Pro multis effundétur in remissiónem peccatorum. . Hic est sanguis foederis quod pépigit Dóminus vobiscum. *Hic est. Glória. + Pro multis. Matth. 26, 27, 28. Exod. 24. 8.

IN III. NOCTURNO. In Psalmo Júdica me, 106. Ant. 7. a. Introíbo ad altáre Dei; ad Deum qui lætificat juventútem meam. v. 4. In Psalm. Exultáte Deo,

112.

Aut. 8. G. Cibávit eos ex ádipe frumenti; et de petra, melle saturávit eos. v. 17. In Psalm. Quàm dilecta, 144.

Ant. 6. F. Cor meum et caro mea exultavérunt in Deum vivum. v. 3.

. Puer. Edent páuperes et saturabuntur: . Vivent corda eórum in séculum séculi. Ps. 21. 27. Paternoster. y. Etnenos. f. Sacerdotal. Adjutórium nostrum, etc.

Léctio sancti Evangélii secundùm Joannem. Lectio vij. c. 6. v. 56. N illo témpore; Dixit Je I sus

Caro mea verè est cibus, et Sanguis meus verè est potus. Qui mandúcat meam Car

Homília sancti Augustíni Epíscopi.

In Joann. Evang. Tract. 26. §. 17. Um cibo et potu id áppetant hómines, ut non esúriant, neque sítiant; hoc veráciter non præstat, nisi iste cibus et potus, qui eos à quibus súmitur, immortáles et incorruptibiles facit; id est, societas ipsa Sanctórum, ubi pax erit et únitas plena atque perfecta. Proptéreà quippè, sicut étiam ante nos hoc intellexérunt hómines Dei, Dóminus noster Jesus Christus Corpus et Sánguinem suum in eis rebus commendávit, quæ ad unum áliquid rediguntur ex multis. Namque áliud in unum ex multis granis cónficit: áliud in unum ex multis ácinis cónfluit.

R. Caro mea verè est cibus, et Sanguis meus verè est potus. Qui mandúcat meam Carnem, et bibit meum Sánguinem, * In me manet, et ego in illo. y. Non est ália nátio tam grandis, quæ hábeat deos approinquantes sibi, sicut

noster. * In me. Joann. 6. 56, 57. Deut. 4. 7.

Lectio viij. §. 18. Eniquè jam expónit quó

guinem, in me manet, et ego in illo. Et réliqua.

tur, et quid sit manducare

Corpus ejus, et Sánguinem

bibere.[Qui manducat Car

nem meam, et bibit meum Sánguinem, in me manet, et ego in illo.] Hoc est ergò manducare illam escam, et illum bibere potum, in Christo manére, et illum manentem in se habére. Ac per hoc qui non manet in Christo, et in quo non manet Christus, procul dúbio nec mandúcat spiritáliter Carnem ejus, nec bibit ejus Sánguinem, licèt carnaliter et visibiliter premat déntibus Sacramentum Córporis et Sánguinis Christi: sed magis tantæ rei Sacramentum ad judícium sibi mandúcat et bibit, quia immundus præsumpsit ad Christi accédere Sacramenta, quæ áliquis non dignè sumit, nisi qui mundus est; de quibus dícitur: [Beáti mundo corde, quóniam ipsi Deum videbunt.] B. Quicumque manducáverit panem hunc, vel bíberit cálicem Dómini indignè, reus erit Córporis et Sánguinis Dómini: * Probet autem seipsum homo, et sic de pane illo edat et de cálice bibat. . Anima pol

lúta

quæ éderit de cárnibus hósti, períbit de pópulis suis. * Probet autem seipsum homo. 1. Cor. 11. 27, 28. Levit. 7. 20.

Lectio ix. §. 19. inquit, I misit vivens Pater, et ego

[Icut,

me

vivo propter Patrem; et qui mandúcat me, et ipse vivet propter me.]Acsi díceret:Ut ego vivam propter Patrem, id est, ad illum tanquam majórem réferam vitam meam, exinanítio mea fecit, in qua me misit: ut autem quisque ́ vivat propter me, participátio facit quâ manducat me. Ego ítaquè humiliátus, vivo propter Patrem ; ille erectus, vivit propter me. Si autem ità dictum est: [ Vivo propter Patrem, ] quia ipse de illo, non ille de ipso est; sine detrimento æqualitátis dictum est. Nec tamen dicendo: [Et qui mandúcat me, et ipse vivet propter me, eamdem] suam et nostram æqualitátem significávit; sed grátiam Mediatóris ostendit.

B. Unus panis, * Unum corpus multi sumus, † Omnes qui de uno pane participámus. V. Exultáte in conspectu Dei, qui inhabitáre facit uníus moris in domo. * Unum. Glória. † Omnes. 1. Cor. 10. 17. Ps. 67. 5, 7. Te Deum, p. 8.

. Sacerdotal. Parasti in conspectu meo mensam, R. Adversùs eos qui tríbulant me. Ps. 22. 5.

AD LAUDES MATUTINAS. Psalmi de Dominica. Ant. 1. a. Sapiéntia ædificávit sibi domum, míscuit vinum, et propósuit mensam. Prov. 9. 1, 2.

Ant. 6. F. Quid bonum ejus est, et quid pulchrum ejus, nisi frumentum eleciórum, et vinum gérminans vírgines? Zach. 9. 17. 9.17.

Ant. 3. g. Pinguis panis ejus, et præbébit delícias régibus. Gen. 49. 20.

Ant. 2. D*. Angelórum

saturáti sunt, et impinguáti sunt, et abundavérunt delíciis in bonitáte tua magna. 2. Esdr. 9. 25.

