mei; *si as citò anticipent nos miseri- Si introíero in tabernácórdiæ tuæ, * quia páuperes culum domus meæ ; facti sumus nimis. céndero in lectum strati Adjuva nos, Deus salutáris noster, et propter glóriam nóminis tui, Dómine, libera nos; et propitius ésto peccátis nostris propter nomen tuum. * Si dédero somnum óculis meis, * et palpebris meis dormitatiónem; Et réquiem tempóribus meis, donec invéniam locum Dómino, * tabernáculum Deo Jacob. Eccè audivimus eam in Ephráta : * invénimus eam in campis sylvæ. Introibimus in tabernáculum ejus: * adorábimus in loco ubi stetérunt pedes ejus. Surge, Dómine, in réquiem tuam, * sanctificatiónis tuæ. tu, et arca Sacerdótes tui induantur justítiam ; * et Sancti tui exultent. Propter David servum tuum, * non avertas fáciem Christi tui. Ant. Sacerdótes tui induantur justítiam. v. 9. Ant. 8. c. De fructu. Divisio Psalmi 131. Urávit Dóminus David veritátem, et non frustrábitur eam : *De fructu ventris tui ponam super sedem tuam. JUrá séculum sedébunt super sedem tuam. Quóniam elégit Dóminus Sion: * elégit eam in habitatiónem sibi. Hæc réquies mea in séculum séculi: * hìc habitábo, quóniam elégi eam. Víduam ejus benedícens benedícam: * páuperes ejus saturábo pánibus. Sacerdotes ejus índuam salutári ; et Sancti ejus exultatióne exultábunt. Illuc prodúcam cornu David: parávi lucernam Christo meo. Inimícos ejus índuam confusióne; *super ipsum autem efflorébit sanctificátio mea. Ant. De fructu ventris tui ponam super sedem tuam. Qui percussit AEgyptum cum primogénitis eórum ; Qui eduxit Israël de médio eórum, * in manu potenti, et bráchio excelso; Qui divísit mare rubrum in divisiónes * et eduxit Israël per médium ejus; Et excussit Pharaónem, et virtútem ejus * in mari rubro; Qui traduxit pópulum suum per desertum qui percussit reges magnos ; Et occidit reges fortes, Sehon regem Amorrhæórum, et Og regem Basan; Et dedit terram eórum hæreditátem,* hæreditátem Israël servo suo; * Quia in humilitáte nostra memor fuit nostrî, et redémit nos ab inimicis nostris; Qui dat escam omni carni,*confitémini Deo cœli. Confitémini Dómino dominórum; * quóniam in æternum misericórdia ejus. Ant. In humilitáte nostra memor fuit nostrî, et redémit nos. v. 13. Ant. 3. a*. Omnia. Psalmus 134. Audáte nomen Dómini; Liaudáte,servi, Dóminum; Qui statis in domo Dó* in átriis domus Dei mini, nostri. Laudáte Dóminum, quia bonus Dóminus: * psállite nómini ejus, quóniam suáve. Quóniam Jacob elégit sibi Dóminus, * Israël in possessiónem sibi. Quia ego cognovi, quòd magnus est Dóminus, * et Deus noster præ ómnibus diis. Omnia quæcúmque vóluit, Dóminus fecit in cœlo, et in terra, * in mari, et in ómnibus abyssis. Edúcens nubes ab extrémo terræ, *fúlgura in plúviam fecit. Qui proúcit ventos de thesauris suis; * qui percussit primogénita AEgypti, ab hómine usque ad pecus. Et misit signa et prodígia in médio tui, AEgypte, * in Pharaónem, et in omnes servos ejus. Qui percussit gentes mul* et oceídit reges for tas, tes, Sehon regem Amorrhæórum, et Og regem Basan, et ómnia regna Chánaan: Et dedit terram eórum hæreditátem, *hæreditátem Israël pópulo suo. Ant. Omnia quæcúmque vóluit, Dóminus fecit. v. 6. Ant. 4. a. Qui timétis. Divisio Psalmi 134. Omine, nomen tuum Din æternum:* Dómine, memoriále tuum in generatiónem et generatióncm; Quia judicábit Dóminus pópulum suum, * et in servis suis deprecabitur. Simulácra géntium argentum et aurum, ** ópera mánuum hóminum. * Os habent, et non loquentur: óculos habent, et non videbunt: Aures habent, et non audient; * neque enim est spíritus in ore ipsórum. Símiles illis fiant qui fáciunt ea, * et omnes qui confídunt in eis. Domus Israël, benedícite Dómino: * domus Aaron, benedícite Dómino. Domus Levi, benedícite Dómino: * qui timétis Dóminum, benedícite Dómi in montem sanctum tuum, et in tabernácula tua. Fecundat undas Spíritus: Nutrit fovétque númine, nus, Ad Magníficat, Ant. 7. b. Depósuit potentes de sede, ct exaltávit húmiles. Luc. 1. 52. Et introíbo ad altáre Dei, ad Deum qui lætíficat ju ventútem meam. Confitebor tibi in cithara, Deus, Deus meus: * quarè tristis es, ánima mea, et quarè contúrbas me? Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus. Dvirtus, adjutor in tribulatiónibus quæ invenérunt nos nimis. Proptereà non timébimus dum turbábitur terra, * et transferentur montes in cor maris. * Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum : conturbáti sunt montes in fortitúdine ejus. Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sancti Altíssimus. Deus in médio ejus, non commovébitur: * adjuvábit eam Deus manè diluculo. Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: dedit vocem suam, mota est terra. Dóminus virtútum nobiscum: * susceptor noster Deus Jacob.. Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram, * áuferens bella usque ad finem terræ. ? * bus, et parat terræ plúviam. Qui prodúcit in móntibus foenum, * et herbam servitúti hóminum. Arcum cónteret et con- Qui dat jumentis escam fringét arma et scuta ipsórum, *et pullis corvócomburet igni. rum invocántibus eum. Vacáte, et vidéte quóNon in fortitúdine equi * Deus: * exal- voluntátem habébit; sum in tibiis viri beneplácitum erit ei. niam ego tábor in terra. biscum ; * Deus Jacob. nec Beneplácitum est Dómi * no super timentes eum, et in eis qui sperant super misericórdia ejus. FERIA SEXTA AD OFFICIUM NOCTURNUM. Invitatorium. Veníte, adorémus, * Et procidámus ante Deum. Psalmus Veníte, pag. 2. A Tiéndite, pópule meus * legem meam : náte aurem vestram in verba oris mei. Apériam in parábolis os meum: * loquar propositiónes ab initio. Quanta audivimus, et cognovimus ea, * et patres nostri narravérunt nobis. Non sunt occultáta à filiis eórum * in generatióne áltera. Narrantes laudes Dómini, et virtútes ejus, * et mirabília cjus quæ fecit. |