Dómine: * et psalmum dicam tibi in géntibus; Quóniam magnificáta est usquè ad cœlos misericórdia tua, et usquè ad nubes véritas tua. * Psalmus 57. justítiam sicut viventes, sic in ira absorbet eos. * Et dicet homo: Si útique est fructus justo, útique est Deus júdicans eos in terra. Psalmus 59. Eus, repulisti nos, et SI veré útique eta judi- D destruísti nos: irátus loquímini,* cáte, fílii hóminum. Etenim in corde iniquitátes operámini; * in terra injustítias manus vestræ con et es, et misértus es nobis. Commovisti terram, conturbasti eam : contritiónes ejus, quia commóta est. sana Ostendisti pópulo tuo dura; * potásti nos vino compunctiónis. Dedisti metuéntibus te significatiónem, * ut fúgiant à fácie arcus; Utliberentur dilecti tui: * salvum fac déxterâ tuâ, et exáudi me. Deus locútus est in Sancto suo : * Lætábor, et partibor Síchimam, et convallem tabernaculórum metíbor. Meus est Gálaad, et meus est Manasses; * et Ephraïm fortitúdo cápitis mei. Juda rex meus ; * Moab olla spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum : * mihi alienígena súbditi sunt. Quis dedúcet me in civitátem munítam? * quis dedúcet me usquè in Idumæam? Nonne tu, Deus, qui repulísti nos?* et non egrediéris, Deus, in virtútibus nostris? Da nobis auxílium de tribulatióne, * quia vana salus hóminis. In Deo faciémus virtútem; * et ipse ad nihilum dedúcet tribulántes nos. AD NONAM. Ripe mede inimícis meis, Deus meus; * et ab insurgéntibus in me libera me. Eripe me de operantibus iniquitátem, et de viris sánguinum salva me; Quia eccè cepérunt ánimam meam : * irruerunt in me fortes. Neque iniquitas mea, neque peccátum meum, Dómine; * sine iniquitáte cucurri, et direxi. meum, Eccè loquentur in ore suo, et gládius in lábiis eórum ; quoniam quis audívit? Et tu, Dómine, deridébis eos : * ad nihilum dedúces omnes gentes. Divisio Psalmi.58. Ortitúdinem meam ad te Fcustódiam, quia Deus * Deus susceptor meus es : meus, prævéniet me. misericórdia ejus Deus ostendet mihi super inimícos meos: ne occídas eos,nequando obliviscantur pópuli mei. * Disperge illos in virtúte tua, et depóne eos, protector meus, Dómine. Delictum oris eórum sermónem labiórum ipsórum; * et comprehendantur in supérbia sua : et Et de execratióne mendácio annuntiabuntur in consummatióne ; * in ira consummatiónis, et non erunt. Et scient quia Deus do* et tu, minabitur Jacob, et fínium terræ. Exurge in occursum et vide; * Dómine Deus virtútum, Deus Israël, * Intende ad visitandas omnes gentes: non misereáris ómnibus qui operantur iniquitátem. Convertentur ad vésperam, et famem patientur ut canes, et circuíbunt civitátem. * Convertentur ad vésperam, et famem patientur ut canes. * et circuíbunt civitátem. Ipsi dispergentur ad manducandum; * si verò non fúerint saturáti, et murmurábunt. Ego autem cantábo forti túdinem tuam tábo manè tuam ; AD VESPERAS. * et exulmisericórdiam N Psalmus 126. rit domuin, *in vanum laboravérunt qui ædificant Quia factus es susceptor Isi Dóminus ædificávemeus, et refúgium meum in die tribulatiónis meæ. Adjútor meus, tibi psallam, quia Deus susceptor * Deus meus meus es : misericórdia mea. Psalmus 60. eam. Nisi Dóminus custodíerit frustrà