latrónes.] Cùm expoliassent, et plagas ei graves irro gassent, dimisérunt eum in via semivívum. Tránsiit Sacerdos, útiquè génere próxi mus, prætériit jacentem. Tránsiit Levítes, et hic gé→ nere próximus; jacentem étiam ipse contempsit. Trán siit Samaritánus, génere longinquus, misericórdiâ próximus, fecitque quod nostis. In quo Samaritáno se vóluit intélligi Dóminus Jesus Christus. runt, nullo interim cogi- dò Israëlitam. [Et incidit in tatiónum dolóre fatigantur. Nam qui solerter in vitæ consílio figit mentem, cautè sese in omni actióne circumspiciendo considerat, et ne ex re, quæ ágitur, repentínus finis adversusque subrípiat, hunc priùs, molliter pósito pede cogitatiónis palpat: pensat ne ab his quæ agenda sunt, formído præpédiat; ne in his quæ differenda sunt, præcipitátio impellat; ne prava per concupiscéntiam aperto bello súperent; ne recta per inánem glóriam insidiando supplantent. R. Disciplínam, 249. suos, dixit: Beáti óculi qui Homília sancti Augustíni Epíscopi. Serm. 171. de verbis Apostol. §. 2. Alias Serm. 37. de verbis Domini. [Arrávit Dóminus: [Homo quidam descendébat ab Jerúsalem in Jéricho.] Ostendit illum quodámmoPars Estiva. R. Homo quidam descendébat in Jéricho, et íncidit in latrónes qui despoliavérunt eum, et, plagis impósitis, abiérunt, semivívo relicto. * Sacerdos viso illo, præterívit ; similiter et Levíta: Samaritánus córdiâ motus est. y. Fácere misericórdiam et judícium magis placet Dómino, quàm víctima.* Sacerdos. Luc. 10. 30, 31, 32, 33. Prov. 21.3. Lectio viij. §. 3. Cset immortalis et jusUm ergò longè à nobis tus, tanquam à mortálíbus et peccatóribus, descendit ad nos, ut fieret nobis próximus ille longinquus. Et quid fecit? Cùm habéret ipse duo bona, et nos duo mala ; ille duo bona, justítiam et im S mortalitátem; nos duo mala, iniquitátem et mortalitátem: si utrumque malum nostrum suscepisset, par noster factus esset, et liberatóre nobiscum opus habéret. B. Alligávit Samaritánus vúĺnera ejus, infundens óleum et vinum : et * Impónens illum in jumentum suum, duxit in stábulum, et curam ejus egit. . Qui séquitur justítiam et misericórdiam, invéniet vitam, justítiam, et glóriam. * Impónens illum. Luc. 10. 34. Proverb. 21. 21. Uid Lectio ix. nam et non suscipiendo culpam; et culpam delévit et pœnam. B. Quis horum trium vidétur tibi próximus fuisse illi, qui incidit in latrónes ? Legisperítus dixit: Qui fecit misericórdiam in illum. Ait Jesus: * Vade, et tu + Fac simíliter. y. Indicábo tibi, ô homo, quid Dóminus requírat à te: útiquè fácere judícium, et dilígere misericórdiam. * Vade, et tu. Glória Patri. +Fac simíliter. Luc. 10. 36, 37. Mich. 6. 8. Ad Benedictus, Ant. 1. a. Beáti óculi qui vident quæ Qpróximus nobis? Próxi- multi prophétæ et reges vo mus, non hoc quod nos, sed propè nos. Duo attende: Justus est, immortális est. In duóbus tuis malis, una est culpa, áltera est pœna: culpa est quòd injustus es, pœna est quia mortális es. Ille ut esset próximus, suscépit pœnam tuam, non suscépit culpam tuam : et si suscépit, delendam suscépit, non faciendam. Justus et immortális longè ab injustis et mortálibus. Peccátor mortális, longè eras à justo immortáli. Non est factus ille peccátor, quod tu; sed factus est mortális, quod tu. Manens justus, factus est mortális. Suscipiendo pœ luérunt vidére quæ vos vidétis, et non vidérunt. Luc. 10. 