Nec fecit próximo suo malum, * et oppróbrium non accépit adversùs próxi De vultu tuo judícium meum pródeat: * óculi tui vídeant æquitátes. Probasti cor meum et visitasti nocte : * igne me examinasti; et non est inventa in me iniquitas. Ut non loquátur os meum ópera hóminum, propter verba labiórum tuórum, ego custodívi vias duras. Pérfice gressus meos in sémitis tuis, ut non moveantur vestígia mea. Ego clamávi exaudísti me, Deus : clína aurem tuam mihi, et exáudi verba mea. quóniam in gressus meos in sémitis tuis, 'ut non moveantur vestígia mea. Psalm. 16. 6. f. Pueror. Quóniam tu illúminas lucernam meam; R. Deus meus, illúmina ténebras meas. Ps. 17. 31. Pater noster. y. Et ne nos indúcas. . Sacerd. Illúmina óculos meos; R. Ne unquam obdórmiam in morte. Ps. 12. 4. Benedictiones ut ordinantur post Psalterium. Lectiones cum BBB. ut in Proprio de Tempore. Circumdedérunt me dolóres mortis,* et torrentes iniquitátis conturbavérunt me. Dolores inferni circumdedérunt me:* præoccupavérunt me láquei mortis. In tribulatióne mea invocávi Dóminum, * et ad Deum meum clamávi; * Et exaudívit de templo sancto suo vocem meam; et clamor meus in conspectu ejus introívit in aures ejus. Commóta est et contrémuit terra : fundamenta móntium conturbáta sunt, Non dicitur Te Deum in et commóta sunt; * Feriis. quó niam irátus est eis. Ascendit fumus in ira ejus, et ignis à fácie ejus exarsit : carbónes succénsi sunt ab eo. * Inclinávit cœlos, et descendit: * et calígo sub pédibus ejus. Et ascendit super Chérubim, et volávit : * volávit super pennas ventórum. Et pósuit ténebras latíbulum suum: in circuitu ejus tabernáculum ejus; brósa aqua in núbibus áeris. tene Præ fulgóre in conspectu ejus nubes transiért: grando et carbónes ignis. Et intónuit de cœlo Dóminus, et Altíssimus dedit vocem suam : * grando et carbónes ignis. et Et misit sagittas suas dissipávit eos:* fúlgura mul tiplicávit, et conturbávit eos. Et apparuerunt fontes aquárum, **et reveláta sunt fundamenta orbis terrárum. Ab increpatióne tua, Dómine, ab inspiratióne spíritus iræ tuæ. Ant. Diligam te, Dómine, fortitúdo mea. v. 1. Ant. 8. c. Tu, Dómine. Divisio Psalmi 17. Mnus et accépit me, Isit de summo [Dómi* et assumpsit me de aquis multis. Eripuit me de inimícis meis fortíssimis, et ab iis qui odérunt me; * quóniam confortáti sunt super me. Prævenérunt me in die afflictiónis meæ ; * et factus est Dóminus protector meus. Et eduxit me in latitudinem : * salvum me fecit, quóniam voluit me. Etretribuet mihi Dóminus secundùm justítiam meam, * et secundùm puritátem mánuum meárum retribuet mihi; * secundùm justítiam meam, et secundùm puritátem mánuum meárum in conspectu oculorum ejus. Cum sancto sanctus eris, et cum viro innocente ínnocens eris; Et cum electo electus eris,* et cum perverso pervérteris. Quóniam tu pópulum húmilem salvum fácies, * et óculos superbórum humiliábis. Quóniam tu illúminas lucernam meam, Dómine : * Deus meus, illúmina téņebras meas. Quóniam in te erípiar à tentatióne, *et in Deo meo transgrediar murum. Ant. Tu, Dómine, pópulum húmilem salvum fácies. v. 28.. Vivit Dóminus, et bene-dictus Deus meus ; * et exaltétur Deus salútis meæ. Deus et déxtera Et disciplína tua corréxit me in finen, et disciplína tua ipsa me docébit. Dilatasi gressus meos subtùs me, * et non sunt infirmáta vetígia mea. Pérsequr inimícos meos, et compreendam illos;* et non convrtar donec deficiant. * Confrigam illos, nec póterunt stae: cadent subtùs pedes mes. * Et præinxísti me virtúte ad bellum, et supplantasti insurgents in me subtùs me. Et inincos meos dedisti mihi dorim, * et odiéntes me dispedidisti. Clamaérunt, nec erat qui salvos fácret: * ad Dóminum, ne exaudívit eos. Et cominuam eos ut púlverem an fáciem venti; * ut lutum plaárum delébo eos. Erípiese de contradictiónibus ppuli;* constítues me in capt géntium. Pópuluquem non cognóvi, servív mihi; * in audítu auris bedívit mihi : Filii ani mentíti sunt mihi: *fi aliéni inveteráti sunt, claudicavérunt à sémitis ss. qui das vindictas mihi, et subdis pópulos sub me * liberátor meus de inimícis meis iracundis. Et ab insurgéntibus in me exaltábis me; à viro iníquo erípies me. Proptéreà confitebor tibi in natiónibus, Dómine; * et nómini tuo psalmum dicam. Magníficans salútes Regis ejus, et fáciens misericórdiam Christo suo David, et sémini ejus usquè in séculum. Ant. Dóminus protéctor est ómnium sperántium in se. v. 31. Ant. 8. G. Convérsus est. Canticum Isaïx. c. 12. 1. Onfitébor tibi, Dómine, quóniam irátus es mihi: * convérsus est furor tuus, et consolátus es me. Eccè Deus salvátor meus: * fiduciáliter agam, et non timébo. Quia fortitúdo mea et laus mea Dóminus, * et factus est mihi in salútem. Hauriétis aquas in gáudio de fontibus Salvatóris ; * et dicétis in die illa : Confité→ mini Dómino, et invocáte nomen ejus. Notas fácite in pópulis Ant. 1. f. Beneplácitum est. Psalmus 149. Cantá Antáte Dómino cánticum novum: * laus ejus in Ecclésia Sanctórum. Lætétur Israël in eo qui fecit eum ; *et filii Sion exultent in rege suo. Laudent nomen ejus in choroin tympano, et psaltério psallant ei; Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo, * et exaltábit mansuétos in salútem. Exultábunt Sancti in glória: * lætabuntur in cubili bus suis. Ut fáciant in eis judícium conscriptum : glória hæc est ómnibus Sanctis ejus. Ant. Beneplácitum est Dómino in pópulo suo, et exaltábit mansué os in salútem. v. 4. Capitulum. Rom. 13. 12. 13. Nten appropinquavit : Ox præcessit, dies au abjiciámus ergò ópera tenebrárum, et induámur arma lucis; sicut in de honestè ambulémus. Hymnus Plendor pateræ glóriæ, Lux lucis, et fos lúminis, Sol verus, affulg: tui Emitte lumen Spritûs. Afflante cujus úmine, Oblíta prorsùs séulum Mens, et suî jam il memor, Suspíret æternas lomos. Votis vocémus t Patrem, Qui nos trahens d Fílium, Quod velle dat pis bonum, Hoc et potens de éxequi. Insídat altis mutibus Intamináta cástits : Expers doli, pleum fide, Cor charitáte féweat. Deo Patri sit dória, Ejúsque soli Filo, Tibíque, SancteSpíritus, In sempiterna séula. Amen. V. Repléti smus manè misericórdiâ tuâ, Dómine; H. Exultávimus, et delectáti sumus. Ps. 9. 14. Ad Benedictus, Ant. 6. F. |