vígilat civitátem, qui custódit eam. Vanum est vobis ante lurem súrgere:* súrgite, post E cationem meam; in- quam sederitis, qui mandu tende oratióni meæ. * in diem generatiónis et ge Spè expugnavérunt me neratiónis. Pérmanet in æternum in conspectu Dei: * miseri córdiam et veritátem ejus quis requíret? Sic psalmum dicam nó mini tuo in séculum séculi, * ut reddam vota mea de die in diem. à juventúte mea; nunc Israël, *dicat Sæpè expugnavérunt me à juventúte mea,*étenim non potuerunt mihi. Supra dorsum meum fabricavérunt peccatóres: * prolongavérunt iniquitátem suam. Dóminus justus concídit cervíces peccatórum: * confundantur et convertantur retrorsùm omnes qui odérunt Sion. DE profundis clamávi ad te, Dómine: *Dómine, exáudi vocem meam. Fiant aures tuæ intendentes * in vocem deprecatiónis meæ. Si iniquitátes observáve Et ipse rédimet Israël* ex ómnibus iniquitátibus ejus. Ant. Rédimet Dóminus Israël ex ómnibus iniquitátibus ejus. v. 8. Ant. 4. a. Speret. Psalmus 130. Domine, non est exal tátum cor meum 9 neque eláti sunt óculi mei; Neque ambulávi in magnis, neque in mirabilibus super me. Si non humiliter sentiébam, sed exaltávi ánimam meam. Sicut ablactátus est super matre sua, *ità retribútio in ánima mea. Speret Israël in Dómino ex hoc nunc, séculum. * et usquè in ris, Dómine; * Dómine, BEáti omnes qui timent quis sustinébit? * Quia apud te propitiátio est; et propter legem tuam sustinui te, Dómine. Sustínuit ánima mea in verbo ejus: * sperávit ánima mea in Dómino. A custódia matutina usquè ad noctem, * speret Israël in Dómino; Dóminum, * qui ámbu lant in viis ejus. Labóres mánuum tuárum, quia manducábis: * beátus et benè tibi erit. es, Uxor tua sicut vitis abundans, in latéribus domûs tuæ. Fílii tai, sicut novellæ olivárum, in circuitu mensæ tuæ. Eccè sic benedicétur homo, * qui timet Dóminum. · Benedícat tibi Dóminus AD COMPLETORIUM. ex Sion; et vídeas bona Jerúsalem ómnibus diébus vitæ tuæ ; Et videas fílios filiórum tuórum; * pacem super Israël. Ant. Benedicétur homo, qui timet Dóminum. v. 5. Capitulum. Rom. 16. 20. Eus autem pacis cónte Ixi : Psalmus 38. DIxi Custódiam vias * ut non delinquam in lingua mea. Pósui ori meo custódiam, * cùm consisteret peccátor adversùm me. Obmútui, et humiliátus sum, et sílui à bonis; * et Drat Sathanam sub pedi- dolor meus renovatus est. bus vestris velóciter : grátia Dómini nostri Jesu Christi vobiscum. didit, Deus tuétur et movet, R. Et exáudiet vocem meam. Ps. 54. 18. Ad Magnificat, Ant. 3. a. Respexit Deus humilitátem ancillæ suæ. Luc. 1. 48. Concaluit cor meum intra me; * et in meditatióne mea exardescet ignis. Locútus sum in lingua mea: *Notum fac mihi, Dómine, finem meum, * Et númerum diérum meórum quis est, ut sciam quid desit mihi. Eccè mensurábiles posuisti dies meos : * et substántia mea tanquam níhilum ante te. Verúmtamen universa vánitas,* omnis homo vivens. Verumtamen in imagine pertransit homo; * sed et frustrà conturbátur. Thesaurizat, et ignorat cui congregábit ea. * Et nunc, quæ est expectátio mea? nonne Dóminus?* et substantia mea apud te est. Divisio Psalmi 38. B ómnibus iniquitátibus meis érue AB me; oppróbrium insipienti dedísti me. |