Obrazy na stronie
PDF
ePub
[ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small]

5

Alios aliis studiis trahi ostendit; se vero lyricae artis gloriam

unice velle sectari. Metr. I.
Maecenas atavis edite regibus,
o et praesidium et dulce decus'meum,
sunt, quos'curriculo'pulverem Olympicum
collegisse iuvat, metaque fervidis
evita ta rotis palmaque nobilis
terra rum dominos evehit ad deos;

si mobilium turba Quiritium
certy at tergeminis tollere honoribus;
illum, si proprio condidit horreo,
quidquid de Libycis verritur areis.
dentem patrios findere sarculo

A

hung

[ocr errors]

10

Gan

[ocr errors]

ATIUS,

[ocr errors]

1

15

20

agros, Attalicis conditionibus
numquam dimoveas, ut trabe Cypria
Myrtoum pavidus nauta secet mare.
Luctantem Icariis fluctibus Africum
mercator metuens, otium et oppidi
laudat rura sui: mox reficit rates
quassas, indocilis pauperiem pati.
Est, qui nec veteris pocula Massici
nec partem solido demere de die
spernit, nunc viridi membra sub arbuto
stratus, nunc ad aquae lene caput sacrae.
Multos castra iuvant, et lituo tubae
permixtus sonitus, bellaque matribus
detestata. Manet sub love frigido
venator, tenerae coniugis immemor,
seu visa est catulis cerva fidelibus,
seu rupit teretes Marsus aper plagas.
Me doctarum hederae praemia frontium
dis miscent superis, me gelidum nemus
Nympharumque leves cum Satyris chori
secernunt populo, si neque

tibias
Euterpe cohibet, nec Polyhymnia
Lesboum refugit tendere barbiton.
Quodsi me lyricis vatibus inseris,
sublimi feriam sidera vertice.

25

30

35

[ocr errors][merged small]
[ocr errors]
[ocr errors]

5

omne

pecus egit altos

10

Commemoratis calamitatibus post Caesaris mortem insecutis, bona

prccatar imperio Romano, per Augustum constituendo. Metr. XVII.

Iam satis terris nivis'atque'dirae grandinis misit Pater, et rubenti dextera sacras iaculatus arces,

terruit'Urbem; terruit gentes, grave ne rediret seculum Pyrrhae, nova monstra questae quum

Proteus visere'montes, piscium et summa genus haesit ulmo, nota quae sedes fuerat palumbis; et superiecto pavidae natarunt

aequore damae. Vidimus flavum Tiberim, retortis litore Etrusco violenter undis, ire deiectum monumenta regis

templaque Vestae, Iliau dum se nimium querenti iactat ultorem, vagus et sinistra labitur ripa, Jove non probante, u

xorius amnis. Any diet cives acuisse ferrum, qui graves Persae melius perirent,

15

20 25

30

35

audiet pugnas vitio parentum

rara iuventus.
Quem vocet diyùm populus ruentis
imperî rebus? prece qua fatigent
virgines sanctae minus audientem

carmina Vestam?
Cui dabit partes scelus expiandi
Iupiter? Tandem venias, precamur,
nube candentes humeros amictus,

augur Apollo;
sive tu mavis, Erycina ridens,
quam locus circumvolat et Cupido;
sive neglectum genus et nepotes

respicis, auctor,
heu! nimis longo satiate ludo,
quem iuvat clamor galeaeque leves
acer et Marsi peditis cruentum

vultus in hostem;
sive mutata iuvenem figura
ales in terris imitaris, almae
filius Maiae, patiens vocari

Caesaris ultor;
serus in coelum redeas, diuque
laetus intersis populo Quirini;
neve te nostris vitiis iniquum

ocior aura
tollat. Hic magnos potius triumphos,
hic ames dici pater atque princeps;
neu sinas Medos equitare inultos,

te duce, Caesar.

40

45

50

0 D E III. AD NAVEM, QUA VEHEBATUR VIRGI

LIUS ATHENAS PROFICISCENS.

5

10

Virgilio felicem precatur navigationem , invectus simul in auda

ciam hominum, mare adeo ratibus transsilientium. Meir. V. Sic te diva potens Cypri,

sic fratres Helenae, lucida sidera, ventorumque regat'pater,

obstrictis aliis, praeter lapyga, navis, quae tibi creditum

debes Virgilium, finibus Atticis reddas incolumem, precor,

ct serves animae dimidium meae. — Illi robur et aes triplex

circa pectus erat, qui fragilem truci commisit pelago ratem

primus, nec timuit praecipitem Africum decertantem Aquilonibus,

nec tristes Hyadas, nec rabiem Noti; quo non arbiter Hadriae

maior, tollere seu ponere vult freta. Quem mortis timuit gradum,

qui siccis oculis monstra natantia, quti vidit mare turgidum et

infames scopulos Acroceraunia? Ne quidquam deus abscidit

Aprudens Oceano dissociabili terras, si tamen impiao Manon tangenda rates transilíunt vada.

15

20

« PoprzedniaDalej »