Psalmus 71. Dei'da, Eus, judicium tuum regi da, et justítiam tuam filio regis; Judicáre pópulum tuum in justítia, * et páuperes tuos in judício. Suscipiant montes pacem pópulo, et colles justítiam. Judicábit pauperes pópuli, et salvos fáciet fílios páuperum, et humiliábit calumniatórem.

*

*

et ánimas páuperum salvas fáciet.

Ex usuris et iniquitáte rédimet ánimas eórum; * et honorábile nomen eórum coram illo.

Et vivet, et dábitur ei de auro Arábiæ, et adorábunt de ipso semper: * totâ die benedícent ei.

Et erit firmamentum in terra in summis móntium, superextollétur super Líbanum fructus ejus: * et florébunt de civitáte, sicut fœ

num terræ.

Sit nomen ejus benedictum in sécula : * ante solem périanet nomen ejus.

Et benedicentur in ipso omnes tribus terræ: * omnes gentes magnificábunt eum.

Benedictus Dóminus Deus Israël, * qui facit mirabília solus.

Et benedictum nomen majestátis ejus in æternum; et replébitur majestáte ejus omnis terra: * Fiat, fiat.

AD TERTIAM.
Hymnus, Nunc, Sancte.
Psalmus 72.
Uàm bonus Israël Deus,
*his qui recto sunt cor-

Q

de!

quos, videns;

In labóre hóminum non sunt, * et cum hominibus non flagellabuntur.

*

Ideò ténuit eos supérbia: opérti sunt iniquitáte et impietáte suå.

Pródiit quasi ex ádipe iníquitas eórum: * transiérunt in affectum cordis.

Cogitavérunt, et locúti sunt nequítiam: * iniquitátem in Excelso locúti sunt. Posuérunt in cœlum os * suum, et lingua eórum transívit in terra.

Ideò convertétur pópulus meus hic,* et dies pleni invenientur in eis. Et dixérunt: Quómodò scit Deus? *et, Si est scientia in Excelso?

Divisio Psalmi 72.

Ccè ipsi peccatóres, et

me,

Donec intrem in sanctuárium Dei, * et intélligam in novíssimis eórum.

Verumtamen propter dolos posuisti eis: * dejecisti eos, dum allevarentur.

Quómodò facti sunt in desolatiónem ? * súbitò defecérunt; periérunt propter iniquitátem suam.

Velut sómnium surgéntium, * Dómine, in civitáte tua imáginem ipsórum ad níhilum rédiges. Quia inflammátum est cor meum et renes mei commuláti sunt ; * et ego ad níhilum redáctus sum et nescívi.

Ut jumentum factus sum

apud te, *

tecum.

et ego semper

Altera divisio Psalmi 72. Enuisti (Dómine) manum déxteram meam,

et

me * et cum glória suscepísti me.

Quid enim mihi est in cœlo? * et à te quid vólui super terram?

Defécit caro mea, et cor meum: * Deus cordis mei,, et pars mea, Deus, in æternum.

Quia eccè qui elóngant se à te, períbunt: * perdi

Dixérunt in corde suo cognátio eórum simul: * Quiéscere faciámus omnes dies festos Dei à terra.

Signa nostra non vidimus: jam non est prophéta ; et nos non cognoscet ámpliùs.

Divisio Psalmi 73. Squequò, Deus, improperábit inimícus ? * irrítat adversárius nomen

Ut quid avertis manum tuam, et déxteram tuam * de médio sinu tuo in finem?

Deus autem Rex noster ante sécula: * operátus est salutem in médio terræ.

Tu confirmasti in virtúte tua mare; * contribulasti cápita dracónum in aquis. Tu confregisti cápita dracónis ; * dedisti eum escam pópulis AEthiopum. Tu dirupisti fontes et tortu siccasti flúvios

rentes: Ethan.

que à desertis móntibus. Quóniam Deus judex est: * hunc humiliat, et hunc exal

tat.

Quia calix in manu Dómini vini meri plenus mixto; * et inclinávit ex hoc in hoc.

Verumtamen fæx ejus non est exinaníta : * bibent omnes peccatóres terræ.

Ego autem annuntiábo in séculum: * cantábo Deo Jacob.

Et ómnia córnua peccatórum confringam ; et exaltabuntur córnua justi.

AD NONAM.
Hymnus, Rerum, Deus.
Psalmus 76.

Oce mea ad Dóminum clamávi : voce mea ad Deum, et intendit mihi.

In die tribulatiónis meæ Deum exquisívi, mánibus meis nocte contra eum ; et non sum deceptus.

*

Rénuit consolári ánima mea: memor fui Dei, et delectátus sum, et exercitátus sum; et defécit spíritus meus.

Anticipavérunt vigílias óculi mei: * turbátus sum, et non sum locútus.

Cogitávi dies antíquos; * et annos æternos in mente hábui.

Et meditátus sum nocte cum corde meo, et exerci