23, 24. Oratio. Deus, de cujus múnere Mnípotens et miséricors venit, ut tibi à fidélibus tuis dignè et laudabiliter serviátur; tríbue, quæsumus, nobis, ut ad promissiónes tuas sine offensióne currámus ; Per Dóminum. Ad Magníficat, Ant. 6. F. Diliges Dóminum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota ánima tua, et ex ómnibus víribus tuis, et ex omni mente tua; et próximum tuum sicut teipsum. Luc. 10. 27. FERIA SECUNDA. Lectio j. c. 2. v. 1. Ili, accédens ad servitútem Dei, sta in justítia et timóre, el præpara ánimam tuam ad tentatiónem, Déprime cor tuum, et sústine: inclína aurem tuam, et suscipe verba intellectus; et ne festínes in témpore obductiónis. Sústine sustentatiónes Dei: conjungere Deo, et sústine, ut crescat in novíssimo vita tua. Omne quod tibi applícitum fúerit, áccipe: et in dolóre sústine, in humilitáte tua patiéntiam habe; quóniam in igne probátur aurum et argentum; hómines verò receptibiles in camíno humiliatiónis. Fle, Dei, sia in et cita sunt ei; et qui diligunt eum, replebuntur lege ipsíus. Qui timent Dóminum, præparábunt corda sua, et in conspectu illíus sanctificábunt ánimas suas. Qui timent Dóminum, custódiunt mandáta illíus, et patiéntiam habébunt usquè ad inspectiónem illíus, dicentes: Si pœnitentiam non egérimus, incidémus in manus Dómini, et non in manus hóminum. Secundùm enim magnitudinem ipsíus, sic et misericórdia illíus cum ipso est. B. Vani sunt omnes hómines, 247. FERÍA TERTIA. I. Beátus homo, 246.Q' Lectio ij. v. 11. Ui honórat patrem suum, vitâ vivet longióre; et qui óbedit patri, REspícite, filii, natiónes refrigerábit matrem. Qui ti hóminum; et scitóte quia nullus sperávit in Dómino, et confúsus est.. Quis enim permansit in mandátis ejus, et derelictus est? aut quis invocávit cum, et despexit illum? Quóniam pius et miséricors est Deus, et remittet in die tribulatiónis peccáta; et protector est ómnibus exquiréntibus se in veritáte. R.Da mihi, Dómine,247. Lectio iij. v. 19. Ui timent Dóminum, inquirent quæ beneplá Qinquirent met Dóminum, honórat parentes; et quasi dóminis sérviet his qui se genuérunt. In ópere et sermóne, et omni patiéntia honóra patrem tuum; ut supervéniat tibi benedíctio ab eo, et benedíctio illíus in novíssimo máneat. Fili, súscipe senectam patris tui, et non contristes eum in vita illíus; et si defécerit sensu, véniam da; et ne spernas eum in virtúte tua. B. Si esurierit inimícus tuus, ciba illum, 248. Lectio ij. v. 19. Ili, in mansuetudine ópera tua pérfice, et super hóminum glóriam diligéris. Quantò magnus es, humília te in ómnibus, et coram Deo invénies grátiam; quóniam magna potentia Dei solíus, et ab humilibus honorátur. Altióra te ne quæsíeris, et fortióra te ne scrutátus fúeris; sed quæ præcépit tibi Deus, illa cógita semper, et in pluribus opéribus ejus ne fúeris curiósus. Non est enim tibi necessárium, ea quæ abscóndita sunt, vidére óculis tuis. R. Mélior est, 248. Lectio iij. v. 27: amat perículum, in illo peribit. Cor ingrédiens duas vias, non habebit successus ; et pravus corde, in illis scandalizábitur. Cor sapientis intellígitur in sapiéntia; et auris bona áudiet cum omni concupiscéntia sapiéntiam. Sápiens cor et intelligibile abstinébit se à peccátis, et