SELECTAE

E PROFANIS

SCRIPTORIBVS
HISTORIA E

QUIBVS

ADMISTA SUNT

VARIA HONESTE VIVENDI PRAECEPTA

EX IISDEM SCRIPTORIBVS

DEPRO M T A.

DENUO RECOGNOVIT

ATQUE

E D I D I T

GODOFR. HENR. SCHAEFER.

L I PSIA E

cutiendi. Ad quam rem vsus sum illorum editio. nibus nouissimis maximeque probatis: vnde persaepe factum est, vt textus nunc aliter, quam, antea, constitutus, hoc est melior legatur.

Ceterum locis scriptorum non, vt prius fåctum erat, in laterali nargine per interualla, sed in imò deinceps citandis, amplioribusque spatiis paginarum hoc effectum est, vt noua editio, etsi non minus locuples quam superior, (neque enim quidquam excerptorum omittendum censui, quamquam in iis non deerant, quae mihi parum probarentur,) tamen plagulis constet aliquanto paucioribus.

Praefationes superiorum editorum cum de scholarum magistris vix vnus et alter requirere videantur, recte omitti posse credidimus. Si qui epim historiam libri, quam ex illis solam discas, scire velint, tot suppetunt exemplaria priorum editionum, vt illius cognoscendae occasio sit longe facillima.

Scrib. Lipsiae mercatu autumnali 1812.

G. H. S.

CAP. I. Consensus populorum omnium probat, deum
esse.

Pag. 1
JI. Agnoscimus deum ex operibus eius.

2
III. Natura dei est optima et praestantissima. 3
IV. Deus regit ac videt cuncta.

5
V. Deus colitur et placatur pietate.

6
VI. Deus est colendus magis pie, quam magnifice. 7
VII, Impii non placant deum donis.

8
VIII, Animus bonus et inuentio artium sunt dei

dona,
IX. Templa ad augendam pietatem exstructa sunt.
X. Tuta et honorata inter hostes pietas.

I2
XI. Publica religio priuatis affectibus praelata.

13
XII, Impii serius ocius dant poenas.

14
XII. Quae vota facienda sint deo.
XIV. Homo praecipuum opus dei.

IZ
XV. Virtus proprium est atque vnicum hominis
bonum.

18

16

LIBER SECVNDVS.

DE PR VDENTIA.

Pag. 19

CAP. I. Inest mentibus insatiabilis quaedam cupiditas

veri videndi.
II. Scientia est pabulum animi.

20
III. Pertinax labor et disciplina naturam vine
cunt.

21
IV. Quaesita vitae periculo scientia.

23
V. Doctus indocto multum praestat.

23
yi. Vir doctus potius non vult ditescere, quam
non potest.

24
VII. Ea viatica paranda sunt, quae cum naufrago
enatent.

25
VIII. Literae ornamenta hominum sunt et solatia. 27
IX. Quae in scientiae studio sint vitanda.

29
X. Qui recte viuit, is scientiam vtilem et necessa-

riam est adeptus.
XI. Natura tam docere cupimus, quam discere.

31
XII. Stultum est, ea docere ceteros, quae non
ipse expertus sis.

34
XIII. Etiain seni discere decorum est.

34
XIV. Honos doctis habitus.

36
XV. Modestia coniuncta cum doctrina.

39
XVI. Non refert, quam multos, sed

quam

bonos
libros habeas ac legas,

40
XVII. Bibliotheca ad publicum et priuatum vsum
comparetur , non ad ostentationem.

42
XVIII. Memoria augetur cura, negligentia intercidit. 45

31

LIBER TERTIVS

DE IVSTITIA.

I. Iustitia est omnium regina virtutum.

46
II. Hominem iustum esse gratis oportet.

48
11. Omni ratione colenda et retinenda iustitia est. 49
IV. Communi vtilitati consulere debemus.

51
V. Ipsa peccandi voluntas peccatum est,

53

gatur officiis.

65

67

68

CAP. VI. Qui solo metu a peccato abstinet, non est
innocens,

Pag. 55
VII. Oderunt peccare boni virtutis amore.

56
VIII. Ea sola vtilia sunt, quae iusta et honesta. 57
IX. Qui adipisci veram gloriam volet, iustitiae fun.

59
X. Quod tibi fieri non vis, alteri ne feceris.

60
XI. Iniuriam pati satius est, quam facere.

61
XII. Quod meum non est, redeat ad dominum.

62
XIII. Verbis non minus, quam factis, fit iniuria, 62
XIV. Ex omni vita simulatio dissimulatioque tol-
lenda est.

63
XV. Improbi hominis est mendacio fallere.
XVI. In vitio est, qui non obsistit, si potest,

iniuriae.
XVII. Inhumanum verbum est vltio.
XVIII. Speciosius aliquanto iniuriae' beneficiis

vincuntur, quam mutui odii pertinacia pen-
santur.

71
XIX. Iustitia victrix odii.

72
XX. Vtilitas ex inimicis capienda.

73
XXI. Conuenit a litibus esse abhorrentem.

74
XXII. Paci consulendum, nec bella acerbe gerenda. 75
XXIII. lustitia hostes vincere gloriosius est, quam

armis.
XXIV. Fides iurisiurandi cum hoste seruanda.

79
XXV. lusiurandum colito,

81
XXVI. Seruis imperare moderate, laus est.

83
XXVII, Dominorum benignitas in seruos.

86
XXVIII. Seruorum in dominos fides,

88
XXIX. Omnes omnium caritates patria vna com-
plexa est.

89
XXX, Dulce et decorum est pro patria mori.

91
XXXI. Deciorum pro patria deuotiones.

93
XXXII. Diuitiae in patriam impensae,

94
XXXII. Iniinicitiae publicae vtilitatis caussa
depositae.

95
XXXIV, Patriae irasci nefas est.

96
XXXV. Pietas fundamentum est omnium virtutum. 97
XXXVI. Patres a liberis periculo liberati.

99
XXXVII. Pietas liberorum in matres.

102
XXXVIII. Parricidium scelerum omnium maxi.
mum est.

105
XXXIX. Nihil dulcius hominum generi, quam
liberi.

107