Obrazy na stronie
PDF
ePub

mum suam, mansitque in sollicitábat corda virórum Jerúsalem duóbus annis, et Israël. fáciem regis non vidit........... Vocatusque est Absalom, et intrávit ad regem, et adorávit

I

super fáciem terræ ; osculá-
tusque est rex Absalom.
B. Dixi: Confitébor, 198.
FERIA QUINTA.
De Libro secundo Regum.
Lectio j. c. 15. v. 1.
Gitur post hæc fecit sibi
Absalom currus, et équi-
tes, et quinquaginta viros
qui præcéderent eum. Et
manè consurgens Absalom,
stabat juxta intróitum portæ,
et omnem virum, qui habé-
bat negotium ut veniret ad
regis judícium, vocábat Ab-
salom ad se, et dicébat:

Lectio ij. v. 7: DDavid: Vadam,et reddam Dixit Absalom ad regem

vota mea quæ vovi Dómino in Hebron. Vovens enim vovit servus tuus, cùm esset in Gessur Syriæ, dicens: Si redúxerit me Dóminus in Jerúsalem, sacrificábo Dómino. Dixitque ei rex David: Vade in pace. Et surrexit, et ábiit in Hebron. Misit autem Absalom exploratóres in universas tribus Israël, dicens: Statim ut audiéritis clangórem báccinæ, dícite: Regnávit Absalom in Hebron.

Lectio ij. v. 11.

Orrò cum Absalom ié

De qua civitáte es tu? Quires- Porrò

pondens aiébat: Ex una tribu Israël ego sum servus tuus. Respondebatque ei Absalom: Videntur mihi sermónes tui boni et justi; sed non est qui te áudiat constitútus à rege. Dicebatque Absalom: Quis me constítuat júdicem super terram, ut ad me véniant omnes qui habent negótium, et justè júdicem? Sed et cùm accéderet ad eum homo ut salutáret illum, extendébat manum suam, et apprehendens, osculabátur eum. Faciébatque hoc omni Israël venienti ad judí cium, ut audirétur à rege; et

runt ducenti viri de Jerúsalem vocáti, euntes símplici corde, et causam pénitûs ignorantes. Accersivit quoque Absalom Achítophel Gilonítem consiliárium David, de civitáte sua Gilo. Cùmque immoláret vícti¬ mas, facta est conjurátio váli da; pópulusque concurrens augebátur cum Absalom.

Venit ígitur núntius ad David, dicens: Toto corde universus Israël séquitur Absa lom. Et ait David servis suis, qui erant cum eo in Jerúsalem: Súrgite, fugiá

mus.

FERIA SEXTA. De Libro secundo Regum. Lectio j. c. 15. 2. 17. Gressus rex et omnis Israël pédibus suis, stetit procul à domo et universi servi ejus ambulábant

E

débatque egrédiens, et maledicébat, mittebatque lápides contra David, et contra universos servos regis David. B. Quasi adeps separátus à carne, 198.

Lectio iij. c. 16. v. 9.

juxta eum, et legiónes Cére- DIxit autem Abisaï filius

thi, et Phéleti, et omnes Gethæi, pugnatóres válidi, sexcenti viri qui secúti eum fuerant de Geth pédites, præcedebant regem. Omnesflebant voce magnâ, et universus pópulus transíbat: rex quoque transgrediebátur torrentem Cedron, et cunctus pópulus incedebat contra viam, quæ réspicit ad deser

que

tum.

[ocr errors]

R. Amóto Saül, suscitávit Deus David, 197. Lectio ij. v. 30. et c. 16. v. 5. Orrò David ascendébat clivum Olivárum, scandens et flens, nudis pédibus incédens, et operto cápite; sed et omnis pópulus, qui erat cum eo, operto cápite; ascendébat plorans. Nuntiátum est autem David, quòd et Achitophel esset in conjuratióne cum Absalom; dixitque David: Infátua, quæso, Dómine, consilium Achitophel. Venit ergò rex David usquè Báhurim; et eccè egrediebátur indè vir de cognatióne domûs Saül, nómine Sémeï, filius Gera; proce

Sárviæ, regi: Quarè maledícit canis hic mórtuus dómino meo regi? Vadam, et amputábo caput ejus. Et ait rex: quid mihi et vobis est, fílii Sárviæ; dimittite eum, ut maledícat: Dóminus enim præcépit ei, ut maledíceret David; et quis est qui áudeat dícere, quarè sic fécerit? Et ait rex Abísaï, et universis servis suis: Eccè filius meus qui egressus est de útero meo, quærit ánimam meam ; quantò magis nunc filius Jémini? dimíttite eum, ut maledícat juxta præceptum Dómini; si fortè respiciat Dóminus afflictiónem meam, et reddat mihi Dóminus bonum pro maledictióne hac hodiérna.

