num,

*Auferte deos aliénos de médio vestri, et præparáte corda vestra Dómino, et † Servíte ei soli. . Scriptum est: Dóminum Deum tuum adorábis, et illi soli sérvies.* Auferte deos aliénos. Glória. † Servíte ei soli. Reg. 7. 3. Matth. 4. 10.

IN II. NOCTURNO.

Ex Libro sancti Augustíni Epíscopi, de Civitate Dei. Lib. 16. c. 43. §. 2. Lectio iv.

Efuncto Móyse, pópu

et in terram promissiónis introduxit, eamque pópulo divísit. Ab his duobus mirabílibus dúcibus bella étiam prospérrimè ac mirabiliter gesta sunt, Deo contestante, non tàm propter mérita Hebræi pópuli, quàm propter peccáta eárum quæ debellabantur géntium, illas eis provenisse victórias.

R. Deus plebis Israël elégit patres nostros post hæc dedit júdices : exindè *Et postulavérunt regem; dedit illis Saül virum de tribu Bénjamin.y. Dixérunt majóres natu Israël Samueli: Constítue nobis regem, ut júdicet nos. * Et dedit. Act. 13. 17, 20, 21. 1. Reg. 8. 5.

Lectio v. Ost istos duces, júdices fuérunt, jam in terra

promissiónis pópulo collocáto, ut inciperet interim reddi Abrahæ prima promissio de gente una, id est, Hebræa, et terra Chánaan : nondùm de ómnibus géntibus et toto orbe terrárum; quòd Christi adventus in carne, et non véteris legis observatiónes, sed Evangélii fides fúerat impletúra. Tempóribus autem júdi– cum, sicut se habébant et peccáta pópuli et misericórdia Dei, alternavérunt prós

B. Dixit Sámuël ad Saül: Pércute Amalec, non parcas ei. Et pepercit Saül Agag. Ait autem Sámuël ad Saül:*Pro eo quòd abjecisti sermónem Dómini, abjécit te Dóminus, ne sis rex. . Quicumque totam legem serváverit, offendat autem in uno, factus est ómnium reus. Pro eo. 1. Reg. 15. 1, 3, 9, 16, 23. Jacob. 2. 10.

I

*

Lectio vj. §. 3. Ndè ventum est ad regum témpora, quorum primus regnávit Saül: quo reprobáto, et béllicâ clade prostráto, ejusque stirpe rejectâ ne indė reges orirentur 9 David successit in regnum, cujus máximè Christus dictus est Fílius. In quo artículus quidam factus est, et exórdium quodámmodò ju

ventútis pópuli Dei: cujus géneris quædam velut adolescéntia ducebátur ab ipso Abraham usque ad hunc David.

R. Numquid vult Dóminus holocausta et víctimas, et non potiùs ut obediátur voci Dómini?* Mélior est enim obedientia quàm víctimæ. . Qui permánserit in lege factor óperis, hic beátus in facto suo erit. * Mélior. Glória.* Mélior. 1. Reg. 15. 22. Jac. 1. 25.

lis se oppressos peccatórum mólibus sciunt, stant quidem in via justítiæ, nulla illícita pérpetrant, sed tamen ad cœlestem pátriam ánxiè non anhélant; tantòque sibi in rebus lícitis usum præbent, quantò se perpetrasse nulla illícita meminérunt. Et plerumquè pigri rémanent ad exercenda bona præcipua, quia valdè sibi secúri sunt, quòd nulla commíserint mala gravióra.

H. Erant appropinquantes Jesu Publicáni et peccatóres ; et murmurábant Pharisæi et Scribæ, dicentes : Quia hic * Peccatóres récipit, et mandúcat cum illis. y. Miserátor et misé– ricors Dóminus, longánimis et multùm miséricors * Peccatóres. Luc. 15. 1, 2. Psalm. 102. 8.

T

Lectio viij.

Papa.

