brachia, saepe disco,

saepe trans finem iaculo nobilis expedito? Quid latet, ut marinae

filium dicunt Thetidis sub lacrymosa Troiae funera, ne virilis

cultus in caedem et Lycias proriperet catervas?

Hiemis tempore Thaliarchum hortatur, ut laete diem transigat, et securus futuri, praesentibus bonis fruatur. Metr. XVI.

Vides, ut alta stet nive candidum Soracte, nec'iam'sustineant' onus silvae laborantes, geluque flumina constiterint acuto.

foco

Dissolve frigus, ligna super large reponens, atque benignius deprome quadrimum Sabina, o Thaliarche, merum diota. Permitte divis cetera: qui simul stravere ventos aequore fervido deproeliantes, nec cupressi

nec veteres agitantur orni.

Quid sit futurum cras, fuge quaerere et quem sors dierum cumque dabit, lucro appone; nec dulces amores

sperne puer, neque tu choreas,

15

5

10

15

donec virenti canities abest
morosa. Nunc et campus et areae,
lenesque sub noctem susurri
composita repetantur hora,
nunc et latentis proditor intimo
gratus puellae risus ab angulo,
pignusque dereptum lacertis,
aut digito male pertinaci.

5

O DE X.

HYMNUS AD MERCURIUM.

Celebrat eum a variis eius numinibus muneribusque. Metr. XVIL

Mercuri, facunde nepos Atlantis,

qui feros cultus hominum recentum
voce formasti catus, et decorae
more palaestrae :

te canam, magni Iovis et deorum
nuncium, curvaeque lyrae parentem;
callidum, quidquid placuit, iocoso
condere furto.

Te, boves olim nisi reddidisses
per dolum amotas, puerum minaci
voce dum terret, viduus pharetra
risit Apollo.

Quin et Atridas, duce te, superbos
Ilio dives Priamus relicto

Thessalosque ignes et iniqua Troiae
castra fefellit.

10

15

Tu pias laetis animas reponis sedibus virgaque levem coerces aurea turbam, superis deorum gratus et imis.

O DE

XI.

A DL E U C 0 N 0 E N.

Dehortatur amicam a futuri cura, monetque hiberno tempore, ut hilariter degat bibatque, fugae dierum memor.

Tu

Metr. II.

ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem

tibi

finem dî dederint, Leuconoe, nec Babylonios
tentaris numeros. Ut melius, quidquid erit, pati!
seu plures hiemes, seu tribuit Iupiter ultimam,
quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare
Tyrrhenum. Sapias, vina liques, et spatio brevi
spem longam reseces. Dum loquimur, fugerit invida
aetas. Carpe diem, quam minimum credula postero.

20

5

O DE XII.

AD CAESAREM AUGUSTUM.

Quaerit, quem deum aut heroem laudet; celebratisque diis summis et heroibus et viris eximiis clarisque, gentem Iuliam extollit, Augustumque proximo post Jovem loco ponit. Metr. XVII.

Quem virum aut heroa lyra vel acri

tibia sumis celebrare, Clio?

quem deum? cuius recinet iocosa
nomen imago

aut in umbrosis Heliconis oris,
aut super Pindo, gelidove in Haemo?
unde vocalem temere insequutae
Orphea silvae,

arte materna rapidos morantem
fluminum lapsus celeresque ventos,
blandum et auritas fidibus canoris
ducere quercus.

Quid prius dicam solitis Parentis
laudibus, qui res hominum ac deorum,
qui mare ac terras variisque mundum
temperat horis?

unde nil maius generatur ipso,

nec viget quidquam simile aut secundum.
Proximos illi tamen occupabit
Pallas honores.

Proeliis audax, neque te silebo,
Liber; et saevis inimica virgo
belluis; nec te, metuende certa,
Phoebe, sagitta..

Dicam et Alciden, puerosque Ledae,
hunc equis, illum superare pugnis
nobilem: quorum simul alba nautis
stella refulsit,

defluit saxis agitatus humor;
concidunt venti, fugiuntque nubes:
dî sic voluere - ponto

et minax

Västra fefelnbit.

Romulum post hos prius, an quietum
Pompili regnum memorem, an superbos
Tarquinî fasces, dubito, an Catonis
nobile letum;

Regulum, et Scauros, animaeque magnae
prodigum Paullum, superante Poeno,
gratus insigni referam Camena,
Fabriciumque.

Hunc, et intonsis Curium capillis utilem bello tulit, et Camillum saeva paupertas et avitus apto cum lare fundus.

Crescit, occulto velut arbor aevo, fama Marcelli: micat inter omnes Iulium sidus, velut inter ignes luna minores.

Gentis humanae pater atque custos, orte Saturno, tibi cura magni Caesaris fatis data; tu secundo

Caesare regnes.

Ille seu Parthos Latio imminentes egerit iusto domitos triumpho, sive subiectos Orientis orae

Seras et Indos,

te minor latum regat aequus orbem:
tu gravi curru quaties Olympum;
tu parum castis inimica mittes
fulmina lucis.