B.Dixi:Confitebor adversùm me injustítiam meam, 198.

SABBATO. De Libro secundo Regum. Lectio j. c. 18. v. 1.

Onsideráto David pópulo suo, constítuit super eos tribúnos et centuriónes; et dedit pópuli tértiam par

Considerato Pope

tem sub manu Joab, et tértiam partem sub manu Abísaï, filii Sárviæ, fratris Joab; et tértiam partem sub manu Ethaï, qui erat de Geth. Et præcepit, dicens: Serváte mihi púerum Absalom. Itaquè egressus est pópulus in campum contra Israël, et factum est prælium in saltu Ephraïm. Et cæsus est ibi populus Israël ab exércitu David. Accidit autem ut occurreret Absalom servis David, sedens mulo: cùm que ingressus fuisset mulus subter condensam quercum et magnam, adhæsit caput ejus quércui; et illo suspenso inter cœlum et terram,mulus cui inséderat, pertransívit. Vidit autem hoc quispiam, et nuntiávit Joab, dicens: Vidi Absalom pendére de

quercu.

Lectio ij. v. 11.

ait Joab: Aggrediar eum coram te. Tulit ergò tres lánceas in manu sua, et infixit eas in corde Absalom ; cùmque adhuc palpitáret hærens in quercu, cucurrérunt decem júvenes armigeri Joab, et percutientes interfecérunt eum.

Lectio ij. v. 31.

:

Apáruit Chusi, et véniens ait: Bonum apporto núntium, dómine mi rex; judicávit enim pro te Dóminus hódiè de manu ómnium qui surrexérunt contra te. Dixit autem rex ad Chusi Estne pax púero Absalom? Cui respondens Chusi: Fiant, inquit, sicut puer, inimíci dómini mei regis, et universi qui consurgunt adversùs eum in maluni. Contristátus ítaquè rex, ascendit cœnáculum portæ, et flevit et sic loquebátur,

ET ait Joab viro qui nun- vadens: Fili mi Absalom,

tiáverat ei: Si vidisti, quare non confodisti eum cum terra, et ego dedissem tibi decem argenti siclos, et unum bálteum? Qui dixit ad Joab: Si appenderes in mánibus meis mille argénteos, nequáquam mitterem manum meam in filium regis: audiéntibus enim nobis, præcepit rex tibi, et Abisaï, et Ethaï, dicens: Custódite mihi púerum Absalom. Et

Absalom fili mi : quis mihi tríbuat ut ego móriar pro te, Absalom fili mi, fili mi Absalom?

Ad Magnificat, Ant. 3. g. Magnificávit Dóminus Salomónem super omnem Israël et dedit illi glóriam regni, qualem nullus hábuit ante eum rex Israël. 1. Par. 29. 25.

:

Oratio Deus virtútum, infrà ad Laudes.

DOMINICA VI.
post Pentecosten.
IN I. NOCTURNO.
Incipit Liber tértius Regum.
Lectio j. c. 1. v. I.

Ex Davidsenúerat, habé

Lectio ij. v. 32.
Ixit rex David: Vocáte

D mihi Sadoc sacerdótem,

et Nathan prophétam, et Banáïam filium Joíadæ. Qui cùm ingressi fuissent co

Rbatque cetátis plurimos rum rege, dixit ad eos:

dies. Adónias autem filius Haggith elevabátur, dicens: Ego regnábo. Fécitque sibi currus et équites, et quinquaginta viros, qui cúrrerent ante eum. Nec corrípuit eum pater suus aliquandò, dicens: Quarè hoc fecisti? Erat autem et ipse pulcher valdè, secundus natu post Absalom. Et sermo ei cum Joab fílio Sárviæ, et cum Abíathar sacerdote, qui adjuvábant partes Adóniæ. Sadoc verò sacerdos et Banáïas filius Joíadæ, et Nathan prophéta, et Sémeï et Reï, et robur exércitus David non erat cum Adónia.

