Psalmus 71. Dei'da, Eus, judicium tuum regi da, et justítiam tuam filio regis; Judicáre pópulum tuum in justítia, * et páuperes tuos in judício. Suscipiant montes pacem pópulo, et colles justítiam. Judicábit pauperes pópuli, et salvos fáciet fílios páuperum, et humiliábit calumniatórem. * * et ánimas páuperum salvas fáciet. Ex usuris et iniquitáte rédimet ánimas eórum; * et honorábile nomen eórum coram illo. Et vivet, et dábitur ei de auro Arábiæ, et adorábunt de ipso semper: * totâ die benedícent ei. Et erit firmamentum in terra in summis móntium, superextollétur super Líbanum fructus ejus: * et florébunt de civitáte, sicut fœ num terræ. Sit nomen ejus benedictum in sécula : * ante solem périanet nomen ejus. Et benedicentur in ipso omnes tribus terræ: * omnes gentes magnificábunt eum. Benedictus Dóminus Deus Israël, * qui facit mirabília solus. Et benedictum nomen majestátis ejus in æternum; et replébitur majestáte ejus omnis terra: * Fiat, fiat. AD TERTIAM. Q de! quos, videns; pacem peccatórum Existimábam, ut cognóscerem hoc: * labor est anie Quia non est respectus morti eórum * et firmamentum in plaga eórum. In labóre hóminum non sunt, * et cum hominibus non flagellabuntur. * Ideò ténuit eos supérbia: opérti sunt iniquitáte et impietáte suå. Pródiit quasi ex ádipe iníquitas eórum: * transiérunt in affectum cordis. Cogitavérunt, et locúti sunt nequítiam: * iniquitátem in Excelso locúti sunt. Posuérunt in cœlum os * suum, et lingua eórum transívit in terra. Ideò convertétur pópulus meus hic,* et dies pleni invenientur in eis. Et dixérunt: Quómodò scit Deus? *et, Si est scientia in Excelso? Divisio Psalmi 72. Ccè ipsi peccatóres, et me, Donec intrem in sanctuárium Dei, * et intélligam in novíssimis eórum. Verumtamen propter dolos posuisti eis: * dejecisti eos, dum allevarentur. Quómodò facti sunt in desolatiónem ? * súbitò defecérunt; periérunt propter iniquitátem suam. Velut sómnium surgéntium, * Dómine, in civitáte tua imáginem ipsórum ad níhilum rédiges. Quia inflammátum est cor meum et renes mei commuláti sunt ; * et ego ad níhilum redáctus sum et nescívi. Ut jumentum factus sum apud te, * tecum. et ego semper Altera divisio Psalmi 72. Enuisti (Dómine) manum déxteram meam, et E abundantes in século; * in voluntáte tua deduxisti me * et cum glória suscepísti me. Quid enim mihi est in cœlo? * et à te quid vólui super terram? Defécit caro mea, et cor meum: * Deus cordis mei,, et pars mea, Deus, in æternum. Quia eccè qui elóngant se à te, períbunt: * perdi Dixérunt in corde suo cognátio eórum simul: * Quiéscere faciámus omnes dies festos Dei à terra. Signa nostra non vidimus: jam non est prophéta ; et nos non cognoscet ámpliùs. Divisio Psalmi 73. Squequò, Deus, improperábit inimícus ? * irrítat adversárius nomen Ut quid avertis manum tuam, et déxteram tuam * de médio sinu tuo in finem? Deus autem Rex noster ante sécula: * operátus est salutem in médio terræ. Tu confirmasti in virtúte tua mare; * contribulasti cápita dracónum in aquis. Tu confregisti cápita dracónis ; * dedisti eum escam pópulis AEthiopum. Tu dirupisti fontes et tortu siccasti flúvios rentes: Ethan. que à desertis móntibus. Quóniam Deus judex est: * hunc humiliat, et hunc exal tat. Quia calix in manu Dómini vini meri plenus mixto; * et inclinávit ex hoc in hoc. Verumtamen fæx ejus non est exinaníta : * bibent omnes peccatóres terræ. Ego autem annuntiábo in séculum: * cantábo Deo Jacob. Et ómnia córnua peccatórum confringam ; et exaltabuntur córnua justi. AD NONAM. Oce mea ad Dóminum clamávi : voce mea ad Deum, et intendit mihi. In die tribulatiónis meæ Deum exquisívi, mánibus meis nocte contra eum ; et non sum deceptus. * Rénuit consolári ánima mea: memor fui Dei, et delectátus sum, et exercitátus sum; et defécit spíritus meus. Anticipavérunt vigílias óculi mei: * turbátus sum, et non sum locútus. Cogitávi dies antíquos; * et annos æternos in mente hábui. Et meditátus sum nocte cum corde meo, et exerci tábar, * et scopébam spíri tum meum. Numquid in æternum projíciet Deus? * aut non appónet ut complacítior sit adhuc? Aut in finem misericórdiam suam abscindet, * à generatióne in generatiónem? Aut obliviscétur miseréri aut continébit in Deus? * Illuxérunt coruscatiónes tuæ orbi terræ: * commóta est, et contrémuit terra. In mari via tua, et sémitæ tuæ in aquis multis ;* et vestígia tua non cognoscentur. Deduxisti, sicut oves, ira sua misericórdias suas? Eus, Et dixi: Nunc cœpi.* Hæc mutátio déxteræ Excelsi. Memor fui óperuń Dómini, * quia memor ero ab inítio mirabilium tuórum. Et meditábor in ómnibus opéribus tuis, et in adinventiónibus tuis exercébor. Divisio Psalmi 76. venérunt gentes in hæreditátem tuam; polluérunt templum sanctum tuum: * posuérunt Jerúsalem in pomórum custódiam. Posuérunt morticína servórum tuórum escas volatílibus cœli, * carnes Sanctórum tuórum béstiis terræ. Effudérunt sánguinem eó DEus, in sancto via tua; circuitud *etr quis Deus magnus sicut Deus noster? * tu es Deus qui facis mirabília. Notam fecisti in pópulis virtútem tuam: * redemisti in bráchio tuo pópulum tuum, fílios Jacob et Joseph. Vidérunt te aquæ, Deus, vidérunt te aquæ, et ti inuérunt; * et turbátæ sunt abyssi. * Multitúdo sónitûs aquárum ; vocem dederunt nubes. Etenim sagittæ tuæ tránseunt; * vox tonítrui tui in rota. in circuitu Jerúsalem; * et non erat qui sepeliret. Facti sumus opprobrium vicínis nostris; * subsannátio et illúsio his qui in circúitu nostro sunt. Usquequò, Dómine, irascéris in finem? * accendétur velut ignis zelus tuus? Effunde iram tuam in gentes quæ te non novérunt,* et in regna quæ nomen tuum non invocavérunt; Quia comedérunt Jacob, *et locum ejus desolavérunt. Ne memineris iniquitátum nostrárum antiquárum: |