Turpiter obticuit, sublato jure nocendi. Nil intentatum nostri liquere poëtæ, Nec minimum meruere decus, vestigia Græca Quàm linguâ Latium, si non offenderet unum Quemque poëtarum limæ labor, et mora. Vos ô 335 Pompilius sanguis, carmen reprehendite, quod non Multa dies et multa litura coercuit, atque Perfectum decies non castigavit ad unguem. Ingenium miserâ quia fortunatius arte Credit, et excludit sanos Helicone Poëtas Democritus, bona pars non ungues ponere curat, Non barbam; secreta petit loca; balnea vitat. 330 340 E nao podendo corromper a scêna Nas lettras, qual brilhou sempre nas armas, Se o trabalho da lima, se a demora Nao fosse tao difficil aos Poetas Vos raça de Pompilio sede austeros; Naõ aproveis jamais esses poemas Se Democrito crê que he nullo o estudo Fogem dos homens desgrenhados, tristes, Nunca os banhos frequentao, nem se alinhaõ 510 515 520 525 Nanciscetur enim pretium nomenque Poëtæ, Si tribus Anticyris caput insanabile nunquam Tonsori Licino commiserit. O ego lævus, Qui purgo bilem sub verni temporis horam. Non alius faceret meliora Poëmata. Verùm 345 Nil tanti est. Ergo fungar vice cotis, acutum Munus et officium nil scribens ipse docebo : Unde parentur opes, quid alat formetque Poëtam, Quid deceat, quid non; quò virtus, quò ferat error. Scribendi rectè sapere est et principium et fons. Rem tibi Socraticæ poterunt ostendere chartæ. Verbaque provisam rem non invita sequentur. 350 355 Ao estro entregues, que produz phantasmas. Na verdade, que assim, fama adquirem Oh que loucura a minha! pois tempero Na primavera sempre, o sangue, ea bile. Que poemas sublimes nao faria? E milhor que ninguem sendo bilioso. Nao vale a pena; aspiro a sêr somente A pedra d'amolár, que nao cortando Fará comtudo, com que o férro córte. Clara instrucçao, saber, he fonte, origem Haõde inspirár ideas numerosas, /530 535 510 545 Qui didicit patriæ quid debeat, et quid amicis, Quo sit amore parens, quo frater amandus, et hospes, Quod sit conscripti, quod judicis officium, quæ Partes in bellum missi ducis; ille profecto Reddere personæ scit convenienția cuique. Respicere exemplar vitæ morumque jubebo Doctum imitatorem, et veras hinc ducere voces. Interdum speciosa locis, morataque recte Fabula nullius veneris, sine pondere et arte 360 Valdius oblectat populum, meliusque moratur, 365 Quàm versus inopes rerum, nugæque canoræ. Graiis ingenium, Graiis dedit ore rotundo Musa loqui, præter laudem nullius avaris. |