* mandávit de te, ut custódiant te in ómnibus viis tuis. In mánibus portábunt te, * ne fortè offendas ad lápidem pedem tuum. Super áspidem et basiliscum ambulábis,* et conculcábis leónem et dracónem. Quóniam in me sperávit, liberábo eum ; * eum, quóniam cognovit no men meum. prótegam Pellat procul phantasmata; Et, dormiente córpore, Fac mens vigil te cógitet. Præsta, Pater piíssime, Patrique compar Unice, Sancto simul cum Spíritu, Regnans per omne séculum. Amen. Capitulum. Jerem. 14. 9. T es autem in nobis Dómine, et nomen tuum invocátum est super nos; ne derelínquas nos. B. brev. In manus tuas, Dómine, * Commendo spíritum meum. B. In manus tuas, Dómine, commendo. y. Redemísti me, Dómine, Deus veritátis. * Commendo spíritum meum. Glória Patri. . In manus tuas, Dómine, commendo spíritum meum. Psalm. 30. 6. . Custódi me, Deus, ut pupillam óculi; R. Subumbraalárum tuirum prótege me. Ps. 16. 8. Ant. 8. G. Non dormitá géntium, * et glóriam plebis tuæ Israël. Ant. Non dormitábit neque dórmiet qui custódit Israël. Psalm. 120. 4. f. Dóminus vobiscum; R. Et cum spíritu tuo. Orémus. Oratio. Llúmina, quæsumus, Dó Imine Deal, tenebras nos tras; et noctis hujus insídias à nobis propitius repelle: salva nos, omnipotens Deus, et lucem tuam nobis concéde perpétuam Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus, , per ómnia sécula seculórum. R. Amen. V. Dóminus vobiscum. V. Benedicámus Dómino. Deindè dicitur secretò: y. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiescant in pace; B. Amen. Posteà, Pater noster. Ave, María. Credo, etc. etiumsi sequatur Officium Noctur Ant. 1. à. Sperent in te Psalmus 9. Onfitebor tibi, Dómine, in toto corde meo : narrábo ómnia mirabília tua. Lætábor et exultábo in te: psallam nómini tuo, Altíssime. In convertendo inimicum meum retrorsùm, * infirmabuntur, et períbunt à fácie tua. Quóniam fecisti judícium meum et causam meam : sedisti super thronum, qui júdicas justítiam. Increpasti gentes, et périit ímpius: * nomen eórum delesti in æternum, et in séculum séculi. Inimíci defecérunt frámeæ in finem, * et civitátes eórum destruxisti. Périit memória eórum cum sónitu; * et Dóminus in æternum pérmanet. Parávit in judício thronum suum; * et ipse judicábit orbem terræ in æquitáte, judicábit pópulos in justítia. Et factus est Dóminus refúgium páuperi; * adjútor in opportunitátibus, in tribulatióne. Et sperent in te qui novérunt nomen tuum; * quóniam non dereliquisti quærentes te, Dómine. Psállite Dómino, qui há bitat in Sion: * annuntiáte inter gentes stúdia ejus. Quóniam requírens sánguinem eórum recordátus est: * non est oblitus clamórem páuperum. Altera divisio Psalmi 9. T quid, Dómine, recessisti longè? * déspicis in opportunitátibus, in tribulatióne? Divisio Psalmi 9. Iserére meî, Dómine: Mimilitatem meam vide humilitátem meam de inimícis meis. MI Qui exaltas me de portis mortis ; * ut annúntiem omnes laudatiónes tuas in portis filia Sion. Exultábo in salutári tuo:* infíxæ sunt gentes in intéritu quem fecérunt. In láqueo isto quem abscondérunt,*comprehensus est pes eórum. * Cognoscétur Dóminus judícia fáciens: in opéribus mánuum suárum comprehénsus est peccátor. Convertantur peccatóres in infernum, * omnes gentes quæ obliviscuntur Deum. Quóniam non in finem oblívio erit páuperis : * patiéntia páuperum non períbit in finem. Exurge, Dómine; non confortétur homo : * judicentur gentes in conspectu com Dùm superbit ímpius incénditur pauper : * prehenduntur in consiliis. quibus cogitant. Quóniam laudátur peccátor in desidériis ánimæ suæ, *et