Homil.34.inEo. hab. Dom.III. post Pentecost. post init. C Prasiderandi, one DomiOnsiderandum nobis est, nus plùs de conversis peccatóribus, quàm de stántibus justis, in coelo gaudium esse fateátur. Unde hoc? nisi quòd ipsi per quotidiánum experimentum nóvimus; quia plerumquè hi qui nul

damna præcedéntia lucris sequéntibus recompensant.

B. Quis ex vobis homo, qui habet centum oves, et si perdiderit unam, nonne vadit ad illam quæ períerat, donec invéniat eam? et cùm invénerit, impónit in húmeros suos gaudens; ità * Gáudium erit in cœlo super uno peccatóre pœnitentiam agente. V. Si ímpius égerit poenitentiam à peccáto suo; vitâ vivet, et non moriétur. * Gáudium. Luc. 15. 4, 5, 7. Ezech. 33. 14, 15.

Lectio ix.

Ajus ergò de peccatóre converso, quàm de stante justo gaudium fit in colo; quia et dux in prælio plùs eum militem diligit, qui post fugam reversus, hostem fórtiter premit,quàm illum qui nunquam terga præbuit, et nunquam áliquid fórtiter gessit. Sic agrícola illam ámpliùs terram amat quæ post spinas úberes fruges profert, quàm eam quæ nunquam spinas hábuit, etnunquam fértilem messem prodúcit.

R. Ego pascam oves meas: * Quod períerat, requíram; et quod abjectum erat, redúcam; et + Quod infirmum fúerat, consolidábo. y. Venit Fílius hóminis quærere, et salvum fácere quod pe

ríerat.* Quod períerat. Gló. ria. + Quod infirmum. Ezech. 34. 15, 16. Luc. 19. 10. Te Deum, p. 8.

[Et dicitur in omnibus Dominicis usquè ad Adventum.]

Ad Benedictus, Ant. 6. F. Quæ múlier habens drachmas decem, si perdiderit drachmam unam, nonne quærit diligenter; et cùm invénerit, convocat amícas, dicens: Congratulámini mihi, quia invéni drachmam quam perdideram. Luc. 15. 8, 9.

Oratio.

Rotector in te sperántium, Deus, sine quo nihil est válidum, nihil sanctum, multiplica super nos misericórdiam tuam; ut, te rectóre, te duce, sic transeámus per bona temporália, ut non amittámus æterna; Per Dóminum.

Ad Magníficat, Ant. 4. E. Dico vobis: Gáudium erit coram Angelis Dei superuno peccatóre pœnitentiam agente. Luc. 15. 10.

Oratio Protector, suprà. FERIA SECUNDA. De Libro primo Regum. Lectio j. c. 14. v. 22. absconderant in monte Mnes Israelitæ qui se Ephraïm, audientes quòd fugissent Philisthæi, sociavérunt se cum suis in prælio; et erant cum Saül quasi de

cem millia virórum. Adjurávit autem Saül pópulum, dicens: Maledictus vir qui coméderit panem usquè ad vésperam, donec ulciscar de inimícis meis. Et non manducávit universus pópulus panem: omneque terræ vulgus venit in saltum, in quo erat mel super fáciem agri. Ingressus est ítaquè pópulus saltum, et apparuit fluens mel, nullusque applícuit manum ad os suum; timébat enim pópulus juramentum. Porrò Jonathas non audíerat cùm adjuráret pater ejus pópulum: extenditque sum

quem accíderit peccátum hoc hódiè. Vivit Dóminus salvátor Israël, quia si per Jó

natham filium meum factum est, absque retractatióne moriétur. Ad quod nullus contradixit ei de omni pópulo. Et ait ad universum Israël : Separámini vos in partem unam, et ego cum Jónatha fílio meo ero in parte áltera. Responditque pópulus ad Saül: Quod bonum vidétur in óculis tuis, fac.

B. Dixit Sámuël ad universum Israël, 187.

Lectio iij. v. 41.

