Obrazy na stronie
PDF
ePub

Turpiter obticuit, sublato jure nocendi.

Nil intentatum nostri liquere poëtæ,

Nec minimum meruere decus, vestigia Græca
Ausi deserere, et celebrare domestica facta:
Vel qui pretextas, vel qui docuere togatas.
Nec virtute foret clarisve potentius armis

Quàm linguâ Latium, si non offenderet unum

Quemque poëtarum limæ labor, et mora. Vos ô 335

Pompilius sanguis, carmen reprehendite, quod non Multa dies et multa litura coercuit, atque

Perfectum decies non castigavit ad unguem.

Ingenium miserâ quia fortunatius arte

Credit, et excludit sanos Helicone Poëtas

Democritus, bona pars non ungues ponere curat,

Non barbam; secreta petit loca; balnea vitat.

330

340

E nao podendo corromper a scêna
Emudeceu envergonhado o coro.
Tentarao nossos vates, e com gloria
Quanto he possivel, sem seguir o trilho
Servilmente, que os Gregos lhe mostrarað.
Bastarao lhe os assumptos, so Romanos;
E talvez fosse o Latium tao famoso

Nas lettras, qual brilhou sempre nas armas,

Se o trabalho da lima, se a demora

Nao fosse tao difficil aos Poetas

Vos raça de Pompilio sede austeros;

Naõ aproveis jamais esses poemas
Que nao apura o tempo, a lima, o gosto,
Que nao foraõ dez veses, castigados.

Se Democrito crê que he nullo o estudo
E que o engenho só, produz Poetas,
Se do Parnaso exclue, o comùm senço,
Por isso despresando tantos a arte

Fogem dos homens desgrenhados, tristes,

Nunca os banhos frequentao, nem se alinhaõ

510

515

520

525

Nanciscetur enim pretium nomenque Poëtæ,

Si tribus Anticyris caput insanabile nunquam

Tonsori Licino commiserit. O ego lævus,

Qui purgo bilem sub verni temporis horam.

Non alius faceret meliora Poëmata. Verùm

345

Nil tanti est. Ergo fungar vice cotis, acutum
Reddere quæ ferrum valet, exors ipsa secandi.

Munus et officium nil scribens ipse docebo :

Unde parentur opes, quid alat formetque Poëtam, Quid deceat, quid non; quò virtus, quò ferat error.

Scribendi rectè sapere est et principium et fons.

Rem tibi Socraticæ poterunt ostendere chartæ.

Verbaque provisam rem non invita sequentur.

350

355

[ocr errors]

Ao estro entregues, que produz phantasmas.

Na verdade, que assim, fama adquirem
E nome de poetas, certos homens
Recuzando a o barbeiro hua cabeça,
Que nem tres Antecyras curár podem.

Oh que loucura a minha! pois tempero Na primavera sempre, o sangue, ea bile. Que poemas sublimes nao faria?

E milhor que ninguem sendo bilioso.

Nao vale a pena; aspiro a sêr somente

A pedra d'amolár, que nao cortando

Fará comtudo, com que o férro córte.
Sem escrever direi como, s'escreve.
Como deve o escriptor juntár seus fundos.
Em que consiste a essencia de hum poeta:
O que serve, ou naõ serve, adonde léva
A regra, o gosto, os erros e a ignorancia.

Clara instrucçao, saber, he fonte, origem
D'escritos bous; Socraticas doutrinas

Haõde inspirár ideas numerosas,

/530

535

510

545

Qui didicit patriæ quid debeat, et quid amicis,

Quo sit amore parens, quo frater amandus, et hospes,

Quod sit conscripti, quod judicis officium, quæ

Partes in bellum missi ducis; ille profecto

Reddere personæ scit convenienția cuique.

Respicere exemplar vitæ morumque jubebo

Doctum imitatorem, et veras hinc ducere voces.

Interdum speciosa locis, morataque recte

Fabula nullius veneris, sine pondere et arte

360

Valdius oblectat populum, meliusque moratur, 365

Quàm versus inopes rerum, nugæque canoræ.

Graiis ingenium, Graiis dedit ore rotundo

Musa loqui, præter laudem nullius avaris.

« PoprzedniaDalej »