exquirunt eum. Non enim qui operántur iniquitátem, in viis ejus ambulavérunt.

Tu mandáfti* mandáta tua cuftodiri nimis. Utinam dirigantur vie meæ ad cuftodiéndas juftificatiónes tuas!

Tunc non confundar, * cum perfpéxero in ómnibus mandátis tuis.

Confitébor tibi in dire

ctióne cordis * in co quod didici judícia juftitiæ

Aufer à me oppróbrium & contémptum; quia te ftimónia tua exquisívi.

Etenim fedérunt príncipes, & advérsùm me loquebántur ; fervus autem tuus exercebátur in justificatiónibus tuis.

Nam & teftimonia tua meditátio mea eft, & consiliú men juftificatiónes tuæ.

Adhafit pavimento ánima mea, vivífica me fe cúndùm verbum tuum.

Vias meas enuntiávi, & exaudifti me ; * doce me juftificatiónes tuas.

Viam juftificatiónum tuárum inftrue me, & exercébor in mirabilibus tuis. Dormitávit ánima mea præ tædio; confirma me in verbis tuis.

Viam iniquitátis ámove à me, & de lege tua miferére meî.

Viam veritátis elégi, * judicia tua non fum oblitus. Adhafi teftimoniis tuis, Dómine; * noli me confundere.

Viam mandatórum tuórum cucurri, * cùm dilatáfti cor meum.

Quando fit Officium de Dominica, nisi aliter notetur, dicitur fequens

SYMBOLU M.

Quicumque vult, falvus

effe, ante ómnia opus eft ut téneat catholicam fide: Quam nisi quifque integram inviolatámque ferváverit, abfque dubio in ætérnum períbit. Fides autem cathólica hæc eft, ut unum Deum in Trinitate & Trinitátem in Unitáte venerémur ; Neque confundéntes persónas, neque fubftantiam feparantes:

*

Alia eft enim persóna Patris, ália Filii, ália Spíritus fancti.

&

Sed Patris, & Filii Spíritus fancti una est divínitas, æquális glória, coætérna majéftas.

Qualis Pater, talis Fílius,* talis Spíritus fanctus. Increátus Pater, increátus Fílius, * increátus Spíritus fanctus.

Imménfus Pater, imménsus Fílius, * imménsus Spíritus fanctus.

Etérnus Pater, ætérnus Fílius, * ætérnus Spíritus fanctus :

Et tamen non tres ætérni; * fed unus ætérnus.

Sicut non tres increáti nec tres imménfi; * sed unus increátus, & unus imménfus.

Similiter omnipotens Pater, omnipotens Fílius, * omnipotens Spíritus fanctus:

Et tamen non tres omnipoténtes; * fed unus omní

potens.

Ità Deus Pater, Deus

Filius, * Deus Spíritus

Et tamen non tres Dii; * fed unus eft Deus.

Ità Dóminus Pater, Dóminus Filius, Dóminus Spíritus fanctus :

Et tamen non tres Dómini;* fed unus eft Dóminus.

Quia ficut fingillatim unamquámque persónam Deum ac Dóminum confitéri chriftiánâ veritáte compéllimur; *ità tres Deos aut Dóminos dicere cathólicâ religióne prohibémur. Pater à nullo eft factus, * nec creátus, nec génitus.

a

Filius à Patre folo eft ; * non factus, nec creátus fed génitus.

Qui vult ergo falvus effe,* ità de Trinitate séntiat. Sed necefsárium eft ad ætérnam falutem, ut Incarnatiónem quoque Dómini noftri Jefu Chrifti fidéliter credat.

Eft ergo fides recta, ut credamus & confireámur, * quia Dóminus nofter Jefus Chriftus Dei filius, Deus & homo eft.

Deus eft ex substantia Patris ante sécula génitus; * & homo eft ex fubftantia matris in século natus.

Perféctus Deus, perféctus homo; ex ánima rationáli & humána carne fubsíftens.

Equális Patri fecúndum

à mórtuis.

Afcéndit ad cœlos, fedet ad dexteram Dei Patris omnipoténtis; * inde ventúrus eft judicáre vivos & mórtuos.

Ad cujus advéntum omnes hómines resurgere habent cum corpóribus fuis,* & reddituri funt de factis própriis ratiónem.

Et qui bona egérunt ibunt in vitam ætérnam; * qui verò mala, in ignem ætérnum.

Hæc eft fides cathólica, * quam nisi quifque fidéliter firmitérque crediderit falvus effe non póterit.

Ant. Dignus es, Dómine Deus nofter, accipere glóriam, & honórem, & virtutem. Apoc. 4. 11. CAPITULU M. I. Tim. I. 17.

fecúndum humanitátem. Qui licèt Deus fit & homo, * non duo tamen, fed unus eft Chriftus.

táli, invisibili, foli Deo honor & glória, in séfeculórum. Amen.

cula

B. Deo grátias.

. breve. Chrifte, Fili

nos propter nomen tuum. Pf. 43. 26.

V. Dóminus vobifcum. R. Et cum fpíritu tuo. Orémus,

Oratio fequens femper dicitur ad Primam.

,

Domine Deus omnípotens, qui ad princípium hujus diéi nos pervenire fecifti, tuâ nos hódie falva virtute; ut ad nullum declinémus peccátum, fed femper ad tuam juftítiam faciéndam noftra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes & ópera; Per Dominum noftrum Jefum Chriftum Fílium tuum qui tecum vivit & regnat in unitáte Spíritus fancti Deus, per ómnia sécula feculórum. R. Amen.

y. Dóminus vobifcum. R. Et cum fpiritu tuo. V. Benedicamus Dómino. R. Deo grátias.

AD OFFIC. CAPITULI. Primò fit lectio Martyrologii, in cujus fine nihil refpondetur; fed ftatim Hebdomadarius dicit altâ voce:

. Pretiófa in confpéctu Dómini R. Mors Sanctórum ejus. Pf. 115. 15.. Et abfolute, finè Dóminus vobifcum, & finè Orémus. Antes Sancti, adjuvent nos in oratiónibus fuis pro nobis ad Deum; ut fecundum eum, qui vocávit nos, Sanctum, & ipfi in omni converfatióne fancti fimus. Rom. 15. 30. 1. Petr. 1. 15. B. Amen.

Hac vox (ifti) omittitur ubi non legitur Martyrologium;& tunc Officium Capituli inchoatur à . Pretióla: quod & obfervant qui privatim recitant.

Tum fit Lectio Canonis, qui, quâlibet die, varius legitur, & habetur ad calcem Breviarii.

Lector petit Benedictiodicens:

nem,

Jube, Domne, benedícere. Hebdomadarius benedicit: Bonitátem, & difciplinam, & fciéntiam doceat Dóminus. Pf. 118. 66. R. Amen.

nos