Audax omnia perpeti gens humana ruit per vetitum nefas. Audax lapeti genus ignem fraude mala gentibus intulit: post ignem aetheria domo subductum, macies et nova febrium terris incubuit cohors, semotique prius tarda necessitas leti corripuit gradum. Expertus vacuum Daedalus aëra pennis non homini datis: perrupit Acheronta Herculeus labor. Nil mortalibus arduum est. Coelum ipsum petimus stultitia, neque per nostrum patimur scelus iracunda lovem ponere fulmina. 5 Hortatur amicum, veris adventu, laete ut vita fruatur, utpote quae Solvitur acris hiems grata vice veris et Favonî, ac neque jam stabulis gaudet pecus, aut arator' igni, Iam Cytherea choros ducit Venus, imminente Luna, iunctaeque Nymphis Gratiae decentes alterno terram quatiunt perie, dum graves Cych opum Vulcanus ardens urit officinas. Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto, aut flore, terrae quem ferunt solutae, nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis, seu poscat agna, sive malit hoedo. Pallida mors aequo pulsat pede pauperum tabernas, regumque turres. O beate Sexti, 10 vitac summa brevis spem nos vetat inchoare longam. 15 Iam te premet nox, fabulaeque Manes, et domus exilis Plutonia; quo simul mearis, nec regna vini sortiere talis, nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet iuventus nunc omnis et mox virgines tepebunt. 20 20 O DE V. AD PYRRHA M. Quaerit, quis eam amet; amantique illius inconstantiam ob oculos ponit; se antem ipsum ex eo naufragio enatasse sibi gratulatur. Metr. XIX. Quis multa gracilis te puer in rosa perfusus liquidis urget odoribus grato, Pyrrha, sub antro? cui flavam religas comam, simplex munditiis? Heu quoties fidem i nunc te fruitur credulus aurea, qi semper vacuam, semper amabilem 10 15 sperat, nescius aurae fallacis. Miseri, quibus intentata nites! Me tabula sacer votiva paries indicat uvida suspendisse potenti vestimenta maris deo. O DE V I. AD M. VIPSANIUM AGRIPPAM. Non se, sed Varium poetam, aptiorem esse ad res gestas Caesaris Agrippaeque scribendas; se solum ad convivia et amores celebrandos factum esse. Metr. XVIII. Scriberis Vario fortis et hostium quam rem'cumque ferox'navibus aut'equis Nos, Agrippa, neque haec dicere, nec gravem nec cursus duplicis per mare Ulixei, conamur, tenues grandia; dum pudor Quis Martem tunica tectum adamantina Nos convivia, nos proelia virginum, sectis in iuvenes unguibus acrium, cantamus vacui, sive quid urimur, non praeter solitum leves. ODE VII. AD MUNATIUM PLANCUM. 20 Prae aliis omnibus urbibus Tibur esse laudandum docet; Plancumque, eius incolam, hortatur, ut, ubicunque sit, vino curas pellat, quemadmodum Teucer olim fecerit, patria pulsus. Metr. VIII. Laudabunt alii claram Rhodon, aut Mitylenen, aut Epheson, bimarisve Corinthi moenia, vel Baccho Thebas, vel Apolline 'Delphos insignes, aut Thessala Tempe. Sunt, quibus unum opus est, intactae Palladis arces carmine perpetuo celebrare, et undique decerptam frondi praeponere olivam. Plurimus, in Iunonis honorem, aptum dicit equis Argos ditesque Mycenas. Me nec tam patiens Lacedaemon, nec tam Larissae percussit campus opimae, quam domus Álbuneae resonantis, et praeceps Anio ac Tiburni lucus, et uda moblibus pomaria rivis. Albus ut obscuro deterget nubila coelo saepe Notus, neque parturit imbres perpetos: sic tu sapiens finire memento tristitiam vitaeque labores 10 15 5 20 molli, Plance, mero, seu te fulgentia signis Tiburis umbra tui. Teucer, Salamina patremque tempora populea fertur vinxisse corona, sic tristes affatus amicos: 25 Quo nos cumque feret melior Fortuna parente, ibimus, o socii comitesque. 30 Nil desperandum Teucro duce et auspice Teucro: ambiguam tellure nova Salamina futuram. mecum saepe viri, nunc vino pellite curas; 5 10 Obtestatur eam, ue Sybarim iuvenem penitus amore suo perditum eat. Metr. VI. Lydia dic, per omnes te deos oro, Sybarin cur properes amando perdere? cur apricum oderit campum, patiens pulveris atque Sohis? Cur neque militaris inter aequales equitat, Gallica nec lupatis temperat ora frenis? cur timet flavum Tiberim tangere? cur olivum sanguine viperino cautius vitat? neque iam livida gestat arm is |