Confiteantur tibi, Dómine, omnes reges terræ ; quia audiérunt ómnia verba oris tui. Et cantent in viis Dómini, * quóniam magna est glória Dómini; Quóniam excelsus Dóminus, et humília réspicit, et alta à longè cognoscit. Si ambulávero in médio tribulatiónis, vivificábis me; * et super iram inimicórum meórum extendisti manum tuam, et salvum me fecit déxtera tua. Dóminus retribuet pro me: Dómine, misericórdia tua in séculum; * ópera mánuum tuárum ne despícias. Ant. In conspectu Angelórum psallam tibi, Dómine. v. 2. Ant. 2. D. Quò ibo. Psalmus 138. Omine, probásti me, Det cognovisti me: * tu cognovisti sessiónem meam, et resurrectiónem meam. Intellexisti cogitatiónes meas de longè: * sémitam meam et funiculum meum investigasti. Et omnes vias meas prævidisti, quia non est sermo in lingua mea. Eccè, Dómine, tu cognovisti ómnia, novíssima et antíqua tu formásti me, et posuisti super me manum tuam. * Mirábilis facta est sciéntia tua ex me; confortáta est, et non pótero ad eam. Quò ibo à spíritu tuo? * et quò à fácie tua fúgiam? Si ascéndero in cœlum, tu illic es; * si descéndero in infernum, ades: Si sumpsero pennas meas dilúculò, et habitávero in extrémis maris; Etenim illùc manus tua dedúcet me, et tenébit me déxtera tua. Et dixi: Fórsitan ténebræ conculcábunt me; et nox illuminátio mea in delíciis meis. Quia ténebræ non obscurabuntur à te, et nox sicut dies illuminábitur; * sicut ténebræ ejus, ità et lumen ejus. * Quia tu possedisti renes meos: meos: suscepísti me de útero matris meæ. Ant. Quò ibo à spíritu tuo? et quò à fácie tua fúgiam? 2. 6. Ant. 3. c. Deduc me. Divisio Psalmi 138. Onfitebor tibi(Dómine), C quia terribiliter magnificátus es: mirabilia ópera tua, et ánima mea cognoscit nimis. Non est occultatum os meum à te, quod fecisti in occulto; * et substantia mea in inferióribus terræ. Imperfectum meum vidérunt óculi tui, et in libro tuo omnes scribentur : dies formabuntur, et nemo in eis. Mihi autem nimis honorificáti sunt amíci tui, Deus: * nimis confortátus est principátus eórum. Dinumerábo eos, et super arénam multiplicabuntur:* exurrexi,et adhuc sum tecum. Si occíderis, Deus, peccatóres; * viri sánguinum, declináte à me; Quia dicitis in cogitatió ne: * Accípient in vanitáte civitátes tuas. Nonne qui odérunt te, Dómine, óderam; * et super inimícos tuos tabescébam? Qui cogitavérunt iniquitátes in corde, * totâ die constituébant prælia. Acuérunt linguas suas sicut serpentis, * venénum áspidum sub lábiis eórum. Custódi me, Dómine de manu peccatóris ; * et ab hominibus iniquis éripe me; 2 Qui cogitavérunt supplantáre gressus meos * abscondérunt superbi láqueum mihi. Et funes extendérunt in láqueum: * juxta iter scándalum posuerunt mihi. Dixi Dómino: Deus meus es tu; * exáudi, Dómine vocem deprecatiónis meæ. Ant.Custódime, Dómine, de manu peccatóris. v. 4. Ant. 4. g. Habitábunt. Divisio Psalmi 139. Perfecto ódio óderam il- Domine, Dómine, virtus los; mihi. et inimíci facti sunt Proba me Deus, et scito cor meum: *intérroga me et cognosce sémitas meas', Et vide si via iniquitátis in me est; * et deduc me in via æterna. * obum salútis meæ, brasti super caput meum in die belli. Ne tradas me, Dómine, à desidério meo peccatóri: * cogitavérunt contra me; ne derelínquas me, ne fortè exaltentur. T Caput circuitus eórum ; Ant. Deduc me, Deus, in labor labiórum ipsórum opé via æterna. v. 23. Ant. 8. c. Custódi me. Psalmus 139. Ripe me, Dómine, ab hómine malo : * à viro iníquo éripe me. riet eos. Cadent super eos carbónes: in ignem dejícies eos; * in misériis non subsistent. Vir linguósus non dirigétur in terra: * virum injus y. Ad te clamávi totâ die; B. Ad te, Dómine, ánimam meam levávi. Ps. 85. 3, 4. tum mala cápient in intéritu. In sempiterna sécula. Amen. Cognóvi quia fáciet Dóminus judícium inopis, * et vindictam pauperum. Verumtamen justi confitebuntur nómini tuo; * et habitábunt recti cum vultu tuo. Ant. Habitábunt recticum vultu tuo. v. 14. Capitulum 1. Petr. 1. 22. Ad Magnificat, Ant. 7. d. Esurientes implevit bonis; et dívites dimísit inánes. Luc. 1. 53. AD COMPLETORIUM. Otus in Judæa Deus: * A Nismas vestras castacia-N in Israel magnum no tes charitátis, in fraternitátis amóre, simplici ex corde invicem dilígite atténtiùs. Hymnus. Lutum perítus ártifex Velut duci, subdit Deus: Deo Patri sit glória, De coelo audítum fecisti judícium: * terra trémuit, et quiévit, Cùm exurgeret in judícium Deus, * ut salvos fáceret omnes mansuétos terræ. Quóniam cogitátio hóminis confitébitur tibi; * et reliquiæ cogitatiónis diem festum agent tibi. Vovéte, et réddite Dómino Deo vestro, omnes qui in circuitu ejus affertis múnera, DE * Terríbili, et ei qui aufert spíritum príncipum, terríbili apud reges terræ. Psalmus 82. Dbine táceas, neque Eus, quis símilis erit ticompescáris, Deus; Quóniam eccè inimíci tui sonuérunt : et qui odérunt extulérunt caput. te * * Super pópulum tuum malignavérunt consilium, * et cogitavérunt adversùs Sanc tos tuos. * Dixérunt: Veníte, et disperdámus eos de et non memorétur nomen Israël ultrà. * Disperiérunt in Endor; facti sunt ut stercus terræ. Pone príncipes eórum sicut Oreb, et Zeb, et Zébee, et Sálmana; * Omnes príncipes eórum, qui dixérunt : * Hæreditáte possideámus sanctuárium Dei. Divisio Psalmi 82. DEus meus, poni illos ut rotam, * et sicut stípulam ante fáciem venti. Sicut ignis qui combúrit sylvam, et sicut flamma combúrens montes; * Ità persequéris illos in tempéstáte tua, et in ira tua turbábis eos. Erubescant et conturbentur in séculum séculi, gente; confundantur, et péreant; Et cognoscant quia nomen tibi, Dóminus, * tu solus Altíssimus in omni terra. Quóniam cogitavérunt unanímiter: * simul adversùm te testamentum disposuérunt tabernácula Idumæórum, et Ismahelítæ. Moab, et Agaréni, Gebal, et Ammon, et Amalec; * alienígenæ cum habitántibus Tyrum. Etenim Assur venit cum illis; facti sunt in adjutórium filiis Lot. Fac illis sicut Mádian et Sísaræ; * sicut Jabin in torrente Cisson. SABBATO AD OFFICIUM NOCTURNUM. Invitat. Ipse est Dóminus Deus noster: * Veníte, adorémus. Psalmus Veníte, p. 2. Antáte Dómino cán- Cute novum, mirabília fecit. Salvávit sibi dextera ejus, |