DE

SUBLIMI

IN

EVANGELIO

CHRISTI

JUXTA DIVINAM

VERBI INCARNATI

OECONOMIAM.

AUCTORE

MARTINO GERBERTO

MONASTERII ET CONGREGATIONIS S. BLASII IN
SILVA NIGRA ABBATE S. Q. R. I. P.

ANGIENSE

TOMUS II

COLLEGIUM

IHS

TYPIS SAN- BLASIANIS 1793.

SOCIETATIS

ESU

DE SUBLIMI

IN

EVANGELIO CHRISTI

CAPITA SELECT A.

CAPUT XXIX.

ADORATIO IN SPIRITU ET VERI-
TATE IN EVANGELIO.

Mulier crede mihi, quia venit hora, quan-
do neque in monte hoc, neque in Hie-
rosolymis adorabitis Patrem. Vos ado-
ratis, quod nescitis: nos adoramus
quod fcimus, quia falus ex Judæis est.
Sed venit bora, et nunc est, quando veri
adoratores adorabunt Patrem in fpiritui
et veritate. Jo. IV. 21. 22. 23.

Cum Christus fatigatus itinere sederet a) CAPUT

XXIX.

ad fontem Jacob prope civitatem Samaria, que dicitur Sichar, iuxta prædium, quod dedit Ja- iulieri Sa

cob Joseph filio fuo : :

•) Jo. IV. 5. etc.

maritana

declarata.

CAPUT ria haurire aquam. Dicit ei Jesus: Da mihi biXXIX. bere. Considera hic et admirare divinam fapientiam in Christo. Ex consequentia fermonis Christi cum Samaritana palam fit in verbis: Da mihi bibere, contineri verba falutis, quæ Christus Samaritanæ denuntiavit, velut mox ibidem v. 32. apostolis fub nomine cibi, quem Christo attulerant.ad manducandum: Ille autem dicit eis: Ego cibum habeo manducare, quem vos nescitis Meus cibus est, ut faciam voluntatem eius, qui misit me, ut perficiam opus eius. . . Ecce dico vobis: Levate oculos vestros, et videte regiones, quia alba funt iam ad messem. Eodem pertinent parabolæ de feminante et femente, frumento, messeque evangelica: feu ut propius ad rem loquar cum Christo, qui in parabola de grano finapis a), quod minimum quidem est omnibus feminibus: cum autem creverit, maius est omnibus oleribus et fit arbor, dilatationem Ecclesiæ fuæ per orbem declarare voluit; perinde ac hic mulieri Samaritanæ denunciat horam, quando neque in monte hoc Garizim, neque in Hierosolymis amplius per legem cæremonialem adoraturi fint Patrem. Hoc voluit innuere Christus, dum petit a muliere bibere. Un de miratur mulier: Quomodo tu Judeus cum fis, bibere a me poscis, que fum mulier Samaritana? Non enim coutuntur Judæi Samaritanis.

a) Matth. XIII. 31.

Atqui vero hanc ipsam feparationem fubla- CAPUR turus advenerat Christus non folum Judæo- XXIX. rum cum Samaritanis, verum etiam cum uni

versis gentibus: ex quibus erant Ephesii,
ad fcribens D, Paulus: Quia, ait a),
quos
eratis illo in tempore fine Christo, alienati a
conversatione Israel, et hospites (évo peregri
ni) testamentorum, promissionis fpem non ha
bentes, et fine Deo in hoc mundo. Nunc au
tem in Christo Jesu, vos, qui aliquando cratis
longe, facti estis prope in fanguine Christi. Ip-
se enim est pax nostra, qui fecit utraque unum,
et medium parietem maceria folvens, inimicitias
in carne fua: legem mandatorum decretis eva-
cuans, ut duos condat in femetipso in unum
novum hominem: faciens pacem. Hunc igi-
tur medium parietem maceriæ, qui tunc
etiam erat Judæos inter et Samaritanos
folvens primum quidem petit bibere, de-
inde vero offert mulieri aquam vivam. Sed
mulier carnalis rem non capit, dum etiam
Christus explicatius loquitur discrimen in
ter aquam fuam et fontis Jacob indicans:
Omnis, qui bibit ex aqua hac, fitiet iterum: qui
autem biberit ex aqua, quam ego dąbo ei, non
fitiet in æternum: fed aqua, quam ego dabo ei,
fiet in co fons aque falientis in vitam æternam,
At necdum mulier fensu assurgens a na.
turali ad fupernaturalem aquam, dicit: Do-
mine da mihi hanc aquam, ut non fitiam, nęc
a) Ephes. 11. 12.