Obrazy na stronie
PDF
ePub

XI. CASULA ET ALBA CUM DUOBUS BAUDEKINS DATÆ PER DOMINUM REGEM.* (Lib. T. 3 a, penes Dec & Cap. Ebor.)

1291. Item vj° idus Julii misit dominus rex de Scocia, per dominum Archiepiscopum, ad Ecclesiam Ebor., unam casulam viridem de baudekino, cum quadam alba, cujus paruræ erant de opere brudato, cum amicto de eadem secta, pro regina uxore sua defuncta. Item dominus rex in quadragesima precedente optulit duos baudekinos, et filius suus, unum, ad magnum altare.

XII.-INDULGENCIA PRO FABRICA ECCLESIE BEATI PETRI EBOR. (Reg. Corbridge 74 a.)

Thomas, Dei gratia Ebor. Archiepiscopus, Angliæ Primas, venerabilibus in Christo fratribus co-episcopis nostris, et dilectis in Christo filiis, universis abbatibus, prioribus, decanis, prepositis, archidiaconis et eorum officialibus, decanis ruralibus, rectoribus, vicariis, capellanis parochialibus, in capellis divina celebrantibus per civitatem, diocesim et provinciam Ebor. tam in locis exemptis quam non exemptis constitutis, salutem, gratiam, et benedictionem. Cum ecclesiam Deo construere et eam imperfectam reparare, in qua hostia viva Christi pro salute populi

* An interesting entry. It was the privilege of the Archbishop of York to crown the queens of England, and when a queen died a mortuary seems to have been due to the metropolitan church. When Queen Philippa died her rich bed was sent to York, and was cut up into vestments for the Church. Perhaps the bed of Queen Eleanor was put to a similar use.

Queen Eleanor, according to a contemporary entry on the books of the Dean and Chapter of York, died on the 4th of the kalends of December, 1290. The story of her death, and of the affectionate sorrow of her husband, is well known. There are several excellent papers about her to be found in the Archæologia. As soon as the Chapter of York heard of her decease they ordered a full peal (glascum) to be rung by the Minster bells: for this the sacrist received 5s. from the king.-(Wardrobe Book, 29).

Edward I. was present at the solemn translation of the remains of St. William in 1284. In his Wardrobe Book there are several notices of offerings which he made at his shrine, including two clasps of gold.

The second Archiepiscopal Indulgence for the fabric that is recorded in the registers at York. It was issued in 1304 by Thomas Corbridge, who was raised to the see in 1299. Drake says that he died in 1303, whereas we find him living in the middle of the following year, another instance of the singular inaccuracy of the author of Eburacum. Corbridge had been connected with the church of York for many years, and was, therefore, fully alive to the requirements of the fabric. The present magnificent nave was then rising from the ground, and the alms of all the faithful would be especially needed.

jugiter immolatur, inter opera caritatis opus eximium reputetur: et Ecclesia nostra Beati Petri metropolitica sit adeo in presenti diruta et prostrata, ac structura tam nobilis sit incepta ut eam cupiamus feliciter consummari, ad quod novimus fidelium subsidium oportunum, universitatem vestram rogamus, monemus, et in Domino attentius exhortamur, vobis omnibus et singulis vestrum, in remissione peccaminum, et in virtute sanctæ obedienciæ, firmiter injungentes, quatinus quociensque procuratores et nuncii Ecclesiæ nostræ Beati Petri predictæ ad vos accesserint, fidelium suffragia ad hujus fabricam petituri, ipsos in proximis capitulis vestris celebrandis, post inspeccionem presencium, necnon in ecclesiis et capellis vobis subditis, omnibus aliis negociis consimilibus et indulgenciis quibuscunque interim cessantibus et semotis, quousque negotium Ecclesiæ nostræ supradictæ plene et plenius fuerit expeditum, benigne et sine impedimento quolibet admittatis; ac parochianos et subditos vestros, Dei et nostri intuitu, benignius inducatis ut de bonis. sibi a Deo collatis ad fundacionem, refeccionem, et fabricam Ecclesiæ nostræ predictæ larga conferant subsidia caritatis. In quibus eternale premium mereri poterunt accepcius coram Deo. Nos autem, de Dei Omnipotentis misericordia, et gloriosa Virginis Matris suæ, etc.; qui juxta exhortacionem nostram predictam Ecclesiam relevaverint memoratam, et ad fabricam ejusdem de bonis suis sibi a Deo collatis manus porrexerint adjutrices, xl dies de injuncta sibi penitencia, Deo propicio, misericorditer relaxamus. Indulgencias a venerabilibus patribus, co-episcopis nostris catholicis, ad id concessas, ratas habentes pariter et acceptas. Quicquid autem nomine dictæ Ecclesiæ nostræ collectum fuerit per quoscunque, sine diminucione aut retencione aliqua eisdem procuratoribus et nunciis faciatis integriter liberari, presentibus, donec eas duxerimus revocandas, tantummodo duraturis. Data Ebor., iij id. Junii, anno gratiæ m° ccc quarto, et pontificatus nostri quinto.