29

Capitul. Is. 55. 2, 3. Udíte audientes me, comédientes me, et lectábitur in crassitúdine ánima vestra: inclináte aurem vestram, et veníte ad me, audíte, et vivet ánima vestra. HYMNUS. S. Thom. Aquin. Erbum supernum pródiens, Nec Patris linquens déxte

V

ram,

Ad opus suum éxiens,
Venit ad vitæ vésperam.

In mortem à discípulo
Suis tradendus æmulis,
Priùs in vitæ férculo
Se tradidit discípulis.

Quibus sub bina spécie Carnem dedit et Sánguinem; Ut-dúplicis substántiæ Totum cibáret hóminem.

Se nascens dedit sócium, Convescens in ædúlium : Se móriens in prétium, Se regnans dat in præmium.

O salutáris Hóstia, Quæ cœli pandis óstium, Bella premunt hostília, Da robur, fer auxílium.

Qui Carne nos pascis tuâ, Sit laus tibi, Pastor bone, Cum Patre, nec tibi minor Laus, utriusque Spíritus. Amen.

y. Parasti, suprà.

Ad Benedictus, Ant. 7. a.

Oratio.

de cœlo descendi; si quis manducáverit ex hoc pane, vivet in æternum. Joann. 6. 51, 52.

Oratio.

Eus, qui nobis, sub Sacramento mirábili, passiónis tuæ memóriam reliquisti; tríbue, quæsumus, ità nos Córporis et Sánguinis tui sacra mystéria venerári, ut redemptiónis tuæ fructum in nobis júgiter sentiámus; Qui vivis et regnas cum Deo Patre.

Ad Horas, non dicuntur Hymni. Psalmi de Dominica. AD PRIMAM, Ant. Sapiéntia, j. de Laudibus. Capitul. 1. Cor. 10. 1, 3, 4. Atres nostri omnes eam

sitúrus ex hoc mundo ad Patrem, in Sacramento amóris tui nobiscum remanére voluisti; concéde, quæsumus, ut quem in terris velátum adorámus, revelátâ fácie júgiter adorémus in cœlis; Qui vivis et regnas.

V. Pretiósa, et reliqua ut in Psalterio. Sic dicitur Prima per Octav. nisi aliter notetur. AD TERTIAM.

Ant. Quid bonum, ij. de Laudibus.

Capitul. 1. Cor. 11. 23, 24. Ominus Jesus, in qua D nocte tradebátur, accé

pit panem, et grátias agens fregit, et dixit: Accipite et manducáte : hoc est Corpus meum, quod pro vobis train mean

commemoratiónem. R. Deo grátias. R.br. Panem cœli * Dedit eis; R. Panem cœli. y. Panem Angelórum manducávit homo.* Dedit eis. Glória. R. Panem. Ps. 77. 24, 25. . Edúcas panem de terra; . Et vinum lætíficet cor hóminis. Ps. 103. 14, 15. AD SEXTAM. Ant. Pinguis panis ejus, iij. de Laudibus.

S

Capitul. 1. Cor. 11. 25. Imiliter et cálicem, postquam cœnávit, dicens:

Hic calix, novum testamentum est in meo Sánguine: hoc fácite, quotiescumque bibétis, in meam commemoratiónem.

B. breve. Edúcas pánem De terra. B. Edúcas. y. Et vinum lætíficet cor hóminis. *De terra. Glória. B. Edúcas. Ps. 103. 14, 15.

. Edent páuperes, et saturabuntur; R. Vivent corda eórum in séculum séculi. Ps. 21. 27.

AD NONAM. Ant. Angelórum escâ, iv. de Laudibus.

Q

Capitul. 1. Cor. 11. 26. Uotiescumque manducábitis panem hunc, et cálicem bibétis, mortem Dómini annuntiábitis, donec véniat.

B. breve. Edent páuperes, *Etsaturabuntur; B. Edent. V. Vivent corda eórum in séculum séculi. * Et satura* buntur. Glória. H. Edent. Ps. 21. 27.

. Parasti in dulcédine tua H. Páuperi, Deus. Psalm. 67. 11.

AD VESPERAS.

In Ps. Dixit Dóminus, 27. Ant. 1. a. Jurávit Dóminus et non pœnitébit eum: Tu es Sacerdos in æternum secundùm ordinem Melchísedech. Ps. 109. 5.

In Ps. Confitebor tibi, 28.

Ant. 1. a. Memóriam fecit mirabílium suórum miséri– cors et miserátor Dóminus : escam dedit timéntibus se. Ps. 110. 4, 5.

In Ps. Crédidi, p. 49.

Ant. 3. E. Cálicem salutáris accípiam, et sacrificábo hóstiam laudis. Ps. 115. 4. 7. In Ps. Beáti omnes, 86. Ant. 4. E. Filii tui, sicut novellæ olivárum, in circúitu mensæ tuæ. Ps. 127. 4.

In Ps. Lauda, Jerúsalem,

p. 70.

Ant. 5. a. Pósuit fines tuos pacem; et ádipe frumenti sátiat te. Ps. 147. 3.

Capitul. 1. Cor. 10. 16. Alix benedictiónis cui benedicimus, nonne communicátio Sánguinis Christi est? Et panis quem frángimus, nonne participátio Córporis Dómini est?

Allelúia. y. Confiteantur Dómino misericórdiæ ejus, et mirabília ejus filiis hóminum : quia ánimam inánem, et ánimam esurientem satiávit bonis. Allelúia. Psalm. 106. 8, 9. HYMNUS. S. Thom. Aquin. Ange, lingua, gloriósi

Córporis mystérium, Sanguinísque pretiósi, Quem in mundi prétium, Fructus ventris generósi, Rex effúdit géntium.

Nobis datus, nobis natus