B. Dixit Dóminus Salo-, móni: Quia non petisti tibi dies multos, nec divitias, sed postulasti tibi sapiéntiam : * Eccè dedi tibi cor sápiens et intélligens: sed et hæc quæ non postulasti, dedi tibi; divitias scilicet et

Tóllite vobiscum servos dómini vestri, et impónite Salomónem filium meum super mulam meam, et dúcite eum in Gihon; et ungat eum ibi Sadoc sacerdos, et Nathan prophéta, in regem super Israël; et canétis búccinâ, atque dicétis: Vivat rex Sálomon. Et ascendétis post eum, et véniet, et sedébit super sólium meum, et ipse regnábit pro me illique præcípiam ut sit dux super Israël, et super Judam.

B. Duæ mulieres meretríces contendebant coram rege. Audívit omnis Israël judícium quod judicasset rex, et timuérunt regem, videntes sapiéntiam Dei esse in eo * Ad faciendum judícium. . Erat Deus cum eo, et dedit illi grátiam, et sapiéntiam.* Ad. 3. Reg. 3. 16. 22, 28. Act. 7. 9, 10.

Lectio iij. v. 36.
T respondit Banáïas fi-

gloriam. y. Potens est Deus Elius Joiada regi, dicens:

ómnia fácere superabundanter quàm pétimus.* Ecce dedi tibi cor sápiens et intélligens. 3. Reg. 3. 11, 12, 13. Ephes. 3. 20.

Amen; sic loquátur Dóminus Deus dómini mei regis. Quómodò fuit Dóminus cum dómino meo rege, sic sit cum

Salomóne, et sublímius fáciat sólium ejus à sólio dómini mei regis David. Descendit ergò Sadoc sacerdos, et Nathan prophéta, et Banáïas filius Joíada, et Cérethi, et Phélethi; et imposuérunt Salomónem super mulam regis David, et adduxérunt eum in Gihon. Sumpsitque Sadoc sacerdos cornu ólei de tabernáculo, et unxit Salomónem; et cecinérunt búccinâ, et dixit omnis pópulus: Vivat rex Sálomon.

B. Regína Saba, audítâ famâ Salomónis in nómine Dómini, venit tentáre eum in ænigmátibus, et dócuit eam ómnia verba quæ proposúerat. * Videns autem omnem sapiéntiam ejus, non habébat ultrà spíritum. Regína Austri venit à finibus terræ audíre sapiéntiam Salomónis. * Videns. Glória. *Videns. 3. Reg.10.1,3,4, 5. Luc. 11. 31.

.

IN II. NOCTURNO. Ex Tractátu sancti Augustíni Epíscopi super Psalmos. Enarrat. in Ps. 126. Lectio io. Alomon erat témpore suo filius David: magnus ille, per quem multa sancta præ cepta, et salúbria monita, et divína sacramenta Spíritus Sanctus in divínis litteris

operátus est. Nam ipse Sálomon mulierum amátor fuit, et reprobátus est à Deo; et usque adeò láqueus illi fuit illa cupíditas, ut à muliéribus étiam idólis sacrificáre cogerétur, sicut de illo Scriptúra testis est. Sed hoc egit misericórdia Dei et spíritus ejus, ut quidquid boni per Salomónem dictum est, Deo tribuerétur; peccátum autem hóminis, hómini.

B. Peccávit Sálomon rex Israël. In géntibus multis non erat rex símilis ei; * Dilectus Deo suo erat; et ipsum duxérunt ad peccátum mulíeres alienígena. . Hæc scripta sunt ad correptiónem nostram: ítaquè qui se exístimat stare, vídeat ne cadat. * Dilectus. 2. Esd. 13. 26. 1. Cor. 10. 11. 12.

Q

Lectio v. Uid mirum quia in pópulo Dei cécidit Sálomon! In paradíso nonne cécidit Adam? nonne cécidit de cœlo Angelus, et diábolus factus est? Ideò docémur in nullo hóminum spem esse ponendam ; quia et iste Sálomon ædificáverat templum Dómino, in typo quidem et in figúra futúræ Ecclésiæ et córporis Dómini. Unde dicitin Evangélio: Sólvite templum hoc, et in tríduo excitábo illud. AEdificávit sibi

« PoprzedniaDalej »