XIII. INDULGENCIA PRO FABRICA ECCLESIE BEATI PETRI EBOR. (Reg. Kellawe 55 b.)

Ricardus, permissione divina Dunelmensis episcopus, dilectis in Christo filiis, abbatibus, prioribus, archidiaconis et officialibus

* Another Indulgence for the fabric, taken from the register of Richard Kellawe, Bishop of Durham, and dated in the year 1312. The works of the nave

Dunelmensibus, ac decanis ruralibus, rectoribus, vicariis, presbiteris parochialibus et in capellis divina celebrantibus, necnon aliis universis ecclesiarum prelatis, tam exemptis quam non exemptis, per civitatem et diocesim Dunelm. constitutis, salutem in amplexibus Salvatoris. Inter cetera piæ devocionis opera, id in conspectu Altissimi credimus fere gratum, quod ad construccionem, sustentacionem et reparacionem ecclesiarum gratiose contribuitur, quæ tanquam sancta, et salubria in terris habitacula fideles ad orandum recipiunt, et ad impetrandum in fide sacramenti altaris quod pro salute credencium in ara dominica sacrorum cotidiano ministerio sacerdotum offertur, speratam veniam placato Domino de peccatis. Cum, itaque, Ecclesia Beati Petri Ebor. metropolitica sit adeo in presenti diruta et prostrata, ac structura tam nobilis sit incepta, ut eam affectemus feliciter consummari, ad quod novimus fidelium subsidium oportunum; Universitatem vestram studiose rogamus, monemus, et in Domino exhortamur, vobis omnibus et singulis nichilominus in remissione peccaminum, et in virtute sanctæ obediencia firmiter injungentes, quatinus quocienscumque procuratores seu nuncii fabricæ Ecclesiæ Beati Petri, per Capitulum Ebor. deputati, cum ejusdem Capituli literis ad vos accesserint, fidelium elemosinas ad tam sumptuosi operis fabricam petituri, ipsos in hoc pio negotio, questoribus ecclesiæ Dunelmensis duntaxat exceptis, quos in his volumus anteferri aliis omnibus negociis consimilibus, quousque predictum Ecclesiæ Ebor. negocium expeditum fuerit, interim cessantibus, sine impedimento quolibet cum favore benevolo admittatis: vestros et parochianos et

were still proceeding, and great exertions were being made to secure funds for the continuance of the undertaking.

Among the acts of the Bishops of Durham that have been preserved there is no other indulgence for the church of York. There was, in general, so much ill-feeling and jealousy between the two sees, that the absence of documents of this character among the muniments at Durham need excite no surprise. Kellawe, I believe, had taken the oath of submission to the Archbishop, a circumstance which at once accounts for the appearance of this indulgence among his acts. Skirlawe and Longley were exceptions to the general rule, but their connection with the minster of York, before their elevation to the see, made them remember it in after-years.

Bishop Kellawe's register is a very fine volume on parchment, closely written, and containing an immense collection of miscellaneous documents and entries. It had been taken out of its proper custody, and had found its way into the Bodleian library: it was restored to its original position through the mediation of Bishop Barrington. Kellawe was buried in the chapter-house at Durham, under a stone richly inlaid with brass, which was perfect till the close of the last century, when it was destroyed with that magnificent room which it helped to adorn.

In 1306, Archbishop Greenfield issued an indulgence which, with the exception of a very few words, is identical with that issued by Kellawe. It is not necessary, therefore, to print it.

