Obrazy na stronie
PDF
ePub

Silvestres homines sacer interpresque Deorum

Cædibus et victu fædo deterruit Orpheus;

Dictus ob hoc lenire tigres rapidosque leones.

Dictus et Amphion, Thebanæ conditor arcis,

Saxa movere sono testudinis, et prece blandâ

Ducere quò vellet. Fuit hæc sapientia quondam,

Publica privatis secernere, sacra profanis;

Concubitu prohibere vago, dare jura maritis;

Oppida moliri, leges incidere ligno.

Sic honor et nomen divinis vatibus atque

395

Carminibus venit. Post hos insignis Homerus

Tyrtæusque mares animos in Martia bella

400

Daqui, dicerao, que domara, os tygres.
E que acalmava dos Leoés a furia
Dolcelebre Amphiao, tao bem julgarao,
Que ao son da lyra, fundador de Thebas
Esta nova cidade, edeficara;

Que os seus doces accentos, atrahiao

As pedras, as madeiras, e esses mesmos

No seu proprio lugar, as colocavaõ.

O ser Sabio em tal tempo consistia
Em distinguir o bem geral, do proprio,
O Sagrado interesse, do profanno,
Em quartar a desordem, dos costumes,
Fixár dos Hymeneus, as leys suaves;
Edeficar cidades, e nas taboas
Gravar as leis, que a sociedade uniao.
Assim ganharaõ honra, e nome os vates;
E seus versos divinos se exaltáraõ.

Apareceu depois o insigne Homero.
E Thirteu cujos cantos provocavao
Os animos guerreiros, ao combate.

K

615.

620

625

Versibus exacuit: dictæ per carmina sortes;

Et vitæ monstrata via est: et gratia regum

Pieriis tentata modis: ludusque repertus,

Et longorum operum finis: ne forte pudori

Sit tibi Musa lyræ solers, et cantor Apollo.

Naturâ fieret laudabile carmen, an arte,

Quæsitum est: ego nec studium sine divite vená,

Nec rude quid prosit video ingenium: alterius sic 410

Altera poscit opem res, et conjurat amicè.

Qui studet optatam cursu contingere metam,

405

Multa tulit fecitque puer, sudavit et alsit,

Em verso responderaõ os Oraclos

Explicousse a moral n'esta linguagem,

Comoverao-se os Reis, á voz das Musas;
A poesia em fin creou Theatros.
Ao lasso cidadao prestou recreio
Calmando das fadigas o cançasso.
Depois de memorár tao dignos factos
Quem haverá que tema unir seu canto
A' lyra de Polymnia, á voz d'Apollo?

O valor dos poemas de que nasce?
Ha questoes; e duvidaõ vulgarmente
Se d'arte vem, se vem da Natureza.
Sem genio, estudo, ignoro de que serve
Nem o que possa, o genio, semo estudo.

Mutuamente hum e outro se socorrem,
Devem ser no poeta, inseparaveis.

Quanto exercicio, esforço, desde a infancia

Fez quem áspira ao premio na carreira ?
O calor suportou, ofrio; sóbrio,

De amor, e Bacho, rejeitou praseres.

630

635

640

645

Abstinuit Venere et vino. Qui Pythia cantat

Tibicen, didicit priùs, extimuitque magistrum. 415

Nunc satis est dixisse; ego mira poëmata pango:

Occupet extremum scabies: mihi turpe relinqui est

Et quod non didici, sanè nescire fateri.

Ut præco ad merces turbam qui cogit emendas,

Assentatores jubet ad lucrum ire poëta,

Dives agris, dives positis in fœnore uummis.

Si verò est unctum qui rectè ponere possit,

Et spondere levi pro paupere, et eripere atris

Litibus implicitum; mirabor, si sciet inter

420

Noscere mendacem verumque beatus amicum. 425

« PoprzedniaDalej »