in opéribus justitiæ successus habébit. Ignem ardentem extinguit aqua, et eleemosyna resistit peccátis; et Deus protector est ejus qui reddit grátiam: méminit ejus in pósterum, et in témpore casûs sui invéniet firmamentum. R. Disciplínam, 249. FERIA QUARTĂ. De Libro Ecclesiástici. Lectio j. c. 4. v. 1. Fli, eleemosynam pau peris ne defraudes, et óculos tuos ne transvertas à páupere. Animam esurientem ne despéxeris; et non exásperes páuperem in inópia sua. Cor inopis ne afflíxeris, et non prótrahas datum angustianti.Rogatiónem con. tribuláti ne abjícias; et non avertas fáciem tuam ab egéno. Ab ínope ne avertas ócu los tuos propter iram ; et non relinquas quæréntibus tibi retrò maledícere: maledicen. tis enim tibi in amaritúdine ánimæ, exaudiétur depre Fli eum qui fecit illum. B. Beátus homo, 246. Lectio ij. v. 23. Ili, conserva tempus, et devíta à malo. Pro ánima tua ne confundáris dícere ve rum. Ne revereáris próximum tuum in casu suo, nec retíneas verbum in témpore salútis. Non abscondas sapiéntiam tuam in decóre suo: in lingua enim sapiéntia dignóscitur; et sensus, et sciéntia, et doctrína in verbo sensáti, et firmamentum in opéribus justitie. Non contradícas verbo veritátis ullo modo; et de mendácio ine ruditiónis tuæ confúndere. magna est, multitúdinis pec B. Da mihi, Dómine, sédium tuárum, 247. Non confundáris confité Lectio ij. v. 31. TOn confundáris confitéri peccáta tua, et ne subjícias te omni hómini pro peccáto. Noli resistere contra fáciem potentis, nec conéris contra ictum flúvii. Pro justítia agonizáre pro ánima tua, et usque ad mortem certa pro justítia; et Deus expugnabit pro te inimicos tuos. Noli citátus esse in lingua tua; et inútilis, et remissus in opéribus tuis. Noli esse sicut leo in domo tua, evertens domésticos tuos, et ópprimens subjectos tibi. Non sit porrecta manus tua ad accipiendum, et ad dandum collecta. B. Vani sunt omnes hómines, 247. FERIA QUINTA. catórum meórum miserébitur. Misericórdia enim et ira ab illo citò próximant, et in peccatóres réspicit ira il líus. NOO Lectio ij. v. 8. On tardes converti ad Dóminum, et ne differas de die in diem; súbitò enim véniet ira illíus, et in tém– pore vindicta disperdet te. Noli ánxius esse in divitiis injustis; non enim próderunt tibi in die obductiónis et vindictæ. Non véntiles te in omnem ventum, et non eas in omnem viam ; sic enim omnis peccátor probátur in dúplici lingua. Esto firmus in via Dómini, et in veritáte sensûs tui et sciéntia; prosequátur te verbum pacis et justítiæ. Lectio ij. v. 13. Sto mansuétus ad audien E dum verbum, ut intel intél– ligas; et cum sapiéntia próferas responsum verum. Si Noli as est tibi intellectus, responde Lectio j. c. 5. v. I. Oli attendere ad posses díxeris: Est mihi sufficiens vita; nihil enim próderit in témpore vindictae et obductiónis. Ne díxeris: Peccávi, et quid mihi áccidit triste? Altíssimus enim est patiens rédditor. De propitiáto peccáto noli esse sine metu, neque adjícias peccátum. Et ne dicas: Miserátio Dómini próximo: sin autem, sit manus tua super os tuum, ne capiáris in verbo indisciplináto, et confundáris. Non appelléris susurro, et linguâ tuâ ne capiáris et confundáris. Super furem enim est confusio et pœniténtia, et denotátio péssima super bilinguem : susurratóri autem |