chio virtútis tuæ dispersisti bitur ei, et bráchium meum confortábit eum. inimícos tuos. Tui sunt coeli, et tua est terra; orbem terræ, et plenitúdinem ejus tu fundasti : * aquilónem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nómine tuo exultábunt: *tuum bráchium cum potentia. Firmétur manus tua, et exaltétur déxtera tua; * justítia et judícium præparatio sedis tuæ. Misericórdia et véritas * præcédent fáciem tuam. Divisio Psalmi 88. BE Eátus pópulus qui scit jubilatiónem : * Dómine, in lúmine vultus tui ambulábunt, Et in nómine tuo exultábunt totâ die, * et in justítia tua exaltabuntur: Quóniam glória virtútis eórum tu es; *et in beneplácito tuo exaltábitur cornu unxi eum. servum Si autem derelíquerint filii ejus legein meam, in judíciis meis non ambuláverint; Si justítias meas profaná- verint, Visitábo in virga iniquitátes eórum, * et in verbéribus peccáta eórum. Misericórdiam autem Manus enim mea auxiliá- meam non dispergam ab eo, J neque nocebo in veritáte tis in finem? * exardescet mea. Neque profanábo testamentum meum; * et quæ procédunt de lábiis meis, non fáciam írrita. Altera divisio Psalmi 88. Emel jurávi in sancto meo, si David méntiar:* semen ejus in æternum manébit ; Et thronus ejus sicut sol in conspectu meo, et sicut luna perfecta in æternum; et testis in cœlo fidélis. Tu verò repulisti et despexisti, distulisti Chris Diripuerunt eum omnes transeuntes viam: *factus est oppróbrium vicínis suis. Ubi sunt misericórdiæ tuæ antíquæ, Dómine, * sicut jurasti David in veritáte tua? Memor esto, Dómine 9 opprobrii servórum tuórum (quod continui in sinu meo) multárum géntium; Quòd exprobravérunt inimíci tui, Dómine, * quòd exprobravérunt commutatiónem Christi tui. Benedictus Dóminus in æternum. * Fiat, fiat. AD SEXTAM. Hymnus, Rector potens. Exaltasti dexteram depri- Domine, refugium fac méntium eum: lætificasti omnes inimícos ejus. Avertisti adjutórium gládii ejus, * et non es auxiliátus ei in bello. Destruxisti eum ab emundatióne, et sedem ejus in terram collisisti. Minorasti dies témporis ejus: * perfudisti eum confu sióne. Usquequò, Dómine, aver tus es nobis,*à generatióne in generatiónem. Priusquam montes fíerent, aut formarétur terra et orbis, * à século et usquè in séculum tu es Deus. Ne avertas hóminem in humilitátem; *et dixisti : Convertímini, filii hóminum. Quóniam mille anni ante óculos tuos, * tanquam dies hesterna quæ prætériit, et custódia in nocte. báti sumus. * Posuisti iniquitátes nostras in conspectu tuo, séculum nostrum in illuminatióne vultus tui. Quóniam omnes dies nostri defecérunt, * et in ira tua defécimus. Anni nostri sicut aránea meditabuntur: * dies annórum nostrórum, in fpsis septuaginta anni:" Si autem in potentátibus octoginta anni; * et ámpliùs eórum, labor et dolor. Quóniam supervenit mansuetudo,* et corripiémur. Divisio Psalmi 89. Uis novit potestátem iræ tuæ, *et præ timóre tuo iram tuam dinumerare? Déxteram tuam sic notam fac, et eruditos corde, in, sapiéntia. Q Convértere, Dómine,, úsquequò? *et deprecabilis esto super servos tuos. Repléti sumus manè misericórdiâ tuâ; * et exultávimus, et delecțáti sumus ómnibus diébus nostris. Lætáti sumus pro diébus Annuntiáte inter gentes glóriam ejus, in ómnibus. pópulis mirabília ejus. Quóniam magnus Dómiet laudabilis nimis : * terribilis est super omnes deos. nus Quóniam omnes dii