iníquus benedícitur. * Exacerbávit Dóminum peccátor: secundùm multitúdinem iræ suæ non quæret. Non est Deus in conspectu ejus : * inquinátæ sunt viæ illíus in omni témpore. Auferuntur judícia fua à fácie ejus: * ómnium inimicórum suórum dominábitur. Dixit enim in corde suo: Non movébor; * à generatióne in generatiónem sine malo. Cujus maledictióne os plenum est, et amaritúdine et dolo: sub lingua ejus labor et dolor. * Sedet in insidiis cum divítibus in occultis, ut interfíciat innocentem. Oculi ejus in pauperem respiciunt: * insidiatur in abscóndito, quasi leo in spe lunca sua. Insidiátur ut rápiat páuperem; *rápere pauperem, dum áttrahit eum. In láqueo suo humiliábit eum : et *inclinábit se cadet, cùm dominátus fúerit páuperum. Dixit enim in corde suo: Oblitus est Deus; * avertit ne vídeat in fáciem suam, finem. Exurge, Dómine Deus, exaltétur manus tua : * ne obliviscáris páuperum. Propter quid irritávit ímpius Deum?* dixit enim in corde suo: Non requiret. Vides quóniam tu labórem et dolorem consideras,* ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper: * órphano tu eris adjútor. Cóntere bráchium peccatóris et maligni : * quærétur peccátum illíus, et non inveniétur. Dóminus regnábit in æternum, et in séculum séculi: * períbitis, gentes, de terra illíus. Psalmus II. Alvum me fac, Dómine, * quóniam defécit sanctus; quóniam diminútæ sunt veritátes à fíliis hóminum. Vana locúti sunt unusquisque ad próximum suum : lábia dolósa, in corde et corde locúti sunt. Disperdat Dóminus universa lábia dolósa, * et linguam magniloquam ; : Qui dixérunt Linguam nostram magnificábimus, lá– bia nostra à nobis sunt": quis noster Dóminus est ? Propter misériam ínopum, et gémitum pauperum, * nunc exurgam, dicit Dóminus. Ponam in salutári: *fiduciáliter agam in eo. Elóquia Dómini, elóquia casta; * argentum igne examinátum, probátum terræ, purgátum séptuplùm. Tu, Dómine, servábis nos, et custódies nos à generatióne hac in æternum. Desidérium pauperum exaudívit Dóminus : * * præparatiónem cordis eórum audivit auris tua. In circuitu ímpii ámbulant: * secundùm altitúdinem tuam multiplicasti filios hóminum. Psalmus 12. Squequò, Dómine, oblivísceris me in finem? * úsquequò avertis fáciem tuam à me? Quándiù ponam consília in ánima mea, Quorum os maledictióne, et amaritúdine plenum est:* veloces pedes eórum ad effundendum sánguinem. Illúmina óculos meos ne unquam obdórmiam in morte; nequando dicat inimícus meus: Præválui adversùs eum. Qui tríbulant me, exul tábunt si motus fúero: * ego autem in misericórdia tua sperávi. Exultábit cor meum in salutári tuo : *cantábo Dómino qui bona tríbuit mihi, et psallam nómini Dómini altíssimi. Dóminus de cœlo pros pexit super filios hóminum, Contrítio et infelicitas in viis córum, et viam pacis non cognovérunt : non est timor Deiante óculos eórum. Nonne cognoscent omnes qui operantur iniquitátem,* qui dévorant plebem meam, sicut escam panis? Dóminum non invocavérunt : * illic trepidavérunt timóre, ubi non erat timor. Quóniam Dóminus in generatióne justa est; sílium inopis confudistis quóniam Dóminus spes ejus est. con * ut videat si est intélligens, Domine, quis habitábit aut requirens Deum. Omnes declinavérunt, simul inútiles facti sunt: * non est qui fáciat bonum, non est usquè ad unum. Sepulcrum patens est guttur eórum; linguis suis dolósè agebant: * venénum áspidum sub lábiis eórum. aut quis requiescet in monte sancto tuo? Qui ingréditur sine mácula, * et operátur justítiam. Qui loquitur veritátem in corde suo; * qui non egit dolum in lingua sua; |