T dixit Saül ad Dómi

bat in manu, et intinxit in favum mellis; et convertit manum suam ad os suum et illumináti sunt óculi ejus. B. Dilectus à Dómino Deo suo Sámuel, 187. Lectio ij. v. 36. DT dixit Saül: Irruámus super Philisthæos nocte, et vastémus eos úsquedùm illucescat mane, nec relinquámus ex eis virum. Et ait sacerdos Accedámus hùc ad Deum. Et consúluit Saül Dóminum: Nùm pérsequar Philisthiim, si trades eos in manus Israël? Et non respondit ei in die illa. Dixitque Saul Applicáte huc universos ángulos pópuli; et scitóte, et vidéte per

:

Deum Dómine Deus Israël, da indícium: quid est quòd non respónderis servo tuo hódie? Si in me aut in Jónatha fílio meo est iniquitas hæc, da ostensiónem aut si hæc iniquitas est in pópulo tuo, da sanctitátem. Et deprehensus est Jónathas et Saul; pópulus autem exívit. Et ait Saül: Míttite sortem inter me et inter Jónatham fílium meum: et captus est Jónathas. Dixit autem Saül ad Jónatham: Indica mihi quid féceris. Et indicávit ei Jónathas, et ait: Gustans gustávi in summitáte virgæ quæ erat in manu mea, paúlulùm mellis, et eccè ego mórior. Et ait Saül: Hæc

fáciat mihi Deus, et hæc addat, quia morte moriéris, Jónatha. Dixitque pópulus ad Saül: Ergone Jonathas moriétur, qui fecit salútem hanc magnam in Israël ? Hoc nefas est: vivit Dóminus, si ceciderit capillus de cápite ejus in terram, quia cum Deo operátus est hódiè.. Liberávit ergò pópulus Jónatham, ut non morerétur. B. Si in toto corde vestro revertímini, 187.

FERIA TERTIA. De Libro primo Regum. Lectio j. c. 15. v. 16. It Sámuel ad Saül: Sine me, et indicábo tibi quæ locútus sit Dóminus ad me nocte. Dixitque ei: Lóquere. Et ait Sámuel: Nonne cùm párvulus esses in óculis tuis, caput in tribubus Israël factus es? unxitque te Dóminus in regem super Israël, et misit te Dóminus in viam, et ait: Vade, et intérfice peccatóres Amalec, et pugnábis contra eos usquè ad interneciónem eórum. Quarè ergò non audisti vocem Dómini; sed versus ad prædam es, et fecisti malum in óculis Dómini? Et ait Saül ad Samuélem: Imò audívi

vocem Dómini, et ambulávi

in via per quam misit me Dóminus, et adduxi Agag regem Amalec, et Amalec

interféci. Tulit autem de præda pópulus oves et boves, primítias eórum quæ cæsa sunt, ut immolet Dómino Deo suo in Gálgalis. B. Deus plebis Israël, 188. Lectio ij. v. 22.

ta

T ait Sámuel: Numquid Tait vult Dóminus holocauset víctimas, et non pótiùs ut obediátur voci Dómini? Mélior est enim obedientia quàm víctimæ; et auscultáre magis quàm offerre ádipem aríetum: quóniam quasi peccátum ariolandi est, repugnáre; et quasi scelus idololatría, nolle acquiéscere. Pro eo ergò quòd abjecisti sermónem Dómini, abjécit te Dóminus, ne sis rex. Dixitque Saül ad Samuélem : Peccávi, quia prævaricátus sum sermónem Dómini et verba tua, timens pópulum, et obédiens voci eórum. Sed nunc porta, quæso, peccátum meum, et revertere mecum, ut adórem Dóminum. Et ait Sámuel ad Saül: Non revertar tecum, quia projecisti sermónem Dómini, et projécit te Dóminus, ne sis rex super Israël.

B. Dixit Sámuel, 188.
Lectio iij. v. 27:
T conversus est Sámuël

Et abiret: ille autem apprehendit summitátem pállii ejus, quæ et scissa est. Et

ait