subditos, Dei et nostri intuitu, tam in celebrandis capitulis, quam in ecclesiis et capellis, quando et quociens expedire videritis, per vos et alios inducatis ut ad memoratæ fabricam larga conferant subsidia caritatis, illaque fideliter colligi faciatis. Et quicquid nomine predictæ Ecclesiæ collectum fuerit per vos, archidiaconos, officiales, et alios inferiores prelatos superius nominatos, seu alios deputandos a vobis, sine diminucione et retencione quomodolibet eisdem procuratoribus seu nunciis persolvatis sub pena excommunicacionis majoris, quam contravenientes poterunt, nec immerito, formidare. Nos autem, de Omnipotentis Dei misericordia, et gloriosæ Virginis matris suæ, Beatorum Apostolorum Petri et Pauli, necnon sanctissimi confessoris, Willelmi, patroni ejusdem Ecclesiæ, omniumque Sanctorum meritis confidentes, omnibus parochianis nostris et aliis quorum diocesani hanc nostram indulgenciam ratam habuerint, de peccatis suis vere contritis et confessis qui juxta exhortacionem nostram predictam Ecclesiam relevaverint memoratam, et de bonis sibi a Deo collatis ad fabricam ejusdem Ecclesiæ manus adjutrices porrexerint, seu ad id alios induxerint xl dies de injuncta sibi penitencia, Deo propicio, misericorditer relaxamus. In cujus rei testimonium sigillum nostrum presentibus appenditur, tantummodo duraturum donec eas duxerimus revocandas. Datum, etc., ultimo die Septembris anno Domini m° ccc° xij°. Et pontificatus nostri secundo.

XIV. TESTAMENTUM DOMINI WILLELMI LONCASTRE CAPELLANI.*

In festo Sancti Mich. Archangeli, 1321. Willelmus de Langecestre, capellanus, et penitenciarius ecclesiæ B. Petri Ebor. Sep. juxta altare B. Thomæ martyris in Ecclesia pre

*The first will that occurs among the testamentary documents in the office of the Dean and Chapter of York. It is that of one of the penancers of the church, and, as a specimen, it is inserted here. The fabric derived a considerable sum of money every year, as will be seen in the earlier fabric rolls, from their penancers. Offences were punished by the infliction of a certain fine, and when this was paid the culprit received absolution, and was restored to favour. It was the duty of the penancers to determine the sum, and to hand it over to the keeper of the fabric. Some farther notices of these persons will be given afterwards.

The testator, it will be seen, makes a very interesting will. I give some of the most remarkable bequests that it contains. He had thriven in the world, and the disposition that he makes of his wealth shews that he was a person of piety and discretion.

dicta. Lego ad altare predictum, unum superaltare, j calicem argenti, ij paria vestimentorum, j par pannorum corporalium cum casula de secta unius vestimentorum predictorum, j parvum missale, manuale, et diversas nugas meas in vase honesto cum pede argenteo inclusas. Officio et statui Episcopi Innocencium perpetuo remansurum in Ecclesia predicta unum anulum cum magno lapide. Altari B. M. in ecclesia Sanctæ Trinitatis in Gotherumgate ymaginem B. M. eburneam cum tabernaculo. Fabricæ Ecclesiæ Cath. Ebor. debita in quibus Nicholaus de Menyl, et domina Christiana soror ejus, et Thomas de Clifton, mihi tenentur, viz., iiij marcas per dictum Nicholaum, 28s. 7d. de dicta Christiana, etc., et 77. in quibus Thos. de Clifton mihi tenetur. Ceciliæ, sorori meæ, robam meam de cendre, et unam clamidem rubiam quæ dicitur corket. dicitur corket. Presbitero per j annum pro me celebraturo robam meam de blueto, quam habui de dono Archiepiscopi. Johannæ Bustard psalterium meum magnum non glosatum. Alano de Cotum j psalterium modice glosatum, et j parvum librum rubeum, quæ ambo sunt apud altare Sancti Willelmi. Domino Willelmo de Waider firmaculum aureum cum j annulo aureo, et librum meum qui dicitur Brutus. Domino Johanni de Brotherton librum qui dicitur Veritas Theologiæ. Domino Hugoni Etton librum qui dicitur Parabola Salamonis.

XV. INJUNCTIONES DATE QUESTORIBUS PRO FABRICA EBOR. (Melton, 518, b.)*

Injunctum est nobis presbiteris a superioribus nostris in virtute sanctæ obedienciæ, ut nos exponamus parochianis nostris distincte et aperte omnibus diebus dominicis et interim festivis, infra missarum solempnia, indulgencias omnibus benefactoribus matris ecclesiæ Ebor. concessas, videlicet in festis Purificacionis, Annunciacionis, Assumpcionis, Nativitatis et Apostolorum Petri et Pauli, et Beati Willelmi cujus corpus in eadem ecclesia requiescit, ac eciam in die anniversarii dedicacionis ecclesiæ predictæ, necnon per octos dies festivales ipsos mediate sequentes,

*We have now a copy of the brief which was furnished to the regularly appointed beggars in behalf of the fabric, to be published by the parochial clergy in their churches. No less than twelve of these persons are mentioned in it by name. By them the whole diocese of York and other districts were periodically visited, and large sums of money were gathered together through their importunity. I am tempted to insert an extract from the Sompnoure's story

« PoprzedniaDalej »