géntium, dæmónia; * Dóminus autem cœlos fecit. Confessio et pulchritúdo in conspectu ejus; * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne ejus. Afferte Dómino, pátria géntium, afferte Domino glóriam et honórem : * afferte Dómino glóriam nómini ejus, Tóllite hóstias, et introite in átria ejus; * adoráte Dóminum in átrio sancto ejus. Commoveátur à fácie terfecérunt * et pupillos ejus universa terra ; * dícite occidérunt. in géntibus, quia Dóminus commoveálur mare et plenitúdo ejus : gaudébunt campi, et ómnia quæ. in eis sunt. Tunc exultábunt ómnia ligna sylvárum à fácie Dómini, quia venit; * quóniam venit judicáre terram. Judicábit orbem terræ in Et dixérunt: Non vidébit Dóminus, Deus Jacob. nec intélliget Divisio Psalmi 93. homo quem tư æquitáte, * et pópulos in Berudieris, Dómine, *et veritáte sua. AD NONAM. Hymnus, Rerum, Deus. Psalmus 93. Eus ultiónum Dóminus, *Deus ultiónum líberè D egit. * Exaltáre, qui júdicas terram: redde retributiónem superbis. Usquequò peccatóres, Dómine,*úsquequò peccatóres gloriabuntur? Effabuntur et loquentur› iniquitátem ? * loquentur omnes qui operantur injustítiam? Pópulum tuum, Dómine, humiliavérunt, et hæredi tátem tuam vexavérunt. Víduam et ádvenam in de lege tua docueris eum; Ut mitiges ei à diébus malis, * donec. fodiátur peccatóri fóvea. Quia non repellet Dóminus plebem suam * a; et hæreditátem suam non derelinquet; Quoadúsquè justítia convertátur in judicium, * et qui juxta illam, omnes qui recto sunt corde. Quis consurget mihi adversùs malignantes ? * aut quis stabit mecum adversùs operantes iniquitátem ? Nisi quiaDóminus adjúvit me,* paulò minùs habitasset in inferno ánima mea. Si dicébam: Motus est pes meus; * misericórdia tua, Dómine, adjuvábat me. Secundùm multitúdinem dolórum meórum in corde meo, consolatiónes tuæ læ tificavérunt ánimam meam. Numquid adhæret tibi sedes iniquitátis, qui fingis labórem in præcepto? Captábunt in ánimam justi, et sánguinem innocentem condemnábunt. Et factus est mihi Dóminus in refúgium, * et Deus meus in adjutórium spei Nubes et calígo in cir cuitu ejus: * justítia et judí cium corréctio sedis ejus. Ignis ante ipsum præcédet, et inflammabit in circuitu inimícos ejus. Illuxérunt fúlgura ejus orbi terræ: * vidit, et commóta est terra. Montes sicut cera fluxérunt à fácie Dómini, * à fácie Dómini omnis terra. Annuntiavérunt cœli justítiam ejus; * et vidérunt omnes pópuli glóriam ejus. Confundantur omnes qui adórant sculptília, * et qui gloriantur in simulácris suis, Adoráte eum, omnes Angeli ejus : * audívit, et lætáta est Sion; * Et exultavérunt filiæ Jude, propter judícia tua, Dómine. Quóniam tu Dóminus altíssimus super omnem ter– ram : nimis exaltátus es super omnes deos. Qui diligitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas Sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos. Lux orta est justo, rectis corde, lætitia. et Lætámini, justi, in Dómino ; et confitemini memóriæ sanctificatiónis ejus. AD VESPERAS. Ant. 5. a. In conspectu. Psalmus 137. Onfitebor tibi, Dómine, Cin toto corde meo;* quó niam audisti verba oris mei. In conspectu Angelórum psallam tibi: * adorábo ad templum sanctum tuum, Et confitébor nómini tuo super misericórdia tua et veritáte tua; * quóniam magnificasti super omne, nomen sanctum tuum. In quacumque die invocávero te, exáudi me : *multiplicábis in ánima mea virtútem. |